70 «μυστικά» που πρέπει να γνωρίζει ένας ΑΝΔΡΑΣ

01. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της ανδρικής σεξουαλικής λειτουργίας;

H ανδρική σεξουαλική λειτουργία εκφράζει την πλήρη ισορροπία της ψυχικής και βιολογικής υγείας, διεκδικώντας τη συναισθηματική πληρότητα που η ίδια η σεξουαλική συμπεριφορά προσφέρει (ικανοποίηση). H σεξουαλική λειτουργία στον άνδρα είναι ταυτισμένη με τη σεξουαλική υγεία, έτσι ώστε να είναι εφικτή η λειτουργική απεικόνιση της επιθυμίας, της διέγερσης (ηδονική στύση), της οργασμικής κορύφωσης (εκσπερμάτιση) αλλά και της επαναφοράς στην προηγούμενη κατάσταση (ψυχική ηρεμία).

02. Ποιες είναι οι διαταραχές της ανδρικής σεξουαλικής ζωής;

H σεξουαλική ζωή του άνδρα όταν διαταράσσεται μπορεί να παρουσιάσει τις εξής κλινικές εικόνες, τόσο στο ψυχολογικό όσο και στο βιολογικό επίπεδο:

* Διαταραχές της επιθυμίας (αισθητηριακή έλξη) * Διαταραχές της διέγερσης (στύσης) * Διαταραχές του οργασμού * Διαταραχές της εκσπερμάτισης * Αισθητηριακού τύπου διαταραχές

03. Ποιες είναι οι διαταραχές της επιθυμίας;

H επιθυμία είναι το εισιτήριο της σεξουαλικής επιλογής του στόχου, που η ψυχική κατάσταση επιλέγει μέσα από την αισθητηριακή έλξη (όραση, ακοή, όσφρηση, αφή, γεύση). H έκφραση της συνειδητής αναζήτησης τού «σε θέλω» προκαλεί τη σεξουαλική διέγερση. H σωματική αφύπνιση (στύση) και η εγκεφαλική συμμετοχή (φαντασίωση) καθορίζουν την επόμενη φάση. Κατ’ επέκτασιν, οι διαταραχές της επιθυμίας διακρίνονται αντίστοιχα με τον βαθμό λειτουργίας αυτής της ψυχικής κατάστασης ανάλογα σε:

* Αυξημένη διάθεση (hyperactivity) * Μειωμένη διάθεση (hypoactivity)

* Σεξουαλική αποστροφή (sexual aversion)

Οι παραπάνω σεξουαλικές διαταραχές του άνδρα μπορεί να εμφανίζονται με αστάθεια, περνώντας από τη μια κατάσταση στην άλλη, με κυκλικότητα, ή να είναι σταθερές κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής του ζωής, η οποία επηρεάζεται από διάφορους ψυχοκοινωνικούς και βιολογικούς παράγοντες.

04. Ποιες είναι οι διαταραχές της διέγερσης;

* H στυτική δυσλειτουργία (ψυχογενής, οργανική, μεικτή) * H παρατεταμένη στύση (πριαπισμός) * H στυτική διαταραχή δυσμορφικού τύπου (συγγενείς ή επίκτητες διαταραχές)

05. Ποιες είναι οι διαταραχές του οργασμού;

Ο ανήδονος οργασμός (έλλειψη ψυχικής συμμετοχής).

06. Ποιες είναι οι διαταραχές της εκσπερμάτισης;

* Πρόωρη εκσπερμάτιση (αναπόφευκτη) * Καθυστερημένη εκσπερμάτιση (αργή-εργώδης) * Ανεσταλμένη εκσπερμάτιση (πλήρης έλλειψη) * Παλίνδρομη εκσπερμάτιση (στην ουροδόχο κύστη)

07. Ποιες είναι οι διαταραχές της αισθητικότητας;

* Υπαισθησία (μειωμένη αίσθηση επαφής) * Υπεραισθησία (αυξημένη τάση ενόχλησης) * Πόνος στη σεξουαλική επαφή (ενόχληση – δυσφορία στο άγγιγμα)

08. Τι ορίζουμε ως στυτική δυσλειτουργία;

Στυτική δυσλειτουργία είναι η μόνιμη ή παροδική αδυναμία για την απόκτηση και διατήρηση της στύσης η οποία θα είναι ικανή για σεξουαλική δραστηριότητα και ολοκληρωμένη σεξουαλική επαφή.

09. Ποια ήδη στύσεων υπάρχουν;

H στύση διακρίνεται σε τρεις τύπους:

* Την ψυχογενή (ύστερα από οπτική, ακουστική ή και άλλη διέγερση) * Την αντανακλαστική (ύστερα από απτικό ερεθισμό των γεννητικών οργάνων) * Τη νυκτερινή (στύσεις που εμφανίζονται κατά τη PEM φάση του ύπνου)

10. Πόσα χρόνια σεξουαλικής ζωής έχει ο άνδρας;

Ο άνδρας, διεκδικώντας τη σεξουαλική του υγεία, από την εφηβική αφύπνιση (ήβη) ως το τέλος της ζωής του μπορεί να λειτουργεί σεξουαλικά, τόσο με ψυχική συμμετοχή όσο και με σωματική ανταπόκριση. Ασφαλώς ο βιολογικός κύκλος με την πάροδο των χρόνων εμφανίζει διαφοροποιήσεις ως προς τη συχνότητα και τον αριθμό των επαφών. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αναστέλλεται η σεξουαλική δραστηριότητα ενός άνδρα που ψυχικά επιθυμεί τον ερωτικό του σύντροφο. Το τέλος της σεξουαλικής ζωής δηλαδή δεν οριοθετείται ηλικιακά.

11. Οι διαταραχές της στύσης είναι συχνό φαινόμενο;

Τα τελευταία 50 χρόνια οι μελέτες που έχουν γίνει γύρω από τη στυτική λειτουργία συνηγορούν στην άποψη ότι ο άνδρας κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής ζωής του μπορεί αιφνίδια και αναίτια να εμφανίσει ένα στυτικό επεισόδιο που να δηλώνει παροδικού τύπου δυσλειτουργία. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα αποκτήσει μόνιμο πρόβλημα. Ο Κίνσεϊ στις αναφορές του υποστηρίζει ότι ο ένας στους δύο άνδρες κατά τη διάρκεια της ερωτικής του ζωής εμφανίζει τουλάχιστον ένα τέτοιο επεισόδιο χωρίς να οδηγηθεί σε στυτική διαταραχή. Τελευταίες παγκόσμιες μελέτες που καταγράφουν τη σεξουαλική ζωή του άνδρα της δυτικής κοινωνίας δείχνουν ότι είναι αρκετά συχνό φαινόμενο η εμφάνιση στυτικής διαταραχής που προκαλείται από την ψυχική σφαίρα (κυρίως σε άνδρες νεαρότερης ηλικίας), από οργανική πάθηση (άνδρες της μέσης ηλικίας και άνω) και μεικτής – οργανικής και ψυχικής – αιτιολογίας (άνδρες της μεγαλύτερης ηλικίας, μια κατηγορία του «σεξουαλικώς ενεργού» ανδρικού πληθυσμού η οποία αυξάνεται σημαντικά τα τελευταία 20 χρόνια).

12. Πόσοι άνδρες πάσχουν παγκοσμίως από στυτική δυσλειτουργία και ποιες είναι οι εκτιμήσεις για το μέλλον;

Εγκυρες μελέτες δείχνουν ότι το 1995 υπήρχαν 152.000.000 άνδρες με στυτική διαταραχή, ενώ την τελευταία δεκαετία και ως το 2005 υπολογίζεται ότι ο αριθμός θα ξεπεράσει τα 420 εκατομμύρια.

13. Ποια είναι τα αίτια της στυτικής δυσλειτουργίας;

Τα αίτια που μπορεί να απειλήσουν τη σεξουαλική ικανότητα του άνδρα προκαλώντας στυτική λειτουργία ιατρικώς ταξινομούνται σε:

* Ψυχογενή * Οργανικά * Μεικτά

14. Ποια είναι τα ψυχογενή αίτια της στυτικής δυσλειτουργίας;

Τα ψυχολογικά αίτια που μπορεί να επηρεάσουν τη στυτική ικανότητα ενός άνδρα είναι πολλά και πολυπαραγοντικά. Αφορούν δε τη γενικότερη σεξουαλική ζωή του, τον τρόπο ψυχικής έκφρασης και επικοινωνίας – τόσο με τον εαυτό του, όσο και με τη σύντροφό του.

Συναισθηματική ολοκλήρωση. Το «γιατί» των ψυχογενών αιτίων της στυτικής δυσλειτουργίας είναι περίπλοκο. Οταν αγγίζει κανείς το θέμα πρέπει να αναφερθεί στις πολλές βιωματικές εικόνες που δέχεται ο άνδρας από το οικογενειακό του περιβάλλον, να αναφερθεί στον ηθικό του κώδικα, στο πολιτισμικό του επίπεδο, στη νοοτροπία, στην κουλτούρα και στην παιδεία που συνδυάζεται με την προσωπικότητά του αλλά και στα ψυχικά κριτήρια, τα οποία τον ωριμάζουν ώστε να αποκτήσει την κοινωνική του ένταξη, την επαγγελματική του πορεία και τη συναισθηματική του ολοκλήρωση. Ετσι ο άνδρας οδηγείται στο δικαίωμα μιας προσδοκίας και η σχέση που επιλέγει καλείται να τον ολοκληρώσει ως οντότητα και ως ανθρώπινη ύπαρξη.

Αγχος, κατάθλιψη, διαταραχή προσωπικότητας. Ως πρωτογενή αίτια ενδεικτικά μπορεί να αναφέρει κανείς το άγχος (αγχώδεις διαταραχές), τη συναισθηματική του μεταβλητότητα (διπολικότητα και, κυρίως, καταθλιπτική περίοδος) αλλά και τη διαταραχή της προσωπικότητας που συνδυάζεται και με φαινόμενα ψυχικής απορρύθμισης (ψυχοπαθολογία). Σημαντικός παράγοντας των ψυχικών αιτίων που εμπλέκονται με τη σεξουαλική του ζωή είναι η κοινωνική αναφορά και οι εγγραφές σε σχέση με τον εαυτό του και τον σεξουαλικό του ρόλο – όπως ο ίδιος υποκειμενικά τον αντιλαμβάνεται στη σχέση που αναζητεί και επιλέγει διεκδικώντας την ικανοποίηση και αναγνωρίζοντας την ανδρική του υπόσταση και τη συντροφικότητά του.

Το στρες της αποτυχίας. Ενας άνδρας μπορεί να έχει προδιαθεσικούς ψυχολογικούς παράγοντες για την εμφάνιση στυτικής δυσλειτουργίας. Οι ψυχολογικοί παράγοντες καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο προσδοκά τη σεξουαλική του ικανοποίηση. Αυτή η συμπεριφορά της ικανοποίησης φαίνεται να εμπλέκεται μέσα στο μυαλό του ως επιτυχία ή αποτυχία μπροστά σε μια γυναίκα στην οποία θα πρέπει να δείξει ότι είναι ικανός. Οι προδιαθεσικοί αυτοί παράγοντες συσχετίζονται με την αυστηρή του ανατροφή, την ανεπαρκή πληροφόρηση σε θέματα σεξουαλικής υγείας, τις διαταραγμένες οικογενειακές σχέσεις, την πρώιμη τραυματική σεξουαλική εμπειρία, την ανασφάλεια στον σεξουαλικό του ρόλο και στο συνεχές άγχος τού «θα τα καταφέρω τελικά;», «είμαι καλός εραστής;», «θα ικανοποιήσω οργασμικά τη σύντροφο μου;» ή στο αγωνιώδες εσωτερικό του ερώτημα «πότε πρέπει να μπω;». Ολα αυτά δημιουργούν μια θεατρική παράσταση δράματος, με τον άνδρα πρωταγωνιστή μπροστά σε ένα κοινό που τον καλεί να αποδείξει πόσο σωστός ηθοποιός είναι. Αυτός ο άνδρας, γυμνός μπροστά σε μια γυναίκα που του δείχνει με τον τρόπο της ότι τον επέλεξε ως εραστή, του αυξάνει υπερβολικά την προσδοκία της επιτυχίας. Αυτό σημαίνει ότι μια ενδεχόμενη αποτυχία θα τον γκρεμίσει μπροστά της. Το άγχος του σεξουαλικού ρόλου οδηγεί τον άνδρα στη συνεχή αναζήτηση της σωστής προσπάθειας. Μια αποτυχία μπορεί να σημαίνει την αρχή ενός φαύλου κύκλου. Εκείνος αρχίζει να αναρωτιέται αν θα τα καταφέρει την επόμενη φορά και κάθε φορά η επόμενη ξεκινάει με το βάρος της προηγούμενης αποτυχίας.

