Η αλήθεια είναι ότι κάτι είχαμε ψυλλιαστεί από παλιά, όταν διαβάζαμε στις ρομαντικές νουβέλες για «το ηλεκτρικό του άγγιγμα» και την «ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα ανάμεσά τους». Επειτα ακούσαμε ότι ο βελονισμός των Κινέζων εκμεταλλευόταν ακριβώς σημεία-«πρίζες» του σώματός μας για να επιλύσει τα «βραχυκυκλώματά» του. Υστερα μας είπαν ότι το ίδιο μας το μυαλό επεξεργάζεται τα μύρια ερεθίσματα που παίρνει ανά δευτερόλεπτο μέσω ηλεκτροχημικών αντιδράσεων που λαμβάνουν χώρα στις συνάψεις των νευρώνων μας. Τα πιστέψαμε, αλλά ιδίοις όμμασι δεν είδαμε ποτέ να ανάβει γλόμπος επειδή τον άγγιξε ο ντελικανής ο Μήτσος, ή η νταρντάνα η Καλλιόπη- άντε και η Τζούλια…
Το πράγμα πήρε μια πιο ενδιαφέρουσα τροπή τον Νοέμβριο του 1996, όταν κάποιοι ερευνητές της γνωστής κατασκευάστριας υπολογιστών ΙΒΜ ανακοίνωσαν ότι τελειοποιούν μια τεχνολογία «Δικτύου Προσωπικής Περιοχής» (ΡΑΝ- Ρersonal Αrea Νetwork). Μάλιστα επέδειξαν στην τότε έκθεση πληροφορικής Comdex, του Λας Βέγκας, έναν πρωτότυπο μεταδότη μεγέθους τράπουλας. Με αυτόν αξιοποιούσαν την «αλμύρα» του ανθρώπινου σώματος για να δημιουργήσουν ηλεκτρικό πεδίο μεταξύ δύο ατόμων που έδιναν τα χέρια. Κατά την επίδειξη η χειραψία ήταν αρκετή για να μεταφερθεί το περιεχόμενο της μαγνητικής πιστωτικής κάρτας του ενός σε εκείνη του άλλου!
Οπως εξήγησαν οι εν λόγω ερευνητές, το ρεύμα που χρειαζόταν για τη μετάδοση ήταν μόλις ένα δισεκατομμυριοστό του αμπέρ (δηλαδή 1 nanoamp) και αρκούσε για τη μετάδοση πληροφορίας με την ταχύτητα ενός modem 2.400. Αυτό το ρεύμα ήταν 1.000 φορές μικρότερο από το ηλεκτρικό πεδίο που δημιουργείται όταν μια γυναίκα βουρτσίζει τα μαλλιά της, το οποίο θα επέτρεπε- θεωρητικά- την επικοινωνία με ταχύτητα 400.000 μπιτ ανά δευτερόλεπτο.
Το εντυπωσιακότατο αυτό εύρημα βασιζόταν σε προγενέστερη εργασία των καθηγητών του ΜΙΤ Μike Ηawley και Νeil Gershenfeld, όταν εκείνοι είχαν προσπαθήσει να εξιχνιάσουν το πώς κάποιοι «μάγοι» κατόρθωναν να παίζουν μουσικά όργανα χωρίς καν να τα αγγίζουν.
Το μυστικό του «ηλεκτροκινητήρα» μας
Τα χρόνια πέρασαν χωρίς ποτέ να φτάσει αυτή η εφεύρεση στα χέρια του καθενός μας- κάποιοι επιμένουν ότι δεν έφτασε ακριβώς για να μην κάνουν φτερά τα χρήματά μας! Επίσης όμως δεν μάθαμε το πώς ακριβώς το σώμα μας μπορεί και γεννάει αυτά τα ηλεκτρικά πεδία.
Το ερώτημα παρέμενε εκκρεμές ως εφέτος: Στο τεύχος της 12ης Μαρτίου 2010 του περιοδικού «Science» ερευνητές του αμερικανικού Πανεπιστημίου της Μινεσότα ανακοίνωσαν ότι αναπαρήγαγαν μοριακά το σύστημα μετάδοσης ηλεκτρονίων μεταξύ των πρωτεϊνών των κυττάρων μας!
Οπως εξήγησε η επικεφαλής της έρευνας Κάρι Γουίλμοτ (Carrie Wilmot), η ενέργεια που εκλύεται από την ενδοκυτταρική κίνηση των ηλεκτρονίων είναι η θεμελιώδης πηγή ισχύος χάρη στην οποία ζούμε. Καθώς τα ηλεκτρόνια βολτάρουν μέσα στα κύτταρα, ενέργεια διοχετεύεται σε πιο σύνθετα μόρια, όπως οι πρωτεΐνες και το DΝΑ. Αυτά- ως γνωστόν – είναι τα δομικά στοιχεία με τα οποία αναπτύσσεται ο οργανισμός, συντηρείται και αποθηκεύει ενέργεια. Οι ερευνητές κατόρθωσαν να «φωτογραφίσουν» την όλη διαδικασία μέσω κρυσταλλογραφίας με ακτίνες Χ. Το επίτευγμά τους έγινε εφικτό μέσω μιας τεχνικής που πάγωνε τους βιολογικούς καταλύτες (τα ένζυμα) καθώς ενορχήστρωναν τις χημικές αντιδράσεις τους. Ετσι, μπόρεσαν να έχουν καρέ καρέ το τι συνέβαινε και να αποκωδικοποιήσουν το μυστικό του «ηλεκτροκινητήρα» μας. Τώρα, όπως δήλωσε η Γουίλμοτ, «μπορούμε να μάθουμε το πώς να αξιοποιούμε πιο αποδοτικά τους μηχανισμούς της φύσης». Μια πρώτη εφαρμογή που βλέπει είναι να αποκτήσουμε νανοκυκλώματα που θα είναι ακόμη μικρότερου μεγέθους και μεγαλύτερης απόδοσης, που θα δικτυώνονται μεταξύ τους για κάθε χρήση.
