«Στην αρχή δεν μου άρεσε ο Τσίπρας γιατί μου έδινε την εντύπωση ότι ήταν θρασύς. Αργότερα κατάλαβα ότι σε ορισμένα πράγματα που λέει έχει δίκιο, ότι εκφράζει μια νέα γενιά που απορρίπτει τους αποτυχημένους πολιτικούς της τελευταίας δεκαετίας και ότι δικαιούται να έχει την ευκαιρία του» φέρεται να έχει πει η κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου σε ιδιωτική συζήτησή της που έγινε στο εστιατόριο «Μύλος» του Hilton πριν από τις ευρωεκλογές και αρκετό καιρό προτού δημοσιοποιήσει την επιδοκιμασία της για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον αρχηγό του. Με αυτές τις απόψεις η 59χρονη κυρία Αγγελοπούλου έχει κατορθώσει να «σοκάρει» πολλούς βαθύπλουτους φίλους της, κάτι που απολαμβάνει ιδιαίτερα.

«Τα λέτε αυτά στους συνομιλητές σας;» τη ρώτησε κάποιος από τους συνδαιτυμόνες. «Τα λέω αυτά σε ορισμένες πλούσιες και πέφτουν από την καρέκλα» απάντησε εκείνη γελώντας.
Ας υπενθυμίσουμε ότι η Γιάννα Αγγελοπούλου «εισέβαλε» στοΝ δημόσιο βίο πριν από 25 χρόνια ως μια μαχητική δικηγόρος της «γαλάζιας» παράταξης, που εξελέγη δημοτική σύμβουλος Αθηνών το 1986 με τον συνδυασμό του Μιλτιάδη Εβερτ και βουλευτής Α’ Αθηνών της Νέας Δημοκρατίας τον Νοέμβριο του 1989 επί προεδρίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Το 1990 παντρεύτηκε τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, υιό του ιδρυτή της Χαλυβουργικής Παναγιώτη Αγγελόπουλου, ο οποίος κληρονόμησε τις επιχειρήσεις και τις τοποθετήσεις της οικογένειας εκτός ελληνικών συνόρων, στη ναυτιλία, στη χαλυβουργία, στο real estate και στον τραπεζικό τομέα. Η Γιάννα και ο Θόδωρος απέκτησαν δύο παιδιά, τον Παναγιώτη και τον Δημήτρη, και έζησαν τη δεκαετία του ’90 στο Kensington του Λονδίνου, σε μια εντυπωσιακή έπαυλη, τη μεγαλύτερη στην περιοχή μετά το γειτονικό Kensington Palace όπου διέμενε η πριγκίπισσα Νταϊάνα.
Ο υιός Παναγιώτης είναι υπότροφος του Πανεπιστημίου του Σικάγου στα οικονομικά, υποστηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ, έχει παρευρεθεί σε ομιλίες του Αλέξη Τσίπρα σε πλατείες και λέγεται ότι αρθρογραφεί με ψευδώνυμο, μάλλον στην «Εφημερίδα των Συντακτών», υπέρ αριστερών θέσεων.
Η «Κόκκινη Γιάννα» και τα πετρέλαια του Αιγαίου


Η κυρία Αγγελοπούλου, μια γυναίκα που αγαπά τον πλούτο και δεν έχει καμία αναστολή να τον επιδεικνύει, ασφαλώς είναι ταυτισμένη με την πλουτοκρατία και, όπως ήταν αναμενόμενο, η ξαφνική «σοσιαλιστική στροφή» της έχει προκαλέσει κάθε λογής ειρωνικά σχόλια. Ολοι προσπαθούν να αποκαλύψουν την «κρυφή ατζέντα της Γιάννας» και τα συμφέροντα που επιχειρεί να εξυπηρετήσει μέσα από τον πολιτικό εναγκαλισμό της με τον Αλέξη Τσίπρα.
