Με το… «φάντασμα» της διάσπασης να πλανάται πάνω από τη συντηρητική παράταξη, όπως φοβούνται πολλά ιστορικά στελέχη της, ξεκίνησε η προεκλογική μάχη για την ανάδειξη νέου αρχηγού της ΝΔ. Η συντηρητική παράταξη που εκπροσωπείται επί περίπου 55 χρόνια από ένα μεγάλο κόμμα – Ελληνικός Συναγερμός, ΕΡΕ και ΝΔ – για πρώτη φορά απειλείται σοβαρά με το ενδεχόμενο να διασπαστεί, αν και η ενότητά της διασαλεύτηκε από τον Μάιο του 2010 με την έλευση του Μνημονίου.

Η ΝΔ, που σαν σήμερα πριν από 41 χρόνια ιδρύθηκε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, εισήλθε στην πιο κρίσιμη εσωκομματική αναμέτρηση, η οποία θα κρίνει εν πολλοίς το αύριο της παράταξης, που είναι βασικός πυλώνας του πολιτικού συστήματος μετά το τέλος του Εμφυλίου. Τα όσα συμβαίνουν τα τελευταία εικοσιτετράωρα στη ΝΔ παραπέμπουν στο Βυζάντιο, όπου κυρίαρχες ήταν οι ίντριγκες και οι ραδιουργίες. Ενδεικτικές ήταν η αναστάτωση και η ένταση που επικράτησαν στη ΝΔ από νωρίς το βράδυ της Παρασκευής, όταν απορρίφθηκε αρχικά η αίτηση υποψηφιότητας του Αδωνη Γεωργιάδη έως χθες το πρωί, όπου τελικά έγινε δεκτή. Τα όσα ακούστηκαν στο παρασκήνιο ενίσχυσαν τον προβληματισμό πολλών για το μέλλον της ΝΔ και το κατά πόσο μπορεί να μείνει ενωμένη.

Η νομή της εξουσίας
Στην αρένα βρίσκονται οι κλασικές οικογένειες της Δεξιάς, Καραμανλή και Μητσοτάκη, τα κομματικά τζάκια, οι βαρόνοι, οι φύλαρχοι αλλά και στελέχη της νεότερης γενιάς με φόντο την εσωκομματική νομή της εξουσίας. Η ενότητα της παράταξης είναι το βασικό διακύβευμα της εσωκομματικής αναμέτρησης που δοκιμάζει πολιτικές σχέσεις, επαναπροσδιορίζει κλασικές συμμαχίες και δημιουργεί νέες «λυκοφιλίες» στο πλαίσιο της αναδιανομής της εσωκομματικής εξουσίας.

Τη δική τους σημασία έχουν οι κινήσεις των Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά, που διαθέτουν διαφορετική οπτική για το μέλλον της ΝΔ και κινούνται με εκ διαμέτρου αντίθετη στρατηγική, αν και κοινός παρονομαστής τους είναι η ενότητα.

Το κουαρτέτο των υποψηφίων, οι Βαγγέλης Μεϊμαράκης, Κυριάκος Μητσοτάκης, Απόστολος Τζιτζικώστας και ο κ. Γεωργιάδης, μπήκαν στη μάχη για την αρχηγία με διαφορετικό αφήγημα για το ποια Νέα Δημοκρατία επιθυμούν. Και οι τέσσερις είναι φορείς διαφορετικών αντιλήψεων, εκπροσωπούν διαφορετικές γενιές και έχουν αντίθετες απόψεις σε σειρά ζητημάτων. Ουσιαστικά πρόκειται και για μια μάχη διαφορετικών γενιών, με ό,τι αυτό σημαίνει για τον τρόπο που αντιλαμβάνονται τη λειτουργία του κόμματος.

Πολιτικές γενιές
Μπορεί ο κ. Μεϊμαράκης ανακοινώνοντας την υποψηφιότητά του να είπε ότι οι εκλογές «δεν είναι μια διαμάχη γενεών αλλά μια διαμάχη ιδεών», εκ των συνθηκών όμως προκύπτει ότι συγκρούονται διαφορετικές πολιτικές γενιές με διαφορετικό ύφος και αντίθετες πολιτικές διαδρομές. Ο χαρακτηρισμός «φαβορί» αποδίδεται στον κ. Μεϊμαράκη καθώς έχει μαζί του όλες τις βασικές οικογένειες της Δεξιάς, βαρόνους, τζάκια, πολλούς βουλευτές και κομματικά στελέχη με μακρά διαδρομή στη ΝΔ αλλά και τις «πολιτικές ευλογίες» του κ. Καραμανλή.

