O κ. Θ.Πάγκαλος ίσως να είναι ο μοναδικός πολιτικός ο οποίος προκαλεί τον… εαυτό του! Δεν μπορεί κανείς να κατανοήσει πολλές φορές αν οι πράξεις του και τα λόγια του είναι συνειδητές επιλογές ή αυθόρμητο αποτέλεσμα του εκρηκτικού του χαρακτήρα. Για παράδειγμα όταν έλεγε στη Βουλή για τη «δημοκρατική κυβέρνηση του 1981», προκαλώντας την οργή της ΝΔ, αλλά και πολλών βουλευτών του ΠαΣοΚ, οι οποίοι είδαν ξαφνικά να αδειάζουν τα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πιθανόν να είχε στο μυαλό του την πρώτη «προοδευτική» κυβέρνηση του ΠαΣοΚ, με την έννοια ότι εδώ και δεκαετίες η ηγεσία του ΠαΣοΚ ονομάζει τις κυβερνήσεις του «προοδευτικές» και τους υποψηφίους του «προοδευτικούς», σε αντίθεση με τις κυβερνήσεις της ΝΔ τις οποίες ονομάζει «συντηρητικές». Επέλεξε, όπως αποδείχθηκε, να πει τη λέξη «δημοκρατική» αντί «προοδευτική». Και άνοιξε τον ασκό του Αιόλου. Ανθρωποι οι οποίοι τον γνωρίζουν καλά έλεγαν ότι ήταν επιλογή του, να επιτεθεί εναντίον μιας ολόκληρης παράταξης. Εξέφραζε κατά αυτόν τον τρόπο λοιπόν την αντίθεσή του σε ένα ατελέσφορο κλίμα συναίνεσης, πιστεύοντας ότι θα συσπειρώσει τους βουλευτές του ΠαΣοΚ σε μια κρίσιμη για την κυβέρνηση ψηφοφορία. Αυτός ήταν και ο λόγος που όταν του ζητήθηκε να ανακαλέσει όχι μόνον αρνήθηκε, αλλά επιτέθηκε για άλλη μία φορά στη ΝΔ, επιστρατεύοντας αυτή τη φορά και τον κ. Μίκη Θεοδωράκη , κάνοντας λόγο για «βία και νοθεία» σε εκλογές, στο παρελθόν, της συντηρητικής παράταξης και υπενθυμίζοντας το… «Καραμανλής ή τανκς». Μερικές από τις εκρήξεις του, λένε στο ΠαΣοΚ, δεν δικαιολογούνται, γυρνάνε μπούμερανγκ και είναι ωσάν να προκαλεί την ίδια του την υπόσταση. Με τον ανασχηματισμό προέκυψε ένα εκρηκτικό δίδυμο στην αντιπροεδρία το οποίο απ΄ ό,τι φαίνεται είναι υποχρεωμένο να συγκατοικήσει. Οι γνωρίζοντες πρόσωπα και πράγματα καταλαβαίνουν ότι η άλλοτε φανερή ή υπόγεια κόντρα ανάμεσα στους δύο αντιπροέδρους θα συνεχισθεί. Δεν είναι δυνατόν, έλεγαν ορισμένοι στη Βουλή, ο κ. Πάγκαλος- ο οποίος στήριξε τον κ. Παπανδρέου σε όλες τις διαμάχες για την ηγεσία του ΠαΣοΚ, ήταν το νούμερο δύο στην κυβέρνησή του, έκανε προτάσεις ή εισηγήσεις οι οποίες εν συνεχεία γίνονταν νόμοι, στήριξε με πάθος τη μνημονιακή πολιτική, ερχόταν σε σύγκρουση με τους κομματικούς συνδικαλιστές, επιτίθετο με σφοδρότητα εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, προπηλακιζόταν για τις επιλογές του – να βρεθεί μέσα σε ένα 24ωρο πίσω από τον κ. Βενιζέλο και μάλιστα να μη συμμετέχει ούτε στη νεοσύστατη κυβερνητική επιτροπή. Οι σχέσεις Πάγκαλου- Βενιζέλου σπάνια ήταν αρμονικές. Η αντιπάθεια άρχισε όταν ο κ. Βενιζέλος «ξεφύτρωσε» μπροστά στον Πάγκαλο, σε μια δύσκολη περίοδο για το ΠαΣοΚ, χωρίς κομματικές περγαμηνές και χωρίς κομματική ιστορία.
Ο κ. Βενιζέλος εν συνεχεία έγινε ένας από τους στενότερους συνεργάτες του κ. Κ.Σημίτη, ενώ ο κ. Πάγκαλος «απολύθηκε» από τον κ. Σημίτη για την υπόθεση Οτσαλάν. Στη διάρκεια της εκλογής ηγεσίας του ΠαΣοΚ ο κ. Πάγκαλος πολλές φορές επιτέθηκε στον κ. Βενιζέλο μόλις ανακοίνωσε (από το Ζάππειο) την υποψηφιότητά του για την προεδρία. Ηταν αυτός που ζήτησε έρευνα για τη θητεία του κ. Βενιζέλου στο υπουργείο Πολιτισμού και «για τη μαύρη τρύπα των τριών τρισ.δραχμών» που λέγεται ότι βρέθηκε τότε. Πάντως, ο κ. Πάγκαλος διαβεβαιώνει σε κάθε περίπτωση ότι στηρίζει τον εκάστορε υπουργό Οικονομικών.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
