Μετά και την γκέλα του υφυπουργού Αθλητισμού κ. Γιώργου Ορφανού στην αντιπαράθεση με τη FIFA, ο πρόεδρος της ΕΠΟ κ. Βασίλης Γκαγκάτσης λογικά μπορεί να αισθάνεται απόλυτος «μονάρχης», όπως εύστοχα τον απεκάλεσε ο πρώην φίλος του και νυν άσπονδος εχθρός του κ. Βίκτωρ Μητρόπουλος. Ωσπου να αποφασίσει ότι έφθασε η ώρα να παραδώσει τα κλειδιά της ΕΠΟ στον διάδοχο που θα χρίσει, δύσκολα θα έχει αντίπαλο. Ο ίδιος προσδιόρισε την αποχώρησή του από τα κοινά της ΕΠΟ για το φθινόπωρο του 2008. Ποιος μονάρχης εγκαταλείπει όμως εύκολα τον θρόνο του; Επιπλέον να τον εγκαταλείψει για να κάνει τι; Να επιστρέψει σε ηλικία 51 ετών στην ενεργό δικηγορία; Ασχολούμενος αποκλειστικά με το ποδόσφαιρο, το οποίο τα τελευταία εννέα χρόνια υπηρετεί από την άμισθη θέση του γενικού γραμματέα και του προέδρου της ΕΠΟ, πέτυχε να ζει άνετα μεγαλώνοντας δύο οικογένειες. Μία στη Θεσσαλονίκη απ’ όπου κατάγεται και τη δεύτερη στην Αθήνα όπου ζει από το 1988.
Ο πρόεδρος της ΕΠΟ πέρασε άσχημα παιδικά χρόνια, όπως κάθε παιδί που χάνει τον πατέρα του σε ηλικία έξι ετών. Συνδυάζοντας δουλειά και γράμματα, αποφοίτησε από τη Νομική του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από μικρό τον κέρδισε το ποδόσφαιρο. Από τις αλάνες μετακόμισε στα τοπικά ερασιτεχνικά πρωταθλήματα και από εκεί στο παραγοντιλίκι και στις νομικές ποδοσφαιρικές υποθέσεις. Γενικός γραμματέας της ΕΠΣΘ από το 1984 ως το 1987, πρόεδρος της Επιτροπής Κανονισμών της ΕΠΟ την τριετία 1988-1991, εκπρόσωπος της ΕΠΟ στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, νομικός σύμβουλος του ΠΑΟΚ, του Ηρακλή και του Αθηναϊκού, μέλος της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής του υφυπουργείου Αθλητισμού την περίοδο 1993-1994. Το 1996 εκπροσωπεί νομικά την ΠΑΕ Ολυμπιακός, αλλά, άγνωστο γιατί, δεν το αναφέρει στο βιογραφικό του στην ιστοσελίδα της ΕΠΟ.
Τα μεγαλεία για τον κ. Γκαγκάτση ξεκινούν το 1997 με τις εκλογές της ΕΠΟ στην Αλεξανδρούπολη. Μέλος της Ποδοσφαιρικής Ενωτικής Κίνησης (ΠΕΚ), τα νήματα της οποίας κινεί από το παρασκήνιο ο κ. Θωμάς Μητρόπουλος, εκλέγεται σχεδόν παμψηφεί στο ΔΣ της ομοσπονδίας καταλαμβάνοντας τη θέση του γενικού γραμματέα. «H συντριπτική νίκη του ψηφοδελτίου που στήριξε η ΠΕΚ καταδεικνύει την ωριμότητα του εκλογικού σώματος της ΕΠΟ που δεν ψήφισε τις μικροκομματικές γραμμές» κατακεραυνώνει τα πολιτικά κόμματα ο (πασοκικών φρονημάτων) κ. Γκαγκάτσης.
Από την Αλεξανδρούπολη ξεκινούν και οι προσωπικές περιπέτειες για τον νυν πρόεδρο της ΕΠΟ. Τον Νοέμβριο του 1998 ο εισαγγελέας Πειραιά κ. Γρηγόρης Πεπόνης ξεκινάει προκαταρκτική εξέταση με αφορμή την καταγγελία του βουλευτή του ΠαΣοΚ κ. Χρήστου Σμυρλή ότι ο κ. Θ. Μητρόπουλος διακίνησε 1 εκατ. δολάρια για την εξαγορά ψήφων στις εκλογές της ΕΠΟ, αλλά και του προέδρου της ΕΠΑΣΘ κ. Διονύση Ψωμιάδη ότι προσπάθησαν να εξαγοράσουν τις πέντε ψήφους της ένωσής του.