H λάθος σύντροφος. H στυτική διαταραχή μπορεί να εμφανίσει κυκλικότητα ή εκλεκτικότητα – να εμφανίζεται δηλαδή ανάλογα με την ψυχική εικόνα που βιώνει ο άνδρας για τη συγκεκριμένη σύντροφο στη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Είναι εντελώς φυσιολογικό δηλαδή να δυσλειτουργεί με μια συγκεκριμένη γυναίκα ενώ με μια άλλη να λειτουργεί φυσιολογικότατα. Και συνήθως όταν δυσλειτουργεί με μια γυναίκα προσπαθεί να ελέγξει τη στυτική του ικανότητα δοκιμάζοντας με μια άλλη. Ετσι θα βεβαιωθεί ότι το πρόβλημα δεν είναι αυτός και η δυσλειτουργική «ανικανότητά» του αλλά η σύντροφος. Αποτέλεσμα όλων αυτών των διεργασιών συνήθως είναι η ακόμη μεγαλύτερη δραματοποίηση, η σύγχυση και η έκλυση υπερβολικού άγχους.

H συνήθεια του αυνανισμού. Ενας προδιαθεσικός παράγοντας στη σεξουαλική ζωή του άνδρα, που φαίνεται να επηρεάζει σημαντικά τη σεξουαλικότητά του, είναι η αυνανιστική συνήθειά του. O αυνανισμός, ως έξη, αναπτύσσει ψυχοπαθολογικού τύπου συμπεριφορές και καθηλώνει τον άνδρα σε «σεξουαλικό αυτισμό», οδηγώντας τον σε σεξουαλική δειλία και εν τέλει ψυχρότητα. H συμπεριφορά αυτή, που είναι απόλυτα φυσιολογική την περίοδο της εφηβείας, δίνοντας την ικανότητα στον νεαρό άνδρα να αφυπνιστεί σεξουαλικά και να βιώσει τη συνειδητή ηδονή, στην ενήλικη περίοδο θεωρείται ότι κλέβει την παράσταση, διεκδικώντας αυτή την ηδονή με μια άλλη σύντροφο. Ο αυνανισμός ως σεξουαλική πράξη δεν δημιουργεί οργανικού τύπου διαταραχές. Στην ψυχική εικόνα όμως η παράτασή του και το συστηματικό του «παρών» απομακρύνουν τον άνδρα από τη σεξουαλική αυτή διεκδίκηση, του αυξάνουν «το βόλεμα» και τον φόβο ότι μπορεί να αποτύχει σε ενδεχόμενη σεξουαλική προσπάθεια, μειώνουν την αυτοπεποίθηση του ατόμου και εκφράζουν τάσεις παλινδρόμησης, καταθλιπτικής διάθεσης και παθητικής στάσης στη γενικότερη πορεία της ζωής του. Ο αυνανισμός ενίοτε είναι μια απάντηση συμπεριφοράς μέσα στις συγκρουσιακές σχέσεις των δύο συντρόφων. Σε αυτή την περίπτωση, του αυνανισμού-αντίδρασης, προκαλείται σεξουαλική ψυχρότητα μεταξύ των συντρόφων, η οποία εκδηλώνεται με αραίωση των επαφών, έλλειψη σεξουαλικού ενδιαφέροντος, φοβία διεκδίκησης, παιδισμό ως αναπλήρωση και απομάκρυνση ως διαχρονική κατάσταση. Ο αυνανισμός σε αρκετές περιπτώσεις δηλώνει ψυχική διαταραχή (π.χ., ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και εμπλοκή με άλλα παραγωγικά συμπτώματα της ψύχωσης).

H χρήση προφυλακτικού. H χρήση του ανδρικού προφυλακτικού, κυρίως στον νεαρό άνδρα, φαίνεται να είναι ένας ακόμη παράγοντας που μπορεί να συσχετιστεί με την απώλεια της στύσης, εκφράζοντας την αγωνία στο ότι αν χρησιμοποιήσει το προφυλακτικό θα χαθεί η στύση λόγω μειωμένης αίσθησης της ηδονής κατά την προσπάθεια της ενδοκολπικής εισχώρησης. Αυτό τον οδηγεί στην αποφυγή του προφυλακτικού, το οποίο θεωρεί υπεύθυνο για το «χάσιμο» της στύσης του, με αποτέλεσμα να εκτεθεί πιθανώς σε μόλυνση από σεξουαλικώς μεταδιδόμενη ασθένεια. Αυτή η διαδικασία της χρήσης του προφυλακτικού τον αγχώνει. H σκέψη ότι κατά την προσπάθεια να το τοποθετήσει στο πέος του θα χάσει τη στύση του γίνεται ιδεοληψία. Αν μάλιστα του έχει συμβεί κάτι τέτοιο, η επόμενη φορά θα του προκαλέσει φόβο και πανικό. H αξία χρήσης του προφυλακτικού όμως είναι ιδιαίτερα σημαντική, τόσο γι’ αυτόν όσο και για τη σεξουαλική σύντροφό του. Ο νεαρός άνδρας – αλλά και οποιοσδήποτε άνδρας και γυναίκα – που κουβαλάει μαζί του το προφυλακτικό ως όπλο της ανοικτής σεξουαλικής διεκδίκησης πρέπει να προσέχει τα εξής: να το προμηθεύεται από φαρμακεία ή super markets, να ελέγχει την καλή του συσκευασία, την ημερομηνία λήξης (η οποία πρέπει να αναγράφεται υποχρεωτικώς), να ελέγχει το είδος του προφυλακτικού (αν περιέχει ύγρανση ή όχι) και να μην το φυλάσσει σε μέρη όπου η θερμοκρασία μπορεί να το αλλοιώσει. H σωστή και ποιοτική χρήση του προφυλακτικού γίνεται πάντα με ικανοποιητικού βαθμού στυτική σκληρότητα. Επίσης είναι καλό όταν ξεκινά η σεξουαλική επαφή το προφυλακτικό να βρίσκεται ήδη στον χώρο. Αλλιώς είτε οι δύο σύντροφοι, παρασυρμένοι από την αυξημένη ηδονή του πόθου, θα το «ξεχάσουν» είτε θα προκληθεί το «μοιραίο» – ένα ανεπιθύμητο ατύχημα στυτικής δυσλειτουργίας.

15. Ποια είναι τα οργανικά αίτια της στυτικής δυσλειτουργίας;

H οργανικής αιτιολογίας στυτική δυσλειτουργία διακρίνεται σε:

* Αγγειακή * Νευρογενή * Ορμονική * Ανατομική * Οφειλόμενη σε φάρμακα και ουσίες

16. Ενας άνδρας μπορεί να εμφανίσει στυτικό πρόβλημα χωρίς ψυχογενή ή οργανική αιτία;

Τόσο ο άνδρας όσο και η γυναίκα πρέπει να γνωρίζουν ότι το στυτικό πρόβλημα δεν φωτογραφίζει πάντα κάποια σοβαρότερη ψυχολογική ή οργανική πάθηση. H στυτική διαταραχή μπορεί να έρθει στο κρεβάτι ενός άνδρα ξαφνικά, όταν οι σκέψεις του για κάποιο λόγο τού αποσπάσουν την προσοχή της σεξουαλικής εικόνας που ηδονικά βιώνει ή όταν ένα τυχαίο γεγονός της στιγμής μπορεί να του προκαλέσει ξάφνιασμα ή και ταραχή: π.χ., το ξαφνικό κουδούνισμα του κινητού, κάποιος οξύς θόρυβος από το επάνω διαμέρισμα ή ακόμη και μια άγαρμπη κίνηση που μπορεί να κάνει άθελά της η σύντροφός του! Και όχι μόνον αυτά… H λίστα μιας αναίτιας σεξουαλικής διαταραχής μπορεί να περιλάβει άπειρα τυχαία γεγονότα.

17. Μια στυτική δυσλειτουργία μπορεί να αντιμετωπισθεί


χωρίς θεραπεία;

H ύπαρξη της στυτικής δυσλειτουργίας δεν σημαίνει ότι απαιτείται θεραπεία. H στυτική απώλεια που δεν προκαλεί «θόρυβο» και δεν φέρνει τα πάνω κάτω στη ζωή ενός ζευγαριού, το επόμενο λεπτό έχει ξεχαστεί. Αρκεί οι κινήσεις που θα ακολουθήσουν μετά τη στυτική αυτή απώλεια να μη δείχνουν αμηχανία, φόβο, απορία, ανάγκη απολογίας και, φυσικά, χρέωση για το ποιος και τι την προκάλεσε. Πιο απλά και ήρεμα, αν δεν δοθεί σημασία στην αιφνίδια στυτική απώλεια και δεν γεμίσουν σκέψεις το μυαλό και λόγια τη σχέση του ζευγαριού, δεν θα υπάρξει πρόβλημα στη συνέχεια.

18. Πότε υπάρχει κίνδυνος να προκληθεί αγγειακής αιτιολογίας στυτική διαταραχή;

Διάφοροι παράγοντες, οι οποίοι μπορούν να επηρεάσουν την ενδοθηλιακή αγγειακή λειτουργία, είναι πιθανόν να οδηγήσουν σε στυτική διαταραχή. Οι συνηθέστεροι όμως είναι οι εξής:

* H αρτηριακή υπέρταση * Ο σακχαρώδης διαβήτης * H υπερλιπιδαιμία * H στεφανιαία νόσος * Περιφερικού τύπου αγγειακές διαταραχές.

19. Τι προκαλεί νευρογενή στυτική δυσλειτουργία;

H στυτική δυσλειτουργία νευρογενούς αιτιολογίας διακρίνεται σε προκαλούμενη από κεντρικής και περιφερικής βλάβης του νευρικού συστήματος αίτια.

Κεντρικές βλάβες (επικρατέστερα νοσήματα):

* Σκλήρυνση κατά πλάκας * Νόσος του Parkinson * Νεοπλασίες * Εγκεφαλικά επεισόδια * Κακώσεις και εκφυλιστικές παθήσεις της Σπονδυλικής Στήλης (Σ.Σ.)

Περιφερικές βλάβες (επικρατέστερα νοσήματα):

* Σακχαρώδης διαβήτης * Ουραιμία * Χειρουργική της πυέλου * Αλκοολισμός

* Τοξικές βλάβες * Διαφόρων τύπων περιφερικές νευροπάθειες.

20. Ποιες είναι οι αιτίες της ορμονικού τύπου στυτικής δυσλειτουργίας;

* Ο υπογοναδισμός (χαμηλή τεστοστερόνη) * H υπερπρολακτιναιμία * Ο υπο- και ο υπερθυρεοειδισμός.

21. Ποια φάρμακα προκαλούν στυτική δυσλειτουργία;

* Τα αντιυπερτασικά * Τα καρδιοτονωτικά * Τα διουρητικά * Τα αντιφλεγμονώδη * Τα αντιεπιληπτικά * Τα νευροληπτικά * Τα άτυπα αντιψυχωσικά * Τα αντικαταθλιπτικά * Τα ηρεμιστικά (αγχολυτικά, υπνωτικά) * Τα υπναγωγά * Τα οιστρογόνα * Τα αντιανδρογόνα * Τα αντιόξινα ενζυμικά * Τα κατασταλτικά του K(εντρικού)N(ευρικού)Σ(υστήματος) – βαρβιτουρικά, αντιισταμινικά, παραλδεΰδη κ.ά. * Τα κυτταροστατικά

22. Ποιες ουσίες προκαλούν στυτική δυσλειτουργία;

* Τα οινοπνευματώδη (αλκοολική τοξίκωση) * H νικοτίνη (αυξημένη χρήση και κατάχρηση) * Τα κανναβινοειδή (χρήση και κατάχρηση) * Τα οπιοειδή (χρήση και κατάχρηση) * Οι παραισθησιογόνες ουσίες (LSD, PCP)

23. Ποιες χειρουργικές επεμβάσεις επηρεάζουν τη στυτική λειτουργία του άνδρα;

H στυτική λειτουργία του άνδρα μπορεί να επηρεαστεί από διάφορες χειρουργικές επεμβάσεις σε διάφορα σημεία του σώματος. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε επεμβάσεις της Σ.Σ. (οσφυϊκής – ιεράς μοίρας), της πυέλου (ριζική προστατεκτομή, ριζική κυστεκτομή), του γαστρεντερικού συστήματος (κολεκτομή λόγω καρκίνου [Ca] του παχέος εντέρου).

24. H υπερτροφία του προστάτη απειλεί τη σεξουαλική ζωή του άνδρα – και πώς;

H υπερτροφία του προστάτη αποτελεί συνήθη πάθηση, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την πάροδο της ηλικίας. Σύγχρονες μελέτες έχουν δείξει συσχέτιση ανάμεσα στα αποφρακτικά συμπτώματα του κατωτέρου ουροποιητικού συστήματος και της στυτικής δυσλειτουργίας.