Οι φερόμενοι ως γνώστες των υποθέσεων των ισχυρών υπογραμμίζουν ότι η κυρία Αγγελοπούλου και ο σύζυγός της έχουν απολέσει μεγάλο μέρος των επενδύσεών τους στην ελβετική τράπεζα UBS. Είναι γνωστό πως υπήρξαν οι μεγαλύτεροι ιδιώτες μέτοχοι, αφού κατείχαν το 5% ενός παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού οργανισμού που κόντεψε να καταρρεύσει μετά την κρίση του 2008, με αποτέλεσμα να υποστούν, όπως όλοι οι μέτοχοι, ένα οδυνηρό «κούρεμα» (κάποιοι το τοποθετούν στο 90%). Το πλήγμα αυτό, σε συνδυασμό με τη μεγάλη κάμψη των ναύλων, εντάσσει την οικογένεια Αγγελοπούλου σε εκείνες που προσπαθούν να αποσιωπήσουν ότι έχουν χάσει πολλά δισεκατομμύρια ευρώ –αποδεικνύοντας ότι ο πλουτισμός είναι εύκολος μόνο σε καιρούς ευμάρειας.
Είναι λογικό λοιπόν –όπως λένε οι καλοθελητές… –το πολύκροτο ζεύγος να στρέφεται στο εγχώριο πολιτικό μέλλον, έστω κι αν αυτό ενδέχεται να είναι «αριστερό». Επιχειρηματικές πηγές αναφέρουν μάλιστα ότι η οικογένεια Αγγελοπούλου έχει επενδύσει κεφάλαια από παλαιότερες πωλήσεις πλοίων για να αγοράσει υπερσύγχρονες πλωτές πλατφόρμες έρευνας και άντλησης πετρελαίου, οι οποίες αυτή την εποχή «οσφραίνονται» υδρογονάνθρακες στους πυθμένες του Ατλαντικού κοντά στις ακτές της Βραζιλίας και της Τανζανίας. Ενδεχομένως θα μπορούσαν να «επαναπατριστούν» στο Αιγαίο και στο Ιόνιο προκειμένου να συμβάλουν στην υλοποίηση του ενεργειακού οράματος μιας κυβέρνησης της Αριστεράς. Παράλληλα οι διεθνείς διασυνδέσεις της Γιάννας θα μπορούσαν να αποδειχθούν χρήσιμες για τον κ. Τσίπρα σε πεδία που αποτελούν «τρίγωνα των Βερμούδων» για την Αριστερά, όπως είναι οι σχέσεις με τις αγορές, με τους Αμερικανούς και με το παγκόσμιο λόμπι της ενέργειας.
Ο Βενιζέλος, ο Κόκκαλης και «μια μπουκιά ψωμί»…


Ανθρωποι που γνωρίζουν την κυρία Αγγελοπούλου διαψεύδουν όλα τα παραπάνω. Οπως συχνά υπογραμμίζει η ίδια η πρώην πρόεδρος του «Αθήνα 2004», η επιχειρηματική δραστηριοποίηση στην Ελλάδα δεν την αφορά το 2014 περισσότερο απ’ όσο την ενδιέφερε (τόσο εκείνη όσο και τον σύζυγό της) το 2004 και το 1994. «Η Γιάννα είναι η βαθύπλουτη κυρία που μισούν θανάσιμα όλες οι άλλες βαθύπλουτες κυρίες, αλλά και οι σύζυγοί τους, όπως επίσης όλοι οι πολιτικοί» υπενθυμίζουν οι φίλοι της.
Ο Ευ. Βενιζέλος μάλλον τους επιβεβαιώνει. Ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ, που διακρίνεται από οξεία δυσανεξία απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, μόλις η Γιάννα έκανε το «coming out» της ως «Κόκκινη Γιάννα» (με συνέντευξή της στον Στέφανο Κασιμάτη για την «Καθημερινή» της περασμένης Κυριακής), έσπευσε να υπονοήσει με άρθρο του στα «ΝΕΑ» της περασμένης Τετάρτης ότι η Γιάννα ανήκει στους «πάμπλουτους χομπίστες και λαθρέμπορους επιρροής». Οι γνωρίζοντες στοιχηματίζουν ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης μάλλον είχε πληροφορηθεί πως η Γιάννα στις ιδιωτικές συζητήσεις της φέρεται να του αποδίδει υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς.

