Μήπως πρέπει να επανεξεταστεί ο φάκελος της προμήθειας των γερμανικών υποβρυχίων; Αυτή η συζήτηση έχει ξεκινήσει, ατύπως, να γίνεται στους διαδρόμους του Πενταγώνου. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του «Βήματος», δεν είναι λίγοι εκείνοι, στρατιωτικοί αλλά και πολιτικοί, στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας που σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία κατά την οποία λαμβάνονται επώδυνα μέτρα περικοπής εισοδημάτων και συντάξεων σκέφτονται ότι αν το πρόγραμμα των υποβρυχίων «κοπεί» θα ελαφρυνθεί τόσο το χρέος όσο και το έλλειμμα της χώρας. Η συζήτηση βέβαια κρίνεται πρόωρη, αλλά το παράθυρο μοιάζει να έχει ανοίξει.

Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι το ζήτημα της περικοπής στο πρόγραμμα των γερμανικών υποβρυχίων ετέθη και στις πρόσφατες συζητήσεις της τρόικας ακόμη και από το Μέγαρο Μαξίμου. Ωστόσο, οι «τροϊκανοί» δεν έδειξαν να ενδιαφέρονται. Απάντησαν μάλιστα ότι οι περικοπές αυτού του είδους αφορούν στο χρέος και όχι στο έλλειμμα, για τον περιορισμό του οποίου απαιτούνται μέτρα μόνιμου χαρακτήρα, όπως π.χ οι περικοπές των συντάξεων.

Φαίνεται όμως ότι το θέμα θα επανέλθει στην επικαιρότητα. Αυτό δείχνει και η κίνηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Δ. Παπαδημούλη ο οποίος κατέθεσε επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή. Σε αυτήν απευθύνεται στους υπουργούς Οικονομικών κ. Ευ. Βενιζέλο και Εθνικής Αμυνας κ. Δ. Αβραμόπουλο, ερωτώντας αν η κυβέρνηση έχει καταθέσει στην τρόικα πρόταση για περικοπές στα εξοπλιστικά προγράμματα, όπως αυτό των γερμανικών υποβρυχίων.

Εκατοντάδες εκατομμύρια σε βαρέλι χωρίς πάτο
Οι συζητήσεις για το μέλλον των γερμανικών υποβρυχίων πίσω από κλειστές πόρτες στο Πεντάγωνο κινούνται σε δύο άξονες.

Ο πρώτος είναι ότι ακόμη και σήμερα, μία δεκαετία μετά την πρώτη σύμβαση, το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό έχει παραλάβει μόλις ένα από τα υποβρύχια U-214 της πρώτης παραγγελίας (τον διάσημο πλέον «Παπανικολή»). Και ήδη, έχει καταβάλει 400 εκατομμύρια ευρώ στον νέο ιδιοκτήτη των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, τον Λιβανέζο Ισκαντάρ Σάφα, χωρίς να έχει πραγματοποιηθεί καμία πρόοδος στις παραδόσεις.

Μάλιστα ο Σάφα, ο οποίος έχει αποσπάσει τον έλεγχο των Ναυπηγείων μέσα από ένα πολύπλοκο νομικό καθεστώς που δεν προβλεπόταν καν στη Σύμβαση του 2010, απαιτεί επιπλέον χρήματα (περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ) και εκβιάζει την ελληνική πλευρά. Και τόσο από την πρακτική του όσο και από τα κείμενα που συνοδεύουν τη Σύμβαση του 2010, οι καταβολές χρημάτων δεν συνδέονται ευθέως με τις παραδόσεις υλικού.

Ο δεύτερος άξονας είναι ότι από το 2009 και μετά, όταν η δυσχερής οικονομική κατάσταση δεν επέτρεπε παιχνίδια με τους εξοπλισμούς, η Αθήνα έχει ακυρώσει ή παγώσει πανάκριβα προγράμματα όπως τα ρωσικά Τεθωρακισμένα Οχήματα (ΤΟΜΑ) ΒΜΡ-3 και τις γαλλικές φρεγάτες FREMM. «Οι μόνοι που ουσιαστικά έχουν βγει αλώβητοι από τις περικοπές είναι οι Γερμανοί. Μήπως αυτό πρέπει να αλλάξει;» αναρωτιούνται πηγές του Πενταγώνου.