«ΕΠΙ ΣΕΙΡΑ ΕΤΩΝ ήμουν ο επίσημος προμηθευτής κινητών τηλεφώνων του Πρωθυπουργού της χώρας, στελεχών του Μεγάρου Μαξίμου και μελών του Υπουργικού Συμβουλίου! Συνεργαζόμουν με στελέχη πολλών πρεσβειών, δεν έχω όμως καμία εμπλοκή στην υπόθεση των υποκλοπών». Αυτό δηλώνει, μιλώντας στο «Βήμα», ο ιδιοκτήτης εταιρείας πώλησης κινητών τηλεφώνων στην Ακτή Μιαούλη στον Πειραιά, ο οποίος φέρεται- σύμφωνα με τα πρόσφατα πορίσματα δικαστικών λειτουργών- να έχει σχέση με τα κινητά«σκιές» που φαίνεται να βρέθηκαν σε χέρια «υπαλλήλων» της αμερικανικής πρεσβείας και να χρησιμοποιήθηκαν στο περιβόητο σκάνδαλο των υποκλοπών την περίοδο 2004-2005.

«Tο Βήμα» είχε αποκαλύψει από τις 26 Ιουλίου 2006 ότι το «κλειδί» της υπόθεσης των υποκλοπών βρίσκεται σε αυτό ακριβώς το κατάστημα, στην Ακτή Μιαούλη, και τώρα οι δικαστικές αρχές φαίνεται να βρίσκουν νέα στοιχεία που επαληθεύουν αυτές τις πληροφορίες. Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι γιατί οι οργανωτές του κυκλώματος των υποκλοπών επέλεξαν το συγκεκριμένο κατάστημα, πώς βρέθηκε η αμερικανική πρεσβεία στο λιμάνι και γιατί γίνονταν από εκεί οι προμήθειες κινητών τηλεφώνων για δεκάδες κυβερνητικά στελέχη. Πολλές οι… συμπτώσεις, για τις οποίες το υπουργείο Εξωτερικών έχει ήδη ενημερώσει και την πρεσβεία των ΗΠΑ, γνωστοποιώντας το ενδεχόμενο να ασκηθούν ποινικές διώξεις.

Πώς όμως, έπειτα από έξι χρόνια ερευνών, έφθασαν οι δικαστικές αρχές στα ίχνη των ατόμων που κρύβονταν πίσω από το κύκλωμα των υποκλοπών; Οι εμπνευστές του συστήματος των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων είχαν χρησιμοποιήσει 14 καρτοκινητά τηλέφωνα- αυτά που ονομάστηκαν «σκιές»- τα οποία διασυνδέονταν με το σύστημα των νόμιμων συνακροάσεων της εταιρείας Vodafone. Μέσω αυτών των κινητών υποκλέπτονταν- την περίοδο 2004-2005- οι συνομιλίες 104 πολιτικών, κρατικών λειτουργών, αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ., αλλά και υπόπτων για συμμετοχή στις εγχώριες τρομοκρατικές οργανώσεις, πριν και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Αρχικώς την έρευνα για να βρεθούν τα «ίχνη των κοριών» πραγματοποίησε η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών.

Στο πόρισμα της ΕΥΠ αναφερόταν ότι τα καρτοκινητά-«σκιές» είχαν αγορασθεί στις 8 Ιουνίου και στις 4 Αυγούστου 2004 από δύο καταστήματα της Vodafone στο Μαρούσι και στη Νέα Ιωνία αντιστοίχως. Η αναφορά αυτή των μυστικών υπηρεσιών αποδείχθηκε εκ των υστέρων εντελώς λανθασμένη!

Οι ύποπτες κλήσεις του «Γ-45»

Η πρώτη φορά που προέκυψαν ενδείξεις ότι κάτι συμβαίνει με το κατάστημα της Ακτής Μιαούλη ήταν την περίοδο 2005-2006, στα πορίσματα της ΕΥΠ, αλλά και της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), η οποία επίσης συμμετείχε στην έρευνα. Σύμφωνα με τα πορίσματά τους το κινητό τηλέφωνο με αριθμό 69446975… (σ.σ.: στο οποίο δόθηκε ο κωδικός «Γ45») επικοινώνησε στις 30 Ιουνίου 2004 με τρία διαφορετικά κινητά«σκιές». Οπως εκτίμησαν τα στελέχη της ΕΥΠ, «κάτι τέτοιο δεν μπορεί να είναι συμπτωματικό και δείχνει χωρίς αμφιβολία ότι ο κάτοχος αυτού του κινητού είχε πλήρη γνώση του συστήματος των υποκλοπών».