–«Ο Βενιζέλος έχει διακινδυνεύσει τα πάντα για να κρατήσει την Ελλάδα όρθια» προκάλεσε την κυρία Αγγελοπούλου ένας καλεσμένος της εκείνη τη βραδιά στο Hilton.

–«Ο Βενιζέλος είναι ένας από τους πιο φαύλους πολιτικούς που έχουν περάσει από τον τόπο» ήταν η απάντηση της Γιάννας.
Με τέτοιες απαντήσεις και το ανάλογο ύφος δεν απορεί κανείς γιατί η Γιάννα είναι ένας μαγνήτης αντιπάθειας. Οι φίλοι της λένε πως έλκει τον φθόνο γιατί είναι επίμονη, σκληρή, ευφυής και πείσμων, χαρακτηριστικά που δεν «επιτρέπονται» σε μια γυναίκα. Πώς τολμά να αναλαμβάνει μεγάλες πρωτοβουλίες και να φέρεται σαν αφεντικό ενώ θα μπορούσε να υπηρετεί με ευκολία τον ρόλο της αμίλητης και ανώδυνης «γυναίκας-τρόπαιο»; Γιατί συνεχώς καγχάζει όταν μιλάει για άλλες πλούσιες κυρίες, τις οποίες θεωρεί αστείες και ανόητες; Και γιατί είναι πάντοτε έτοιμη να συγκρουστεί με τους ισχυρούς; «Ο Κόκκαλης με υποδεχόταν με υποκλίσεις το 2000 γιατί ήξερε ότι χωρίς εμένα δεν θα προχωρούσε η ανακατασκευή του Καραϊσκάκη που τελικά το πήρε πιο φτηνά απ’ όσο κοστίζει μια μπουκιά ψωμί» είπε κάποια στιγμή βουτώντας μια μπουκιά ψωμί σε ένα λευκό μπολ με ελαιόλαδο.
Η Προεδρία και το μονόπετρο


Είναι αρκετά όλα αυτά για να την κάνουν «αντισυστημική;». Η Γιάννα μπροστά στον καθρέφτη της βλέπει μια πατριώτισσα από την Κρήτη που προκαλεί τον συντηρητισμό, τον μικροαστισμό και τον μισογυνισμό της ελληνικής κοινωνίας. Εχει όμως επίγνωση της εικόνας της. «Δεν θα παραστήσω την απλή, γιατί δεν είμαι» έχει πει καπνίζοντας ένα από τα αγαπημένα πούρα της. «Δεν θα βγάλω το διαμαντένιο μονόπετρο που μου χάρισε ο Θόδωρος για να βγω και να μιλήσω στον απλό κόσμο. Ξέρω όμως τις δυσκολίες που περνάει».
Η Γιάννα ταυτίζεται με μια φιλοσοφία ζωής στοχευμένης στην πραγματοποίηση στόχων. Πολλοί όμως επιλέγουν να βλέπουν μια γυναίκα με μεγάλη ανάγκη επιβεβαίωσης και με φιλοδοξία αυτοπροβολής μέσα από φαραωνικά σχέδια. Με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την έκρηξη σπατάλης το 2004. Ακόμη και οι μετριοπαθείς επιμένουν ότι ο χαρακτήρας της είναι τραχύς και η πηγαία υπεροψία της μάλλον αδικεί τις αρετές της. Ασφαλώς, η Γιάννα γνωρίζει να ελίσσεται και να γίνεται αγαπητή, όταν οι περιστάσεις το απαιτούν, και πολλοί λένε ότι δεν θα αργήσει να κερδίσει και τον κ. Τσίπρα, ο οποίος μάλλον απολαμβάνει την όψιμη αποδοχή του από τους «πρωταγωνιστές του κατεστημένου» (που ως πέρυσι δεν του έδιναν σημασία…).