25. H ολική (ριζική) προστατεκτομή προκαλεί στυτική δυσλειτουργία – και πώς;

Τα σηραγγώδη νεύρα, τα οποία απελευθερώνοντας ΝΟ (μονοξείδιο του αζώτου) προκαλούν χάλαση του λείου μυϊκού ιστού και κατά συνέπεια είναι υπεύθυνα για τη στύση, πορεύονται στην πλάγια επιφάνεια του προστάτη. Σε περιπτώσεις ριζικής προστατεκτομής για την αντιμετώπιση του Ca του προστάτη, τα νεύρα αυτά είναι δυνατόν – ανάλογα με τη χρησιμοποιούμενη χειρουργική τεχνική – να κοπούν ή απλώς να τραυματιστούν, με συνέπεια την εμφάνιση στυτικής δυσλειτουργίας στους συγκεκριμένους ασθενείς. Στην περίπτωση που τα νεύρα αυτά κοπούν, η διαταραχή της στύσης είναι μόνιμη και πρέπει να αντιμετωπιστεί θεραπευτικά. Αν τα νεύρα αυτά απλώς τραυματιστούν, μετά την πάροδο ενός διαστήματος 12-18 μηνών η στυτική λειτουργία πιθανώς να επανέλθει. Εχει επισημανθεί σε σχετικές μελέτες η σημασία της γρήγορης αποκατάστασης της στύσης με φαρμακευτική υποβοήθηση μετά την επέμβαση. Σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές (nerve sparing) εξασφαλίζουν την ελάχιστη βλάβη του νευρικού δεματίου και την ομαλότερη μετεγχειρητική εξέλιξη της στυτικής λειτουργίας.

26. Ποιες παθήσεις της Σπονδυλικής Στήλης (Σ.Σ.) μπορούν να προκαλέσουν στυτική δυσλειτουργία;

Τα κέντρα της αντανακλαστικής στύσης βρίσκονται στα I2-I4 νευροτόμια του νωτιαίου μυελού της Σ.Σ. Παθήσεις που επηρεάζουν τα νευροτόμια αυτά, είτε τις εκφύσεις των νεύρων (κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου και άλλες ριζίτιδες) μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τη στυτική λειτουργία. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στις κακώσεις του νωτιαίου μυελού, οι οποίες – εξαιτίας των τροχαίων ατυχημάτων – αφορούν δυστυχώς ολοένα και αυξανόμενο αριθμό νεαρών ατόμων. Κακώσεις του νωτιαίου μυελού σε ανώτερο επίπεδο από το αντανακλαστικό στυτικό κέντρο διατηρούν τις αντανακλαστικές στύσεις ενώ υπάρχει απώλεια των ψυχογενών στύσεων λόγω διακοπής επικοινωνίας του ψυχογενούς στυτικού κέντρου. Αντίθετα, κακώσεις του νωτιαίου μυελού στο επίπεδο του αντανακλαστικού στυτικού κέντρου προκαλούν απώλεια και των αντανακλαστικών στύσεων. H βλάβη αυτή είναι αρκετά σοβαρή και περίπλοκη, ειδικά όταν προσβάλλει νέους ανθρώπους, που συνήθως έχουν έντονη σεξουαλική δραστηριότητα. Σε αυτές τις περιπτώσεις η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι πιο δύσκολη, κυρίως λόγω των ψυχολογικών απαιτήσεων των νεαρών ασθενών.

27. Ενας άνδρας που πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη θα εμφανίσει οπωσδήποτε στυτικό πρόβλημα;

Σύμφωνα με διεθνείς μελέτες, ο ένας στους δύο διαβητικούς θα εμφανίσει στυτικό πρόβλημα, οφειλόμενο σε νευροπάθεια ή και αγγειοπάθεια περιφερικού τύπου. Σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της καλής στυτικής λειτουργίας στον διαβητικό παίζει ο σωστός γλυκαιμικός έλεγχος. H νόσος αυτή δεν καταδικάζει a priori έναν διαβητικό άνδρα στο να εμφανίσει οπωσδήποτε στυτική δυσλειτουργία. Ο συχνός και προγραμματισμένος έλεγχος και ο σωστός τρόπος ζωής του διαβητικού μειώνουν την πιθανότητα εμφάνισης του στυτικού προβλήματος και παρατείνουν τον χρόνο της ποιοτικής σεξουαλικής ζωής του.

28. Το στυτικό πρόβλημα ενός άνδρα με σακχαρώδη διαβήτη οφείλεται πάντα σε μεταβολική διαταραχή;

Ο σακχαρώδης διαβήτης τα τελευταία χρόνια έχει αποδειχθεί ότι συνδέεται άμεσα με την καταθλιπτική διαταραχή, καθώς η ίδια η κατάθλιψη φαίνεται να θεωρείται εκλυτικός παράγοντας εμφάνισης του σακχαρώδους διαβήτη. Ο καταθλιπτικός άνδρας έχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να εμφανίσει διαβήτη στη διάρκεια της ζωής του (αυτό θα εξαρτηθεί βεβαίως άμεσα από την κληρονομικότητα και τη γενικότερη ποιότητα της ζωής του). Ετσι λοιπόν ένας καταθλιπτικός διαβητικός άνδρας μπορεί να οφείλει τη στυτική του ανεπάρκεια όχι στη διαβητική κατάστασή του αλλά στην ίδια την ψυχική διαταραχή που συνδέεται με τη σεξουαλική συμπεριφορά του.

29. Ποια είναι η στάση της γυναίκας μπροστά στη στυτική δυσλειτουργία του συντρόφου της;

H γυναίκα μπροστά στον άνδρα που «δεν μπορεί» φαίνεται να λειτουργεί με συγκαταβατικότητα, ανοχή, οργή και θυμό, εκφράζοντας επιθετική θορυβώδη συμπεριφορά, εισπράττοντας την αδυναμία του για επίτευξη στυτικής ικανότητας ως «έλλειμμα» σεξουαλικής επιθυμίας και διέγερσης προς την ίδια. H εικόνα του δικού της πανικού ότι δεν αρέσει βαρύνει μετά και χρεώνει τον άνδρα, ο οποίος βυθίζεται όλο και περισσότερο στην απελπισία της έκθεσης και του «εξευτελισμού» του. H αμφιθυμική στάση της μεγεθύνει το σεξουαλικό πρόβλημά του ευνουχίζοντάς τον και δημιουργώντας του το αίσθημα της ανεπάρκειας, με αποτέλεσμα την καθήλωσή του στη σεξουαλική του ζωή, τις ενοχικές σκέψεις αλλά και τις απορριπτικές διαθέσεις απέναντι στη σύντροφο, την οποία αποφεύγει προκειμένου να μην εισπράξει και πάλι τη δυσφορία της. H στάση της και ο ρόλος της στη φάση της σεξουαλικής δραστηριότητας μαζί του, αλλά και η εν γένει συμπεριφορά της εκτός σεξουαλικού παιχνιδιού έχουν πολύ μεγάλη αξία για τη μείωση του ψυχικού κόστους ή, αντίθετα, την αύξηση του ψυχικού πόνου που βιώνει ο σύντροφος με το σεξουαλικό πρόβλημα. Αυτονόητο είναι ότι η θετική στάση που ενισχύει την ψυχική αποφόρτιση του άνδρα την κάνει να μπορεί να τον στηρίξει και να του δείξει ότι το πρόβλημα αυτό δεν απειλεί τη σχέση τους, δημιουργώντας την ψυχική ατμόσφαιρα εκείνη που θα οδηγήσει στην ανάγκη για θεραπευτική αντιμετώπιση από κοινού.

30. Πόσο επηρεάζει τη ζωή του άνδρα το στυτικό πρόβλημα – και πώς;

Ο άνδρας δίνει μεγάλη έμφαση στην καλή σεξουαλική λειτουργία του. Πιστεύει ότι η σεξουαλική ζωή που βιώνει με τη σύντροφό του έχει ουσιαστική αξία στη σχέση τους, γι’ αυτό και η εμφάνιση ενός στυτικού προβλήματος τον θορυβεί αρκετά και τον κάνει να αισθάνεται ότι η συγκεκριμένη δυσλειτουργία μπορεί να απειλήσει τη ζωή με την ερωτική σύντροφο. Αλλά και ο άνδρας που δεν διατηρεί σταθερή και μόνιμη σχέση βρίσκεται εξίσου σε μεγάλη ψυχική ένταση μπροστά στο στυτικό πρόβλημα. Ο κίνδυνος απορρύθμισης της ζωής του είναι μεγάλος. Ιδεοληπτική φοβία, καταθλιπτική εικόνα, αντικοινωνική συμπεριφορά, καχυποψία και παρανοειδής ιδεασμός είναι συνήθη επακόλουθα, τα οποία ανάλογα με την προσωπικότητά του προκαλούν μεταβολές στην καθημερινή του ζωή, φθάνοντας σε σημείο να απορρυθμίσουν ακόμη και την επαγγελματική του δραστηριότητα ή να τον οδηγήσουν σιγά σιγά στην κοινωνική απομόνωση και στην ψυχική διαταραχή. Να σημειωθεί ότι (κυρίως στις νεαρότερες ηλικίες) έχουν σημειωθεί ακόμη και αυτοκτονικές απόπειρες από άνδρες που θεώρησαν ότι «ξόφλησαν» σεξουαλικά και δεν είναι πλέον ικανοί να αποφύγουν το ρεζίλεμα μπροστά στη γυναίκα που χλευάζει τον ανδρισμό τους. H αυτοκτονική συμπεριφορά ενός άνδρα μπορεί να επιταθεί και σε πιθανές παρανοειδείς σκέψεις: ότι, π.χ., τον σχολιάζουν στο περιβάλλον της κοινωνίας στην οποία ζει, ότι το πρόβλημα έχει «διαρρεύσει» στον χώρο εργασίας του ή ότι τον θεωρούν σεξουαλικά ανίκανο – ακόμη και ομοφυλόφιλο-, αφού «φυσικά» τον έχει διασύρει και τον έχει εκθέσει η γυναίκα με την οποία δεν τα κατάφερε!

31. Πόσο απειλεί το στρες τη σεξουαλική ζωή του άνδρα;

Ολες οι σύγχρονες μελέτες τείνουν να ενοχοποιούν διάφορους παράγοντες που εκλύουν στρες στην καθημερινή επιβίωση του άνδρα, ώστε η σεξουαλική ζωή του να δέχεται αρνητικές επιρροές. Οι παράγοντες αυτοί φαίνεται να συσχετίζονται με εσωτερικές ψυχικές συγκρούσεις που καθορίζουν τον βαθμό απαίτησης και στόχευσης της επιτυχίας του αλλά και από συμπεριφορές του περιβάλλοντός του, κυρίως της κοινωνικοεπαγγελματικής σφαίρας του. Ο άνδρας δείχνει να είναι περισσότερο ευάλωτος από τη γυναίκα σε παράγοντες στρες οι οποίοι μπορούν να τον καταστήσουν ασταθή και επιρρεπή στη σεξουαλική πτώση. Οι παράγοντες αυτοί έρχονται να ενισχυθούν και από τα κοινωνικά πρότυπα και μοντέλα που φέρνουν τη σχέση του με τη γυναίκα περισσότερο ανταγωνιστική και συγκρουσιακή, διαμορφώνοντας την αυξημένη προσδοκία να αποδείξει την ανδρική του υπόσταση μπροστά στη γυναίκα που τον επιλέγει, τον εγκρίνει ή τον απορρίπτει.

32. Το επαγγελματικό άγχος θεωρείται κυρίαρχη αιτία εμφάνισης σεξουαλικού προβλήματος και πώς ακριβώς επιδρά;

H κοινωνική καταξίωση του άνδρα σήμερα έρχεται μέσα από την αυξημένη ανασφάλεια της επαγγελματικής του πορείας. Αλλωστε από τα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής του η αγωνία του και η συνεχής συμπίεση που δέχεται από το περιβάλλον του τον οδηγούν σε μια συνεχή μάχη επαγγελματικής επιτυχίας. Το επαγγελματικό άγχος φαίνεται να κατέχει την πρώτη αιτία εμφάνισης σεξουαλικού προβλήματος ενός άνδρα ηλικίας 35-50 ετών. Οι πιο πρόσφατες μελέτες επεκτείνουν αυτό το ηλικιακό όριο δείχνοντας ότι συσσωρευμένο άγχος επαγγελματικής πορείας έχουν και άνδρες άνω των 50 ετών, ειδικά το άγχος της ανεργίας. Το επαγγελματικό αυτό στρες ενοχοποιείται όλο και περισσότερο για την εμφάνιση γενικευμένης αγχώδους διαταραχής, ψυχοσωματικών διαταραχών ή καταθλιπτικής διαταραχής. Ολα αυτά συνδέονται σημαντικά με τη σεξουαλική ζωή προκαλώντας στον άνδρα δυσλειτουργίες.

