Για εκλογές εντός του 2013 λένε ότι ετοιμάζονται στον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς όμως αυτό να προκαλεί κοινή στάση των δύο βασικών εσωκομματικών τάσεων απέναντι στο ενδεχόμενο ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων. Το μόνο στο οποίο αυτή την περίοδο φαίνεται να συμπίπτουν η πλειοψηφία υπό τον κ. Αλ. Τσίπρα και η Αριστερή Πλατφόρμα των κκ. Π. Λαφαζάνη, Δ. Στρατούλη, Αντ. Νταβανέλου κ.ά. είναι η βασική εκτίμηση: πως από το φθινόπωρο η κυβέρνηση δύσκολα θα μπορέσει να διαχειριστεί τα ανοιχτά μέτωπα, με πρώτο αυτό των απολύσεων από το Δημόσιο και εν συνεχεία την αναταραχή στους χώρους της Παιδείας και της Υγείας. Εν όψει αυτών οι εσωκομματικές διαφορές που αποκρυσταλλώθηκαν στο συνέδριο μοιάζουν ολοένα δυσκολότερο να γεφυρωθούν. Στη μερίδα στελεχών που πλαισιώνουν τον κ. Τσίπρα ως βασική προτεραιότητα περιγράφεται η κατάρτιση ενός νέου κυβερνητικού προγράμματος, στη βάση του οποίου θα βρίσκεται η περίφημη απόπειρα αναδιαπραγμάτευσης των υποχρεώσεων της χώρας με τους εταίρους. Σύμφωνα με την κυρίαρχη εκτίμηση, κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως εκείνοι που έχουν πρόσβαση σε συζητήσεις που γίνονται στο εξωτερικό έχουν κατορθώσει να πείσουν τον κ. Τσίπρα ότι η συζήτηση για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους θα ανοίξει αμέσως μετά τις γερμανικές εκλογές, στα τέλη Σεπτεμβρίου. Αυτός εκτιμάται ότι είναι και ο λόγος για τον οποίο ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ έχει σπεύσει να μιλήσει για το μορατόριουμ στην αποπληρωμή τόκων και χρεολυσίων σε βάθος τετραετίας, εκτιμώντας ότι αυτό μπορεί να είναι, με διάφορες τεχνικές παραλλαγές, ένα σενάριο προς συζήτηση στα ευρωπαϊκά κέντρα λήψης αποφάσεων. Με βάση αυτό ο κ. Τσίπρας και οι εσωκομματικοί υποστηρικτές του θεωρούν ότι οφείλουν να περιορίσουν τον φόβο των πολιτών προ μιας ενδεχόμενης εκλογικής επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ και εν συνεχεία να προσεγγίσουν μια εκλογική βάση η οποία δεν έχει αναγκαστικά αριστερά χαρακτηριστικά. Την ίδια στιγμή στην απέναντι εσωκομματική όχθη η αντίληψη για τα πράγματα και η εκτίμηση για τις εξελίξεις δεν είναι οι ίδιες.
Με βάση τα όσα αναφέρουν κορυφαία στελέχη της Πλατφόρμας, η προγραμματική συζήτηση έπρεπε να έχει γίνει και να αποτελεί βασική προτεραιότητα του συνεδρίου, ενώ εκτιμούν ότι τα οργανωτικά ζητήματα που απασχόλησαν το συνέδριο ήταν απλώς ένα προκάλυμμα της απόπειρας της πλειοψηφίας να περιορίσει τις ριζοσπαστικές δυνάμεις μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Παρά ταύτα, η ριζοσπαστική τάση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν φαίνεται διατεθειμένη να υποχωρήσει στο παραμικρό.
Χαρακτηριστικά ήταν τα όσα ακούστηκαν την προηγούμενη Πέμπτη σε ειδική εκδήλωση που οργάνωσε η Πλατφόρμα με ομιλητές τους κκ. Π. Λαφαζάνη και Αντ. Νταβανέλο και θέμα «Η Αριστερά μετά το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ».
Εκεί μεταξύ των άλλων τονίστηκε για παράδειγμα ότι το ποσοστό που κατέγραψε η ριζοσπαστική τάση στο συνέδριο και στην ΚΕ (30%) είναι ένα «μήνυμα με πολλαπλούς αποδέκτες: προς τους αντιπάλους, ώστε να κατανοήσουν ότι η στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς τη μετριοπάθεια δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση· προς την ηγεσία του κόμματος, ώστε να αντιληφθεί ότι οι διαθέσεις της βάσης ή τουλάχιστον μιας μεγάλης μερίδας της είναι διαφορετικές από αυτές που θεωρεί ο κ. Τσίπρας· και προς την Αριστερά, ώστε να εμπεδωθεί η αντίληψη πως ο σεχταρισμός πρέπει να ηττηθεί».
