Δύο βουλευτές του ΠαΣοΚ με δηλώσεις τους τάσσονται στο πλευρό του κ. Γ. Παπανδρέου. Ο κ. Φραγκίσκος Παρασύρης μιλά για «συμμορίες» που επιχειρούν ανατροπή της κυβέρνησης ενώ ο κ. Δ. Μιχελογιανάκης θεωρεί πως «τα συμφέροντα και το κατεστημένο προσπαθούν και θα προσπαθήσουν να κόψουν την προσπάθεια της κυβέρνησης να πληρώσουν αυτοί που ευθύνονται».
«Μπροστά στα μάτια μας εκτυλίσσεται ένας απίστευτος ανταγωνισμός για το ποιος θα αναδειχθεί πιο άθλιος από τον άλλον», σχολιάζει σε γραπτή του δήλωση ο βουλευτής Ηρακλείου του ΠαΣοΚ, κ. Φραγκίσκος Παρασύρης, κάνοντας παράλληλα λόγο για «συμμορίες» και «νεροκουβαλητές», χαρακτηρισμοί που ερμηνεύονται ως καταγγελία για επιχείρηση ανατροπής της κυβέρνησης
Η δήλωση του κ. Παρασύρη έχει ως εξής: «Στην κρισιμότερη στιγμή για τη χώρα, από την μεταπολίτευση και μετά, ο πολιτικός κόσμος αναμετριέται με την αθλιότητα. Μπροστά στα μάτια μας εκτυλίσσεται ένας απίστευτος ανταγωνισμός για το ποιος θα αναδειχθεί πιο άθλιος από τον άλλον. Κάτω από αυτές τις ραγδαίες εξελίξεις, ο λαός πρέπει να ετοιμαστεί για τα χειρότερα που έρχονται, όχι μόνο για τα οικονομικά της χώρας. Ωστόσο δεν είναι δύσκολο να αντιληφτεί κανείς τι πραγματικά συμβαίνει. Σύντομα κάποιοι θα καταλάβουν σε τίνος τον μύλο κουβαλούσαν νερό. Οι γνωστές «συμμορίες» είναι σε πλήρη διάταξη
«Είναι δεδομένο ότι με την κορυφαία πράξη άμεσης δημοκρατίας του δημοψηφίσματος για τη νέα δανειακή σύμβαση, που σημαίνει ότι επιτέλους κεφάλαιο και τραπεζίτες θα πληρώσουν, πολλοί θορυβήθηκαν» αναφέρει στη δική του δήλωση ο βουλευτής Ηρακλείου του ΠαΣοκ κ. Δ. Μιχελογιαννάκης.
«Τα συμφέροντα και το κατεστημένο», προσθέτει, «προσπαθούν και θα προσπαθήσουν να κόψουν την προσπάθεια της κυβέρνησης να πληρώσουν αυτοί που ευθύνονται.
Η ιστορία έχει δείξει ότι προσπάθειες αποσταθεροποίησης οδηγούν σε δραματικές εξελίξεις στον τόπο μας.
Θεωρώ αδιανόητο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ να μπει στη διαδικασία ή στο δίλλημα του να διακόψει ή όχι τη διαδικασία:
1. Αναμόρφωσης του κράτους
2. Της ελαφρότερης από βάρη Ελλάδας
3. Της Ελλάδας μέσα στην ευρωζώνη
4. Την απενοχοποίηση του κεφαλαίου και των τραπεζών
5. Το σεβασμό στη λαϊκή βούληση»
