Είναι Ελληνες, είναι νέοι (κάτω των 40 ετών) και έχουν διακριθεί διεθνώς στο επιστημονικό πεδίο το οποίο έχουν επιλέξει να υπηρετήσουν. Πρόκειται για τους εφετινούς βραβευθέντες από το Ιδρυμα Μποδοσάκη, το οποίο από το 1993 έχει θεσμοθετήσει το ομώνυμο επιστημονικό βραβείο. H κυρία Βάσω Αποστολοπούλου, αναπληρώτρια καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Victoria της Αυστραλίας, η κυρία Πηνελόπη Κουγιανού-Goldberg, καθηγήτρια Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Yale, η κυρία Κωνσταντίνα Νικήτα, αναπληρώτρια καθηγήτρια της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, ο κ. Θεοφάνης Κιτσόπουλος, αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Κρήτης, και ο κ. Γεώργιος Μόσιαλος, ερευνητής B’ του Ινστιτούτου Ανοσολογίας του Ερευνητικού Κέντρου «Αλέξανδρος Φλέμινγκ», θα παραλάβουν τα βραβεία τους κατά τη διάρκεια ειδικής τελετής την ερχόμενη Τετάρτη στη Μεγάλη Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών, παρουσία του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου. «Το Βήμα» μίλησε μαζί τους.
Το εμβόλιο κατά του καρκίνου του μαστού
H κυρία Βάσω Αποστολοπούλου, η οποία εφέτος μοιράζεται (με τον κ. Γεώργιο Μόσιαλο) το Βραβείο Μποδοσάκη για τον τομέα των Βιοϊατρικών Επιστημών, είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Victoria της Αυστραλίας και επικεφαλής της Μονάδας Ανοσίας και Εμβολίων στο Austin Research Institute. Γεννημένη το 1970 στη Μελβούρνη από έλληνες γονείς, οι κυρία Αποστολοπούλου πήρε το δίπλωμά της στην Ανοσολογία, Βιοχημεία και Παθολογία από το Πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης. Πραγματοποίησε τη διδακτορική διατριβή της στο Austin Research Institute και εργάστηκε ως μεταδιδακτορική ερευνήτρια και επισκέπτρια καθηγήτρια στο Scripps Research Institute των ΗΠΑ. Κατέχει τη σημερινή θέση της από το 2001, ενώ για το έργο της έχει λάβει πληθώρα τιμητικών διακρίσεων.
– Στην Ελλάδα σάς γνωρίσαμε ως τη νεαρή ερευνήτρια της ομογένειας η οποία είχε παρασκευάσει ένα εμβόλιο κατά του καρκίνου του μαστού. Συνεχίζετε αυτή την ερευνητική δραστηριότητα;
«Οχι μόνο τη συνεχίζουμε, αλλά την έχουμε επεκτείνει και σε εμβόλια για άλλες ασθένειες».
– Σε ποιο σημείο βρίσκονται οι έρευνές σας σχετικά με το πρώτο εμβόλιο;
«Στην ουσία αυτή η έρευνα έχει πια φύγει από τα δικά μου χέρια, καθώς μια εταιρεία έχει αναλάβει να παρασκευάσει αυτό το εμβόλιο».
