Το κράτος χρηματοδοτεί και την ΑΔΕΔΥ

H οικονομική κρίση, η πρόσδεση της χώρας στο άρμα της Τρόικα, η οικονομική ύφεση και η πολιτική λιτότητας, δεν κατόρθωσαν να επηρεάσουν μία… κακοδαιμονία του κράτους: Την (απλόχερη) χρηματοδότηση των συνδικαλιστικών οργανώσεων, η οποία, σε πολλές περιπτώσεις, δεν περιορίζεται μόνον στην απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων αλλά επεκτείνεται και στον κρατικό κορβανά.

Η περίπτωση της ΓΕΝΟΠ -ΔΕΗ, η οποία χρηματοδοτούταν από την επιχείρηση σύμφωνα και με σχετικό πόρισμα του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης κ. Λέανδρου Ρακιτζή, δεν είναι η μοναδική, αν και διαφέρει στις λεπτομέρειες από τις άλλες υποθέσεις που έρχονται στο φως.

Το 0,5 τοις χιλίοις επί των συνολικών δαπανών του κράτους για τη μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων – αγγίζουν τα 20 δισ. ετησίως -, εξακολουθούν να λαμβάνουν το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης, αλλά και η ΑΔΕΔΥ με σκοπό «την εκπόνηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων».

Η οργάνωση ως «κοινωνικός εταίρος», όπως και ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών ή ακόμη και μη κυβερνητικές οργανώσεις, «δικαιούνται» επιπλέον το 2% των κονδυλίων του ευρωπαϊκού προγράμματος «Διοικητική Μεταρρύθμιση 2007-2013», τα οποία ξεπερνούν τα 650 εκατ. ευρώ.

Στο χορό αυτής της κατηγορίας χρηματοδότησης εισήλθε μάλιστα εσχάτως και το Ινστιτούτο της ΓΣΕΕ, που χρηματοδοτήθηκε με περίπου 1,5 εκατ. ευρώ από το ίδιο πρόγραμμα, αν και «ατύπως» οι συνδικαλσιτικές οργανώσεις του ιδιωτικού τομέα έχουν αποδεχτεί να μην διεκδικούν πόρους από ευρωπαϊκά κονδύλια τα οποία προορίζονται για την αναμόρφωση του Δημοσίου.

Η ιστορία της χρηματοδότησης της ΑΔΕΔΥ (μέσω του Κοινωνικού Πολύκεντρου) από το κράτος ξεκίνησε το 2004, όταν ο πρόεδρος της οργάνωσης κ. Σπ. Παπασπύρος υπέγραψε μία προγραμματική σύμβαση με τον τότε υπουργό Εσωτερικών κ. Πρ. Παυλόπουλο και τον (τότε) Γενικό Γραμματέα του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης κ. Γ. Βούτσινο, η οποία επικυρώθηκε με διακομματική μάλιστα συναίνεση, από την Βουλή και ενσωματώθηκε στο ν. 3345/2005.

Αντικείμενο της σύμβασης ήταν η από κοινού ανάληψη πρωτοβουλιών για «την ανίχνευση των αναγκών της εκπαίδευσης και επιμόρφωσης των δημοσίων υπαλλήλων και η διαρκής επιμόρφωση των υπαλλήλων του Δημοσίου». Η ισχύς της ορίσθηκε ως το 2014 «με δυνατότητα παράτασης μετά τη λήξη της μετά από προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των μερών».

Η σύμβαση προβλέπει και τα εξής:

– τη θέσπιση χρηματοδοτικού πρωτοκόλλου, το οποίο θα καλύπτεται από τον κρατικό προϋπολογισμό σε ποσοστό 0,5 τοις χιλίοις επί των ετήσιων μισθολογικών δαπανών. Το σχετικό ποσό, όπως αναφέρεται, θα τίθεται στη διάθεση του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης το οποίο θα έχει τη διαχείρισή του.

– η κατανομή του ανωτέρου ποσού ανατέθηκε στην Επιτροπή Συντονισμού Δράσεων. Από το ποσό αυτό ποσοστό 8% και 5% αντίστοιχα διατίθεται για τις ανάγκες διοικητικής και λειτουργικής στήριξης του Ε.Κ.Δ.Δ. Α και του Κοινωνικού Πολύκεντρου, καθώς και για την διενέργεια αυτοτελών δράσεων επικοινωνίας, ενημέρωσης κ. λπ (ημερίδες, συνέδρια κ.λπ).

Με βάση λοιπόν αυτή τη σύμβαση η ΑΔΕΔΥ θα έπρεπε να λαμβάνει ένα κομμάτι ( περίπου το ένα πέμπτο) από την πίττα περίπου 60 εκατ. ευρώ, τα οποία αφορούσαν ένα μέρος των δαπανών εκπαίδευσης των δημοσίων υπαλλήλων και την κάλυψη των λειτουργικών διοικητικών αναγκών του ΕΚΔΔΑ και του Κοινωνικού Πολύκεντρου.