Ο πρώην πρωθυπουργός απέτρεψε αρκετούς να θέσουν υποψηφιότητα προκρίνοντας τον κ. Μεϊμαράκη ως το πρόσωπο που θα διασφαλίσει την ενότητα της παράταξης. Και μόνο όμως που ο ίδιος έθετε στο τραπέζι έστω της θεωρητικής συζήτησης τη διασφάλιση της ενότητας δείχνει, όπως λένε έμπειρα στελέχη, να φοβάται το αύριο της παράταξης. Σε αυτό το κλίμα είχε την ιδιαίτερη σημασία της η δήλωση του Θόδωρου Ρουσόπουλου για μελλοντική παρέμβαση του κ. Καραμανλή εάν υπάρξει κίνδυνος διάσπασης, ενώ συνεχίζει να προκαλεί συζητήσεις η προ ημερών δήλωση του Νικήτα Κακλαμάνη για επιχειρηματικά συμφέροντα πίσω από συγκεκριμένες υποψηφιότητες.

«Δεν ψάχνουμε το αντί. Αν βρίσκαμε τον αντι-Τσίπρα, δεν θα ήμασταν ΝΔ» επιμένει ο κ. Μεϊμαράκης, ο οποίος επενδύει στον ανώνυμο νεοδημοκράτη υπενθυμίζοντάς του ότι ξέρει το κόμμα καλύτερα από τον καθένα ως μέλος του 41 χρόνια. Εμφανίζεται ως εγγυητής της σταθερότητας, θέλει να εκπροσωπήσει το σύνολο του κόμματος στη βάση των αρχών του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού, «χωρίς αποκλεισμούς και στρατόπεδα», ενώ δηλώνει πως η ΝΔ έχει ξεκάθαρο ιδεολογικό στίγμα, μια άποψη που αμφισβητείται από πάρα πολλούς στο κόμμα, καθώς λένε ότι καιρός είναι να μπει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας η ιδρυτική διακήρυξη.

Στο κοινωνικό πεδίο
Απεναντίας, ο κ. Τζιτζικώστας επενδύει στη νέα γενιά, μεσαία και κατώτερα στελέχη, ελπίζοντας στην ανατροπή και στην εκλογή του από τη βάση. Δεν τον τρομάζει το γεγονός ότι υπάρχει ένα ισχυρό μπλοκ δυνάμεων απέναντί του καθώς θεωρεί ότι αυτό εκφράζει το παλαιό που έχει δοκιμαστεί και ο ίδιος το άφθαρτο. Υποστηρίζει ότι το παιχνίδι παίζεται στο κοινωνικό πεδίο, επιχειρώντας να ακυρώσει το βασικό επιχείρημα των αντιπάλων του ότι δεν θα είναι στη Βουλή ως το 2019 λόγω συνταγματικού κωλύματος. «Βγαίνω μπροστά μαζί με τη γενιά μου» τονίζει και δίνει μεγάλη σημασία στην επανασύνδεση της ΝΔ με την κοινωνία ώστε να αντιμετωπιστεί όχι απλά η κρίση αλλά η παρακμή.

«Δείτε τον Κυριάκο πίσω από τον Μητσοτάκη και κρίνετέ με για το έργο μου» είναι το σύνθημα του κ. Μητσοτάκη, ο οποίος στοχεύει στην εκπροσώπηση του φιλελεύθερου Κέντρου, τονίζει τον όρο κεντροδεξιά παράταξη, εμμένει στη διαχωριστική γραμμή με τις ιδέες της Αριστεράς και θέλει να τα αλλάξει όλα πλην του ονόματος. Δεν φοβάται διάσπαση και ποντάρει στις νεότερες και παραγωγικές ηλικίες αφού αναφέρει συχνά τη ΝΔ ως κόμμα συνταξιούχων. «Δεν χρειαζόμαστε τον αντι-Τσίπρα, χρειαζόμαστε αυτόν που θα κερδίσει τον Τσίπρα» λέει.

Από την άλλη πλευρά ο κ. Γεωργιάδης θα επιχειρήσει να εκφράσει το δεξιό τμήμα της Ν.Δ, ανέβασε τις πολιτικές του μετοχές και μόλις 33 μήνες στο κόμμα κατάφερε να κατακτήσει ζωτικό πολιτικό χώρο. Σε αυτές τις εκλογές δεν έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο πρόσωπα που έμειναν στην άκρη και δεν τόλμησαν να κάνουν το άλμα, όπως π.χ. η Ολγα Κεφαλογιάννη και ο Βασίλης Κικίλιας, που μεταδίδουν ότι ξέρουν να περιμένουν επειδή οι συσχετισμοί δεν ήταν ευνοϊκοί για τους σχεδιασμούς τους.