Στο πλαίσιο αυτό οι δυνάμεις της Αριστερής Πλατφόρμας είναι πλέον κατηγορηματικές: «Πρέπει να τελειώνουμε με τις αυταπάτες ότι υπάρχει έδαφος συνεργασίας με δυνάμεις πέραν της Αριστεράς και η αντίληψη που περιγράφει την επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ να στραφεί στον πολιτικό ρεαλισμό σημαίνει μια πολύ δεξιά μετατόπιση» λένε. Χαρακτηριστική ήταν η αναφορά του κ. Λαφαζάνη, ο οποίος, σχολιάζοντας την επιδίωξη του κ. Τσίπρα για συνεργασία με δυνάμεις από «τα αριστερά της Αριστεράς ως τα αριστερά της Σοσιαλδημοκρατίας», είπε πως βρίσκεται σε ένα έδαφος «πολύ γλιστερό για αυταπάτες».
Οι επισημάνσεις αυτές διανθίστηκαν και πάλι με τις θέσεις περί μονομερών ενεργειών σε ό,τι αφορά τη διαγραφή του χρέους και τη μέχρι εσχάτων ρήξη και σύγκρουση όχι μόνο με την ευρωζώνη αλλά και με την ΕΕ εν συνόλω –ένα στοιχείο που καταδεικνύει ότι τις δύο πτέρυγες του ΣΥΡΙΖΑ χωρίζει ένα αγεφύρωτο πολιτικοϊδεολογικό χάσμα.
Κατόπιν αυτών, και όσο η προεδρική πτέρυγα φαίνεται πως από τον Σεπτέμβριο και έπειτα θα ρίξει το βάρος στην κατάρτιση ενός νέου κυβερνητικού προγράμματος, η ριζοσπαστική τάση θα επιδιώξει να επιτύχει άλλους στόχους.
Οπως απερίφραστα δηλώνουν στελέχη της Πλατφόρμας, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να μετατραπεί σε ένα νέου τύπου κόμμα προκειμένου να ανταποκριθεί στα «συγκρουσιακά του καθήκοντα», ενώ η αντίληψη πως η αντιπολίτευση μπορεί να λειτουργήσει μόνο με όρους κοινοβουλευτικούς και επικοινωνιακούς είναι λάθος.
Δεδομένου λοιπόν ότι κατά την Αριστερή Πλατφόρμα ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι το «κόμμα του κινήματος», υπάρχει και η σχετική προετοιμασία για το φθινόπωρο.
«Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε στην πεπατημένη, στηρίζοντας τη μία ή την άλλη απεργία» ανέφερε ο κ. Νταβανέλος την προηγούμενη Πέμπτη και μίλησε συγκεκριμένα για την ανάγκη οργάνωσης, στήριξης και εκτέλεσης ενός κινήματος καταλήψεων και λαϊκών συνελεύσεων, με πυρήνες τα σχολεία «που δεν θα ανοίξουν και τα νοσοκομεία που θα κλείσουν».
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν την ίδια στιγμή οι υπαινιγμοί των ριζοσπαστών του ΣΥΡΙΖΑ κατά της ηγεσίας, την οποία θεωρούν πρόθυμη για κάθε πιθανή συνεργασία, ακόμη και για συμμετοχή σε μια κυβέρνηση «εθνικής ενότητας ή σωτηρίας», όπως αναφέρουν περιφρονητικά. Κατά την άποψη αυτή, μια τέτοια εξέλιξη θα συνιστά διολίσθηση και θα οδηγήσει σε «σύντομη πολιτική ήττα και τραγωδία για την Αριστερά». Κορυφαία στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας τονίζουν μάλιστα με νόημα σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις πως ο κ. Τσίπρας «είτε θα κατανοήσει εγκαίρως ότι μοναδική του δυνατότητα είναι να υιοθετήσει τη ριζοσπαστική άποψη είτε θα βρεθεί αναγκασμένος και εγκλωβισμένος σε συνεργασίες με άλλες δυνάμεις και αυτό θα έχει οδυνηρές επιπτώσεις».
Οσο οι εθνικές εκλογές παραμένουν ένα σενάριο, στην Κουμουνδούρου αρχίζουν να συζητούν το θέμα των δύο δεδομένων εκλογικών αναμετρήσεων, των ευρωεκλογών και κυρίως των αυτοδιοικητικών, που κατά πάσα πιθανότητα θα διεξαχθούν ταυτόχρονα τον Μάιο του 2014. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά τις εκλογές της αυτοδιοίκησης, στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κυριαρχεί η άποψη πως, αν ένα κόμμα ελέγχει δήμους και περιφέρειες, διαθέτει σημαντικά εφόδια και μηχανισμούς κρίσιμους για τις εθνικές εκλογές.
Πίσω από αυτά, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι θα έχει πρόβλημα στην πορεία προς τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Αυτό οφείλεται σε πολλούς λόγους, ένας εκ των οποίων είναι η διάθεση πολλών στελεχών με προέλευση το ΠαΣοΚ να «μεταγραφούν» στον ΣΥΡΙΖΑ και να διεκδικήσουν δήμους ή και περιφέρειες. Η διαδικασία αυτή συναντά ήδη σφοδρές αντιδράσεις από τα κατά τόπους στελέχη, τα οποία αρνούνται να δώσουν «χρίσμα» ή να προσφέρουν συνεργασία σε πρόσωπα που θεωρούν ξένα προς τον ΣΥΡΙΖΑ ή στην καλύτερη περίπτωση όψιμους υποστηρικτές του.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