Από την περαιτέρω έρευνα της ΕΥΠ διαπιστώθηκε ότι ως τις 24 Ιουνίου 2004 κάτοχος αυτού του μυστηριώδους κινητού ήταν ένας 32χρονος ναυτικός από το Αγκίστρι. Εκείνη την ημερομηνία διέκοψε τη σύνδεση στο γνωστό πια κατάστημα κινητής τηλεφωνίας της Ακτής Μιαούλη.

Οπως προέκυψε στη συνέχεια της έρευνας, ο συγκεκριμένος αριθμός επανενεργοποιήθηκε σχεδόν αμέσως – ως καρτοκινητό αυτή τη φορά- από υπάλληλο του ίδιου καταστήματος, ο οποίος είναι αυτός που εμφανίζεται να επικοινωνεί με τα κινητά-«σκιές», μέσω των οποίων γίνονταν οι υποκλοπές. Από τότε πραγματοποιήθηκαν εκτεταμένες έρευνες από την ΕΥΠ και δικαστικούς λειτουργούς για να βρεθεί πώς και γιατί υπήρχε μέσα από το κατάστημα της Ακτής Μιαούλη τηλεφωνική επικοινωνία με τα τρία κινητά«σκιές». Τουλάχιστον έξι καταθέσεις έδωσαν ο ιδιοκτήτης και υπάλληλοι του καταστήματος, χωρίς να δοθεί από κανέναν μια πειστική απάντηση.

Οι υπεύθυνοι του συγκεκριμένου καταστήματος διατηρούσαν παλαιότερα μικρή ναυτιλιακή εταιρεία, ενώ είχαν ασχοληθεί και με το χρηματιστήριο. Στον χώρο της κινητής τηλεφωνίας στράφηκαν την περίοδο 1991-1992 και σήμερα η επιχείρηση έχει εξελιχθεί σε έναν από τους κύριους «χονδρεμπόρους» καρτών κινητής τηλεφωνίας.

Επιστροφή από το αρχείο

Προ ενός έτους περίπου, ύστερα από πρωτοβουλία του τότε προέδρου της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής και νυν υπουργού Δικαιοσύνης κ. Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, δόθηκε εντολή στη Δικαιοσύνη να ερευνήσει ξανά την υπόθεση των υποκλοπών. Το κλειδί βρισκόταν σε μια από τις υποσημειώσεις της παραγγελίας: Να βρεθεί τι συνέβαινε με τις κλήσεις του «Γ-45» από το λιμάνι του Πειραιά. Ο εισαγγελέας Εφετών κ. Δημήτρης Δασούλας, ο οποίος ασχολήθηκε με την υπόθεση, είναι ο άνθρωπος που ανακάλυψε το λάθος της ΕΥΠ. Οτι δηλαδή τα καρτοκινητά-«σκιές» δεν είχαν αγοραστεί στις 8 Ιουνίου 2004 από το Μαρούσι, αλλά από την Ακτή Μιαούλη, στον Πειραιά. Επιβεβαίωσε επίσης ότι τα συγκεκριμένα καρτοκινητά ήταν αυτά με τα οποία είχε επικοινωνήσει στις 30 Ιουνίου του 2004 ο υπάλληλος του καταστήματος.

Ο κ. Δασούλας εντόπισε τα στοιχεία για την αγορά όταν ζήτησε από τον ιδιοκτήτη του καταστήματος να του παραδώσει όλα τα παραστατικά με τις συναλλαγές του καταστήματος το καλοκαίρι του 2004. Εκεί ανακάλυψε ότι κάποιος Μάρκος Πέτρου – αυτό το όνομα δήλωσε- αγόρασε τις κάρτες και τις συσκευές που είχαν χρησιμοποιηθεί στο δίκτυο των υποκλοπών. Και τότε αποκαλύφθηκε το μοιραίο λάθος των υποκλοπέων.

