Πραγματική διαφήμιση για το φυτό κρόκος ήταν το εξώφυλλο του περιοδικού «Science News», που βρίσκεται στον 180ό τόμο του και στο τεύχος τής 8.10.2011. Εκεί ανάμεσα στα άλλα υπήρχε και ο τίτλος: «Ο κρόκος αντιμετωπίζει τον καρκίνο». Ούτε πληρωμένη καταχώριση των δραστήριων κροκοπαραγωγών της Κοζάνης να ήταν. Βέβαια με τέτοιους γενικούς και απόλυτους τίτλους και σε σχέση με τον καρκίνο έχουμε μάθει να είμαστε πολύ επιφυλακτικοί. Μέσα, στη σελίδα 14, υπήρχε η είδηση ότι στο τεύχος Σεπτεμβρίου του περιοδικού «Hepatology» ερευνητές αναφέρουν ότι το «μπαχαρικό» αυτό… στραγγαλίζει μια πληθώρα ενώσεων που έχουν σχετιστεί με καρκινογόνες καταστάσεις και προωθεί άλλες με ευεργετικές για τον οργανισμό ιδιότητες. Οπως παραδέχεται ο συγγραφέας του άρθρου, από παλαιότερες έρευνες είχε αποδειχθεί η ευεργετική του δράση σε ό,τι έχει σχέση με την κατάθλιψη, τις φλεγμονές, την απώλεια μνήμης και ως αντιοξειδωτικό. Τώρα σε πειράματα με ποντικούς που έγιναν στην Ινδία και στη μία ομάδα έδιναν επί 24 εβδομάδες κρόκο (αυτόν που έχουμε και στην Ελλάδα, τον Crocus Sativus), τους έκαναν ενέσεις με καρκινογόνες ουσίες και περίμεναν να συγκρίνουν με το τι θα συμβεί σε σχέση με άλλη ομάδα που δεν είχε τον κρόκο στη διατροφή της. Η πρώτη λοιπόν ομάδα παρουσίασε σε μεγαλύτερη αναλογία όγκους στο συκώτι. Εδώ βέβαια πρέπει να τονιστεί ότι αυτά ακόμη είναι πειράματα σε ποντικούς. {AR}
Τον Ιανουάριο του 2010 δημοσιεύθηκε μια έρευνα φινλανδών ερευνητών (στην «British Journal of Nutrition») που έκανε μεγάλη εντύπωση. Διότι ως συμπέρασμα έβγαζε πως όσο πιο νωρίς και μάλιστα πριν από τους πέντε μήνες δίνεις στα νεογέννητα χυλό βρώμης, αυτόν που ο καθένας μπορεί να φτιάξει σε πέντε λεπτά σε μια μικρή εστία στην κουζίνα του, ο κίνδυνος αργότερα αυτά τα παιδιά να παρουσιάσουν άσθμα μειώνεται κατά δύο τρίτα! Για 1.300 παιδιά που οι γονείς τους συνεργάστηκαν με τους ερευνητές και έδιναν πληροφορίες για τις διατροφικές τους συνήθειες συγκεντρώθηκαν στοιχεία για τα όσα τους συνέβησαν στη συνέχεια και αποδείχθηκε ότι όσα είχαν την τύχη να συναντηθούν νωρίς με τη βρώμη είχαν πιθανότητες για παιδικό άσθμα κατά 64% μειωμένες.
Υπάρχει μια διασκεδαστική διήγηση σχετικά με το (τουλάχιστον ανώδυνο αν δεν είναι αληθινό) γιατροσόφι του καλαμποκάλευρου για τους μύκητες των νυχιών. Διότι η θεραπεία απαιτεί να φτιάξεις μιαν αλοιφή με αλεύρι από καλαμπόκι και λίγο νερό και να καλύψεις με αυτήν το ή τα προσβεβλημένα μέρη, αυτό επί μία ώρα τουλάχιστον και για 7-10 ημέρες. Και έμπαινε το θέμα πώς το κάνεις και πώς περνάει η ώρα καθώς δεν μπορείς και πολύ να κινηθείς και τέτοια. Είχε πλάκα αφού ως μία από τις πιο αποτελεσματικές λύσεις ήταν να γεμίσεις τις γαλότσες σου με αυτή την αλοιφή και να συνεχίσεις να κάνεις τις δουλειές σου. Πιο δύσκολο ήταν να βρεθεί το γιατί. Μετά από αρκετό ψάξιμο πάντως υπάρχει αυτή τη στιγμή η εξήγηση ότι στο καλαμποκάλευρο (και μάλιστα διαλέγουμε ό,τι πιο συνηθισμένο και αγνό) υπάρχει ένας μύκητας με το όνομα Trichoderma που επιτίθεται και καταστρέφει άλλους μύκητες.
Αφησα για το τέλος μία από τις πιο περίεργες θεραπευτικές αγωγές για τους πόνους στις αρθρώσεις. Βάζεις, λένε, μια ποσότητα ξανθές σταφίδες σε ένα βάζο και αρκετό τζιν ώστε να τις σκεπάζει. Τις αφήνεις εκεί και τρως εννέα από αυτές κάθε ημέρα. Μετά από μερικές εβδομάδες οι πόνοι σε πολλούς ανθρώπους, όπως οι ίδιοι διηγούνται (www.peoplespharmacy.com), έχουν υποχωρήσει. Το βέβαιον πάντως είναι πως δεν κινδυνεύεις να γίνεις αλκοολικός διότι οι σταφίδες ελάχιστο αλκοόλ απορροφούν. Υπάρχουν όμως δύο τουλάχιστον ερωτηματικά. Γιατί ξανθές σταφίδες και γιατί τζιν; Για το πρώτο η εξήγηση είναι ότι έχουν υποστεί επεξεργασία με θείο και αυτό βοηθάει σε περιπτώσεις φλεγμονής. Για το τζιν έχει δοθεί η εξήγηση ότι στο καλό και γνήσιο αποστάζονται μαζί κάπου δέκα διαφορετικά βότανα αλλά το πιο βασικό και απαραίτητο είναι τα κυπαρισσόμηλα, οι καρποί από το κυπαρίσσι (Juniperus Comunis). Και όταν ψάξεις σε άλλα αρχεία βρίσκεις ότι από παλιά το αφέψημα από αυτά είχε και αντιρευματικές ιδιότητες.