33. Πόσο επηρεάζει το οικονομικό στρες τη σεξουαλική ζωή του άνδρα;

Το χρήμα έχει γίνει βασικός συντελεστής της σεξουαλικής ανδροπρέπειας και φαίνεται να συντελεί θετικά στην αυξημένη σεξουαλική επιθυμία, αφού η ευμάρεια και ο πλούτος διαμορφώνουν τη ζωή του άνδρα. Κοινωνιολογικές προσεγγίσεις τείνουν στην εκτίμηση της άμεσης συσχέτισης οικονομικής πορείας και σεξουαλικής ζωής. Σύμφωνα με τις έρευνες, η φτώχεια συνθλίβει τη σεξουαλική εικόνα και επιθυμία. Ωστόσο η συναισθηματική και ψυχική καταπόνηση του άνδρα που οικονομικώς δυσπραγεί δεν φαίνεται να αποτελεί μοιραία παράμετρο παρά μόνο όταν επικρατεί το δόγμα «το χρήμα κάνει τον άνδρα δύο φορές άνδρα». H οικονομική σταθερότητα και η ικανοποιητική βιωσιμότητα δεν συνοδεύονται από στυτικές διαταραχές.

34. Πώς γίνεται η διάγνωση των αιτίων της στυτικής δυσλειτουργίας;

Ενας ασθενής ο οποίος προσέρχεται σε έναν ειδικό γιατρό για τη διερεύνηση της στυτικής δυσλειτουργίας του, θα πρέπει να υποβληθεί σε πλήρη έλεγχο, ο οποίος προβλέπει:

* Πλήρες ιατρικό και σεξουαλικό ιστορικό * Ελεγχο του σακχάρου στο αίμα * Ελεγχο των επιπέδων των λιπιδίων * Ορμονικό έλεγχο * Αιμοδυναμικό έλεγχο * Αλλες εξειδικευμένες εξετάσεις, ανάλογα με την περίπτωση.

35. Πώς γίνεται ο έλεγχος της αιμοδυναμικής της στύσης;

Ο ασθενής υποβάλλεται σε φαρμακευτική διέγερση του «μηχανισμού» της στύσης, χρησιμοποιώντας ενδοπεϊκή χορήγηση 20 mg προσταγλανδίνης E1. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας έναν έγχρωμο υπερηχοτομογράφο, εντοπίζουμε τις εν τω βάθει πεϊκές αρτηρίες και μετράμε την ταχύτητα της αιματικής ροής σε διάφορες χρονικές στιγμές (0, 5 και 20 λεπτά). Αξιολογώντας έπειτα τόσο την αιματική ροή όσο και τη λειτουργία του φλεβοαποφρακτικού μηχανισμού, οδηγούμαστε σε ασφαλή συμπεράσματα ως προς τη λειτουργικότητα της πεϊκής αιμοδυναμικής.

36. Τι είναι η μέτρηση των νυκτερινών στύσεων;

H νυκτερινή στύση παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της υγείας του σηραγγώδους ιστού. Κατά τη διάρκεια των στύσεων αυτών, ο στυτικός ιστός αιματώνεται και κατά συνέπεια οξυγονώνεται, διατηρώντας τη λειτουργική του ικανότητα. Με τη βοήθεια μιας ειδικής συσκευής, μπορεί να μετρηθούν η ένταση και η διάρκεια αυτών των στύσεων και έτσι να γίνει σαφής ο διαχωρισμός ανάμεσα στις ψυχογενείς και στις οργανικής αιτιολογίας στυτικές δυσλειτουργίες. Πράγματι, με εξαίρεση την κατάθλιψη, καμία άλλη ψυχική διαταραχή δεν διαταράσσει τις νυκτερινές στύσεις.

37. Ποιες θεραπείες υπάρχουν για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας;

H στυτική δυσλειτουργία αποτελεί πλέον το μεγαλύτερο και πιο συχνό πρόβλημα της σεξουαλικής ζωής του άνδρα σήμερα. Ενας στους τρεις άνδρες άνω των 50 χρόνων εμφανίζει στυτικό πρόβλημα που επηρεάζει τη σεξουαλική ζωή του, τόσο στην ψυχογενή όσο και στην οργανική του διάσταση. Ωστόσο το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπισθεί. Οι θεραπευτικές προσεγγίσεις έχουν τρεις άξονες:

Ψυχολογικές θεραπείες. Ο πρώτος άξονας είναι οι ψυχολογικές θεραπείες, που μπορούν να εφαρμοσθούν τόσο σε ατομική γνωσιακή εικόνα ρόλου όσο και μέσα στην ίδια τη σχέση, με στόχο τη σεξουαλική ενίσχυση του ζευγαριού που ζητάει τη λύση του προβλήματος ως μια εικόνα. Οι θεραπείες αυτές απευθύνονται στον άνδρα που κυριαρχείται από ψυχολογικού τύπου αιτιοπαθολογία. Μπορεί όμως να γίνουν από κοινού, αφού αφορούν τη σχέση με τη σύντροφο, ως θεραπεία ζεύγους. Αυτό εξαρτάται από το ίδιο το σεξουαλικό πρόβλημα που συσχετίζεται με την επικοινωνία και την ψυχική επαφή. Διότι η σεξουαλική ζωή του ζευγαριού που διαταράσσεται παρασύρει συνολικά και τους άλλους δείκτες της σχέσης. Στη σεξουαλική διαταραχή η ψυχολογική κατάσταση τόσο του άνδρα όσο και της γυναίκας φαίνεται να επηρεάζεται αρνητικά, αλλά η προκαλούμενη ψυχολογική διαταραχή επηρεάζει με τη σειρά της αυτή τη ίδια η σεξουαλική δυσλειτουργία, αναπτύσσοντας έναν φαύλο κύκλο στη ζωή του ζεύγους. Οι ψυχολογικές θεραπείες απαιτούν χρόνο, πίστη και συνέπεια στο πρόγραμμα αυτών των θεραπευτικών προσεγγίσεων, τόσο στην ατομική όσο και στη σχέση των δύο συντρόφων, αυξάνοντας τον βαθμό της επικοινωνίας που έχει διαταραχθεί, τη σεξουαλική προσέγγιση και την ίδια τη συναισθηματική ενίσχυση, με αποτελέσματα που είναι αρκετά ικανοποιητικά, ξεπερνώντας ως και το 80% της θεραπευτικής προσδοκίας.

Φαρμακευτική αγωγή. Ο δεύτερος άξονας είναι η φαρμακευτική παρέμβαση – τακτική που κερδίζει έδαφος την τελευταία δεκαετία, προσφέροντας ικανοποιητική και γρήγορη λύση, αφού τα φάρμακα αντιμετωπίζουν γρήγορα και αποτελεσματικά τη στυτική διαταραχή του άνδρα και κατ’ επέκταση τη σεξουαλική ικανοποίηση της γυναίκας.

Τεχνικές επεμβάσεις. Ο τρίτος άξονας είναι οι ιατρικές τεχνικές επεμβάσεις που δίνουν λύσεις σε πολυπλοκότερα και πιο δύσκολα προβλήματα στυτικής διαταραχής. Εφαρμόζονται κυρίως όταν τα αίτια είναι οργανικά νοσήματα, που επιφέρουν βαρύτερες βλάβες βιολογικού τύπου στην ποιότητα της στυτικής λειτουργίας.

38. Ποια είναι η σύγχρονη φαρμακευτική αντιμετώπιση και πόσο βοηθάει το Viagra;

Το 1998 η είσοδος της σιλδεναφίλης (Viagra) στη θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας έφερε επανάσταση στον τομέα αυτόν. H σιλδεναφίλη, η οποία είναι αναστολέας της φωσφοδιεστεράσης τύπου 5, δρα προκαλώντας χάλαση του λείου μυϊκού ιστού του πέους και αύξηση της αιματικής ροής σε αυτό. H σιλδεναφίλη άνοιξε την πόρτα σε μια νέα θεραπευτική προσέγγιση, αλλάζοντας την υπάρχουσα ως τότε αντίληψη για τη στυτική ενίσχυση του άνδρα, που ήταν εγκλωβισμένος μέσα στο σεξουαλικό του πρόβλημα, μη έχοντας συγκεκριμένη, εύκολη (per os χορήγηση) και αποτελεσματική θεραπευτική λύση. Ο φόβος ενοχοποίησης του συγκεκριμένου φαρμάκου ως αφροδισιακού ήταν ορατός. Ο κοινωνικός θόρυβος και η μεγάλη προβολή που πήρε το θέμα αντιμετωπίστηκαν με τη σωστή και υπεύθυνη ενημέρωση του ιατρικού κόσμου: «Πρόκειται περί φαρμάκου που χρειάζεται ιατρική συνταγή μέσα από σωστή ιατρική διαγνωστική προσέγγιση».

Τα «Viagra νέου τύπου». Το 2003 παρουσιάστηκαν δύο ακόμη φάρμακα της ίδιας κατηγορίας: η ταδαλαφίλη (Cialis), γνωστό και ως «χάπι του Σαββατοκύριακου», με κύριο χαρακτηριστικό τη μεγάλη διάρκεια δράσης (36 ώρες περίπου), και η βαρδεναφίλη (Levitra). Τα φάρμακα αυτά λειτουργούν με συγκεκριμένη φιλοσοφία και έχουν στόχο την ενίσχυση του φυσικού αγγειακού στυτικού μηχανισμού, με καθοριστική προϋπόθεση την ύπαρξη της σεξουαλικής επιθυμίας και της αντίστοιχης διέγερσης. Είναι δηλαδή αναποτελεσματικά όταν δεν υπάρχει επιθυμία για τον συγκεκριμένο σύντροφο. H κυκλοφορία των φαρμάκων αυτών με την απλή, ακίνδυνη και αποτελεσματική δράση κινητοποίησε μεγάλο ποσοστό ανδρών (που ως τότε ήταν σιωπηλοί και κλειδωμένοι στον φόβο της ανεπάρκειας) να αναζητήσουν ιατρική βοήθεια, συνειδητοποιώντας ότι το πρόβλημά τους έχει λύση, σπάζοντας τα ταμπού και ζητώντας στήριξη από τη σύντροφό τους να αποδεχθεί τη χορηγούμενη θεραπεία. Παρά τα αισιόδοξα και θετικά μηνύματα που έφεραν τα φάρμακα αυτά, ένα μεγάλο ποσοστό ανδρών που έχει στυτικό πρόβλημα δεν φθάνει ως τον γιατρό και δεν διεκδικεί τη θεραπευτική λύση (σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, μόλις δύο στους δέκα πάσχοντες ζητούν ιατρική βοήθεια. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση, πολλές φορές καταφεύγουν στον γιατρό αφού περάσουν 3-5 χρόνια από την εμφάνιση του προβλήματος). Το 2000 κυκλοφόρησε επίσης ένα ακόμη φαρμακευτικό σκεύασμα, η απομορφίνη (Uprima), η οποία δρα κεντρικά, στον μηχανισμό της στυτικής λειτουργίας, και χορηγείται ως υπογλώσσιο.

39. Ποια τα πλεονεκτήματα της φαρμακευτικής θεραπείας με χάπι;

Τα χορηγούμενα από το στόμα φάρμακα έφεραν επανάσταση στην αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας. Είναι αποτελεσματικά, ασφαλή, λαμβάνονται εύκολα και ενισχύουν τη στύση με φυσικό τρόπο. H εύκολη χρηστική τους ικανότητα έπεισε τον ανδρικό πληθυσμό που τα χρησιμοποιεί να συμφιλιωθεί με το σκεπτικό «το έχω στην τσέπη μου και έτσι ανά πάσα στιγμή μπορώ να το χρησιμοποιήσω». H γρήγορη δράση τους και το καλό αποτέλεσμα ενίσχυσαν την ψυχολογία του άνδρα, ο οποίος ξεθάρρεψε και απέκτησε αυτοπεποίθηση. Δεν είναι τυχαίο ότι τα φάρμακα αυτά θεωρούνται επαναστατικά στα νέα σεξουαλικά δρώμενα της ζωής μας, ως κάτι φυσιολογικό και επόμενο, προσφέροντας σωματική ευεξία και ψυχική ικανοποίηση.

40. Πότε δεν πρέπει να χορηγούνται αναστολείς της φωσφοδιεστεράσης PDE5INH;

Απόλυτη αντένδειξη χορήγησης των παραπάνω φαρμάκων είναι η συγχορήγηση με τα νιτρώδη. H χορήγηση σε ασθενείς με καρδιολογικά προβλήματα γίνεται ύστερα από έλεγχο και σύμφωνα με κανόνες που αναφέρονται στη διεθνή βιβλιογραφία. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα συγκεκριμένα φάρμακα προκαλούν κάποια καρδιολογική βλάβη· απλώς σε περίπτωση καρδιαγγειακών παθήσεων πιθανόν να παρουσιασθούν προβλήματα λόγω του φόρτου της σωματικής και ψυχικής έντασης που μπορεί να προκαλέσει η σεξουαλική πράξη.