Ο μυστηριώδης… Μάρκος Πέτρου είχε αγοράσει άλλη μια κάρτα και μια ακόμη συσκευή, την οποία προόριζε, όπως αποδείχθηκε, για προσωπική χρήση. Στη συσκευή άρχισε, μάλιστα, να βάζει και άλλες κάρτες SΙΜ, όποτε επικοινωνούσε μέσω κινητών τηλεφώνων με υπαλλήλους της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, οι οποίοι εμφανίζονταν με τα ονόματα Πολ Τζόνσον, Νάθαν Μπαρνς ή Τζουντ Σακβ. Από την ανάλυση του δικτύου των κλήσεων διαπιστώθηκε ότι τα ίδια πρόσωπα επικοινωνούσαν με περίπου 15 εσωτερικά τηλέφωνα της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα.

«Το Βήμα» επικοινώνησε με στελέχη της αμερικανικής πρεσβείας σχετικά με τα προαναφερόμενα πρόσωπα. Η απάντηση αναμενόμενη, αλλά διαφωτιστική: « Δεν μπορούμε να δώσουμε πληροφορίες. Είναι, όμως, βέβαιο ότι τα συγκεκριμένα άτομα δεν εργάζονται πλέον στην πρεσβεία των ΗΠΑ.Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων πέρασαν από την πρεσβεία εκατοντάδες διπλωμάτες, υπάλληλοι αλλά και στελέχη διαφόρων υπηρεσιών ».

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΜΕΡΙΛΑΝΤ

Η τελευταία ανακάλυψη του εισαγγελέα,ο οποίος «σκάλισε» ξανά την υπόθεση,είναι επίσης εντυπωσιακή.Ενα από τα κινητά τηλέφωνα που είχε αγορασθεί από το συγκεκριμένο κατάστημα του Πειραιά εμφανίζεται να επικοινωνεί με κινητά της εταιρείας ΤΙΜ (νυν Wind),τα οποία πραγματοποιούσαν κλήσεις στις ΗΠΑ.

Συγκεκριμένα,διαπιστώθηκε ότι ο οργανωτής των υποκλοπών,μέσω των κινητών της ΤΙΜ που διασυνδέονταν με το κινητό-«σκιά», πραγματοποιούσε κλήσεις προς δύο συγκεκριμένα τηλέφωνα στο Μέριλαντ: το 001-41024524…και το 001-41046153…Σε αυτή την Πολιτεία,όλως συμπτωματικώς, βρίσκεται η έδρα της αμερικανικής μυστικής υπηρεσίας Νational Security Αgency (ΝSΑ),για την οποία έχουν διατυπωθεί υπόνοιες ότι βρίσκεται πίσω από τις υποκλοπές.

Από την περαιτέρω έρευνα διαπιστώθηκε ότι και τα δύο τηλέφωνα στο Μέριλαντ ήταν πιθανότατα κινητά.Οι κάτοχοί τους εμφανίζονται,σύμφωνα με τους αμερικανικούς ηλεκτρονικούς καταλόγους,να κατοικούν στις μικρές πόλεις Κάτονσβιλ και Γούντστοκ, σε απόσταση μερικών δεκάδων χιλιομέτρων από την έδρα της ΝSΑ,στην περιοχή Λόρελ της Βαλτιμόρης.Επιπλέον,ο ίδιος άνθρωπος που είχε συνομιλίες με τα κινητά-«σκιές» επικοινώνησε στις 4 Ιουλίου 2004 και με έναν σταθερό αριθμό στις ΗΠΑ,το 001-8004623…Από την περαιτέρω έρευνα διαπιστώθηκε ότι αυτό το τηλέφωνο ανήκει- την τελευταία δεκαετία- στην αμερικανική εταιρεία κατασκευής ξύλινων παιχνιδιών για παιδικές χάρες σε αυλές σπιτιών,με έδρα την περιοχή του Ρόκπορτ,στην Πολιτεία του Μέιν.Εκπρόσωποι της εταιρείας δήλωσαν ότι ουδέποτε είχαν οποιαδήποτε εμπορική συναλλαγή με την Ελλάδα.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