Κομματικές διεργασίες, κοινοβουλευτικές πρωτοβουλίες και συσκέψεις κορυφής για το κυβερνητικό έργο αποτυπώνουν το πεδίο δράσης της ΔΗΜΑΡ ως κυβερνητικού εταίρου.

Ήδη, ενόψει της συνάντησης των τριών αρχηγών και, με την Τρόικα να φτάνει στην Αθήνα, η ΔΗΜΑΡ θέτει ως άξονες άμεσης προτεραιότητας τις μεταρρυθμίσεις, τις διαρθρωτικές αλλαγές και την προστασία των αδύνατων κοινωνικών ομάδων. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην εισήγησή του προς την Κοινοβουλευτική Ομάδα, την Δευτέρα (23. 7.2012), ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ κ. Φ. Κουβέλης έδωσε έμφαση στην ανάγκη επιτάχυνσης του κυβερνητικού έργου, εμμένοντας παράλληλα στη θέση για τη μη λήψη οριζόντιων μέτρων και στην αναζήτηση μέτρων «που θα ανακουφίζουν τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα».

Στη γραμμή αυτή συνηγόρησε η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών της Κεντρικής Επιτροπής, κατά τη συνεδρίασή της το διήμερο 21-22 Ιουλίου, που περιέλαβε μάλιστα στην πολιτική της απόφαση ότι «άμεσα πρέπει να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρξουν νέα οριζόντια μέτρα μέσα στο 2012». Την ίδια ώρα, αναζητούνται ισοδύναμα μέτρα για εξοικονόμηση δαπανών.

Από κει και πέρα, γίνεται λόγος για εκκίνηση της διαδικασίας αναδιαπραγμάτευσης. Ωστόσο, η ΔΗΜΑΡ, ως κυβερνητικός εταίρος, προβάλλει τους άξονες για την αναδιαπραγμάτευση – χρονική επιμήκυνση, αναπτυξιακή πολιτική, υπεράσπιση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των εργασιακών δικαιωμάτων – ως μέρος ενός νέου εθνικού σχεδίου ανόρθωσης, ανάπτυξης και δημοσιονομικής προσαρμογής. Όπως επισημαίνουν από τη ΔΗΜΑΡ, αφορά το υπό κατάρτιση σχέδιο και «θα τεθεί σε διαπραγμάτευση με τους εταίρους στο αμέσως επόμενο διάστημα».

Η εσωκομματική συζήτηση

Ωστόσο, διάχυτος είναι ο προβληματισμός, μεταξύ των στελεχών της, για τις δυνατότητες που έχει η ΔΗΜΑΡ να βάλει τη σφραγίδα της στο κυβερνητικό έργο. Αυτό αποτυπώθηκε και στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, η οποία διεξήχθη σε καλό κλίμα αλλά με κυρίαρχη την αγωνία για την επόμενη μέρα. Η πλειονότητα των στελεχών εμφανίζεται να αποδέχεται ότι η κυβερνητική συμμετοχή έχει ως κόκκινη γραμμή «τη σωτηρία της χώρας».

Σε αυτό το πλαίσιο, κατά τη συζήτηση που έγινε στο κορυφαίο κομματικό όργανο, άλλοι προέβαλλαν την αναπτυξιακή διάσταση και ανασυγκρότηση του παραγωγικού ιστού και άλλοι τόνισαν ότι χρειάζεται να συμβάλλουν όλοι, κατ΄αναλογία δυνατοτήτων, στην εξοικονόμηση δαπανών.

Πολλοί ήταν εκείνοι που μίλησαν για την ανάγκη να εκπέμψει η ΔΗΜΑΡ την αλλαγή νοοτροπίας με τις προτάσεις της και τις θέσεις της οι οποίες, «με σεβασμό στις εργασιακές σχέσεις», δεν θα υποτάσσονται σε συντεχνιακές λογικές επαγγελματικών κατηγοριών. «Βροχή» οι επισημάνσεις ότι πρέπει να είναι προσεκτικοί στις ερωτήσεις που καταθέτουν οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ αλλά και στις δηλώσεις τους οι υπουργοί τους οποίους έχει προτείνει και στηρίζει η ΔΗΜΑΡ.