41. Ποιες είναι οι παρενέργειες των παραπάνω φαρμάκων;

Τα παραπάνω φάρμακα προκαλούν σε διαφορετικό βαθμό και σε μικρό γενικά ποσοστό τις ακόλουθες παρενέργειες:

* Πονοκέφαλο * Ζάλη * Ρινίτιδες * Δυσπεψία και τάση για έμετο * Εξάψεις στο πρόσωπο * Διαταραχές στην όραση (σιλδεναφίλη και βαρδεναφίλη) * Μυϊκούς πόνους (ταδαλαφίλη)

42. Πώς βοηθάει η συσκευή vacuum;

H συσκευή vacuum είναι ένας μηχανισμός ο οποίος τοποθετείται στο πέος και δημιουργώντας κενό αέρος αυξάνει την αιματική ροή προκαλώντας τεχνητή στύση. Ο όλος μηχανισμός συμπληρώνεται από έναν δακτύλιο που τοποθετείται στη βάση του πέους, εμποδίζοντας τη διαφυγή του αίματος από τα σηραγγώδη σώματα του ανδρικού μορίου.

43. Πότε χρησιμοποιούμε ενδοπεϊκές ενέσεις για την αντιμετώπιση της στυτικής διαταραχής;

Οι ενδοπεϊκές ενέσεις χρησιμοποιούνται σε περίπτωση που αποτύχει η φαρμακευτική αγωγή με χάπι. Ο ασθενής εκπαιδεύεται κατάλληλα, έτσι ώστε να είναι ικανός μόνος του να κάνει την ένεση. Είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν είτε έτοιμα σκευάσματα προσταγλανδίνης E1 είτε μείγματα ουσιών (παπαβερίνη, προσταγλανδίνη, φαιντολαμίνη). Οι ενδοπεϊκές ενέσεις με τη χορήγηση παπαβερίνης έφεραν τις πρώτες θεραπείες στη στυτική ανεπάρκεια προσφέροντας σημαντική και ουσιαστική αποτελεσματικότητα στην ποιότητα και στη διάρκεια της στύσης. Οντας δύσκολη και προκαλώντας φόβο, η χρήση των ενέσεων περιορίστηκε, περιορίζοντας και τη «θεραπευτική» αξία τους (το μεγαλύτερο ποσοστό των ανδρών χρηστών δυσφορούσε και εγκατέλειπε τη θεραπεία, πολλές φορές με τη σύμφωνη γνώμη της γυναίκας συντρόφου, η οποία αγχωνόταν αλλά και τρόμαζε στο θέαμα της ένεσης και των παρενεργειών της κακής χρήσης – και όχι μόνο αυτό: αισθανόταν ένοχη για τη δοκιμασία στην οποία υπέβαλλε τον σύντροφό της).

44. Τι είναι η ενδοουρηθρική θεραπεία;

Στην ενδοουρηθρική θεραπεία, η αγγειοδραστική ουσία χρησιμοποιείται σε μορφή υπόθετου το οποίο τοποθετείται στην ουρήθρα και απορροφάται από τον ουρηθρικό βλεννογόνο.

45. Πότε χρησιμοποιούμε θεραπείες ορμονικής υποκατάστασης;

Θεραπείες ορμονικής υποκατάστασης χρησιμοποιούνται σε ειδικές περιπτώσεις τεκμηριωμένου υπογοναδισμού και μόνο ύστερα από αυστηρό εργαστηριακό και κλινικό έλεγχο.

46. Πώς αντιμετωπίζεται χειρουργικά η στυτική δυσλειτουργία;

H στυτική δυσλειτουργία αντιμετωπίζεται χειρουργικά κυρίως με την τοποθέτηση ενδοπεϊκών προθέσεων. Υπάρχουν πολλά είδη προθέσεων, αλλά σήμερα χρησιμοποιούμε κυρίως προθέσεις που αποτελούνται από τρία μέρη. Αναλυτικότερα: υπάρχουν δύο κύλινδροι που τοποθετούνται στα σηραγγώδη σώματα, μία βαλβίδα που τοποθετείται στο όσχεο και ένα reservoir με υγρό που βρίσκεται δίπλα στην ουροδόχο κύστη. Ενεργοποιώντας τη βαλβίδα, υγρό από το reservoir έρχεται στους κυλίνδρους με αποτέλεσμα την πρόκληση στύσης. Μετά το πέρας της σεξουαλικής πράξης, με τη βοήθεια του βαλβιδικού μηχανισμού το υγρό επιστρέφει στο reservoir, με αποτέλεσμα την αποδρομή της στύσης.

47. Πότε ενδείκνυται η τοποθέτηση ενδοπεϊκής πρόθεσης στον άνδρα που παρουσιάζει στυτική διαταραχή;

Οι ενδοπεϊκές προθέσεις χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας αφού έχουν αποτύχει άλλες, λιγότερο επεμβατικές, θεραπείες.

48. Τι σημαίνει για τη σεξουαλική ζωή ενός άνδρα η τοποθέτηση πρόθεσης;

H ενδοπεϊκή πρόθεση αποτελεί αξιόπιστη και αποτελεσματική λύση για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας. Κατ’ αρχήν, ο άνδρας μπορεί να αποκτήσει στύση όταν αυτός το επιθυμεί και μετά το τέλος της ερωτικής πράξης να φθάσει σε μια φυσική κατάσταση πεϊκής χάλασης. Ο οργασμός και η εκσπερμάτιση σε καμία περίπτωση δεν επηρεάζονται από τη λειτουργία του μηχανισμού αυτού.

49. Ποια είναι η στάση της γυναίκας απέναντι σε αυτές τις νέες παρεμβατικού τύπου θεραπευτικές τεχνικές;

Ας μην ξεχνάμε ότι όλες αυτές οι θεραπευτικές προσεγγίσεις με στόχο την αποκατάσταση της στυτικής λειτουργίας στον άνδρα έχουν ως τελικό αποδέκτη την ίδια τη γυναίκα. H γυναίκα είναι εκείνη που με τη στάση και τη συμπεριφορά της καθορίζει τη σεξουαλική ζωή του άνδρα και τον βάζει πρωταγωνιστικά μέσα στη ζωή και στο κρεβάτι της. Δεν θέλει φιλοσοφία το ότι ερωτήσεις του τύπου «μπορεί η γυναίκα με τη στάση της να ακυρώσει έναν άνδρα, όσο πετυχημένη και αν είναι η θεραπευτική του προσπάθεια;» ή «μπορεί η γυναίκα να βοηθήσει έναν άνδρα να λύσει οποιοδήποτε σεξουαλικό πρόβλημά του και να τον οδηγήσει στην πεποίθηση ότι η σεξουαλική ζωή είναι «δική μας» υπόθεση;» απαντώνται με ένα απόλυτο, κατηγορηματικό «ναι». Αυτά τα δύο ερωτήματα δείχνουν το πόσο σημαντικό και απόλυτα καθοριστικό ρόλο παίζει η συμπεριφορά της συντρόφου-γυναίκας σε οποιαδήποτε ιατρική θεραπεία. Αυτό προϋποθέτει βέβαια την ανάγκη να γνωρίζει η ίδια και να συμμετέχει σε όλες τις θεραπευτικές διαδικασίες και ιατρικές προτάσεις, έτσι ώστε να είναι ενήμερη και να μην αισθάνεται ότι πίσω από την πλάτη της ή με το δικό της σκοτάδι φωτίζεται ο θεραπευτικός δρόμος του άνδρα συντρόφου, χωρίς η ίδια να έχει άποψη και εικόνα του τι συμβαίνει και γιατί γίνονται οι εν λόγω θεραπευτικές παρεμβάσεις.

50. Αντιμετωπίζει κινδύνους και επιπλοκές ο άνδρας που έχει τοποθετήσει πρόθεση;

Οι επιπλοκές που πιθανώς να υπάρξουν μετά την τοποθέτηση της ενδοπεϊκής πρόθεσης είναι δύο. H πρώτη από αυτές είναι η εμφάνιση λοίμωξης και είναι σπάνια (στατιστικά δεν ξεπερνά το 2%). H κατάλληλη προεγχειρητική προετοιμασία και η χειρουργική τεχνική μειώνουν σε σημαντικό βαθμό την πιθανότητα να εμφανισθεί λοίμωξη. H δεύτερη επιπλοκή είναι η εμφάνιση μηχανικής βλάβης. Στις νεότερου τύπου προθέσεις όμως η εξέλιξη της τεχνολογίας είναι τέτοια ώστε και αυτός ο κίνδυνος να ελαχιστοποιείται.

51. Μπορεί να προληφθεί η στυτική δυσλειτουργία ακολουθώντας συγκεκριμένο τρόπο ζωής;

Για να προλάβουμε την εμφάνιση στυτικής διαταραχής, θα πρέπει να ακολουθήσουμε μερικούς απλούς κανόνες:

* Να διακόψουμε το κάπνισμα. * Να ελέγχουμε το σωματικό βάρος μας. * Να μειώσουμε την κατανάλωση αλκοόλ. * Να περιορίσουμε την κατανάλωση λιπών.

* Να υποβαλλόμαστε σε φυσική άσκηση. * Να μειώσουμε το στρες.

52. Τι είναι η νόσος του Peyronie;

H νόσος του Peyronie χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση ινώδους ιστού στον λευκό χιτώνα του πέους, με αποτέλεσμα την τοπική απώλεια ελαστικότητας και με συνέπεια την εμφάνιση δυσμορφίας (κάμψης) κατά τη στύση. Τη νόσο αυτή την περιέγραψε πρώτη φορά τον 18ο αιώνα ο Françoise De La Peyronie, γιατρός στην Αυλή του Λουδοβίκου IE’. Κύρια συμπτώματα της νόσου είναι η κάμψη του πέους (πιθανή αδυναμία κολπικής εισχώρησης), η ψηλάφηση της σκληρίας και η επώδυνη στύση. Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να εμφανίζονται είτε όλα μαζί είτε σε συνδυασμό. Τα αίτια της νόσου δεν είναι απολύτως εξακριβωμένα. Εχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες, με επικρατέστερη την άποψη που την αποδίδει σε τραυματισμό του λευκού χιτώνα, κάτι που οδηγεί στην ανάπτυξη ουλώδους ιστού (πλάκες). Εκτός από την πεϊκή δυσμορφία που προκαλεί, η νόσος του Peyronie σχετίζεται και με την εμφάνιση στυτικής δυσλειτουργίας, προκαλώντας διαταραχή είτε του φλεβοαποφρακτικού μηχανισμού είτε επηρεάζοντας ακόμη και την αρτηριακή παροχή. H εμφάνιση της νόσου δεν αφορά συγκεκριμένη ηλικία. Κρούσματα έχουν καταγραφεί σε όλες τις ηλικιακές περιόδους της σεξουαλικής ζωής του άνδρα.

53. Πώς αντιμετωπίζεται θεραπευτικά η νόσος του Peyronie;

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία που να δίνει βέβαιο αποτέλεσμα. Οι σύγχρονες θεραπείες χωρίζονται σε:

* Θεραπείες από το στόμα (χορήγηση κολχικίνης, potaba, βιταμίνης E κ.ά.).

* Τοπικές θεραπείες (ιοντοφόρεση, διήθηση της πλάκας με βελόνη).

* Χειρουργικές θεραπείες (ευθειασμός του πέους με διατομή της πλάκας και τοποθέτηση μοσχεύματος). H χειρουργική θεραπεία πρέπει να γίνεται εφόσον ο γιατρός είναι σίγουρος ότι η νόσος έχει σταθεροποιηθεί, διότι αλλιώς υπάρχει σοβαρός κίνδυνος υποτροπής.

54. Πόσο σημαντική είναι η εκσπερμάτιση στη σεξουαλική ζωή του άνδρα;

H εκσπερμάτιση που αρχίζει την περίοδο της ήβης (βιολογική αφύπνιση της εφηβικής σεξουαλικότητας) συνδέεται άμεσα με τη βιολογική υγεία στα χρόνια ωρίμανσης του άνδρα και υπάρχει ως το γήρας, οπότε όμως περιορίζεται και γίνεται πιο αραιή όσο ο προστάτης γερνάει, μεγαλώνει και υπερτρέφεται. Ο μηχανισμός της εκσπερμάτισης έχει δύο παραμέτρους: την ψυχική-εγκεφαλική (ερεθισματική) και τη βιολογική-νευρογενή (εκφορτητική). H τελευταία συνδέεται βιωματικά τόσο με τις πρώτες σεξουαλικές φαντασιώσεις του εφήβου που εμπλουτίζει τα όνειρα με τη νυκτερινή αντανακλαστικού τύπου εκσπερμάτιση («βρεγμένα» όνειρα) όσο και με τη συνειδητή αυνανιστική διέγερση που εκφορτίζεται με την έξοδο του σπέρματος, βιώνοντας το αγόρι την πρώτη σημαντική ηδονιστική «γλύκα» της σεξουαλικής του αφύπνισης.

