«Πονοκέφαλο» προκαλεί εντός των τειχών του Περισσού η δημοσιοποίηση της μακροσκελούς επιστολής που είχε απευθύνει πριν από αρκετούς μήνες στην Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ και στην Επιτροπή Κομματικού Ελέγχου το πρώην κορυφαίο στέλεχος της ΚΝΕ και κατόπιν μέλος του Τμήματος Μαζικής Διαφώτισης της ΚΕ κ. Αλ. Χαλβατζής (γιος του δημοφιλούς στελέχους του κόμματος και κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του κ. Σπ. Χαλβατζή). Στην επιστολή αυτή, η οποία αποτέλεσε την αρχή του τέλους της κομματικής σταδιοδρομίας του κ. Χαλβατζή του νεότερου, καθώς λίγο καιρό αργότερα αποχώρησε από το ΚΚΕ, παρουσιάζεται «η ανησυχητική κατάσταση και πορεία του κόμματος και η τρομακτική προοπτική του».
Σταδιακή και ολοένα κλιμακούμενη, όπως περιγράφει χαρακτηριστικά, πολιτικοϊδεολογική και οργανωτική «εκτροπή» του ΚΚΕ από τις θεωρητικές και προγραμματικές θέσεις του και τις αρχές λειτουργίας του σε «σεχταριστική» κατεύθυνση καταγγέλλει στην επιστολή του ο κ. Αλ. Χαλβατζής. Από το «στόχαστρό» του δεν βγαίνει ούτε η ίδια η γενική γραμματέας του κόμματος κυρία Αλέκα Παπαρήγα, στην οποία αποδίδει «πρωταγωνιστικό» ρόλο στη «σοβαρή αλλοίωση των κομμουνιστικών και επαναστατικών χαρακτηριστικών του ΚΚΕ».
Το κείμενο αυτό, το οποίο υπερβαίνει τις 11.000 λέξεις (!), δημοσιοποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες στο προσωπικό ιστολόγιο του κ. Χαλβατζή.
Παραβίαση αρχών
Σύμφωνα με την κριτική που ασκεί στην ηγετική ομάδα του Περισσού, «όχι μόνο παλιότερες και σοβαρές (κομματικές) αποφάσεις και αναλύσεις έχουν τεχνηέντως παραγκωνιστεί και αντικατασταθεί από άλλες, αλλά και το ίδιο το πρόγραμμα και το Καταστατικό του ΚΚΕ, τα οποία τυπικά δεν έχουν αλλάξει, καθημερινά ακυρώνονται έργω και λόγω». Οπως αναφέρει σχετικά, «υπάρχει απομάκρυνση από τη θεωρία του επιστημονικού σοσιαλισμού και τις παραδόσεις του ΚΚΕ και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος».
Με ιδιαίτερα σκληρές φράσεις ο κ. Χαλβατζής περιγράφει στο κείμενό του ότι «τα τελευταία χρόνια με δόλια μέσα, με αυτό που αφειδώς προσάπτουν σε όποιον τους αντιστέκεται, δηλαδή με τον πιο βρώμικο φραξιονισμό, άνθρωποι που ιδεολογικά, πολιτικά και ηθικά ήταν (ή εξελίχθηκαν σε) λαθρεπιβάτες στο ΚΚΕ έχουν μετατραπεί σε τιμονιέρηδες και κουμανταδόρους».
«Εμπλοκή» Αλέκας
Από τα σφοδρά πυρά του πρώην στελέχους του κομματικού μηχανισμού δεν γλίτωσε ούτε η κυρία Παπαρήγα. Οπως αναφέρει, «η εκτροπή δεν είναι απλώς μια αυθόρμητη ιδεολογική – πολιτική παρέκκλιση», αλλά κατά την άποψή του «είναι πλέον βέβαιον ότι κινητήρια δύναμη της εκτροπής είναι η σχεδιασμένη και από χρόνια υλοποιούμενη μεθόδευση από κομμάτι της καθοδήγησης του κόμματος που αξιοποιεί αριστοτεχνικά ανωριμότητές του και την πίεση από τον αντίπαλο, κομμάτι της καθοδήγησης που από μειοψηφία κάποτε εξασφάλισε την πλειοψηφία».
«Είναι πλέον προφανές ότι υπήρχε ανεπίσημη γραμμή και σχέδιο παράλληλα με το επίσημο σχέδιο που προέκυπτε από τα Συνέδρια, την ΚΕ και το ΠΓ. Με βάση αυτό ζυμώθηκαν αντιλήψεις και εμπεδώθηκαν πρακτικές, με πρακτικές δημιουργήθηκαν τετελεσμένα, ανατράπηκαν συσχετισμοί σε όργανα, απομακρύνθηκαν χρήσιμοι, ικανοί, συνεπείς και τίμιοι σύντροφοι» αναφέρει. Μάλιστα δεν διστάζει να υποστηρίξει ότι «σίγουρα υπάρχει όχι μόνο ευθύνη αλλά και πρωταγωνιστική εμπλοκή στην εκτροπή της ΓΓ της ΚΕ Αλέκας Παπαρήγα, την οποία δυστυχώς και εγώ (όπως φαντάζομαι και πολλοί άλλοι σύντροφοι) θεωρούσα παλιότερα έναν βασικό εγγυητή της κομματικής λειτουργίας».
