Το φως του καλοκαιρινού ήλιου ενοχλεί τον Πρωθυπουργό, ακόμη κι όταν αυτό φιλτράρεται από τις βαριές απορροφητικές ημίλευκες κουρτίνες του Μεγάρου Μαξίμου. Μετά την περιπέτεια της αποκόλλησης, το μάτι του παραμένει ευαίσθητο και ασυναίσθητα το κλείνει προκειμένου να αποφύγει την ένταση της φωτεινότητας του μεσημεριανού ήλιου. Ωστόσο, δεν παραπονιέται. Αντιθέτως πιστεύει ότι η περιπέτεια υγείας που αντιμετώπισε αμέσως μετά τις εκλογές ενίσχυσε την αυτοπειθαρχία, που έτσι κι αλλιώς τον χαρακτηρίζει. «Κάθε εμπόδιο για καλό» λέει στους συνομιλητές του και εξηγεί ότι η παρακολούθηση του προσωπικού προβλήματος υγείας επέβαλε συστηματικότητα και απόλυτο προγραμματισμό σε όλες τις κυβερνητικές υποθέσεις. Σήμερα μπορεί να ισχυρισθεί ότι δεν υπάρχει περιοχή του κυβερνητικού έργου για την οποία να μην έχει προσωπική αντίληψη και γνώση.

Ο κ. Σαμαράς συνομιλεί με όλους τους υπουργούς, παρακολουθεί το έργο τους, διεκδικεί αναφορές προόδου και ικανοποίηση των προθεσμιών που τίθενται, φορές βάζει τις φωνές, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι όλοι οι υπουργοί γνωρίζουν ότι η δουλειά τους παρακολουθείται και πως κάποια στιγμή θα χτυπήσει το τηλέφωνό τους και θα πρέπει να είναι έτοιμοι να δώσουν ακριβείς απαντήσεις στα ερωτήματα του Πρωθυπουργού.

Η αλήθεια είναι ότι η μέθοδος Σαμαρά αποδίδει, η έννοια της συνέχειας τείνει να εμπεδωθεί και ο ίδιος αισθάνεται ασφαλής ότι τα πράγματα ελέγχονται και οι κρατικές υποθέσεις προωθούνται.
Ο Πρωθυπουργός κατά βάση πιστεύει ότι τώρα μπορούν να γίνουν όσα δεν έγιναν δεκαετίες. Οτι η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που επικρατεί στο κράτος επιβάλλει και επιτρέπει μεγάλες και σημαντικές αποφάσεις.
«Τώρα μπορούν να γίνουν όλα και θα γίνουν» λέει με ένταση στους συνομιλητές του και δηλώνει ευθέως πως είναι αποφασισμένος να επιβάλει τη μεταρρύθμιση και να επιτύχει την ανασυγκρότηση της οικονομίας και την ανασύνταξη της χώρας.
Οσοι έχουν την ευκαιρία να συνομιλήσουν μαζί του αντιλαμβάνονται ότι είναι αποφασισμένος και ότι μέσα του έχει χαράξει ευθεία γραμμή, η οποία συνοψίζεται στην αρχή ενός μικρότερου και αποτελεσματικότερου κράτους, που θα ξοδεύει λιγότερα, αλλά θα λειτουργεί πιο αποδοτικά, για την κοινωνία και την οικονομία, δεν θα εμποδίζει, αλλά αντίθετα θα διευκολύνει τις επιχειρήσεις και τις επενδύσεις τους.
Βάσει αυτής της απλής και ευθείας αρχής ο κ. Σαμαράς διευθύνει την κυβέρνηση και τοποθετείται στις συναντήσεις με τους άλλους δύο πολιτικούς αρχηγούς που στηρίζουν την κυβέρνηση συνεργασίας. Ο ίδιος αποδίδει εξαιρετική σημασία στην αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης, θεωρεί ζηλωτή αυτής της υπόθεσης τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Αντ. Μανιτάκη και πιστεύει ότι τώρα μπορούν να τεθούν οι βάσεις για ένα νέο κράτος. Επίσης εκφράζεται με θέρμη για την καλή συνεργασία που έχει αναπτυχθεί με τον υπουργό Οικονομικών κ. Γιάννη Στουρνάρα, αλλά και με τους δύο υπουργούς που υπέδειξε ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ, τους κκ. Τσαυτάρη και Λιβεριάτο, οι οποίοι ορίζονται από αντίστοιχες αντιλήψεις ενός λιτού, αλλά καλά οργανωμένου κράτους.