Πώς επηρεάζει ο αυνανισμός. Ο αυνανισμός με επιθετικό τρόπο προκαλεί τη στόχευση και τη γρήγορη εμφάνιση της εκσπερμάτισης που ο άνδρας μέσα στο ταξίδι της εξιδανικευμένης σεξουαλικής φαντασίωσης του προτύπου του αισθάνεται να ολοκληρώνει με απόλυτη ηδονή, εκφράζοντας την ταύτιση με το «αντικείμενο του πόθου» του, με το σεξουαλικό πρότυπο που επιθυμεί, και κυρίαρχα ηδονίζεται ιδεατά και «ιδανικά» μαζί του. H συχνή αυνανιστική συμπεριφορά προκαλεί έξη και επαναληπτική επιβεβαίωση αυτής της ηδονής, έτσι ώστε πολλές φορές ο αυνανισμός να διατηρείται μετά το πέρας της εφηβικής ηλικίας ως ουσιαστικό αισθητήριο ικανοποίησης ακόμη και στον άνδρα που έχει αναπτύξει τη σεξουαλική ζωή του και την ενεργό σεξουαλική δραστηριότητα με μία σύντροφο. H αυτοϊκανοποίηση είναι η εύκολη λύση για τον άνδρα που βυθίζεται μέσα σε ηδονιστικές αναζητήσεις τις οποίες συνήθως δεν μπορεί να βιώσει, οπότε δεν μπορεί να αισθανθεί τη συγκεκριμένη ηδονή ούτε να μοιραστεί αυτές τις αισθήσεις με τη σύντροφό του.

H σεξουαλική ζωή του άνδρα από το πέρασμα της πρώτης φοράς ως τη σταθεροποίηση μιας σχέσης, οπότε η σεξουαλική επαφή επαναλαμβάνεται σταθερά με την ίδια σύντροφο, διέρχεται από πολλές στιγμιαίες, γρήγορες και ρηχές συναντήσεις. H στόχευση της εκσπερμάτισης γίνεται ο μοναδικός σκοπός αυτών των ευκαιριακών συναντήσεων των οποίων η αισθητηριακή απόλαυση περιορίζεται στη γρήγορη εκφόρτιση του σπέρματος, που εκλαμβάνεται και ως επιβράβευση του αυξημένου ανδρισμού – π.χ. στο κρεβάτι μιας κοινής γυναίκας, όπου επιβραβεύεται ο πελάτης που τελειώνει γρήγορα προκειμένου να ξαπλώσει ο επόμενος. Ο πελάτης αυτός (συνήθως νεαρός άνδρας) φεύγει υπερήφανος και επιβεβαιωμένος ότι η μεγάλη ηδονή του έφερε το γρήγορο τελείωμα και τον επιβεβαίωσε ως άνδρα που λειτουργεί σωστά. Ολη αυτή η μαγεία όμως της γρήγορης εκσπερμάτισης φαίνεται να χάνεται όταν ο άνδρας αποκτήσει μονιμότερη και πιο σταθερή σχέση με τη γυναίκα σύντροφο που δεν βιάζεται να δει το γρήγορο τελείωμά του αλλά, αντίθετα, χρειάζεται παράταση του χρόνου της σεξουαλικής επαφής για να βιώσει και να απολαύσει και εκείνη τη δική της οργασμική κορύφωση.

Αρα λοιπόν η εκσπερμάτιση αποτελεί καθοριστική βιοσωματική λειτουργία της ανδρικής σεξουαλικής συμπεριφοράς που, πέραν της σεξουαλικής υγείας, δείχνει την ώριμη και πλήρη οργασμική κορύφωση του άνδρα, σηματοδοτώντας παράλληλα και τον παράγοντα της γονιμότητας, αφού η ποιότητα του σπέρματος ανοίγει την πόρτα στη δημιουργία ζωής (φυσικά με τη σύμφωνη γνώμη της γυναίκας που δέχεται μέσα της το σπέρμα ως χάρισμα συναισθηματικής ικανοποίησης και ψυχικής ηδονιστικής πληρότητας του συντρόφου της).

55. Τι είναι πρόωρη εκσπερμάτιση;

Οι διαταραχές εκσπερμάτισης στον άνδρα είναι ένα βασικό κεφάλαιο των σεξουαλικών δυσλειτουργιών που αφορούν άμεσα τη σεξουαλική εικόνα της γυναίκας – και συγκεκριμένα την επιβεβαίωση της γυναικείας θηλυκότητας. H εκσπερμάτιση που φωτογραφίζει την ολοκλήρωση της ανδρικής σεξουαλικής αίσθησης σηματοδοτεί την κορύφωση του άνδρα που ευχαριστήθηκε και ικανοποιήθηκε από την ηδονή που του προσέφερε η σεξουαλική σύντροφός του. Ο χρόνος της σεξουαλικής διαδρομής μεταξύ των δύο συντρόφων είναι απολύτως υποκειμενικός και εξαρτάται από τη σχέση που εκφράζουν οι δύο σύντροφοι με γνώμονα την ηδονή και τη διέγερση που προκαλεί και προσφέρει ο ένας προς τον άλλον. Ο άνδρας δείχνει με την εμφάνιση της εκσπερμάτισης τόσο τη βιολογική όσο και την ψυχική κορύφωση, την οποία προσφέρει στη σύντροφο είτε ενδοκολπικά είτε μέσα στο σεξουαλικό παιχνίδι (χωρίς ενδοκολπική κορύφωση απαραιτήτως).

H πρόωρη εκσπερμάτιση είναι η πιο συχνή διαταραχή των δυσλειτουργιών της εκσπερμάτισης (εμφανίζεται περίπου στο 1/3 των ανδρών). Πρόκειται για διαταραχή απέναντι στην οποία η γυναίκα φαίνεται να δυσφορεί πολύ περισσότερο από ό,τι στη διαταραχή της στύσης, την οποία ερμηνεύει ως «σε θέλω, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ». Στην πρόωρη εκσπερμάτιση η γυναίκα αισθάνεται ότι ο άνδρας τη θέλει μόνο για να ικανοποιήσει τον εαυτό του.

Καθαρά ψυχολογική διαταραχή. H πρόωρη εκσπερμάτιση είναι καθαρά ψυχολογική διαταραχή, εμφανιζόμενη συνήθως από την έναρξη της σεξουαλικής ζωής του άνδρα και δεν φαίνεται να έχει οργανικά αίτια. Πολλές φορές συνυπάρχει με διαταραχή της στυτικής λειτουργίας (είτε ψυχογενή είτε οργανική). Σε μεγάλο ποσοστό, η χρόνια διαταραχή της πρόωρης εκσπερμάτισης επιφέρει και στυτικό πρόβλημα, όπως επίσης και η χρόνια στυτική δυσλειτουργία μπορεί να επιφέρει πρόωρη εκσπερμάτιση. Δηλαδή, πιο απλά, η μία διαταραχή φαίνεται να επιβαρύνεται μέσα από την άλλη και οι δύο μαζί σε μεγάλο ποσοστό συνυπάρχουν στις σεξουαλικές διαταραχές της ανδρικής ζωής.

H προσωπικότητα του άνδρα ουσιαστικά είναι καθοριστικής σημασίας για την εμφάνιση αυτής της διαταραχής. Ο άνδρας με πρόωρη εκσπερμάτιση συνήθως χαρακτηρίζεται από αισθήματα εσωστρέφειας, μειονεξίας και ανασφάλειας. Το άγχος, η βιασύνη και η έντονη σχολαστικότητα σε όλα τα πλάνα της ζωής του αποτελούν βασικά γνωρίσματά του. Πολλές φορές δεν μπορεί να εκφράσει εύκολα τη σκέψη, τα συναισθήματά του και προτιμά να κρύβεται και να αμύνεται, ενώ με ευκολία ενοχοποιεί τον εαυτό του και οδηγείται σε ένα καταθλιπτικό συναίσθημα πένθους και σημαντικής αναστολής του ερωτικού καλέσματος. H πρόωρη εκσπερμάτιση συσχετίζεται με τον αυνανισμό (ο οποίος επιδεινώνει το πρόωρον της εκσπερμάτισης) αλλά και με τη στάση και την προσωπικότητα της γυναίκας συντρόφου.

Ενας άνδρας «πρόωρος» με συγκεκριμένη γυναίκα μπορεί να μην είναι «πρόωρος» με κάποια άλλη. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι φταίει η γυναίκα για το πρόβλημα αυτό, αλλά σε σημαντικό βαθμό η ισχυρή προσωπικότητά της, η αυξημένη σεξουαλική απαιτητικότητα για τον οργασμό της, η δύσκολη οργασμική κορύφωσή της, αλλά και η επιθετικότητα που βγάζει προς τον «πρόωρο» σύντροφό της, επιβαρύνουν σημαντικά τη διαταραχή. Ο τρόπος ζωής του άνδρα, το αυξημένο άγχος αλλά και η αδυναμία που έχει για τη σύντροφο, καθώς και ο φόβος του να μην τη χάσει, επιδεινώνουν το πρόβλημα σημαντικά.

Το ζευγάρι μέσα από τη διαταραχή αυτή οδηγείται σταδιακά σε αραίωση των επαφών. Οι δύο σύντροφοι αποφεύγουν τη σεξουαλική συνεύρεση ώστε να μην απογοητευθούν και να μην τσακωθούν μπροστά σε αυτό το γρήγορο και βιαστικό τελείωμα του άνδρα και την έλλειψη σεξουαλικής ικανοποίησης της γυναίκας. Οι συνθήκες ζωής του ζευγαριού διαφοροποιούνται και επηρεάζονται από τις συγκρουσιακές εντάσεις της σχέσης.

H πρόωρη εκσπερμάτιση είναι μια σεξουαλική δυσλειτουργία ικανή να απειλήσει τη σχέση των δύο συντρόφων και να αποξενώσει τόσο τη σεξουαλική ζωή όσο και την ψυχική επαφή τους. Ο άνδρας γρήγορα αντιλαμβάνεται ότι το γρήγορο τελείωμα είναι λάθος, ότι δημιουργεί ψυχική ένταση, εκνευρισμό και θυμό στη γυναίκα που τον βλέπει ανίκανο να της προσφέρει μια οργασμική κορύφωση. Μέσα στο μυαλό του η δυσαρέσκεια της γυναίκας συντρόφου αποτυπώνεται ως φόβος, αγωνία και εμμονή μιας σκέψης που γίνεται ιδεοληψία: «Δεν θα μπορέσω να κρατηθώ». Και συνήθως το απευκταίο συμβαίνει αμέσως μετά την εισχώρηση. Ο άνδρας αδυνατεί να συγκρατήσει το «αίσθημα της εκσπερμάτισης» που βιώνει στο μυαλό του, δεν συγκρατείται και κυριεύεται από πανικό και αισθήματα ενοχής. H γυναίκα τότε του χρεώνει εγωπάθεια, εισπράττοντας την απόρριψή του, νιώθοντας την αδιαφορία του γι’ αυτήν, με αποτέλεσμα να ψυχραίνεται μαζί του και να τον αποφεύγει αφού γνωρίζει πλέον ότι κάθε σεξουαλική επαφή τους θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα, αγνοώντας ότι ο άνδρας κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής τρέμει από φόβο και κυριεύεται από πανικό στην ιδέα ότι δεν θα μπορεί να κρατήσει αυτή την ανεπιθύμητη και επώδυνη ψυχικά για αυτόν «υπέρτατη ηδονή».

Δεν είναι λίγες οι φορές που ο άνδρας φτάνει σιωπηλά στην εκσπερμάτιση μη θέλοντας να προδώσει στη γυναίκα σύντροφο το τελείωμά του, εξακολουθεί απελπισμένα μετά την εκσπερμάτιση, θέλοντας να κερδίσει χρόνο και να «ξεγελάσει» έτσι τη σύντροφο που βρίσκεται σε σεξουαλική διέγερση, αισθανόμενος την υποχρέωση να της προσφέρει έναν οργασμό και προσπαθώντας απεγνωσμένα να διατηρήσει τη στύση του. Τι γίνεται συνήθως; Πολλοί «πρόωροι» άνδρες, προκειμένου να αναστείλουν την επερχόμενη εκσπερμάτιση, σκέφτονται τα πιο δυσάρεστα πράγματα – ακόμη και τη σκηνή της κηδείας τους – ή μετρούν αριθμούς, νομίζοντας ότι έτσι θα αποβάλουν τη σκέψη της ηδονής για να κερδίσουν πολύτιμο χρόνο σεξουαλικής διάρκειας.

56. Τι είναι η καθυστερημένη εκσπερμάτιση;

H καθυστερημένη εκσπερμάτιση φαίνεται ότι συσχετίζεται με τη δυσκολία που έχει ο άνδρας να φθάσει στο τέλος της σεξουαλικής διαδρομής και να εκσπερματίσει ικανοποιώντας πλήρως το οργασμικό κύμα του. Είναι ένα προστάδιο της ανεσταλμένης εκσπερμάτισης. Παρ’ ότι η ψυχική συμμετοχή και ο βαθμός της ηδονής θα μπορούσαν να θεωρηθούν παράγοντες κινδύνου, οι ψυχολογικοί παράγοντες δεν φαίνεται να επιδρούν άμεσα στον χρόνο κορύφωσης. Ουσιαστικοί παράγοντες καθυστέρησης της εκσπερμάτισης φαίνεται να είναι οι διάφορες φαρμακευτικές παρεμβάσεις, κυρίως ψυχιατρικού τύπου, αλλά και οργανικά προβλήματα που συνδέονται με το αντανακλαστικό τόξο της εκσπερμάτισης.