Ο Μάκης Βορίδης δεν έκανε την αναμενόμενη κίνηση από πολλούς που εκτιμούν ότι έχει ιδεολογική συγκρότηση και άρα θα έδινε και ιδεολογικό στίγμα στην αναμέτρηση. Η υποψηφιότητα του κ. Μεϊμαράκη επέδρασε και στις κινήσεις της κυρίας Ντόρας Μπακογιάννη, η οποία με γνώμονα την ενότητα προτίμησε να μη διεκδικήσει την αρχηγία θέτοντας τις προσωπικές της φιλοδοξίες στην άκρη, αλλά και του κ. Δένδια, ο οποίος είχε προετοιμαστεί για να θέσει υποψηφιότητα αλλά δεν προχώρησε.

Από αυτή τη διαδικασία κερδισμένος βγήκε κατά πολλούς ένα πρόσωπο της νεότερης γενιάς, ο μετριοπαθής και με εμφανές κεντρώο στίγμα, περιφερειάρχης Κεντρικής Ελλάδας Κώστας Μπακογιάννης. Προτίμησε να μείνει στην Περιφέρεια, τιμώντας την ψήφο των πολιτών και ανεβάζοντας, κατά τις εκτιμήσεις αρκετών, τις πολιτικές μετοχές του με το βλέμμα στο μέλλον.

Κρίσιμος παράγοντας για την έκβαση της αναμέτρησης εκτιμάται ότι θα είναι ο αριθμός των ψηφοφόρων που θα προσέλθουν στις εκλογές, αλλά και πόσες κάλπες και πού θα στηθούν. Το 2009 η εσωκομματική διαδικασία είχε κινηματικό χαρακτήρα και η αυξημένη συμμετοχή έδωσε τη νίκη στον κ. Σαμαρά.

Ο κ. Μεϊμαράκης, ο οποίος λέγεται πως έχει τη στήριξη και της κυρίας Μπακογιάννη (σ.σ. όταν ρωτήθηκε χθες εάν στηρίζει τον κ. Μητσοτάκη, είπε απλά «ε, εννοείται») και των περισσότερων «καραμανλικών», επιθυμεί να στηθούν κάλπες στις 18 του μηνός, το αργότερο στις 25, ενώ οι κ.κ. Μητσοτάκης και Τζιτζικώστας αντιπροτείνουν στις 15 Νοεμβρίου, με τον δεύτερο να μην έχει τόσο πρόβλημα με τον χρόνο. Και οι δύο πάντως ζητούν να υπάρξει περιθώριο για συζήτηση, άποψη που ασπάζονται και άλλα στελέχη, όπως π.χ. ο Νίκος Δένδιας και οι Κωστής Χατζηδάκης και Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης.

Από τον αριθμό των υποψηφίων θα εξαρτηθεί αν θα υπάρξει δεύτερος γύρος. Για να εκλεγεί κάποιος αρχηγός απαιτείται να συγκεντρώσει το 50%+1 και το ενδιαφέρον θα είναι οι συμμαχίες που θα δημιουργηθούν ή εάν θα παραιτηθεί κάποιος έως την ημέρα των εκλογών.