Συζήτηση προκάλεσε το ζήτημα της φυσιογνωμίας του κόμματος και η πρόταση του κ. Ν. Μπίστη για δημιουργία φόρουμ διαλόγου των δυνάμεων του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, της κεντροαριστεράς, της Σοσιαλδημοκρατίας και της Πολιτικής Οικολογίας, με ανοιχτή πρόσκληση σε κόμματα, κινήσεις, πρόσωπα. Άλλοι υπερθεμάτισαν, και άλλοι απέρριψαν τη συζήτηση περί σοσιαλδημοκρατίας, όπως η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ κυρία Ασημίνα Ξηροτύρη.

Παράλληλα, στη συνεδρίαση, υπήρξε έντονη κριτική για ζητήματα δημοκρατικής λειτουργίας του κόμματος αλλά και ελλιπή ενημέρωση των οργανώσεων σχετικά με κομματικά θέματα αλλά και πολιτικές εξελίξεις.

Μικρή μειοψηφία οι διαφωνούντες

Αισθητή έκαναν την παρουσία τους, αν και ολιγάριθμοι στην Κεντρική Επιτροπή, εκείνοι που διαφωνούν με την επιλογή της ΔΗΜΑΡ να συμμετέχει στην κυβέρνηση. Πεδίο επικρίσεων ήταν η αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος, οι πολιτικές παλινωδίες, η …μετέωρη πορεία του κόμματος ως κυβερνητικού εταίρου, οι αντιφάσεις της επίσημης ρητορικής περί μη οριζόντιων μέτρων, την ώρα που ήδη γίνεται οριζόντια περικοπή των εφάπαξ, το θέμα των συλλογικών συμβάσεων κ. α.

Πάντως, η πολιτική απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής για την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος και τις πολιτικές εξελίξεις υπερψηφίστηκε με ευρύτατη πλειοψηφία (1 κατά και 5 λευκά).

Την 6μελή επιτροπή που συγκροτήθηκε για να συνθέσει το κείμενο της απόφασης αποτελούσαν οι κ. κ. Σάκης Παπαθανασίου, Σταύρος Λιβαδάς, Ανδρ. Νεφελούδης, Νίκος Αντωνίου, Θράσος Φωτεινός, Γιάννης Σκοπούλης.
Με τρεις τροπολογίες που υπέγραφαν οι κ. κ. Νεφελούδης, Σκοπούλης και Φωτεινός εκφράστηκαν διαφωνίες επί σημείων της απόφασης. Η μια τροπολογία, η οποία ενσωματώθηκε στο κείμενο της απόφασης, αφορούσε την ενίσχυση του αυτόνομου πολιτικού λόγου της ΔΗΜΑΡ, εκ παραλλήλου με την προώθηση της διεύρυνσής της με δυνάμεις του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της οικολογίας.

Η δεύτερη, η οποία αποσύρθηκε, έθετε το ζήτημα της μετενέργειας, των συλλογικών συμβάσεων, αλλά και το ζήτημα των αποκρατικοποιήσεων, με την επισήμανση ότι οι συμπράξεις δημοσίου – ιδιωτικού δεν μπορεί να γίνει σε βάρος της κυριαρχίας της χώρας.

Με την τρίτη τροπολογία, η οποία κατατέθηκε και δεν «πέρασε», αφορούσε την εκτίμηση για τις εκλογές και μεταξύ άλλων έδινε έμφαση στο ότι μεγάλο μέρος των πολιτών στράφηκε προς τα αριστερά, με αναφορά και στον ΣΥΡΙΖΑ.

Τι λέει στο «Βήμα», μετά την αποχώρησή του από τη ΔΗΜΑΡ, ο Θ. Ζαχαρόπουλος

Πάντως, εξακολουθεί να καταγράφει κομματικές απώλειες η ΔΗΜΑΡ, ως απόρροια της απόφασής της να συμμετέχει στην τρικομματική κυβέρνηση. Αποχώρησε από τη ΔΗΜΑΡ το μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και γραμματέας της οργάνωσης Θεσσαλίας κ. Θανάσης Ζαχαρόπουλος, διαφωνώντας με την πολιτική γραμμή του κόμματός του και την επιλογή της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ.

