Οι φιλίες και οι γνωριμίες του «Χοντρού» της κοκαΐνης

Αν ένα κύκλωμα κοκαΐνης πρέπει απαραιτήτως να διαθέτει οργάνωση, θράσος, συμμαχίες με την κρατική γραφειοκρατία, επιχειρήσεις με ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες, ειρωνεία για τους διώκτες του, γυναίκες πράκτορες, κοινωνικό προφίλ και θεαματικές μεταφορές ναρκωτικών, τότε το ελληνικό κύκλωμα που αυτές τις ημέρες εξαρθρώνεται δεν είναι απλώς ο ορισμός του κυκλώματος. Είναι και ο ορισμός ενός πετυχημένου κινηματογραφικού σεναρίου.

Τον Σεπτέμβριο του 2003 στην τηλεφωνική γραμμή ασφαλείας στα γραφεία της Δίωξης Ναρκωτικών του ΣΔΟΕ, στον πύργο της οδού Κηφισιάς, κάποιος ζήτησε τον αξιωματικό «M». «Είμαι ο Κατερινιώτης» του είπε. «Ο Αγγελόπουλος κατέθεσε σήμερα στην Εφορία βεβαίωση πως κέρδισε από τον ΟΠΑΠ ένα εκατομμύριο τετρακόσιες χιλιάδες ευρώ. Μέσα σε τρία χρόνια έχει καταθέσει βεβαιώσεις πως κέρδισε 2 δισ. δρχ. Γιατί δεν τον πιάνετε αφού ξέρετε ότι ξεπλένει κέρδη από ναρκωτικά; Είναι δυνατόν να έχει κερδίσει 500 δελτία;».

Δύο ημέρες αργότερα, στα γραφεία της αμερικανικής DEA, στην Αθήνα, αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ., του ΣΔΟΕ και του Λιμενικού που εξέταζαν τα νέα στοιχεία από την επιχείρηση «Αλφα Αλφα», που είχε στο στόχαστρό της τον Αλέξανδρο Αγγελόπουλο, εξηγούσαν στον αμερικανό αξιωματικό, ο οποίος είχε την ίδια απορία με τον πληροφοριοδότη στην Κατερίνη, τι συνέβαινε. Οι ελληνικές αρχές δεν μπορούσαν να επέμβουν ακόμη και σε φανερές περιπτώσεις ξεπλύματος χρήματος από ναρκωτικά όπως αυτή του «Αλφα Αλφα» γιατί δεν υπήρχε το απαραίτητο νομικό πλαίσιο. H ελληνική Βουλή μάλιστα πρόσφατα δεν είχε εισακούσει τον εισαγγελέα Παναγιώτη Νικολούδη, ο οποίος είχε ζητήσει να μπορεί η Δίωξη του οικονομικού εγκλήματος να επέμβει σε τέτοιες περιπτώσεις. Μερικές δεκάδες έμποροι ναρκωτικών ξέπλεναν χρήματα μέσω του κρατικού ΟΠΑΠ εμφανιζόμενοι ως οι πιο τυχεροί άνθρωποι στον κόσμο. Οι αρχές απλώς παρακολουθούσαν και αρκετές φορές έβριζαν. Οι έλληνες αξιωματικοί βέβαια δεν είπαν στον Αμερικανό ότι στην επιχείρηση «Αλφα Αλφα» η υπομονή τους είχε ήδη φτάσει στο ωμέγα ύστερα από 15 χρόνια παρακολούθησης.

* Τα βαπόρια του καρτέλ

Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 ένας έλληνας εφοπλιστής με αρκετά χρέη καταφέρνει να αποκτήσει επαφή με τον νονό των κολομβιανών καρτέλ κοκαΐνης, τον Εσκομπάρ. Ο Εσκομπάρ μετέφερε στην Αμερική κοκαΐνη χρησιμοποιώντας τηλεκατευθυνόμενα αεροπλάνα και στην Ευρώπη πλοία που μετέφεραν μικρές ποσότητες. Οταν ο Ελληνας γνώρισε τον Εσκομπάρ, το καρτέλ είχε δεχθεί ένα ισχυρό χτύπημα από την DEA. Ο εφοπλιστής προσέφερε στον Εσκομπάρ τη λύση: θα μετέφερε στην Ευρώπη κοκαΐνη με τα πλοία του και μάλιστα σε ποσότητες που ξεπερνούσαν κάθε προσδοκία. H συμφωνία κλείστηκε και το κύκλωμα στήθηκε. Στην Ευρώπη περνούσαν πλέον τόνοι κοκαΐνης. Οταν ο Εσκομπάρ σκοτώθηκε, ο Μάγια Γκόμεζ ετέθη επικεφαλής του καρτέλ. Κάποια στιγμή όμως ο έλληνας εφοπλιστής αποδείχθηκε απέναντι στο καρτέλ το ίδιο κακοπληρωτής όσο και απέναντι στο ελληνικό Δημόσιο και πλήρωσε με ό,τι είχε: με τη ζωή του. Ο Γκόμεζ όμως είχε βρει τη ρότα για την Ευρώπη. Παλιοί έλληνες και ισπανοί λαθρέμποροι τσιγάρων περνούσαν στην υπηρεσία του. Αφού διακινδύνευαν τη ζωή τους, γιατί να μην έπαιρναν περισσότερα;