– Αυτό σημαίνει ότι οι κλινικές δοκιμές υπήρξαν επιτυχείς; Θέλετε να μας δώσετε λεπτομέρειες;
«Μετά την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης των κλινικών δοκιμών, οι οποίες είχαν στόχο να διερευνήσουν αν το εμβόλιο έχει παρενέργειες και να καθορίσουν τη δοσολογία χορήγησής του, πραγματοποιήσαμε και τη δεύτερη φάση, η οποία υπήρξε εξαιρετικά επιτυχής. Το 70% των ασθενών στους οποίους χορηγήθηκε το εμβόλιο αντέδρασε παράγοντας φονικά T λεμφοκύτταρα τα οποία επιτίθενται εναντίον των καρκινικών κυττάρων. Στη συνέχεια προχωρήσαμε στην τρίτη φάση, η οποία περιελάμβανε την προληπτική χορήγηση του εμβολίου σε ασθενείς προκειμένου να αποφευχθούν οι μεταστάσεις. Σε αυτή τη φάση το εμβόλιο χορηγείται στους μισούς ασθενείς, ενώ οι άλλοι μισοί λαμβάνουν το εμβόλιο χωρίς δραστική ουσία. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί κανείς να διερευνήσει αν το εμβόλιο είναι αποτελεσματικό. Σήμερα έχουν περάσει πέντε χρόνια και τρεις μήνες από τότε που άρχισαν οι δοκιμές αυτές και στους επόμενους μήνες θα ανοίξουμε τους κωδικούς των ασθενών και θα δούμε αν αυτοί που έλαβαν το εμβόλιο εμφάνισαν μεταστάσεις σε μικρότερο ποσοστό από τους υπολοίπους».
– Για ποιες άλλες ασθένειες ετοιμάζετε εμβόλια;
«Πρόσφατα αρχίσαμε τις προσπάθειες για την παρασκευή εμβολίου εναντίον του ιού που προκαλεί το SARS. Παράλληλα έχουμε από καιρό εφαρμόσει την ίδια μεθοδολογία που χρησιμοποιήσαμε για το εμβόλιο του καρκίνου του μαστού για την παρασκευή πειραματικών εμβολίων για την ελονοσία, τον άνθρακα, τη φυματίωση, τη γρίπη και τη σκλήρυνση κατά πλάκας. Αυτή η τελευταία προσπάθεια γίνεται σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Πάτρας».
– Σε ποια στάδια βρίσκονται αυτά τα εμβόλια;
«Σε διάφορα στάδια. Κάποια έχουν δοκιμαστεί σε ποντίκια και σε πιθήκους και ετοιμαζόμαστε να περάσουμε σε ανθρώπους, κάποια είναι σε πρωιμότερα στάδια».
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΟΣΙΑΛΟΣ H κατανόηση της ογκογένεσης
Ο κ. Γεώργιος Μόσιαλος, ο οποίος εφέτος μοιράζεται με την κυρία Βάσω Αποστολοπούλου το Βραβείο Μποδοσάκη για τον τομέα των Βιοϊατρικών Επιστημών, είναι ερευνητής του Ινστιτούτου Ανοσολογίας στο Ερευνητικό Κέντρο «Αλέξανδρος Φλέμινγκ». Γεννημένος το 1963 στη Θεσσαλονίκη, ο κ. Μόσιαλος αποφοίτησε από το Χημικό Τμήμα της Σχολής Θετικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Πραγματοποίησε τη διδακτορική διατριβή του στη μοριακή ογκολογία στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης και εργάστηκε ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, όπου και έφθασε ως τον βαθμό του επίκουρου καθηγητή. Κατέχει τη σημερινή θέση του από το 1999.
– Πού εστιάζονται τα ερευνητικά ενδιαφέροντά σας;
«Ενδιαφερόμαστε να κατανοήσουμε τους μηχανισμούς ογκογένεσης, να μάθουμε δηλαδή τι κάνει ένα φυσιολογικό κύτταρο να αρχίζει να διαιρείται ανεξέλεγκτα και να δημιουργούνται έτσι κακοήθεις όγκοι. Ειδικότερα, χρησιμοποιούμε ως σύστημα μελέτης καρκίνους οι οποίοι έχουν ιική προέλευση».