Το τι καλείται καθυστερημένη εκσπερμάτιση δεν προσδιορίζεται με συγκεκριμένη χρονική διάρκεια του σεξ, αφού είναι γνωστό ότι ο άνδρας δεν έχει πάντα τον ίδιο χρόνο ώσπου να φθάσει στην οργασμική (ψυχική και βιολογική) κορύφωση. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, ο αριθμός των ανδρών που εμφανίζουν προβλήματα καθυστέρησης της σεξουαλικής κορύφωσης αυξάνεται, εκλύοντας άγχος μπροστά στη δυσφορική εικόνα της γυναίκας που έχει κορυφώσει και τον περιμένει, δείχνοντας ενοχλημένη ή και σωματικά καταπονημένη (πόνος) όταν ο χρόνος προσμονής της κορύφωσής του παρατείνεται.

57. Τι είναι η ανεσταλμένη εκσπερμάτιση;

Ανεσταλμένη εκσπερμάτιση για έναν άνδρα είναι η πλήρης αναστολή εμφάνισης σπέρματος κατά τη σεξουαλική επαφή με τη σύντροφο. Ο άνδρας μπορεί να εμφανίζει διάφορες εικόνες αναστολής της εκσπερμάτισης. H αναστολή αυτή μπορεί να συμβαίνει κατά τη διάρκεια της πλήρους σεξουαλικής πράξης, όπου:

* Ο άνδρας με πλήρη διείσδυση στον κόλπο της συντρόφου του αδυνατεί να φθάσει στην εκσπερμάτιση.

* Ο άνδρας δεν φθάνει καθόλου στην εκσπερμάτιση σε όλη τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής με τη σύντροφο του (παιχνίδια και διείσδυση).

* Ο άνδρας δεν μπορεί να φθάσει στην εκσπερμάτιση ούτε και μόνος του με αυνανιστική προσπάθεια.

Συνήθης εικόνα είναι η αδυναμία του να ολοκληρώσει κατά τη διάρκεια της κολπικής διείσδυσης, ενώ μπορεί να εκσπερματίσει είτε με το χέρι του (το σύνηθες) είτε με το χέρι της συντρόφου του στη φάση των σεξουαλικών παιχνιδιών, είτε ακόμη και στη φάση του στοματικού σεξ από τη σύντροφό του. Ουσιαστικά ο άνδρας που κυριαρχείται από τη διαταραχή αυτή έχει την ικανότητα να «απολαμβάνει» αυνανιστικούς οργασμούς, ενώ δεν μπορεί να βιώσει οργασμική κορύφωση μέσα από τη σεξουαλική επαφή με τη σύντροφό του.

Τι φταίει. Τα βασικά αίτια της ανεσταλμένης εκσπερμάτισης είναι περισσότερο ψυχογενή. Συνδέονται δηλαδή άμεσα με την ψυχολογική κατάσταση του άνδρα μέσα από τη σχέση του αλλά και με το πώς ψυχοσεξουαλικά ωρίμασε και βίωσε τις πρώτες σεξουαλικές του εμπειρίες. Τα τελευταία χρόνια η διαταραχή αυτή αυξάνεται αξιοπερίεργα στον ανδρικό πληθυσμό (κυρίως της ηλικίας των 20-30 χρόνων, που είναι και η πρώτη «γεμάτη» σεξουαλική δεκαετία του άνδρα). Το άγχος και η αμφισβήτηση για τον σεξουαλικό του ρόλο, καθώς και η παράταση συχνών και επαναλαμβανόμενων αυνανιστικών οργασμών κλέβουν την παράσταση της σεξουαλικής έκφρασης από τον οργασμικό κύκλο της σεξουαλικής πράξης. Ο άνδρας ουσιαστικά αυτοπαγιδεύεται όταν βλέπει ότι δεν μπορεί να τελειώσει, προκαλώντας εκνευρισμό και στη σύντροφό του, η οποία εισπράττει την όλη κατάσταση αρνητικά ως προς τη θηλυκότητά της, αισθανόμενη ότι είναι ανίκανη να οδηγήσει σε σεξουαλική ολοκλήρωση τον σύντροφό της. Αντίστοιχα ο άνδρας με το πρόβλημα προσπαθεί μάταια και ιδεοληπτικά να φέρει εδώ και τώρα την εκσπερμάτιση για να τη «δείξει» στη σύντροφό του, οδηγούμενος σε μηχανικό καταναγκαστικό τρόπο διατήρησης της στύσης, με αρκετή αμηχανία και ψυχική ένταση. H επίμονη αυτή προσπάθεια αλλά και η έκλυση άγχους λόγω της μη επίτευξης του σκοπού επιφέρει κόπωση, με σοβαρή πιθανότητα ο άνδρας να εμφανίσει στυτικό κάματο (απώλεια της στύσης).

H διαταραχή, πέραν των ψυχολογικών αιτίων, μπορεί να οφείλεται και σε οργανικά αίτια. Κύριες αιτίες είναι η χρήση αντικαταθλιπτικών, αγχολυτικών και κατασταλτικών του ΚΝΣ, νευροληπτικών και αντιυπερτασικών φαρμάκων. Επίσης ενοχοποιούνται: ο σακχαρώδης διαβήτης, οι βλάβες του νωτιαίου μυελού και οι παθήσεις των οσφυϊκών γαγγλίων. Ενώ, π.χ., ο άνδρας ψυχικά μπορεί να βιώνει την οργασμική ηδονή, δεν έχει «τεχνικά» την ικανότητα της τελικής εκφόρτισης του σπέρματος από το στόμιο της ουρήθρας.

58. Τι είναι η παλίνδρομη εκσπερμάτιση;

Κατά τη διάρκεια της εκσπερμάτισης, μέσω ενός αντανακλαστικού μηχανισμού συσπάται ο αυχένας της ουροδόχου κύστεως, με συνέπεια το σπέρμα να προωθείται προς το έξω στόμιο της ουρήθρας και όχι προς την ουροδόχο κύστη. Αν έχουν γίνει επεμβάσεις στον προστάτη αδένα ή αν έχει χορηγηθεί φαρμακευτική αγωγή για την αντιμετώπιση δυσλειτουργιών του αδένα αυτού, πιθανόν ο μηχανισμός να διαταραχθεί, με αποτέλεσμα το σπέρμα, αντί να κατευθύνεται στο έξω στόμιο της ουρήθρας, να καταλήγει στο εσωτερικό της ουροδόχου κύστεως. H παλίνδρομη εκσπερμάτιση φαίνεται να έχει και οργανικά και ψυχολογικά αίτια. H παλινδρόμηση του σπέρματος στην ουροδόχο κύστη καταγράφεται στα άτομα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και φόβο ενδοκολπικής εκσπερμάτισης. Αυτό σημαίνει ότι ψυχογενώς η φυσιολογική πορεία της εκσπερμάτισης αναστέλλεται, με αποτέλεσμα ο άνδρας να εκσπερματίζει προς τα πίσω, «ανάδρομα», ενώ ψυχικά φαίνεται να βιώνει το αίσθημα της οργασμικής ηδονής (αρνείται να δεχθεί ιδεοληπτικά τη φυσιολογική έξοδο του σπέρματος). Οργανικές επιπλοκές λόγω της παλίνδρομης εκσπερμάτισης δεν αναφέρονται, αν εξαιρέσει κανείς το πρόβλημα της γονιμοποίησης.

59. H ποιότητα της στύσης επηρεάζει την εκσπερμάτιση και την ποσότητα του σπέρματος;

H στυτική ποιότητα επιδρά θετικά στην καλύτερη σεξουαλική επαφή, άρα και την αύξηση της ηδονής και της σωματικής διέγερσης, με αποτέλεσμα η εκσπερμάτιση να είναι πιο ολοκληρωμένη ψυχικά και σωματικά. H ποσότητα δεν έχει άμεση επιρροή με τη διαδικασία αυτή. H ποσότητα της εκσπερμάτισης συσχετίζεται με τη συχνότητα των σεξουαλικών επαφών και των εκσπερματίσεων, καθώς βέβαια και με τον χρόνο της σεξουαλικής επαφής, που εκφράζεται με τον εμπλουτισμό των ερωτικών παιχνιδιών, του καλύτερου αισθησιακού εστιασμού και την ψυχική-σωματική απελευθέρωση των δύο συντρόφων.

60. Ποια φάρμακα βοηθούν στην αντιμετώπιση της πρόωρης εκσπερμάτισης;

Ριζική «θεραπεία» δεν υπάρχει. Κάποια φάρμακα όμως μπορούν να λειτουργήσουν ευεργετικά, παρατείνοντας τον χρόνο της σεξουαλικής πράξης. Χωρίς να υπάρχουν ειδικά φαρμακευτικά σκευάσματα που να απευθύνονται στη διαταραχή της πρόωρης εκσπερμάτισης, αυτά που σίγουρα κάνουν καλό είναι τα αντικαταθλιπτικά, παλαιού και νέου τύπου (ντοπαμινικά και σεροτονεργικά), καθώς και η θεοριδαζίδη. Οι δόσεις εξατομικεύονται, αφού ληφθούν υπόψη οι ιδιαίτερες παράμετροι κάθε περίπτωσης. Οι απόψεις ως προς τον τρόπο χρήσης και χορήγησής τους διίστανται. H χρήση τοπικών αναισθητικών αλοιφών και αντίστοιχων spray που κατά κόρον και αυτοβούλως ο «πρόωρος» άνδρας χρησιμοποιεί μαζί με προφυλακτικά εμποτισμένα με αναισθητικές ουσίες με σκοπό την επιβράδυνση, δεν είναι η καλύτερη λύση, αφού οι κίνδυνοι να εμφανιστεί στυτική απώλεια λόγω της αναισθησίας είναι μεγάλη. Εκτός αυτού, η χρήση τους ενέχει τον κίνδυνο να εμφανιστούν αλλεργικού τύπου αντιδράσεις στο πέος.

61. Ποιες οργανικές παθήσεις προκαλούν πρόωρη εκσπερμάτιση;

H πρόωρη εκσπερμάτιση είναι καθαρά ψυχογενής διαταραχή. H κατάσταση όμως μπορεί να επιβαρυνθεί είτε εξαιτίας ανατομικών παραλλαγών (βραχύς χαλινός) είτε λόγω χρονίων φλεγμονωδών παθήσεων του προστάτη (προστατίτιδα).

62. Υπάρχει θεραπεία για την πρόωρη εκσπερμάτιση πέραν της χρήσης «ανασταλτικών» φαρμακευτικών ουσιών;

Οι θεραπείες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο της πρόωρης εκσπερμάτισης, πέραν της φαρμακευτικής παρέμβασης που αναστέλλει προσωρινά τη διαταραχή, είναι η συμβουλευτική, ψυχοθεραπευτική ενίσχυση του ζευγαριού. Οι δύο σύντροφοι καλούνται να ακολουθήσουν ένα πρόγραμμα σεξουαλικών ασκήσεων και παιχνιδιών (squeeze technique), με στόχο τον εγκεφαλικό έλεγχο επάνω στο πρόβλημα. Ο άνδρας δηλαδή «εκπαιδεύεται» να κρατάει την εκσπερμάτισή του όσο χρόνο επιθυμεί ο ίδιος και η σύντροφός του. Υπάρχουν και ατομικές ψυχοθεραπευτικές υποστηρικτικού τύπου προσεγγίσεις, που απαιτούν όμως μεγαλύτερη χρονική διάρκεια θεραπείας, με βαθύτερη ψυχοσυναισθηματική προσέγγιση. H σύγχρονη θεραπευτική λογική αντιμετωπίζει το πρόβλημα με μεικτή προσέγγιση: συνδυασμό δηλαδή αγωγής φαρμακευτικού και ψυχοθεραπευτικού χαρακτήρα.