Στις 26 Οκτωβρίου 1989 οι ισπανοί τελωνειακοί ενημερώνουν τις ελληνικές αρχές ότι ύστερα από μια φονική καταδίωξη συνελήφθη το πλήρωμα του πλοίου «Βουκέφαλος» που μετέφερε λαθραία τσιγάρα. Ανάμεσά τους είναι και ο Αλέξανδρος Αγγελόπουλος. H υπόθεση αυτή μοιάζει με το τέλος μιας παράνομης καριέρας για τον Αγγελόπουλο. Το 1989 όμως το παράρτημα της DEA στις Βρυξέλλες ενημερώνει τις ελληνικές αρχές ότι κάποιος Αγγελόπουλος γνωστός ως «fat guy» («χοντρός») ξεφορτώνει με ρυμουλκά κοκαΐνη στην Αμβέρσα. Το 2001, μετά τις επιτυχίες των ελληνικών και των αμερικανικών αρχών στη δίωξη του ευρωπαϊκού καρτέλ της κοκαΐνης, ο Αγγελόπουλος είναι ο μόνος κυρίαρχος. Το 2002 το παράρτημα της DEA στην Αθήνα ενημερώνει τις ελληνικές αρχές ότι ο Αγγελόπουλος ξεφόρτωσε 5,5 τόνους κοκαΐνης σε μια αποθήκη στο Λιτόχωρο. H αποθήκη τίθεται υπό παρακολούθηση αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Υπάρχουν μόνο κάποιες μαρτυρίες κατοίκων ότι ένα βράδυ τρακτέρ τραβούσαν στην παραλία Λιτοχώρου μεγάλα κιβώτια που ξεφόρτωναν από κάποιο ψαράδικο.

* H «κοινωνική προσφορά»

Ο Αγγελόπουλος πλέον βρίσκεται συνεχώς υπό παρακολούθηση. Οι άνθρωποι που έχουν αναλάβει την έρευνα των περιουσιακών στοιχείων του είναι οι πρώτοι που εντυπωσιάζονται. Ο Αλέξανδρος Αγγελόπουλος, ο «χοντρός» της DEA, κάνει χοντρές δουλειές για να νομιμοποιεί, όπως υποστηρίζουν οι διώκτες του, τα έσοδα από τα ναρκωτικά. Τέσσερις εταιρείες με αλιευτικά σκάφη, οι Αργώ A, Αργώ B, Αργώ Γ και Αργώ Σ, είναι επισήμως η επιχειρηματική δραστηριότητά του. H μία από αυτές τις εταιρείες μόνο σχετίζεται με το εμπόριο κοκαΐνης. Μέσα από την εταιρεία Θαλάσσιος Τουρισμός Περιηγήσεις Αιγαίου ο Αγγελόπουλος αγοράζει το υπερσύγχρονο σκάφος «Χίμαιρα». Δύο ποδοσφαιρικές ομάδες της Πιερίας, ο Πιερικός και ο Ποσειδώνας Νέων Πόρων, θεωρούν τον Αγγελόπουλο σωτήρα αφού ρίχνει χρήματα «για να πάει μπροστά η ομάδα». Το ίδιο κάνουν και οι συγγενείς. Ο κύριος A-A ανοίγει επιχειρήσεις σε συγγενείς: από φούρνους ως μάντρες αυτοκινήτων. H κοινωνική εικόνα του είναι άριστη. Πολύ δε περισσότερο η οικονομική. H εταιρεία ρούχων Tatoo και η χρηματιστηριακή Honor συγκαταλέγονται στις δραστηριότητές του.

* H κυρία της ΕΥΠ

Στα δίχτυα της εικόνας του Αγγελόπουλου πέφτει ακόμη και η… ΕΥΠ. Μία υπάλληλος της υπηρεσίας, με οικογενειακή μάλιστα παράδοση στις μυστικές υπηρεσίες, γίνεται η συνοδός του. Ο Αγγελόπουλος επισκέπτεται συχνά το σπίτι της και η οικογένεια ολόκληρη δηλώνει εντυπωσιασμένη από την αβρότητά του. Δεν γνωρίζει βέβαια τίποτε για τις πραγματικές δραστηριότητές του. «H κυρία της ΕΥΠ έχει πείσει για την αθωότητά της αλλά και για την ανικανότητά της να καταλάβει τι γινόταν» σχολίασε στο « Βήμα» αξιωματικός που χειρίζεται διακριτικά την υπόθεση.