– Υπάρχουν δηλαδή καρκίνοι οι οποίοι σχηματίζονται ως συνέπεια της μόλυνσής μας από ιούς;
«Και βέβαια. Εμείς μελετούμε τον ιό Epstein-Barr, ο οποίος προκαλεί κυρίως λεμφώματα. Θα ήθελα εδώ να ξεκαθαρίσω ότι πρόκειται για έναν ιό με τον οποίο έχει μολυνθεί το 90% του ανθρωπίνου πληθυσμού και προφανώς δεν υπάρχουν τόσοι ασθενείς. Ασθενεί μόνο ένα μικρό ποσοστό ατόμων τα οποία δεν έχουν δυνατότητα καταπολέμησης αυτού του ιού».
– Και πώς ακριβώς προσεγγίζετε το πρόβλημα της καρκινογένεσης ιικής προέλευσης;
«Αναλύουμε τον τρόπο με τον οποίο οι πρωτεΐνες του ιού αλληλεπιδρούν με τους μηχανισμούς ελέγχου των κυτταρικών διαιρέσεων. Οπως γνωρίζετε, ένας όγκος δημιουργείται είτε από τον ακατάσχετο πολλαπλασιασμό κυττάρων είτε από την «άρνηση» των κυττάρων να πεθάνουν».
– Τι έχει προκύψει από τις έρευνές σας;
«Εχουμε διαπιστώσει ότι μια πρωτεΐνη του ιού μιμείται έναν υποδοχέα, βασικός ρόλος του οποίου είναι η παρεμπόδιση της απόπτωσης (μηχανισμός με τον οποίο περιγράφεται ο προγραμματισμένος κυτταρικός θάνατος). Με άλλα λόγια ο ιός ξεγελά το κύτταρο, παρεμβάλλεται στους ρυθμιστικούς μηχανισμούς του και το αποσυντονίζει. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το κύτταρο δεν περνά, όπως θα όφειλε, στο στάδιο της γήρανσης και του θανάτου».
– Εκτιμάτε ότι από τις έρευνές σας θα προκύψει κάτι που θα μπορούσε να αποδειχθεί ωφέλιμο για τους ασθενείς;
«Σαφώς! Οι έρευνές μας καταδεικνύουν τους στόχους εναντίον των οποίων θα πρέπει να σχεδιαστούν τα φάρμακα, τα οποία για να παραχθούν θα απαιτηθεί βεβαίως συνεργασία με φαρμακευτικές εταιρείες. Για παράδειγμα, έχοντας κατανοήσει τον ρόλο της πρωτεΐνης του ιού που μιμείται τον υποδοχέα των φυσιολογικών κυττάρων, έχουμε καταδείξει ότι αυτή η πρωτεΐνη αποτελεί έναν καλό φαρμακευτικό στόχο. Μια ουσία η οποία αναστέλλει τη δράση αυτής της πρωτεΐνης θα μπορούσε να είναι ένα αποτελεσματικό φάρμακο».
ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΚΙΤΣΟΠΟΥΛΟΣ Φωτογραφίζοντας χημικές «καραμπόλες»
Ο κ. Θεοφάνης Κιτσόπουλος, ο οποίος λαμβάνει φέτος το Βραβείο Μποδοσάκη για τον τομέα των Θετικών Επιστημών, είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Κρήτης και ερευνητής στο Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής Δομής και Λέιζερ του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Ερευνας της Κρήτης. Γεννημένος το 1964 στη Ναύπακτο, ο κ. Κιτσόπουλος έκανε τις προπτυχιακές σπουδές του στη Χημεία στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι στο Σικάγο και πραγματοποίησε τη διδακτορική διατριβή του στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ. Εργάστηκε ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Ερευνητικό Κέντρο Sandia National Labs στο Livermore της Καλιφόρνιας. Υπηρέτησε στο πεζικό σώμα στρατού και από το 1993, όταν εξελέγη επίκουρος καθηγητής, ζει και εργάζεται στη χώρα μας.
– Τι μελετά η Χημική Δυναμική με την οποία ασχολείστε;
«Μελετά λεπτομερώς τον τρόπο με τον οποίο δημιουργούνται ή σπάνε οι χημικοί δεσμοί».
