Σε πρόσφατη συνέντευξή μου σε αθηναϊκή εφημερίδα (όποιος ενδιαφερόμενος μπορεί να τη βρει στην ιστοσελίδα του Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών) αναφερόμενος στους στόχους μιας Κυβέρνησης Εθνικής Σωτηρίας ανέδειξα ως κύριους στόχους την ψήφιση από τη Βουλή της καταγγελίας των μνημονίων και την ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ στηριζόμενος στην πρόσφατη αποκάλυψη του τεράστιου εθνικού μας πλούτου λόγω των υδρογονανθράκων και του πετρελαίου που περιέχονται στην δική μας ΑΟΖ και που η αξία τους μόνο νοτίως της Κρήτης ανέρχεται στο ιλιγγιώδες ποσόν του ενός τρισεκατομμυρίου επτακοσίων δισεκατομμυρίων δολλαρίων. Το γεγονός αυτό, συμπέρανα, αλλάζει εκ βάθρου τον οικονομικό και πολιτικό χάρτη της χώρας.
Τη δήλωσή μου αυτή κάλυψε ένα πρωτοφανές κύμα φίμωσης και σιωπής, της Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ) συμπεριλαμβανομένης. Τι συμβαίνει άραγε; Γνωρίζω ότι την ελληνική ΑΟΖ δεν τη θέλουν οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί, γιατί θέλουν να μας υφαρπάξουν τον πλούτο αυτόν. Οπως δεν τη θέλουν και ορισμένοι πανίσχυροι ελληνικοί οικονομικοί παράγοντες, γιατί θίγονται τα συμφέροντά τους. Ποιοι όμως είναι οι λόγοι του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ; Και σε τι βλάπτεται ο εργαζόμενος λαός της χώρας από την αποκάλυψη του δικού του πλούτου, που εξάλλου είναι ο μοναδικός τρόπος να απαλλαγούμε από τον θανάσιμο εναγκαλισμό των μνημονίων, της τρόικας, του ΔΝΤ και της Ευρώπης των Τραπεζών;
Απευθύνομαι τόσο στους ηγέτες όσο και στα μέλη αυτών των κομμάτων γι’ αυτή την απαράδεκτη ταύτισή τους με τα υπόλοιπα κόμματα που υπηρετούν και εκφράζουν ξένα συμφέροντα. Ήδη ο Αλέξης Τσίπρας, ενώ έως τώρα έλεγε σαφώς ότι ως κυβέρνηση η πρώτη του πράξη θα ήταν η κατάργηση των Μνημονίων, στην πρόσφατη εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ έκανε πολλά βήματα πίσω ανακοινώνοντας ότι θα προσπαθήσει να αναδιαπραγματευτεί το Χρέος. Όμως το χρέος είναι ο πυλώνας, πάνω στον οποίο βασίζεται το Μνημόνιο, που με πρόσχημα το χρέος περιέχει πλήθος δεσμεύσεων ξεκινώντας από την παράδοση της εθνικής μας ακεραιότητας στους πιστωτές μας. Επομένως δεν θα πρέπει να παίζουμε με τις λέξεις. Θα καταργηθεί το Μνημόνιο, ναι ή όχι; Και ο κ. Τσίπρας γνωρίζει πολύ καλά ότι για να μπορέσει να σταθεί μια κυβέρνηση χωρίς Μνημόνιο, έχουμε ανάγκη να στηριχθούμε πάνω σε μια ισχυρή οικονομική βάση. Αυτή άλλωστε υπήρξε και η δική μου επιφύλαξη στη συνάντησή μας (Τσίπρας, Γλέζος, Δραγασάκης) με σκοπό την εκλογική μας συνεργασία. Σήμερα όμως πιστεύω ότι θα μπορούσε να σταθεί μια κυβέρνηση χωρίς Μνημόνιο χάρη στον πλούτο που μας προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Δηλαδή πρόκειται για μια αλλαγή ιστορικής σημασίας που με λύπη μου διαπιστώνω ότι δεν έχει πέσει στην αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ.
Γι’ αυτό κι εμείς τους λέμε καθαρά, ότι Αριστερά με μνημόνιο είναι όπως η φωτιά με το νερό. Οχι μόνο δεν ταιριάζουν αλλά όπως γίνεται συνήθως, η Φωτιά των Μνημονίων θα διπλασιαστεί έχοντας μαζί της και ένα μεγάλο μέρος της Αριστεράς. Κατά την προσωπική μου άποψη, μια τέτοια προοπτική είναι εγκληματική για τον Λαό μας. Γιατί θα του στερήσει κάθε ελπίδα για το μέλλον.
Και όλα αυτά συμβαίνουν όταν για πρώτη φορά στην ιστορία της η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα χάρη στον εθνικό μας πλούτο να γίνει ανεξάρτητη και αυτάρκης διώχνοντας από πάνω της όλους αυτούς τους δήθεν συμμάχους-φίλους και προστάτες, που επί αιώνες μάς πίνουν το αίμα, μας καταδικάζουν σε μόνιμη υπανάπτυξη και μας φέρονται σαν να είμαστε λαός β´ κατηγορίας.