Η «αλλοίωση»
Ο κ. Χαλβατζής κατηγορεί την ηγεσία του ΚΚΕ για τη στάση της στο μαζικό κίνημα. Οπως πιστεύει, «υπάρχει μια διαρκής εξύμνηση της «στρατηγικής», της «γραμμής», της «ιστορίας» του κόμματος και όρκοι για την υπεράσπισή τους, την ίδια ώρα που στα λόγια, στην καθημερινή πρακτική ή πλέον και σε ντοκουμέντα υπάρχει σταδιακά όχι μόνο απομάκρυνση αλλά και υπονόμευση που φτάνει να ανατρέπει στρατηγική, γραμμή και ιστορία». Κατά τη γνώμη του, «υπάρχει στις ιδεολογικές και πολιτικές αναλύσεις του ΚΚΕ διολίσθηση από το πρόγραμμα, από βασικά συνεδριακά ντοκουμέντα, από τους κλασικούς (του μαρξισμού), από τις παραδόσεις του ελληνικού και διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος».
Οπως υπογραμμίζει, σχετικά με την πολιτική του κόμματος στο μαζικό κίνημα, «το ΠΑΜΕ μετά από 12 χρόνια δεν έχει καμία ζωντανή λειτουργία και μάλιστα όχι μόνο για τις πλατύτερες μάζες, στις οποίες υποτίθεται ότι απευθύνεται, αλλά ούτε καν για την κομματική βάση». Μάλιστα σημειώνει ότι «βασική μέθοδος επικοινωνίας με τις μάζες έχει καταλήξει να είναι η κάθε 3-4 μέρες συνέντευξη Τύπου της ΓΓ της ΚΕ επί παντός επιστητού».
Τα «σκιάχτρα»
Ασκείται επίσης σφοδρή κριτική για «χειραγώγηση του κομματικού δυναμικού». «Οι όροι «αντικομμουνισμός», «οπορτουνισμός», «προβοκάτσια», «φραξιονισμός» ακούγονται διαρκώς» και «συνειδητά χρησιμοποιούνται ως σκιάχτρα: οποιαδήποτε άποψη δεν είναι αρεστή επιχειρείται να ταυτιστεί με μια «κραγμένη» για το ΚΚΕ άποψη και τους πομπούς της» υποστηρίζει. «Υπάρχει νέα αντίληψη για την επαγρύπνηση: «Είμαστε όλοι ύποπτοι»» συμπληρώνει, ενώ με αφορμή τις παραγκωνίσεις στελεχών που έχουν γίνει σταδιακά εδώ και χρόνια σε όλα τα επίπεδα του κόμματος ο κ. Χαλβατζής υπογραμμίζει: «Πολλοί σύντροφοι έμπειροι, με κριτήριο και ικανότητες, με δράση και ηθικό ανάστημα, με κύρος στο κόμμα και στις μάζες, δοκιμασμένοι σε δύσκολους καιρούς (παρανομία, διασπάσεις, ανατροπές) περιθωριοποιούνται ή και στιγματίζονται».
Ο Περισσός για τις κατηγορίες
«Ανυπόστατες και οπορτουνιστικές»
Οι απόψεις του κ. Αλ. Χαλβατζή απορρίφθηκαν ως απαράδεκτες από τον Περισσό. Μάλιστα το θέμα του συζητήθηκε και στην ΚΕ του ΚΚΕ. Στον ίδιο δεν δόθηκε αντίγραφο του σχετικού «πορίσματος», ωστόσο από τις σημειώσεις του, τις οποίες παραθέτει μαζί με την επιστολή του, προκύπτει ότι για τον Περισσό «δεν υπάρχει παρέκκλιση, απομάκρυνση από το πρόγραμμα του κόμματος, την ιδεολογία μας και τους κλασικούς, όπως ισχυρίζεται ο σύντροφος» και απορρίπτεται ως «ανυπόστατη και απαράδεκτη» η κατηγορία περί σχεδιασμένης και από χρόνια υλοποιούμενης μεθόδευσης εκτροπής του κόμματος από κομμάτι της καθοδήγησης.
«Αυτές οι κατηγορίες για στελέχη και τη ΓΓ είναι ανυπόστατες αλλά και επικίνδυνες. Καλλιεργούν συγχύσεις, δυσπιστία, τον διαχωρισμό στελεχών. Γι’ αυτό δεν έχουν καμία σχέση με τις κομμουνιστικές αξίες της συντροφικής κριτικής» συμπέρανε ο Περισσός, κάνοντας λόγο για «συκοφαντία». Επίσης, του καταλογίζεται ότι διατυπώνει «θέσεις που έχουν απορριφθεί, τις οποίες έκφραζε πριν από δύο χρόνια ο φραξιονισμός στην ΚΝΕ, που ισχυριζόταν ότι μια ομάδα στελεχών στο ΠΓ και στην ΚΕ παραβιάζει τις αποφάσεις και οδηγεί το κόμμα στον σεχταρισμό». Οπως αναφέρεται, εξάλλου, «οι θέσεις που διατυπώνει προσπαθώντας να αποδείξει την «εκτροπή» συνιστούν διαφωνία με τη στρατηγική μας» και του προσάπτεται ότι «εκφράζει στην πράξη οπορτουνιστικές απόψεις» και ότι «σπέρνει καχυποψίες, αποδίδοντας στο ΠΓ και στη ΓΓ τής ΚΕ ανύπαρκτες μεθόδους».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