Γενικώς ο κ. Σαμαράς πιστεύει ότι υπάρχουν οι πολιτικές προϋποθέσεις στο εσωτερικό για την εμπέδωση της δημοσιονομικής σταθερότητας. Εκφράζει τη βεβαιότητα ότι τα μέτρα ύψους 11,5 δισ. ευρώ θα εξευρεθούν και ότι η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη θα εξασφαλισθεί. Και εκτιμά ότι οι εταίροι του στην κυβέρνηση θα στηρίξουν την προσπάθεια, παρά τις δυσκολίες και τις πολλές αντιξοότητες. Ο ίδιος πάντως έχει χαράξει τη δική του κόκκινη γραμμή, η οποία δεν είναι άλλη από την παραμονή της χώρας στο ευρώ και την υπερασπίζεται μετά πάθους.
Θεωρεί ότι αυτή είναι η απαίτηση του ελληνικού λαού και πως το ίδιο ξεκαθάρισε στην πρόσφατη δραματική σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, όπου εξαρχής, προτού εκφρασθούν ενστάσεις και αντιρρήσεις, δήλωσε πως δεν είναι διατεθειμένος να διακινδυνεύσει τη θέση της χώρας στην ευρωζώνη. Ετσι λοιπόν κινείται, αυτό είναι το βασικό δόγμα που τον ορίζει και γι’ αυτό μετέθεσε για αργότερα την επαναδιαπραγμάτευση. Οπως διευκρινίζει με κάθε ευκαιρία, αν προέτασε στην παρούσα φάση την αναδιαπραγμάτευση θα έθετε ακριβώς σε κίνδυνο τη θέση της χώρας, καθώς πολλά θα ήταν τα κοινοβούλια που θα αρνούνταν πρόσθετη υποστήριξη και βοήθεια προς την Ελλάδα.
Στις ιδιαίτερες συνομιλίες του αναφέρει χαρακτηριστικά την περίπτωση της Ολλανδίας, η κυβέρνηση της οποίας έπεσε εξαιτίας δημοσιονομικών προβλημάτων και οδεύει προς εκλογές τον Σεπτέμβριο. «Το ολλανδικό κοινοβούλιο θα μας γύριζε κατά πάσα βεβαιότητα τη βοήθεια πίσω» λέει χαρακτηριστικά, ακόμη και αν οι υπόλοιπες χώρες συμφωνούσαν. Κάτι που βεβαίως δεν ήταν εξασφαλισμένο.
Διευκρινίζει πάντως ότι με τη λήψη των μέτρων και την ενίσχυση της ελληνικής αξιοπιστίας η διαπραγματευτική ισχύς μας θα επαυξηθεί και τότε πιστεύει ότι θα είναι σε θέση να διαπραγματευθεί με αξιώσεις. Υπολογίζει ότι μετά το φθινόπωρο θα μπορεί να διεκδικήσει από καλύτερες θέσεις τόσο τη μη κάλυψη του λεγόμενου κυκλικού ελλείμματος, αυτού που παράγεται από τον φαύλο κύκλο των μέτρων και της ύφεσης όσο και την επιμήκυνση του προγράμματος σταθεροποίησης. Επίσης προσβλέπει στην αποδοχή του αιτήματος για μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση από το 23% στο 13% και πιστεύει ότι θα πείσει τους εταίρους ότι η μείωση των συντελεστών θα φέρει περισσότερα έσοδα.
Ο κ. Σαμαράς είναι αλήθεια πάντως πως δεν κρύβει τις πολιτικές δυσκολίες του εγχειρήματος. Γνωρίζει τις πιέσεις που δέχονται τα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση. Αλλά πιστεύει επίσης ότι οι κκ. Βενιζέλος και Κουβέλης θα σκεφθούν διπλά και τριπλά τη θέση της κυβέρνησης προτού κάνουν οτιδήποτε άλλο.
Αντιλαμβάνεται ωστόσο ότι η πίεση από την Αριστερά είναι έντονη προς το ΠαΣοΚ και τη ΔΗΜΑΡ, όπως γνωρίζει και εκείνος πόσο πιέζεται από τα δεξιά του, όπου έχουν αναπτυχθεί ακραίες λαϊκιστικές δυνάμεις.