Τον Δεκέμβριο του 1999 η εισαγγελέας Πρωτοδικών Πειραιά κυρία Μαρία Τσιριμώκου απαγγέλλει κατηγορητήριο εναντίον του κ. Θ. Μητρόπουλου με την κατηγορία της δωροδοκίας, του αντιπροέδρου της ΠΑΕ Ολυμπιακός κ. Γιώργου Λούβαρη για ηθική αυτουργία σε δωροδοκία και του κ. Γκαγκάτση για άμεση συνέργεια σε απόπειρα δωροδοκίας. «H ποινική δίωξη είναι αβάσιμη και στο στάδιο της προανάκρισης θα καταδειχθεί περίτρανα η αθωότητά μου και θα απαλλαγώ διά βουλεύματος» δηλώνει ο τελευταίος, λες και διάβαζε ανοιχτό βιβλίο. Στις 21 Ιανουαρίου 2002 οι τρεις κατηγορούμενοι απαλλάσσονται με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά και η υπόθεση μπαίνει στο αρχείο.
Το 2002 ο κ. Γκαγκάτσης κινδυνεύει να χάσει τα αβγά και τα καλάθια στηρίζοντας μέχρι τελικής πτώσεως τον τότε πρόεδρο της ΕΠΑΕ και α’ αντιπρόεδρο της ΕΠΟ κ. B. Μητρόπουλο στην αντιπαράθεσή του με την τότε κυβέρνηση και τον υφυπουργό Αθλητισμού κ. Γιώργο Φλωρίδη. Οταν η κατάσταση δυσκολεύει και το οικοδόμημα της Αλεξανδρούπολης κινδυνεύει με κατάρρευση, ο κ. Γκαγκάτσης ανεβαίνει στην ιεραρχία και εκλέγεται πρόεδρος της ΕΠΟ στη θέση του κ. Κώστα Αλεξανδρίδη ο οποίος παραιτείται.
Ελέγχοντας πλέον πλήρως την κατάσταση, ο κ. Γκαγκάτσης διαχωρίζει τη θέση του από τους αδελφούς Μητρόπουλους, τους οποίους σταδιακά και συστηματικά απομακρύνει από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Είχε προηγηθεί βεβαίως το στήσιμο και η δράση της περιβόητης «παράγκας». Προηγουμένως κάποιοι προσπάθησαν να τον τρομοκρατήσουν. Τη Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2001 πέντε «φουσκωτοί» τον επισκέφθηκαν στο γραφείο του, τον έβρισαν χυδαία και τον απείλησαν ότι «την επόμενη φορά θα πεθάνεις». Πάλι καλά που έμειναν στις απειλές… Σε ανάλογες περιπτώσεις οι σύμβουλοι της ΕΠΟ κκ. Θανάσης Παπαγιάννης και Αριστείδης Σταθόπουλος έξω από τα γραφεία της ΕΠΟ έφαγαν το ξύλο της ζωής τους από αγνώστους.
Ο κ. Γκαγκάτσης ισχυροποιήθηκε με την κατάκτηση του Euro 2004 από την εθνική ομάδα, παρά τα «γιούχα» με τα οποία τον υποδέχθηκε μερίδα οπαδών στο Καλλιμάρμαρο. Τη δύναμή του αισθάνθηκε λίγες εβδομάδες αργότερα ο υφυπουργός Αθλητισμού κ. Γιώργος Ορφανός. Ο νόμος που ψήφισε η κυβερνητική πλειοψηφία με τον οποίο άλλαζε προς το αναλογικότερο το εκλογικό σύστημα της ΕΠΟ, με παρέμβαση της FIFA κατέστη ανενεργός. Ακαρπες αποδείχθηκαν και οι προσπάθειες του κ. B. Μητρόπουλου και ορισμένων ενώσεων να αμφισβητήσουν το εκλογικό αποτέλεσμα που ανέδειξε εκ νέου θριαμβευτή τον κ. Γκαγκάτση.