Κ. Καραμανλής
Το μεγάλο στοίχημα

Ιδιαίτερη κινητικότητα διαδραματίζει στο παρασκήνιο ο κ. Καραμανλής, ο οποίος για πρώτη φορά μετά την αποχώρησή του από την ηγεσία εμπλέκεται τόσο πολύ στο εσωκομματικό παιχνίδι, αν και συνεργάτες του υποστηρίζουν το αντίθετο. Δεν ανέμενε ότι ο κ. Τζιτζικώστας θα επέμενε στην υποψηφιότητά του και πλέον δείχνει, όπως μεταδίδεται, ιδιαίτερα αγχωμένος γιατί η εκλογή του κ. Μεϊμαράκη αποτελεί κυρίως προσωπικό του στοίχημα. Εξάλλου ο ίδιος τον πίεσε (ο κ. Μεϊμαράκης εμμένει πως «δεν είμαι προϊόν παρασκηνίου και προσυνεννόησης») να είναι υποψήφιος και η νίκη του θα εξυπηρετήσει τόσο τα δικά του σχέδια όσο και ευρύτερα της οικογενείας Καραμανλή. Μια νίκη του κ. Τζιτζικώστα θα αποτελέσει καίριο πολιτικό πλήγμα για τον ίδιο που φυλάσσει το οικόσημο της παράταξης και συνολικά για το «καραμανλικό σύστημα». Αν ηττηθεί ο κ. Μεϊμαράκης, θα είναι το δεύτερο στοίχημα που χάνει σε λίγους μήνες, μετά τη δημόσια δήλωσή του, η οποία δεν επέδρασε θετικά, υπέρ του «Ναι» στο δημοψήφισμα. Παράλληλα θα δημιουργήσει νέα δεδομένα και για τα μελλοντικά σχέδια του 40χρονου μετριοπαθούς βουλευτή Σερρών Κώστα Καραμανλή που θα δει έναν 37χρονο να ηγείται της ΝΔ.
Αντ. Σαμαράς
Ολα είναι ανοιχτά
Στην οδό Δημοκρίτου στο γραφείο του κ. Σαμαρά καταγράφεται εσχάτως κινητικότητα που θυμίζει άλλες εποχές, καθώς ο ίδιος, όπως λένε όσοι τον γνωρίζουν, «δεν συνταξιοδοτείται πολιτικά» με δεδομένο ότι δικαιώνεται, άρα «όλα είναι ανοιχτά για το μέλλον». Ο πρώην πρωθυπουργός, που ακούει πολλούς υποστηρικτές του να του λένε «μετά τον Σαμαρά το χάος» και να θέτουν διλήμματα, όπως π.χ. «καμαρίλα ή ανανέωση», μεταδίδει ότι δεν εμπλέκεται στη διαδικασία. Η πλευρά Μεϊμαράκη δεν το πιστεύει καθώς υποστηρίζουν ότι πολλοί βουλευτές, όπως η Αννα Ασημακοπούλου, ο Νότης Μηταράκης κ.ά., αλλά και στελέχη που ομνύουν πίστη στον κ. Σαμαρά υποστηρίζουν τον κ. Τζιτζικώστα. «Μέλημά μου η ενότητα της παράταξης» τονίζει ο κ. Σαμαράς, ο οποίος συνάντησε όλους τους υποψηφίους, μεταξύ των οποίων και τον κ. Τζιτζικώστα, με τον οποίο υπήρχε διετής ψυχρότητα.

Δ. Αβραμόπουλος
Παρατηρεί από μακριά
Μακριά από τους… «βυζαντινισμούς» της ΝΔ θέλησε να μείνει ο κοινοτικός επίτροπος Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο οποίος εδώ και καιρό είχε τονίσει και επισημάνει ότι η δική του παρουσία στην πολιτική έχει σημείο αναφοράς την εθνική συνεννόηση και εντός της ΝΔ την ενότητα. «Προφανώς τα όσα συμβαίνουν στη ΝΔ δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για τη διεκδίκηση της ηγεσίας με όρους που δεν θα οδηγούν σε εσωτερική διαίρεση» έλεγε σε συνομιλητές του. Την τελευταία εβδομάδα αναπτύχθηκε μια έντονη κινητικότητα από στελέχη της Κεντροδεξιάς που του επεσήμαναν την ανάγκη να διεκδικήσει την ηγεσία προκειμένου να διασφαλιστεί η ενότητα της ΝΔ. Στις προτάσεις αυτές δεν ανταποκρίθηκε θετικά εξηγώντας τους ότι υπάρχουν δεσμευτικές υποχρεώσεις στην Ευρώπη. Ο ίδιος εκτίμησε ότι η δική του παρέμβαση σε αυτή τη φάση δεν θα ήταν χρήσιμη.


«Μύλος» με την υποψηφιότητα Γεωργιάδη
«Μύλος» έγινε στη ΝΔ με την υποψηφιότητα ή όχι του Αδ. Γεωργιάδη που ως τα ξημερώματα του Σαββάτου ήταν εκτός μάχης. Κατάφερε με πολλή προσπάθεια να συγκεντρώσει στο… «παρά πέντε» τις 50 υπογραφές. Η περίπου οκτάλεπτη καθυστέρηση όμως της κατάθεσης της υποψηφιότητάς του εκρίθη ομόφωνα από την Εφορευτική Επιτροπή (προεδρεύει της ΚΕΦΕ ο γραμματέας Ανδρέας Παπαμιμίκος) ως εκπρόθεσμη. Η απόφαση επικρίθηκε με σφοδρότητα από το σύνολο των στελεχών, όλοι οι άλλοι υποψήφιοι ζήτησαν να είναι υποψήφιος, ενώ παρενέβη υπέρ του και ο κ. Σαμαράς. Μετά από ολονύχτιο παρασκήνιο η ΚΕΦΕ εξέτασε χθες το πρωί την ένστασή του και τελικά θα είναι υποψήφιος ο κ. Γεωργιάδης. Κατά πολλούς ίσως η υποψηφιότητά του πλήξει εν μέρει τον κ. Τζιτζικώστα αφού έχουν κοινό ακροατήριο. Η ιστορία αυτή επισημοποίησε την πλήρη ρήξη των κ.κ. Μεϊμαράκη και Παπαμιμίκου.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