Την επίτευξη συμφωνίας με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, η οποία θα διασφαλίσει τις ιδιοκτησίες στη Ρεχάβια για 150 χρόνια, επιδιώκει η κτηματική εταιρεία του κράτους του Ισραήλ. Κτίρια-σύμβολα για το Ισραήλ, όπως η προεδρική κατοικία, η Κνεσέτ (η Βουλή), η Αρχιραβινία (η μεγαλύτερη συναγωγή που υπάρχει στη χώρα) καθώς και πολυτελείς κατοικίες, χτίστηκαν τα τελευταία 50 χρόνια στην περιοχή της Ρεχάβια, στη δυτική Ιερουσαλήμ. Ιδιοκτήτης τους είναι το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, το οποίο το 1952 νοίκιασε την περιοχή για 99 χρόνια. Η σύμβαση μεταξύ των δύο πλευρών λήγει το 2051, ωστόσο η Κέρεν Καγιαμέτ, που λειτουργεί ως κτηματική εταιρεία του Ισραήλ, προσπαθεί ήδη να εξασφαλίσει την ανανέωση της σύμβασης για άλλα 99 χρόνια, δηλαδή ως το 2150.
Την προώθηση της συμφωνίας για το μέλλον της Ρεχάβια αποφάσισε προχθές το απόγευμα η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, που συνεδρίασε υπό την προεδρία του Πατριάρχη κ. Θεόφιλου. Σύμφωνα με πληροφορίες, τα μέλη της Ιεράς Συνόδου ζήτησαν την επίτευξη μιας οικονομικής συμφωνίας που θα επιτρέπει στο Πατριαρχείο να προχωρήσει στην ενοικίαση της Ρεχάβια για ακόμη 99 χρόνια.
Η πρώτη συμφωνία είχε υπογραφεί το 1952 από τον μακαριστό Πατριάρχη Τιμόθεο και την Κέρεν Καγιαμέτ, ενός ιδρύματος που, ήδη από τις αρχές του 20ού αιώνα, αγόραζε γη εκ μέρους εβραίων επιχειρηματιών στις περιοχές που αργότερα αποτέλεσαν μέρος του κράτους του Ισραήλ. Τα τελευταία χρόνια το ίδρυμα ανήκει στο κράτος και, όπως όλα δείχνουν, έχει μετατραπεί στην αντίστοιχη κτηματική εταιρεία του δημοσίου.
Δύο φορές κατά το παρελθόν επιχείρησε η Κέρεν Καγιαμέτ να διαπραγματευθεί την παράταση της εκμίσθωσης της Ρεχάβια. Η πρώτη ήταν επί Πατριαρχίας Διόδωρου . Σύμφωνα με πληροφορίες, την περίοδο εκείνη η εταιρεία είχε καταβάλει περισσότερα από 15 εκατ. δολάρια τα οποία βρίσκονται σε ελβετικές τράπεζες. Μάλιστα, για τη συγκεκριμένη υπόθεση κατηγορήθηκαν ορισμένοι Ισραηλινοί οι οποίοι και καταδικάστηκαν από τα δικαστήρια της χώρας. Η δεύτερη φορά που διεξήχθησαν διαπραγματεύσεις με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων ήταν επί Πατριαρχίας κ. Ειρηναίου, ωστόσο δεν τελεσφόρησαν. Οι Ισραηλινοί επανέφεραν το αίτημά τους, και φαίνεται ότι οι δύο πλευρές βρίσκονται πλέον πολύ κοντά στην επίτευξη συμφωνίας. Στενοί συνεργάτες του κ. Θεόφιλου εκτιμούν ότι μια τέτοια συμφωνία δεν θα προκαλέσει αντιδράσεις από τους αραβόφωνους ορθόδοξους καθώς, όπως λένε, η δυτική Ιερουσαλήμ τελεί από το 1948 υπό ισραηλινή κυριαρχία. Επίσης τονίζουν ότι η εταιρεία, βάσει των συμβολαίων που υπεγράφησαν το 1952, έχει δικαίωμα προσφυγής στα δικαστήρια για να επιτύχει την ανανέωση της ενοικίασης. Σε αυτή την περίπτωση θα οριστεί διαιτησία η οποία και θα διαπραγματευτεί τα χρήματα που θα καταβληθούν στο Πατριαρχείο. Μέχρι στιγμής οι Ισραηλινοί δηλώνουν ότι το μεγαλύτερο τμήμα του τιμήματος το κατέβαλαν όταν διεξήγαγαν συνομιλίες με τον Πατριάρχη Διόδωρο και συζητούν το ενδεχόμενο καταβολής περίπου 5 εκατ. δολαρίων. Από την πλευρά του, το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων ζητεί τουλάχιστον 9 εκατ. δολάρια και την καταβολή ετήσιου ενοικίου ύψους 150.000 δολαρίων, τα οποία θα πρέπει να καταβληθούν άμεσα, και για τα 99 χρόνια που θα διαρκέσει η μίσθωση. Οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στις δύο πλευρές αναμένεται να συνεχιστούν αμέσως μετά την εορτή του Πάσχα.