Είναι άνθρωπος-κλειδί. Ο Ευριπίδης Στυλιανίδης έχει γίνει ο «σέρπα» (ανιχνευτής) του Αντώνη Σαμαρά στον πιο δύσβατο σήμερα γι’ αυτόν πολιτικό χώρο της Ευρώπης, τη γερμανική Χριστιανοδημοκρατία.
Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας αλωνίζει τελευταία τη Γερμανία με μια σαφή αποστολή: να αποκαταστήσει τις γέφυρες επικοινωνίας με τους χριστιανοδημοκράτες ηγέτες, οι οποίες είχαν γκρεμιστεί σχεδόν εντελώς, λόγω της αρνητικής στάσης του προέδρου του κόμματός του έναντι των «μνημονίων».
Οι αρχικές επαφές ήταν ενθαρρυντικές. Με πρώτη εκείνη στο Μόναχο, όπου συναντήθηκε πριν από δύο εβδομάδες με τον αντιπρόεδρο του βαυαρικού κοινοβουλίου και υπεύθυνο διεθνών σχέσεων της Χριστιανοκοινωνικής Ενωσης CSU Ράινχολντ Μπόκλετ. Στη συζήτηση συμφωνήθηκε η αναθέρμανση της σχέσης των δύο κομμάτων, καθώς και η μεταφορά τεχνογνωσίας στην Ελλάδα ιδίως στον τομέα καταπολέμησης της φοροδιαφυγής.
Ακολούθησε η συνάντηση με την Ανγκελα Μέρκελ στο Βερολίνο στο πλαίσιο του «κλαμπ 27» – δημιούργημα του Νικολά Σαρκοζί, στο οποίο συμμετέχουν ηγετικά στελέχη των συντηρητικών κομμάτων και από τις 27 χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Παρόντες ήταν ο εκπρόσωπος της κοινοβουλευτικής ομάδας των Χριστιανοδημοκρατών Φόλκερ Κάουντερ, καθώς και ο γενικός γραμματέας της ίδιας ομάδας Πέτερ Αλτμάγιερ.
Το φόντο της συνάντησης: Οι γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες χαρακτηρίζουν από καιρό τον κ.Σαμαρά – στην καλύτερη περίπτωση – ως πολιτικό τσαρλατάνο. Ο πρώην υπουργός Οικονομικών Τέο Βάιγκελ έχει καλέσει επανειλημμένα το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα «να πετάξει έξω από τις γραμμές του τη Νέα Δημοκρατία».
Τελευταία ωστόσο το κλίμα έχει αλλάξει. Κι αυτό για ευνόητους λόγους: Ο κ.Σαμαράς εκτιμά ότι μόνο η πανίσχυρη καγκελάριος μπορεί να τον ξαναβάλει στο ευρωπαϊκό παιχνίδι. Και η κ. Μέρκελ, με τη σειρά της, δείχνει πιο συγκαταβατική ενόψει της πιθανής ανάδειξής του σε πρωθυπουργό μετά τις επόμενες εκλογές.
Οι δυο επιστολές, που έστειλε πρόσφατα ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, η μια προς το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και η άλλη προς τις Βρυξέλλες, με τις οποίες αποδεχόταν πλήρως τις συμφωνίες της 27ης Οκτωβρίου, συνέβαλαν προφανώς αποφασιστικά στην εκτόνωση της έντασης.
Στη συνομιλία της με τον επισκέπτη από την Αθήνα, η κ.Μέρκελ δεν απέκρυψε, σύμφωνα με παριστάμενο, την αγανάκτησή της για τον κ.Σαμαρά. «Μίλησε έξω από τα δόντια» έλεγε ο ίδιος. «Τέτοιες επικρίσεις δεν έχει ξανακάνει σε αρχηγό αδελφού κόμματος».
Όμως μετά το πρώτο «κατσάδιασμα», η συζήτηση πήρε πραγματιστικό χαρακτήρα. «Είχαμε θετικά αποτελέσματα» ήταν η εκτίμηση του κ.Στυλιανίδη. «Κι αυτό επειδή και η κ.Μέρκελ έχει παραδεχθεί, ότι το πρώτο σταθεροποιητικό πρόγραμμα απέτυχε. Κι αυτό, πρώτον, λόγω της κακής εφαρμογής του. Και δεύτερον, λόγω της λανθασμένης ιεράρχησης των προτεραιοτήτων του. Σε αυτά συμφώνησε πλήρως και η ίδια».
Με αυτή την αφετηρία, πρόσθεσε, «προχωρήσαμε στο επόμενο βήμα που λέει: Να στηριχθεί η μεταβατική κυβέρνηση Παπαδήμου για να επιτύχει τους στόχους που έχει αναλάβει εντός συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος».
Οι επιστολές Σαμαρά, σύμφωνα με τον ίδιο, συνέβαλαν καταλυτικά στην αλλαγή κλίματος.
«Αυτό που εισπράττω εγώ, είναι ότι τώρα άνοιξε ο δρόμος της συνεργασίας. Διαφορετικά ούτε εγώ θα ήμουν σήμερα εδώ, ούτε θα μπορούσα να δω το πρωί διάφορους συνεργάτες της, τους οποίους μου υπέδειξε η κ.Μέρκελ» πρόσθεσε υπαινισσόμενος την κοινή εκδήλωση του Ιδρύματος Κόνρατ Αντενάουερ με το Ίδρυμα Κωνσταντίνος Καραμανλής σχετικά με την ελληνική κρίση, που έγινε την Τρίτη στο Βερολίνο.
Ξαφνικά λοιπόν, οι προοπτικές είναι πάλι ευοίωνες. Με τη «Γερμανίδα» του, ο Αντώνης Σαμαράς αποκτά ένα θαυματουργό όπλο στον αγώνα για την καταπολέμηση της κρίσης. «Αυτό που έγινε με τον Όττο Ρεχάγκελ στο Euro, μπορεί να επαναληφθεί και στην πολιτική» είπε. «Ο συνδυασμός της πειθαρχίας και της τεχνογνωσίας των Γερμανών, με το συναίσθημα και τη φαντασία των Ελλήνων, είναι σε θέση να επιτελέσει θαύματα».
