Δύο μήνες πριν η χώρα κρεμόταν στην άκρη του ελληνικού δημοσιονομικού βαράθρου. Χρειάσθηκε πολύς κόπος, άπειρα μέτρα και μια κυβέρνηση έτοιμη για όλα προκειμένου να εξασφαλισθεί η ελάχιστη απομάκρυνση από την άκρη του γκρεμού.
Ωστόσο, μόλις συνειδητοποιήθηκε η διάσωση άρχισαν τα όργανα. Ανυπόμονες οι πολλές εκφράσεις της πολιτικής, οι επαγγελματίες των πολιτικών οικογενειών θέλησαν να τοποθετηθούν εκ νέου μην και χάσει το σόι το βασίλειο, χωρίς δεύτερη σκέψη άρχισαν να πελεκούν το μικρό κλαδί που κρατά την Ελλάδα ζωντανή.
Εις το όνομα των συμφερόντων του ελληνικού λαού βεβαίως – βεβαίως, κυβερνητικοί και άλλοι βουλευτές επιδίδονται αυτές τις ημέρες σε ένα παιγνίδι επανατοποθέτησης, στοχοποιώντας τον θεωρούμενο «ξένο» και πάντα εύκολα στόχο, υπουργό Οικονομικών.
Στην προκειμένη περίπτωση τον Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος απολαμβάνει της κάλυψης του πρωθυπουργού και των πολιτικών αρχηγών. Πρώτα οι καραμανλικοί, έπειτα οι μητσοτακικοί και τώρα το πλήθος των ατάκτων που υπηρέτησαν κατά καιρούς τις φθαρμένες πολιτικές οικογένειες του τόπου, επιτίθενται κατά κύματα εναντίον του, θεωρώντας ότι έφθασε η ώρα να ξεπλυθούν στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ.
Αφού λούφαξαν τις μέρες της οργής και εξαφανίσθηκαν από προσώπου γης για να αποφύγουν τη μήνι των πολιτών, αφήνοντας άλλους να κάνουν τη βρόμικη δουλειά, επανέρχονται τώρα ασκούμενοι στο μόνο άθλημα που γνωρίζουν, αυτό του άκρατου και καταστροφικού λαϊκισμού.
«Είναι οι φόροι πολλοί», το τίμημα μικρό», «το πετρέλαιο ακριβό» κ.ο.κ., χωρίς καν να νοιάζονται και να συνυπολογίζουν ότι ακριβότερη όλων είναι η διάσωση.
Ύψωσαν έτσι τις τελευταίες μέρες προπαρασκευασμένες δήθεν αρνήσεις και δήθεν αιτιάσεις, δημιουργώντας βάσεις διαπραγμάτευσης για τον ανασχηματισμό και ένας Θεός ξέρει γιατί άλλο. Αυτό έκαναν, αυτό κάνουν και τώρα.
Το διαρθρωτικό πρόβλημα της πολιτικής έρχεται με ορμή στο προσκήνιο και είναι ικανό να τινάξει τα πάντα στον αέρα.
Στο όνομα των συμφερόντων του λαού όλα αυτά τα καλόπαιδα είναι έτοιμα να κλωτσήσουν την καρδάρα με το γάλα…
Τίποτε δεν κατάλαβαν από την κρίση, τίποτε δεν έμαθαν απ’ όσα δυστυχή επικράτησαν εξαιτίας τους.
Αλίμονο μας αν επικρατήσουν τα σχέδιά τους.