Ο Αγγελόπουλος είχε τέτοια έξωθεν καλή μαρτυρία που έπεισε έναν από τους μεγαλύτερους οικονομικούς παράγοντες της χώρας να συναντηθεί μαζί του για να κάνουν από κοινού επιχειρήσεις. Στη συνάντηση είχε το θράσος να απαιτήσει να βγουν από το γραφείο του επιχειρηματία οι σωματοφύλακές του, πράγμα που προκάλεσε τη δυσφορία του. H δουλειά δεν έκλεισε εξαιτίας του θράσους. Το θράσος όμως ήταν και η ταφόπλακα του κυκλώματος: η τάση του Αγγελόπουλου να μην υπολογίζει τον αντίπαλο και να πιστεύει ότι όλοι είναι «του χεριού» του, όπως έλεγε.

* Το «ναυάγιο» του «Αφρικα»

Τον Ιούλιο και τον Νοέμβριο του 2003 αγγλικές και ολλανδικές αρχές έκαναν έρευνες στα αλιευτικά «Χέλιξ» και «Τρίτων» του Αγγελόπουλου. Δεν βρήκαν ναρκωτικά αλλά κρύπτες. Το καρτέλ δεν ανέστειλε τις δραστηριότητές του, παρ’ ότι ήταν φανερό πως βρισκόταν σε κλοιό. Ετσι το «Αφρικα 1» φόρτωσε στον Ατλαντικό 5,5 τόνους κοκαΐνης και έπεσε στα χέρια των ελληνικών και των ισπανικών αρχών ανοιχτά του Γιβραλτάρ. H ποσότητα των ναρκωτικών που μετέφερε ήταν εντυπωσιακή. Το πιο εντυπωσιακό όμως – λένε οι αξιωματικοί του ΣΔΟΕ και της ΕΛ.ΑΣ. – είναι το στήσιμο των επιχειρήσεων ξεπλύματος χρήματος. Πάνω από 100 πρακτορεία σε όλη την Ελλάδα πουλούσαν στον Αγγελόπουλο κερδοφόρα δελτία σε τιμές ως και διπλάσιες από το κέρδος. Ο Αγγελόπουλος έπαιρνε βεβαιώσεις από τον ΟΠΑΠ για τα κέρδη και έτσι δικαιολογούσε τα εισοδήματα από την κοκαΐνη. Και οι υπάλληλοι της B’ Εφορίας Κατερίνης που έκαναν εξονυχιστικούς ελέγχους σε μικροεπαγγελματίες αποδέχονταν απλώς ότι στην περιοχή τους έχει γεννηθεί ο άνθρωπος που – ενάντια σε κάθε στατιστική – κέρδισε μερικές δεκάδες χιλιάδες λαχεία…


ΕΡΕΥΝΕΣ Οι συνεργοί του Αγγελόπουλου

Οι έρευνες μέχρι στιγμής οδηγούν σε δεκάδες, εκούσιους ή ακούσιους, συνεργούς του Αγγελόπουλου. Την ημέρα που πιάστηκε το φορτίο με την κοκαΐνη κάποιος συγγενής του Αγγελόπουλου μαζί με μια γυναίκα σερβικής καταγωγής έκαναν ανάληψη 1 εκατ. ευρώ από λογαριασμό του. Ανθρωποι που έδωσαν στον Αγγελόπουλο ναυτικά φυλλάδια, διαβατήρια ή έκαναν δήλωση απώλειας ταυτοτήτων που βρέθηκαν στην κατοχή του κυκλώματος πηγαινοέρχονται στις ανακριτικές αρχές. Ο ίδιος ο Αγγελόπουλος παραμένει ασύλληπτος. H καθυστέρηση στη σύλληψή του οφείλεται στην καθυστέρηση που υπάρχει στο να μετατραπεί το ένταλμα σύλληψής του σε διεθνές. Οι αξιωματικοί του ΣΔΟΕ, της ΕΛ.ΑΣ. και της Δίωξης Ναρκωτικών του υπουργείου Ναυτιλίας που κατάφεραν να φτάσουν ως το ωμέγα την επιχείρηση «Αλφα Αλφα» επιμένουν ότι το θέμα δεν είναι το καρτέλ της κοκαΐνης που εξαρθρώθηκε αλλά η οικονομική αυτοκρατορία του που στηρίζεται σε μια καθαρή κρατική υποκρισία: «Το κράτος θέλει να φαίνονται όλα νόμιμα, ακόμη και όταν προέρχονται από παρανομίες. Οι έμποροι ναρκωτικών αυτή την αρχή τη σέβονται. Μπορούν να κάνουν τα πιο παράλογα πράγματα, αρκεί να βρουν νομική επίφαση. Και είναι όλοι ευχαριστημένοι. Ασε που πολλές φορές, όπως στην περίπτωση Αγγελόπουλου, κάθονται και στο ίδιο τραπέζι».