Γνωρίζει άλλωστε ότι η αποδοχή τους λειτουργεί ως εγγύηση που εξασθενίζει τους φόβους της συντηρητικής πλειοψηφίας απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ασαφές αν ο Αλέξης και η Γιάννα έχουν συναντηθεί μυστικά. Κανένας δεν το επιβεβαιώνει, αν και κάποιοι το υπονοούν.
Εξίσου ασαφής παραμένει η «ατζέντα της Γιάννας». Η ίδια θεωρεί ότι είναι αδύνατο να εξασφαλίσει 180 ψήφους στη Βουλή για να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ενώ αποκλείει και την ίδρυση κόμματος. Η ανανέωση του οικογενειακού πλούτου μέσω διασυνδέσεων με το «ΠαΣοΚ του Μέλλοντός μας» (δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ…), ακόμη κι αν είναι μέσα στις επιδιώξεις της, μοιάζει «ταπεινός στόχος» για τα δεδομένα της. Εκτός βεβαίως κι αν τα χρήματα που κατέχει δεν είναι τόσο πολλά όσο φαίνονται. Ισως η σκληρή αλήθεια είναι ότι η «Κόκκινη Γιάννα» παραμένει εγκλωβισμένη σε μια μόνιμη αναζήτηση ενός νέου στόχου ικανού να την εμπνεύσει προκειμένου να ξεπεράσει τα κλέη του παρελθόντος. Οι Αγώνες του 2004 όμως ήταν τόσο μεγάλη υπόθεση ώστε είναι μάλλον απίθανο να υπάρξει κάτι ανάλογο με την ίδια στον πρώτο ρόλο.


Δ. Δασκαλόπουλος, Λ. Λαζόπουλος, Δ. Γιαννακόπουλος
Οι «προφήτες» του ΣΥΡΙΖΑ
«Οχι, δεν υποστηρίζω την επιστροφή στη δραχμή» διαβεβαίωνε το 2013 ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος έναν φίλο του που μόλις είχε ακούσει την… αδιανόητη φήμη ότι ο πρόεδρος του ΣΕΒ (2006-2014) εκφράζεται ιδιωτικώς υπέρ του εθνικού νομίσματος. Μπορεί ο κ. Δασκαλόπουλος να μην είναι «δραχμικός». Η υποστήριξη προς τον ΣΥΡΙΖΑ όμως ήταν δεδομένη. Ο βαθύπλουτος κληρονόμος της Δέλτα που πούλησε τη Vivartia στον Α. Βγενόπουλο στα υψηλά της αγοράς, κερδίζοντας πάνω από 500 εκατ. ευρώ, τα οποία επενδύει κυρίως στη μοντέρνα τέχνη (μέσω του οργανισμού ΝΕΟΝ που έχει ιδρύσει), θεωρεί εαυτόν… φιλόσοφο. Δεν είναι μόνο η αναφορά στον αριστερό διανοητή και φιλόσοφο Κορνήλιο Καστοριάδη και στη σύλληψη για την «πραγματική ιστορία», δηλαδή στη «δημιουργική δραστηριότητα των ανθρώπων», που έκανε τον περασμένο Φεβρουάριο στο Πολεμικό Μουσείο σε εκδήλωση για την «παραγωγική ανασυγκρότηση» με καλεσμένο τον κ. Τσίπρα. Είναι και η εκφρασμένη θέση του στις ιδιωτικές συζητήσεις του ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η πολιτική δύναμη που καλύπτει το κενό που άφησε το ΠαΣοΚ.