Εκτοτε η ΕΠΟ διοικείται με σιδηρά πειθαρχία. Το σύνολο των συμβούλων της παραμένει στην αφάνεια, ο γενικός της γραμματέας κ. Γιάννης Οικονομίδης ασχολείται με το ντόπινγκ και το ποδόσφαιρο σάλας, η Επιτροπή Διαιτησίας λογοδοτεί στο ΔΣ, στους ποδοσφαιριστές της εθνικής ομάδας χωρίς δεύτερη κουβέντα μοιράστηκε το σύνολο του πριμ των 18 εκατ. ευρώ που έδωσε η UEFA για την κατάκτηση του Euro 2004, η συντριπτική πλειονότητα των ενώσεων συσπειρώθηκε στο πλευρό του καθώς έχει ξεκινήσει να υλοποιείται το πρόγραμμα κατασκευής αθλητικών κέντρων στις πρωτεύουσες πολλών νομών, κορυφαίες ΠΑΕ αναζήτησαν και βρήκαν σε αυτόν τη στήριξη για να απαλλαγούν από την προβληματική πολιτική που ασκούσε στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο η διοίκηση της ΕΠΑΕ και η UEFA τού εμπιστεύτηκε τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ τον Μάιο του 2007 στο ΟΑΚΑ.
Σκάνδαλα, αποτυχίες και αντιπαραθέσεις
Σε θέματα διαφάνειας πάντως δεν τα πήγε το ίδιο καλά. H εμπλοκή ελλήνων παραγόντων στο σκάνδαλο των στημένων παιχνιδιών το οποίο ήρθε στην επιφάνεια με την υπόθεση του κατάδικου γερμανού διαιτητή Ρόμπερτ Χόιτσερ παραδόθηκε «βιαστικά» στην Ποινική Δικαιοσύνη χωρίς να προηγηθεί στοιχειώδης έρευνα από την ΕΠΟ, κίνηση η οποία δεν έγινε καν για την υπόθεση του αγώνα Πανιώνιος – Ντιναμό Τιφλίδας με τον οποίο ασχολείται ακόμη η UEFA.
Επιπλέον η αντιπαράθεση με τον κ. Ορφανό χρέωσε και στους δύο την παταγώδη αποτυχία στη διεκδίκηση της διοργάνωσης του Euro 2012, ενώ στέρησε από το ταμείο της ΕΠΟ το ζεστό χρήμα της κρατικής επιχορήγησης. Ο οικονομικός απολογισμός της ΕΠΟ για το 2005 έκλεισε με έλλειμμα 20.038.722 ευρώ!
Και σαν να μην έφθαναν οι οικονομικοί πονοκέφαλοι, ήρθε η Ποινική Δικαιοσύνη να θέσει υπό αμφισβήτηση τη δυνατότητα της διοίκησης Γκαγκάτση να κυβερνάει το ποδόσφαιρο. Με αφορμή τα έργα στον Αγιο Κοσμά, στη Φλώρινα και στο γήπεδο της Ξάνθης που χρηματοδοτήθηκαν μέσω της ΕΠΟ, η εισαγγελέας κυρία Μαρία Σκεπαρνιά άσκησε ποινική δίωξη εναντίον του κ. Γκαγκάτση, του κ. Οικονομίδη, των δύο αντιπροέδρων κκ. Βασίλη Χατζηαποστόλου και Σταθόπουλου και του ταμία κ. Γιώργου Γκιρτζίκη, για απιστία εις βάρος του Δημοσίου, συνέργεια, συναυτουργία, πλαστογραφία και παρατυπίες στην κατασκευή των έργων. Το ωραίο στην υπόθεση είναι ότι το προεδρείο της ΕΠΟ κατηγορείται για πλαστογραφία έπειτα από κατάθεση του πρώην προέδρου της ΕΠΑΕ και α’ αντιπροέδρου της ΕΠΟ κ. Θανάση Κανελλόπουλου ότι πλαστογράφησαν την υπογραφή του.
Με την υπόθεση του αθλητικού νομοσχεδίου και την αποδοχή της κυβέρνησης ότι η ΕΠΟ μπορεί ελεύθερα να ρυθμίζει τα του ποδοσφαίρου, ο κ. Γκαγκάτσης πήρε ρεβάνς από τον κ. Ορφανό κερδίζοντας τις εντυπώσεις. Πολλά προβλήματα παραμένουν όμως άλυτα. Το χρέος καθημερινά μεγαλώνει και η αξιοπιστία των πρωταθλημάτων θα κριθεί από τη δυνατότητα των υπό ίδρυση δύο νέων λιγκών να βελτιώσουν την απόδοση των τραγικών πέρυσι διαιτητών, να τιθασεύσουν τις παρεμβάσεις των μάνατζερ, να εκσυγχρονίσουν τις ΠΑΕ και να προσελκύσουν στο άθλημα καινούργιους, άφθαρτους και καθαρούς παράγοντες.
