Για όσους επιζητούν γουικέντ χωρίς κόπο επειδή δεν αντέχουν την αφόρητη κυκλοφοριακή κίνηση της κυριακάτικης επιστροφής μέσω εθνικών οδών η Αίγινα ενδείκνυται. Απέχει μόλις 40′ από τον Πειραιά με το ιπτάμενο δελφίνι και μία ώρα περίπου με το φέρι μπόουτ. Το νησί ήταν, είναι και πολύ πιθανόν θα παραμείνει πανέμορφο και με αξιοπρεπή στέκια (π.χ., το παραδοσιακό Αιάκειο), αν και εφέτος οι δυσάρεστες αναμνήσεις του υπογράφοντος υπερτερούν σε σχέση με τις ευχάριστες.
α) Κάποιες παραλίες της δυτικής πλευράς του νησιού όχι απλώς είναι βρώμικες αλλά στην κυριολεξία σκουπιδότοποι. Π.χ., από το κομμάτι του Φάρου ως τον Μαραθώνα (και ιδίως στα Βροχεία, στο ύψος του Αγίου Πέτρου) συχνά επέπλεαν πολύχρωμες σακούλες, φλούδες οπωρικών, καδρόνια, χάρτινα πιάτα, πακέτα από τσιγάρα κτλ. Οταν η θάλασσα τα «ξέβραζε», τα σκουπίδια παρέμεναν στην πλαζ και η θέα καταντούσε απωθητική. Επίσης σε πολλά σημεία λείπουν οι απαραίτητοι κάδοι απορριμμάτων.
β) Για αδιευκρίνιστους λόγους τα δρομολόγια των λεωφορείων σταματούν στις 19.45 αναγκάζοντας τον κόσμο που δεν έχει όχημα να χρησιμοποιήσει το ούτως ή άλλως δυσεύρετο (και πανάκριβο) ταξί. Συν τοις άλλοις στο 1 ευρώ το εισιτήριο των λεωφορείων είναι υπερβολικό. Οι κακές γλώσσες του νησιού, πάντως, τις οποίες δεν διανοούμεθα να πιστέψουμε, λένε ότι το φαινόμενο απουσίας βραδινής κυκλοφορίας λεωφορείων οφείλεται σε μια «μυστική συμφωνία» ανάμεσα στους οδηγούς ταξί και στον δήμο.
γ) Εφέτος σημειώθηκε τεράστιο πρόβλημα σε ό,τι αφορά την ύδρευση του νησιού. Το τελευταίο Σαββατοκύριακο οι διακοπές της ύδρευσης έφταναν ως και τις έξι ώρες. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο δήμος δεν υπήρξε συνεπής στις υποχρεώσεις του με τους προμηθευτές νερού από την Αθήνα. H πρόταση να εγκατασταθεί μια δεξαμενή νερού στο λιμάνι προσέκρουσε στις αντιρρήσεις του λιμενάρχη, αν και τελικά μόλις την περασμένη Κυριακή δόθηκε λύση και η δεξαμενή εγκαταστάθηκε στη Σουβάλα.