– Πώς πραγματοποιείται μια τέτοιου είδους μελέτη;
«Στην ουσία μελετούμε τι συμβαίνει όταν συγκρούονται άτομα μεταξύ τους. Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε αυτό που μελετούμε με crash test, μόνο που αντί να έχουμε αυτοκίνητα έχουμε άτομα».
– Πόσα άτομα μπορείτε να παρακολουθήσετε ανά πάσα στιγμή;
«Καθώς έπρεπε να πάμε από μια απλούστερη προς μια πολυπλοκότερη κατάσταση, αρχίσαμε με μελέτη συγκρούσεων τριών ατόμων: ένα διατομικό μόριο συγκρουόταν με ένα άτομο. Τώρα έχουμε φτάσει να παρατηρούμε συγκρούσεις 10 ατόμων».
– Πώς μπορεί κανείς να παρακολουθήσει τι συμβαίνει σε μια τέτοια «καραμπόλα» ατόμων;
«Φωτογραφίζοντας, στην κυριολεξία, το περιστατικό και καταγράφοντας την τροχιά που διαγράφουν τα προϊόντα της αντίδρασης».
– Πόσο εύκολο είναι να φωτογραφίσει κανείς περιστατικά που συμβαίνουν σε μια τόσο μικρή περιοχή;
«Οχι μόνο μικρή, αλλά και σκοτεινή. Χρειάζεται ένα φλας για να πετύχουμε τη φωτογράφιση και το φλας αυτό είναι οι ακτίνες λέιζερ».
– Τι έχετε αντιληφθεί για τους χημικούς δεσμούς μετά την πολύχρονη ενασχόλησή σας μαζί τους;
«Οι χημικοί δεσμοί δεν είναι παρά μια μικροσκοπική προβολή της κοινωνικής συμπεριφοράς του ανθρώπου. Για να τους περιγράψουμε χρησιμοποιούμε έννοιες όπως «έλξη», «άπωση», «ξεπέρασμα εμποδίων». Βεβαίως αναφερόμαστε στα άτομα με τη φυσική έννοιά τους και πρέπει να σημειώσω ότι στον μικρόκοσμο τα πράγματα έχουν μια ευκολία: την ύπαρξη του ηλεκτροστατικού πεδίου το οποίο και καθορίζει την εξέλιξη της αντίδρασης».
– Ποιος είναι ο απώτερος στόχος των μελετών σας; Τι είδους εφαρμογές θα μπορούσαν να γεννηθούν από τις παρατηρήσεις σας;
«Στόχος μας είναι ο έλεγχος της αντίδρασης, πράγμα το οποίο προϋποθέτει τη χαρτογράφηση του πεδίου στο οποίο θα κινηθούν τα άτομα. Οσο για τις εφαρμογές, η κατανόηση βασικών φαινομένων πάντα οδηγεί σε εφαρμογές που δεν έχουμε ακόμη φανταστεί, πράγμα το οποίο έγινε με τα τρανζίστορ. Πάντως, η έρευνα αυτή καθεαυτή μάς φέρνει κοντά στην αλήθεια στο πιο βασικό επίπεδό της».
ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΚΟΥΓΙΑΝΟΥ-GOLDBERG Πώς το εμπόριο επηρεάζει τη ζωή μας
H κυρία Πηνελόπη Κουγιανού-Goldberg, η οποία λαμβάνει εφέτος το Βραβείο Μποδοσάκη για τον τομέα των Κοινωνικών Επιστημών, είναι καθηγήτρια Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Yale. Γεννημένη το 1963 στην Αθήνα, η κυρία Κουγιανού-Goldberg, αν και εισήχθη πρώτη στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, πραγματοποίησε τις σπουδές της στα Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Freiburg στη Γερμανία. Πραγματοποίησε τη διδακτορική διατριβή της στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ. Δίδαξε ως επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Princeton και εργάστηκε ως καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Columbia ως το 2001 όταν δέχθηκε τη σημερινή θέση της.