Ενα άλλο τμήμα της «δημιουργικής δραστηριότητας» του κ. Δασκαλόπουλου είναι ότι έσπευσε να συγχαρεί με επιστολή του τον κ. Τσίπρα πριν από 15 μήνες επειδή προώθησε τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε «ενιαίο κόμμα». Οι γνώστες πάντως υπενθυμίζουν ότι ο κ. Δασκαλόπουλος, προτού ανακαλύψει τον κ. Τσίπρα, προσπάθησε να συμβάλει στην πολιτική διαφώτιση του Γ. Παπανδρέου. Ασφαλής πηγή διαβεβαιώνει πως υπήρξε εξ απορρήτων συνομιλητής και υποστηρικτής της ιδέας του πρώην πρωθυπουργού περί διενέργειας δημοψηφίσματος για το Μνημόνιο, αρκετούς μήνες προτού αυτή εκδηλωθεί…
Ο Λάκης Λαζόπουλος υποστηρίζει τον κ. Τσίπρα ήδη από το 2012, και σε αυτό το πεδίο συμπλέει με τον κ. Δ. Κοντομηνά, ιδιοκτήτη του Alpha, με τον οποίο συνεργάζεται. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τιμά τις εκπομπές και τις θεατρικές παραστάσεις του Λάκη, ενώ διατηρούν επικοινωνία. Στον διάσημο κωμικό προσάπτουν πολλοί μια μόνιμη ανάγκη να βρίσκεται κοντά στους επερχομένους, αλλά η αλήθεια είναι ότι μετά την εποχή της Δήμητρας Λιάνη, με την οποία υπήρξαν στενοί φίλοι (ήταν ένας από τους πρώτους που διάβασαν και διόρθωσαν το χειρόγραφο του βιβλίου της «10 χρόνια και 54 μέρες» το 1995…), ο Λάκης απομακρύνθηκε από όλες τις κυβερνήσεις. Αντιπαθούσε το στυλ του Κώστα Σημίτη ενώ τις παραμονές των εκλογών του 2004 είπε στην τηλεόραση, ως «Μήτσος», ότι «ο Κώστας Καραμανλής και ο Γιώργος Παπανδρέου έχουν μικρές διαφορές και είναι και οι δύο άχρηστοι». Δέκα χρόνια μετά αποκαλεί το Ποτάμι «Πλοκάμι» και τον κ. Στ. Θεοδωράκη «λουστράκο της εξουσίας» που επιχορηγείται από τα συμφέροντα για να εξαπατήσει τους πολίτες και να αποδυναμώσει τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο τελευταίος «ισχυρός» που σαν άλλος Απόστολος Παύλος είδε το πολιτικό φως το αληθινό στον δρόμο για… την Κουμουνδούρου είναι ο Δ. Γιαννακόπουλος, υιός και κληρονόμος του φαρμακοβιομηχάνου και ιδρυτή της ΒΙΑΝΕΞ Παύλου Γιαννακόπουλου. Ο υιός Γιαννακόπουλος έχει τη φήμη ενός επιχειρηματία αγανακτισμένου με το Μνημόνιο, το οποίο ερμηνεύει ως μια πράξη προδοσίας και απώλειας της εθνικής κυριαρχίας. Οι απόψεις του αυτές καθώς και η παραδοσιακή φιλία του ιδίου και της οικογενείας του με τον πρώην γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου (και διαχρονικού νομικού συμβούλου της ΚΑΕ Παναθηναϊκός) Τάκη Μπαλτάκο έκαναν πολλούς να διαδίδουν ότι ενδεχομένως υποστηρίζει τη Χρυσή Αυγή. Περί τα τέλη Σεπτεμβρίου αισθάνθηκε πως οφείλει να αποσαφηνίσει μέσω κύκλων του ότι δεν ταυτίζεται ιδεολογικά με τον κ. Μπαλτάκο και ότι «η μοναδική λύση για τη σωτηρία της Ελλάδας είναι ο ΣΥΡΙΖΑ». Ορισμένοι εκτιμούν ότι η «ανατοποθέτηση» της οικογένειας Γιαννακόπουλου σχετίζεται με μια επανεκτίμηση των μεσοπρόθεσμων επιχειρηματικών συμφερόντων της, κάτι το οποίο μιμούνται ουκ ολίγοι επιχειρηματίες.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