Το δέρμα καλύτερο από το Βluetooth!
Προτού καν περάσουν τρεις ημέρες από τις ανακοινώσεις της Γουίλμοτ, μία ακόμη έκπληξη ήλθε από την Κορέα: Στις 15 Μαρτίου ερευνητές του Πανεπιστημίου της Σεούλ μάς είπαν ότι… επικαιροποίησαν την προ 14 ετών εφεύρεση της ΙΒΜ και του ΜΙΤ. Δηλαδή, κατόρθωσαν να μεταδώσουν πληροφορίες με ρυθμό 10Μbps, μεταξύ δύο ηλεκτροδίων που τα χώριζαν 30 εκατοστά ανθρώπινου βραχίονα!
Εξηγώντας τα του δικού τους επιτεύγματος, οι κορεάτες πανεπιστημιακοί δήλωσαν ότι τα χαμηλής συχνότητας ηλεκτρομαγνητικά κύματα περνούν μέσα από το δέρμα μας συναντώντας ελάχιστη αντίσταση, ενώ ταυτόχρονα προστατεύονται από εξωτερικές παρεμβολές. Το αποτέλεσμα ήταν η διάταξή τους να χρησιμοποιεί πολύ λιγότερη ενέργεια απ΄ όση απαιτεί η ασύρματη σύνδεση του κινητού μας τηλεφώνου μέσω Βluetooth.
Για να λέμε όλη την αλήθεια, το Πανεπιστήμιο του Τόκιο είχε ισχυρισθεί το ίδιο επίτευγμα από το 2005. Ωστόσο η ιαπωνική διάταξη χρησιμοποιούσε παχύτερα ηλεκτρόδια, από χλωρίδιο του αργύρου, που δεν μπορούσαν να παραμένουν επί μακρόν σε επαφή με το δέρμα χωρίς να το ερεθίζουν. Οι Κορεάτες χρησιμοποίησαν μεταλλικό ηλεκτρόδιο καλυμμένο με πολυμερές πλούσιο σε σιλικόνη, πάχους μόλις τριών ανθρώπινων τριχών (300 μικρόμετρα).
Ενδοσωματικά δίκτυα στα σκαριά
Οι κορεάτες ερευνητές λένε ότι στοχεύουν τώρα στο να αναπτύξουν δίκτυα ελέγχου της υγείας του σώματος, με εμφυτεύματα που εύκολα θα μας «βυσματώνουν» σε συσκευές ηλεκτροκαρδιογράφησης ή εγκεφαλογράφησης. Οσο για τους ιάπωνες συναδέλφους τους, συνεργάζονται ήδη με τον ιαπωνικό ΟΤΕ (ΝΤΤ) για να φτιάξουν ενδοσωματικά δίκτυα που θα μας επιτρέπουν να… ξεκλειδώνουμε πόρτες μόνο με ένα άγγιγμα.
Για την περίπτωση να μας προσφέρουν, μελλοντικά, κινητά τηλέφωνα σε μορφή «ακουστικό στο σκουλαρίκι, μικρόφωνο στο χείλι και πληκτρολόγιο στον καρπό», φροντίζουν αμφότεροι να σιωπούν διακριτικά. Αλλά, αν σκεφτείτε πόση μπαταρία ξοδεύουν για τη διαδικτύωσή τους οι νυν συσκευές με Βluetooth και WiFi, μην ξαφνιαστείτε διόλου αν για να αγοράσετε το επόμενο κινητό σας σάς υποχρεώσουν να κάνετε… πίρσινγκ και τατουάζ!
ΠΗΓΕΣ
Για τους ενδιαφερόμενους,οι κύριες ερευνητικές εργασίες που αναφέρονται στο άρθρο είναι οι εξής:
Lyndal Μ.R.Jensen,Ruslan Sanishvili,Victor L. Davidson,Carrie Μ.Wilmot.«Ιn Crystallo Ρosttranslational Μodification Within a ΜauG/Ρre-Μethylamine Dehydrogenase Complex».Science,2010,327 (5.971): 1.392 DΟΙ:
10.1126/science.1182492.
«Wearable polyimide- ΡDΜS electrodes for intrabody communication»,Jin-Ηee Μoon,Dong Ηyun Βaek,Yoon Young Choi,Kwang Ηo Lee, Ηee Chan Κim and Sang-Ηoon Lee.DΟΙ:
10.1088/0960-1317/20/2/025032 2010 J.Μicromech.Μicroeng.20 025032 «Ρersonal Αrea Νetworks: Νear-field intra-body communication» by Τhomas Ζimmerman.Vol.
35,Νo. 3&4,1996- ΜΙΤ Μedia Lab