– Ποια είναι τα ερευνητικά ενδιαφέροντά σας;
«Οι έρευνές μου επικεντρώνονται στο διεθνές εμπόριο και στις επιπτώσεις του στη διανομή του εισοδήματος».
– Εννοείτε τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζει το διεθνές εμπόριο μια χώρα ή τους πολίτες μιας χώρας;
«Εστιάζουμε το ενδιαφέρον μας στους πολίτες».
– Θέλετε να μας δώσετε μερικά απτά παραδείγματα των ερευνών σας;
«Μελετούμε, για παράδειγμα, τα αποτελέσματα της φιλελευθεροποίησης του εμπορίου στις αναπτυσσόμενες χώρες και δη σε αυτές της Λατινικής Αμερικής. Κατά την τελευταία εικοσαετία, όταν δηλαδή το εμπόριο φιλελευθεροποιήθηκε, στις χώρες αυτές η ανισότητα στην κατανομή του εισοδήματος αυξήθηκε τόσο ώστε να προκαλούνται κοινωνικές αναταραχές. Αναζητούμε τη σχέση της φιλελευθεροποίησης με την αύξηση της ανισότητας κατανομής εισοδήματος».
– Σας έχει απασχολήσει η οικονομία της Ευρώπης;
«Βεβαίως! Αυτή τη στιγμή μελετούμε τις επιπτώσεις της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ενωσης στις τιμές των προϊόντων σε ευρωπαϊκές χώρες. Εχουμε δε επικεντρωθεί στην αυτοκινητοβιομηχανία καθώς, όπως πιθανόν γνωρίζετε, οι τιμές των αυτοκινήτων διαφέρουν από χώρα σε χώρα. Αναζητούμε λοιπόν τους λόγους για τους οποίους δύο πολίτες διαφορετικών ευρωπαϊκών χωρών πληρώνουν διαφορετικά ποσά για το ίδιο αυτοκίνητο».
– Πώς μπορούν να αξιοποιηθούν τα αποτελέσματα των ερευνών σας;
«Προκειμένου να ληφθούν αποφάσεις για θέματα οικονομικής πολιτικής είναι απαραίτητο να υπάρχουν οικονομετρικά μοντέλα. Στόχος των ερευνών μας είναι να εκτιμήσουμε (κάνοντας χρήση στατιστικών στοιχείων και μεθόδων) τις παραμέτρους που επηρεάζουν τα οικονομετρικά μοντέλα και στη συνέχεια να κάνουμε τις δέουσες συστάσεις στους πολιτικούς».
– Τι μορφή έχουν συνήθως οι συστάσεις αυτές και κατά πόσον εισακούονται από τους πολιτικούς;
«Συνήθως δεν λέμε «κάντε αυτό» ή «κάντε το άλλο». Αυτό που λέμε είναι τι θα προκύψει στην οικονομία αν ληφθεί η τάδε απόφαση ή πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση αν ληφθεί η δείνα απόφαση. Εξάλλου ο ρόλος των οικονομολόγων είναι να κάνουν έρευνα που θα διευκολύνει τη χάραξη οικονομικής πολιτικής. Ωστόσο τις αποφάσεις τις λαμβάνουν οι ίδιοι οι πολιτικοί, και εμείς, παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε κοντά τους, δεν έχουμε πάντοτε λόγο στις τελικές αποφάσεις τους».