63. Υπάρχει ανήδονος οργασμός στον άνδρα;

Ως ψυχικό και βιολογικό δεδομένο, ο οργασμός στον άνδρα προκαλεί την ψυχοσυναισθηματική ικανοποίησή του και τη σωματική του χαλάρωση. Πολλές φορές όμως φαίνεται να διαταράσσεται τόσο το ψυχικό κομμάτι (ανηδονία) όσο και το βιολογικό (διαταραχή της εκσπερμάτισης). H συσχέτιση ή ο συνδυασμός αυτών των δύο περιπλέκει τα πράγματα, προκαλώντας ψυχοσωματική απορρύθμιση των αντίστοιχων λειτουργιών. Ο ανήδονος οργασμός εμφανίζεται όταν υπάρχει έλλειψη ψυχικής συμμετοχής ή στην κατάθλιψη και σε ψυχολογικές διαταραχές που συνδέονται με αυστηρές οικογενειακές ανατροφές, σε φοβικές διαταραχές, στην ψύχωση ή στη σχιζοφρένεια. Κυρίως όμως σχετίζεται με τις αγχώδεις διαταραχές και ιδιαίτερα τις ιδεοψυχαναγκαστικές νευρώσεις, όταν ιδεοληπτικά το άτομο καθηλώνεται στο κυνήγι της ηδονής. Ο αυνανισμός ενοχοποιείται όταν αποτελεί κατάσταση εθιστική, εξαρτητική ή κατάσταση φυγής του άνδρα, που δεν βιώνει την ψυχική ηδονή του μέσα από τη συγκεκριμένη σεξουαλική επαφή.

64. Ποιοι παράγοντες μειώνουν τη σεξουαλική επιθυμία στον άνδρα;

* Ψυχικοί παράγοντες: τρόπος ζωής, υπαρξιακό άγχος, φόβος αποτυχίας, διαπροσωπικές συγκρούσεις, αυξημένη προσδοκία του σεξουαλικού ρόλου, ψυχικές διαταραχές, ψυχικά νοσήματα, πένθος, απώλεια αγαπημένου προσώπου, διαταραχή προσωπικότητας, χαμηλή αυτοεκτίμηση κ.ά.

* Φαρμακευτικές αγωγές: αντι-υπερτασικά, αντικαταθλιπτικά, κατασταλτικά του ΚΝΣ, μακροχρόνιες φαρμακευτικές αγωγές με ανοσοκατασταλτικά, κυτταροστατικά κ.ά.

* Ορμονικοί παράγοντες: μειωμένα επίπεδα τεστοστερόνης.

65. Τι προκαλεί σεξουαλική αποστροφή στον άνδρα;

Ο άνδρας, ως παρορμητικός και αισθητηριακός τύπος της σωματικής ηδονής, φαίνεται να εμφανίζει προβλήματα σεξουαλικής αποστροφής κάτω από ψυχολογικούς παράγοντες που απομυθοποιούν τον σεξουαλικό του πόθο και αναστέλλουν τη σεξουαλική του διέγερση πριν από τη σεξουαλική επαφή, κατά τη διάρκεια αυτής αλλά και μετά τη σεξουαλική κορύφωση (οπότε γρήγορα επανέρχεται στην προηγούμενη ψυχική κατάσταση). Εικόνες, εκφράσεις και άλλες αντιληπτικές αισθητηριακές καταστάσεις μπορούν να διακόψουν απότομα και αιφνίδια τη σεξουαλική του διέγερση όταν ενοχληθεί από καταστάσεις που τον κάνουν να αισθανθεί άσχημα, αμήχανα και απειλητικά. H σεξουαλική αποστροφή εμφανίζεται συχνότερα στις χρόνιες σεξουαλικές επαφές με τη μόνιμη σύντροφο, η οποία στις φαντασιώσεις του απομυθοποιείται όταν σταματήσει να του προκαλεί έλξη και επιθυμία στην καθημερινότητα της ζωής τους. Κυρίαρχη αποστροφική αίσθηση είναι η αλλαγή της εικόνας της (εγκατάλειψη, αύξηση του σωματικού βάρους, παραμέληση εαυτού). Πραγματική απειλή όλων αυτών είναι η μονοτονία, η επανάληψη και η μακροχρόνια συνήθεια της ίδιας σεξουαλικής συμπεριφοράς που οδηγεί το ζευγάρι στην έλλειψη σεξουαλικού ενδιαφέροντος και στο ερωτικό τέλμα.

66. Είναι αλήθεια ότι η τεστοστερόνη μειώνεται με την πάροδο της ηλικίας;

Πολλές μελέτες δείχνουν ότι η σχέση των ορμονών με τη σεξουαλική λειτουργία του άνδρα είναι άμεση. Τα ανδρογόνα λειτουργούν ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη σεξουαλική επιθυμία και την εκσπερμάτιση. Μελετάται επίσης ο ρόλος τους και στη στυτική λειτουργία. Εχει βρεθεί ότι με την πάροδο της ηλικίας στον άνδρα παρουσιάζεται μια σταδιακή αλλά σταθερή πτώση των επιπέδων των ανδρογόνων στο αίμα. Το γεγονός αυτό, εκτός από τις συνέπειες που έχει στη σεξουαλική σφαίρα, επηρεάζει και άλλες παραμέτρους της ανδρικής υγείας. H μείωση αυτή των ανδρογόνων μπορεί να προκαλέσει οστεοπόρωση, μείωση της μυϊκής μάζας, αύξηση του λιπώδους ιστού και διαταραχές της ψυχικής διάθεσης (δυσθυμική διαταραχή). Οι ορμόνες αυτές μπορούν να αναπληρωθούν με τη χορήγηση φαρμακευτικών σκευασμάτων, αλλά υπό αυστηρή ιατρική και εργαστηριακή παρακολούθηση.

67. Το μέγεθος μετράει; Και πότε ένα πέος θεωρείται φυσιολογικό;

Το μέγεθος του πέους χαρακτηρίζεται από το μήκος του και από τη διάμετρό του. Το μήκος ενός φυσιολογικού πέους στον ενήλικο κυμαίνεται κατά μέσον όρο από 12 ως 15 cm σε στύση. H μέση διάμετρος σε χάλαση υπολογίζεται σε 2,8 cm. Το μέγεθος αυτό παραμένει σταθερό σε όλη τη διάρκεια της ζωής. Μικροφαλλία υπάρχει όταν το μήκος είναι μικρότερο από 10 cm σε στύση, αλλά απαντάται σπανίως. Το μέγεθος του πέους δεν εκτιμάται ποτέ όταν βρίσκεται σε χάλαση. Τα υπερμεγέθη πέη λόγω της «γεωμετρίας» τους είναι δυνατόν να εμφανίσουν στυτικά προβλήματα. Αυτό οφείλεται στην αυξημένη αιμάτωση που απαιτούν.

68. H σεξουαλική απόλαυση συσχετίζεται με το μέγεθος του πέους;

Οι μύθοι και οι αντιλήψεις, από την αρχαιότητα ως σήμερα, μιλούν και δείχνουν τον μεγάλο φαλλό που εκφράζει τον σούπερ άνδρα, τροφοδοτώντας τις φαντασιωσικές φοβίες του ανδρικού πληθυσμού με το άγχος και την αγωνιώδη σύγκριση ως προς το μέγεθός του. Οι συσχετίσεις αυτές μιας κοινωνικής κουλτούρας που σηματοδοτεί τη λατρεία του ανδρικού οργάνου και την υποταγή της γυναίκας σε αυτό σκιαγραφούν τη διαφυλική ανταγωνιστική επικράτηση όταν και η γυναίκα, προσπαθώντας να αμφισβητήσει την ανδρική κυριαρχία στο κρεβάτι, του δείξει ότι υπολείπεται σε εκατοστά. Αυτή η λογική απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Βάσει των επιστημονικών εκτιμήσεων, το μέγεθος του πέους δεν σχετίζεται με τη σεξουαλική ικανοποίηση της γυναίκας. Οσο και αν σήμερα πολλά περιοδικά καλούν τους άνδρες να «επενδύσουν» σεξουαλικά στο μέγεθος του πέους τους και να υποσχεθούν μέσα από αυτό θαυμάσιους γυναικείους οργασμούς, η «μαγεία» των περιοδικών προσκρούει στην αλήθεια της πραγματικής σωματικής επαφής και της τεχνικής της σεξουαλικής πράξης. Σταματά δηλαδή στο αν ο ο εραστής-σεξουαλικός σύντροφος μπορεί να προσφέρει απόλαυση, ηδονή και σεξουαλική μαγεία στον άλλον.

69. Υπάρχουν τεχνικές που να εγγυώνται την αύξηση του μεγέθους του πέους;

H αύξηση του μεγέθους το πέους είναι εφικτή μόνο κατόπιν χειρουργικής επεμβάσεως. Διάφοροι μύθοι που υπόσχονται αύξηση του μεγέθους με φαρμακευτικά σκευάσματα και συσκευές είναι απολύτως ανακριβείς. Οι χειρουργικές αυτές επεμβάσεις συνήθως γίνονται για λόγους αισθητικούς ή ψυχολογικούς, για να τονωθεί δηλαδή η αυτοεκτίμηση του άνδρα. Πάντως, πριν από τη χειρουργική επέμβαση καλό είναι να προηγείται ψυχομετρική εκτίμηση και ενδεχομένως ψυχιατρική προσέγγιση, δεδομένου ότι μεγάλο ποσοστό (νεαρών κυρίως) ανδρών ξεκινούν τη σεξουαλική τους ζωή με τον φόβο της μικροφαλλίας, ένα άγχος που τους καθηλώνει και τους δημιουργεί πολλαπλά ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία δηλητηριάζουν την καθημερινή τους έκφραση και οδηγούν ακόμη και σε σκέψεις αυτοκτονίας – ειδικά μάλιστα αν ένα αγόρι βιώσει τραυματική εμπειρία σεξουαλικής επαφής με μια γυναίκα η οποία, ανώριμα και ρηχά, του αμφισβητεί το γεννητικό του μόριο.

Οι χειρουργικές επεμβάσεις. Διακρίνονται σε δύο είδη:

* Επεμβάσεις επιμήκυνσης με διατομή του κρεμαστήρα συνδέσμου του πέους και διαφόρων ειδών πλαστικές του δέρματος του εφηβαίου.

* Επεμβάσεις πάχυνσης του πέους, είτε με τοποθέτηση αυτόλογου λίπους που λαμβάνεται με λιποαναρρόφηση από το κοιλιακό τοίχωμα, είτε με τοποθέτηση δερμολιπώδους μοσχεύματος, το οποίο λαμβάνεται είτε από τις βουβωνικές είτε από τις γλουτιαίες πτυχές αμφοτεροπλεύρως.

70. H σεξουαλική συμπεριφορά ενός άνδρα μπορεί να έχει στόχο μόνο τη σεξουαλική ικανοποίηση της γυναίκας βάζοντας σε δεύτερο ρόλο τον εαυτό του;

Ο άνδρας από την παιδική ηλικία του μαθαίνει να μεγαλώνει με την ανάγκη της ισχυροποίησης και της αρχηγικής αυτοδιάθεσης στο κοινωνικό σύνολο. H πρωταγωνιστική δομή του τον καθορίζει ως σκληρό, αποφασιστικό και νικηφόρο. H οργάνωση της σεξουαλικής ζωής του προϋποθέτει την ωρίμανσή του και ανοίγει τους δρόμους των επιλογών. Το κόστος της ενδεχόμενης αποτυχίας όμως είναι υψηλό. H συσχέτισή του και η «εμπλοκή» του με το άλλο φύλο τον βάζουν στην πραγματικότητα της διαφυλικής επικοινωνίας αλλά και στο κυνήγι ενός στόχου που τον θέλει νικητή, που δεν του αφήνει περιθώριο να αποτύχει, να αμφισβητηθεί και να παλινδρομήσει στα προηγούμενα στάδια της ζωής του. Ετσι μπαίνει σε ένα έργο συνεχούς διεκδίκησης, προσφοράς και ικανοποίησης της γυναίκας-συντρόφου, η οποία εισπράττει τη δυναμική προσωπικότητά του, την κοινωνική του επιτυχία και τη σεξουαλική του ορμή. Αυτός ο άνδρας έχει ήδη χρεωθεί τους ρόλους εκείνους που υπηρετεί με ευλάβεια και λατρεία στη γυναίκα που επιλέγει και ποθεί. Πολλές φορές παγιδεύεται από αυτή την κατάσταση, προσπαθώντας συνεχώς για την καλύτερη και πληρέστερη ικανοποίησή της.

H σεξουαλική συμπεριφορά, κρίκος αυτής της δυναμικής, εκφράζει τον απαιτούμενο βαθμό μιας βαθιάς προσδοκίας που ερμηνεύει την ανάγκη του να ικανοποιεί πρώτα τη σύντροφό του και ύστερα τον εαυτό του. Αυτό δεν αποτελεί ιπποτική αξίωση, αλλά συναισθηματική έκφραση μιας βαθύτερης λειτουργίας την οποία χρειάζεται να επανατροφοδοτεί η γυναίκα σύντροφος, δείχνοντάς του την ικανοποίησή της, την ψυχική και συναισθηματική της κάλυψη και τη μοναδικότητα που αυτός σηματοδοτεί γι’ αυτήν. Το άγχος του και η διαρκής αγωνία του να κρατάει τη γυναίκα στη γεμάτη ψυχική συναισθηματική και σεξουαλική πληρότητα, τον κάνουν να αισθάνεται κυρίαρχος του παιχνιδιού μέσα σε ένα συνεχές φάσμα δοκιμασίας αλλά και ευδαιμονίας.