Είναι από τα στελέχη που θεωρούν ότι ο προσανατολισμός της ΔΗΜΑΡ θα έπρεπε να είναι σταθερά η συνεργασία με δυνάμεις της αριστεράς και του οικολογικού χώρου. Μιλώντας στο «Βήμα», ο κ. Ζαχαρόπουλος εξηγεί πώς κατέληξε στην αποχώρηση από τη ΔΗΜΑΡ. Μάλιστα, όταν τον ρωτήσαμε αν θα συνεχίσει να δρα πολιτικά και αν σκέφτεται να κατευθυνθεί προς το ΣΥΡΙΖΑ απάντησε: «Είμαι 35 χρόνια στο χώρο της Αριστεράς. Θα είμαι παρών στα πολιτικά τεκταινόμενα. Η ΔΗΜΑΡ μετατοπίστηκε. Εγώ παραμένω στην Αριστερά».

Την απόφασή του την κοινοποίησε με επιστολή του προς τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ, το πρωί του Σαββάτου (21.07.2012), οπότε είχε οριστεί η συνεδρίαση του κορυφαίου κομματικού οργάνου.

«Αυτό το κόμμα πλέον δεν με χωράει, γιατί από την «κυβερνώσα αριστερά» κράτησε μόνο την «κυβερνώσα» και απεμπόλησε την «αριστερά»», σημειώνει στην επιστολή του.

Ο κ. Ζαχαρόπουλος, ήδη αμέσως μετά τις εκλογές του Μαϊου, όπως ο ίδιος επεσήμανε στο «Βήμα», είχε ζητήσει από την ηγεσία της ΔΗΜΑΡ, να συζητηθεί στα όργανα η πρότασή του για εκλογική συνεργασία και κοινή κάθοδο ΔΗΜΑΡ – ΣΥΡΙΖΑ – Οικολόγων Πράσινων.

Στην τελευταία συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, πριν από τις δεύτερες εκλογές, κατέθεσε κείμενο στο οποίο επεσήμαινε ότι αν η Δημοκρατική Αριστερά δεν θέλει να μεταμορφωθεί «σε ένα πολιτικό κόμμα του ριζοσπαστικού Κέντρου» οφείλει να ξεκαθαρίσει ότι η πρόταση για προοδευτική Κυβέρνηση «σημαίνει Κυβέρνηση της Αριστεράς».
Όπως τονίζει, δεν τέθηκε ποτέ σε ψηφοφορία το κείμενο, «αφού η ηγεσία είχε έρθει με προειλημμένη απόφαση για την τακτική και την πολιτική γραμμή που θα ακολουθούσε, σε συμφωνία με στελέχη που είχαν έρθει στο κόμμα από το ΠΑΣΟΚ».

Το ερώτημα, βέβαια, είναι γιατί ο κ. Ζαχαρόπουλος δέχτηκε να είναι υποψήφιος βουλευτής της ΔΗΜΑΡ στα Τρίκαλα. «Κατέβηκα στις εκλογές και μάλιστα, από τη θέση του υπεύθυνου του οργανωτικού τομέα Θεσσαλίας, προπαγανδίζοντας τις θέσεις που είχα υποστηρίξει και στα όργανα. Το εκλογικό αποτέλεσμα στη Θεσσαλία (3 βουλευτές) δείχνει ότι όλα τα στελέχη στην περιοχή έδωσαν μεγάλο αγώνα. Ο στόχος ο δικός μου κι άλλων στελεχών που έχουμε κοινή άποψη ήταν να προσπαθήσουμε, μετά τις εκλογές,, όταν πια θα έμπαινε το θέμα της κυβέρνησης και της συμμετοχής της ΔΗΜΑΡ σε αυτή, να ανατρέψουμε τη λανθασμένη, κατά τη γνώμη μας, πολιτική της ΔΗΜΑΡ».

Και καταλήγει σχετικά με την απόφαση για αποχώρησή του: «Διαπίστωσα ότι το κόμμα έχει πάρει ρότα που δεν αλλάζει. Άλλα στελέχη, που διαφωνούν επίσης, με τις πολιτικές επιλογές της ΔΗΜΑΡ, παραμένουν ελπίζοντας ότι υπάρχουν περιθώρια αλλαγής συσχετισμών και αναστροφής της πορείας, που σφραγίστηκε με τη συμμετοχή στην κυβέρνηση Σαμαρά».