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ NIKHTA Ο «γάμος» πληροφορικής και ιατρικής
H κυρία Κωνσταντίνα Νικήτα, η οποία φέτος λαμβάνει το Βραβείο Μποδοσάκη για τον τομέα των Εφαρμοσμένων Θετικών Επιστημών, είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου. Γεννημένη στην Τρίπολη το 1963, η κυρία Νικήτα αποφοίτησε από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ όπου και εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή της στη Βιοϊατρική Τεχνολογία. Παράλληλα με τη διδακτορική διατριβή της εισήχθη στην Ιατρική Σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 1993. Εξελέγη επίκουρη καθηγήτρια το 1996 και προήχθη στη θέση που κατέχει σήμερα το 2001. Είναι υπεύθυνη της Μονάδας Βιοϊατρικών Προσομοιώσεων και Απεικονιστικής Τεχνολογίας του ΕΜΠ.
– Πώς μπορεί να περιγραφεί ο επιστημονικός τομέας με τον οποίο ασχολείστε;
«Ασχολούμαι με τη θεωρία και τις εφαρμογές της πληροφορικής στην ιατρική και στη βιολογία».
– Πόσο δύσκολο είναι να συνδυάσει κανείς την πληροφορική με την ιατρική και τη βιολογία; Δεν θα πρέπει να έχει βαθιά γνώση των διαφορετικών πεδίων;
«Πρόκειται για συλλογική εργασία η οποία γίνεται από επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων και με συνεργασίες από τον ιατρικό κόσμο. Σε ό,τι με αφορά, πάντως, παράλληλα με το διδακτορικό μου στη Βιοϊατρική Τεχνολογία, πραγματοποίησα και προπτυχιακές σπουδές στην ιατρική, γεγονός που μου επιτρέπει να αντιλαμβάνομαι καλύτερα το αντικείμενο».
– Μπορείτε να μας δώσετε μερικά παραδείγματα των εφαρμογών της πληροφορικής στην ιατρική;
«H ιατρική απεικόνιση είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Με έναν συνδυασμό τεχνικών δημιουργούμε συστήματα τα οποία υποστηρίζουν τους γιατρούς στη λήψη αποφάσεων διαγνωστικής ή θεραπευτικής φύσης. Ειδικότερα, από τα δεδομένα των αξονικών τομογραφιών μπορούμε να δημιουργήσουμε τρισδιάστατα μοντέλα του σώματος των ασθενών προκειμένου να βοηθηθεί ο χειρουργός πριν από την επέμβαση ή ο ακτινολόγος, ο οποίος θα πρέπει να εστιάσει επακριβώς τις ακτίνες προκειμένου να αντιμετωπιστεί ένας όγκος».
– Φαίνεται ότι η εργασία σας έχει δυνητικά πολλές κλινικές εφαρμογές. Υπάρχει παράδειγμα ερευνητικού προγράμματός σας το οποίο έγινε κλινική πρακτική;
«Τα περισσότερα από τα ερευνητικά προγράμματά μας γίνονται σε συνεργασία με νοσοκομεία και έχουν πράγματι αυτή τη συνιστώσα της εφαρμογής. Ωστόσο, δεν είμαστε εμείς σε θέση να μετατρέψουμε τις τεχνικές μας σε προϊόντα».
– Εχει γίνει πολύς λόγος για την επίδραση των κινητών τηλεφώνων στον άνθρωπο και ανήκετε στους επιστήμονες οι οποίοι έχουν ερευνήσει το θέμα. Τελικά είναι ή δεν είναι επιβλαβή για την υγεία μας τα κινητά τηλέφωνα;
«Δεν μπορεί κανείς να δώσει οριστική απάντηση σε αυτό το θέμα. Πιστεύω πάντως ότι ο πολύς λόγος που έγινε είχε θετικά αποτελέσματα. Αφενός οι εταιρείες έλαβαν μέτρα για την κατά το δυνατόν μικρότερη έκθεση των χρηστών στην ακτινοβολία και αφετέρου οι χρήστες έμαθαν ότι καλό θα ήταν να χρησιμοποιούν το κινητό με προσοχή: όχι πολύ κοντά στο αφτί ή, ακόμη καλύτερα, με το hands free και φυσικά να περιοριστεί η χρήση από παιδιά».