Για τους Ανεξάρτητους Ελληνες του κ. Πάνου Καμμένου δεν λέει πολλά, γιατί θεωρεί ότι σύντομα θα αναδειχθούν εσωτερικά προβλήματα, αλλά και η κενότης των λόγων του νεότευκτου κόμματος. Αντιθέτως ο κ. Σαμαράς δεν κρύβει την ενόχλησή του από την κινητικότητα της Χρυσής Αυγής και δεν μπορεί να χωνέψει πως οι υμνητές των ναζί βρίσκουν πρόσφορο έδαφος δράσης στην ελληνική κοινωνία. Θεωρεί επίσης τον ακροδεξιό ακτιβισμό επικίνδυνο και παράνομο. «Πράξεις όπως η εισβολή στο πλοίο που μετέφερε τον Πακιστανό από την Πάρο θα παταχθούν» λέει χαρακτηριστικά και σε κάθε ευκαιρία σπεύδει να διευκρινίσει ότι «η συντεταγμένη πολιτεία έχει αναλάβει ταυτόχρονα με το πρόβλημα της οικονομίας να αντιμετωπίσει οργανωμένα το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης», υπονοώντας ευθέως ότι δεν πρόκειται να το παραδώσει σε ροπαλοφόρους και μαχαιροβγάλτες ανιστόρητους υμνητές του Χίτλερ.
Οπως και να έχει, ο κ. Σαμαράς φαίνεται να κινείται δυναμικά και οργανωμένα. Ανεξαρτήτως αν πιστεύει κανείς στο δόγμα του, ο ίδιος το υπηρετεί με συνέπεια. Και εκπλήσσει με την απλότητα της δράσης του. Είναι σαν να ξαναφέρνει στην πολιτική απλές παλαιές αρχές, σαν εκείνες που είχε χρησιμοποιήσει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, πρώτος. Αν θα επιτύχει, είναι ένα άλλο θέμα. Ο καιρός θα δείξει. Ιδωμεν…
Παρεμβάσεις
Η μάχη για τις μεγάλες επενδύσεις
Ο Πρωθυπουργός αντιλαμβανόμενος την αγωνία της ελληνικής κοινωνίας και κυρίως των νέων ανθρώπων για δουλειές και θέσεις εργασίας αποδίδει μεγάλη σημασία στην προώθηση μεγάλων επενδύσεων, την παρακολούθηση των οποίων έχει αναλάβει προσωπικά. Ηδη επιτηρεί και συντονίζει τη μεγάλη επένδυση του αγωγού φυσικού αερίου που θα περνάει από τη χώρα μας συνδέοντας την Τουρκία με την Αλβανία και την Ιταλία. Πρόκειται για επένδυση ύψους 1,5 δισ. ευρώ για την οριστικοποίηση της οποίας ταξίδεψε πρόσφατα στη Ρώμη ο υπουργός Εξωτερικών κ. Αβραμόπουλος.
Ακόμη συντονίζει τις ενέργειες ώστε να δημιουργηθεί μια λιμενική βάση κρουαζιέρας στην Αττική, και συγκεκριμένα στο Φαληρικό Δέλτα, απ’ όπου θα εκκινούν τα κρουαζιερόπλοια για τις εκδρομές τους στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο. Αν όντως διαμορφωθεί μια τέτοια βάση, η κρουαζιέρα θα εκτοξευθεί και το οικονομικό όφελος για τη χώρα θα πολλαπλασιαστεί. Επιπλέον ο κ.Σαμαράς παρακολουθεί προσωπικά μια μεγάλη τουριστική επένδυση στην Κρήτη, όπως και τις δύο μεγάλες επενδύσεις εξόρυξης χρυσού στη Βόρεια Ελλάδα. Σε κάθε περίπτωση θεωρεί ότι με τις παρεμβάσεις του θα δημιουργήσει συνθήκες επιτάχυνσης των μεγάλων ιδιωτικών επενδύσεων, ελληνικών και ξένων, ώστε ταυτόχρονα με την ανάκτηση της χαμένης αξιοπιστίας να κερδίσει και την εμπιστοσύνη των επενδυτών.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