Ουδέποτε, βεβαίως, εκταμιεύθηκε το σύνολο αυτού του ποσού ή, ενίοτε, διοχετεύθηκε για την κάλυψη κι άλλων αναγκών όπως ήταν η μισθοδοσία των σπουδαστών της ΕΣΔΔΑ, κάτι το οποίο ακόμη και η ΑΔΕΔΥ θεωρεί παράνομο αφού δεν καλύπτεται από την προγραμματική σύμβαση.

Σε αυτό δεν συνηγορούσε τόσο η… απροθυμία της κυβέρνησης της ΝΔ να είναι συνεπής προς τις υποχρεώσεις της, αλλά, κυρίως, η κόντρα μεταξύ των τότε υπουργών Εσωτερικών και Οικονομίας της ΝΔ των κκ. Πρ. Παυλόπουλου και Γ. Αλογοσκούφη αντίστοιχα, με αποτέλεσμα ο δεύτερος να μη δίνει εύκολα το πράσινο φώς για την εκταμίευση του συνόλου των κονδυλίων.

Παρά ταύτα, η ΑΔΕΔΥ θα μπορούσε σήμερα να διεκδικήσει αναδρομικά το σύνολο του ποσού που προκύπτει από την προγραμματική σύμβαση. Ο πρόεδρος της οργάνωσης κ. Σπ. Παπασπύρος επισημαίνει στο «Βήμα» ότι «ποτέ δεν είπαμε ότι θα πρέπει να μας δοθεί το σύνολο αυτών των χρημάτων».

Ο ίδιος προσθέτει ότι με βάση αυτή την προγραμματική σύμβαση, «έχουν διατεθεί στο Κοινωνικό Πολύκεντρο της οργάνωσης 1.697.135 ευρώ από τα περίπου 10 εκατ. ευρώ, τα οποία θα έπρεπε κανονικά να είχε λάβει. Το 2009 μάλιστα εδόθησαν μόλις 290.400 ευρώ και άλλα 210.000 ευρώ το 2010».

Τα χρήματα αυτά «σπαταλήθηκαν» κατά κύριο λόγο για την πραγματοποίηση ημερίδων ή για την κάλυψη των ενοικίων του Πολύκεντρου της ΑΔΕΔΥ. Η διαχείρισή τους, με άλλα λόγια, ήταν αποκλειστικό προνόμιο της ΑΔΕΔΥ, η οποία καλυπτόταν από την προγραμματική σύμβαση.

Από την άλλη πλευρά, για την υλοποίηση της προγραμματικής σύμβασης το Κοινωνικό Πολύκεντρο της ΑΔΕΔΥ υπέγραψε δύο συμφωνίες, με το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, για μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών δημοσίων υπαλλήλων.

Οι συμφωνίες προέβλεπαν ότι θα καταβάλλονταν στα Πανεπιστήμια για κάθε εισαγόμενο σπουδαστή -δημόσιο υπάλληλο, το ποσό των 3.500 ευρώ. Το συνολικό ποσό που θα κατέβαλαν η ΑΔΕΔΥ και το ΕΚΔΔΑ δεν θα ήταν μικρότερο του ποσού που αντιστοιχεί στα δίδακτρα 20 σπουδαστών.

Ο αριθμός των εισακτέων ορίστηκε κατά ανώτερο όριο στους 35 σπουδαστές, ενώ εδόθησαν και 50.000 ευρώ σε κάθε Πανεπιστήμιο ως «ενίσχυση για την εξασφάλιση του αναγκαίου υποστηρικτικού διδακτικού υλικού».

Συμφωνα με τα στοιχεία της ΑΔΕΔΥ, για την κάλυψη των αναγκών των μεταπτυχιακών σπουδών δαπανήθηκαν περίπου 450.000 ευρώ, τα οποία δεν έχουν ακόμη αποδοθεί στο σύνολό τους στα Πανεπιστήμια.

Δεν είναι βεβαίως τα μοναδικά χρήματα τα οποία διοχετεύονται προς την ΑΔΕΔΥ. Η ΑΔΕΔΥ, μέσω του Διαβαλκανικού Ινστιτούτου, έχει αποκτήσει πρόσβαση στην «Κοινωνία της Πληροφορίας» και στο προγράμμα «Διοικητική Μεταρύθμιση 2007-2013».

Η ΑΔΕΔΥ, όπως και οι υπόλοιποι «κοινωνικοί εταίροι» (ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕ, ΓΣΕΕ και μη κυβερνητικές οργανώσεις) δικαιούνται να διαχειρίζονται πλέον το 2% επί των ευρωπαϊκών κονδυλίων από το πρόγραμμα διοικητικής μεταρρύθμισης.

Το ύψος του προγράμματος αποτιμάται σε πάνω από 650 εκατ. ευρώ, γεγονός που σημαίνει ότι στους κοινωνικούς εταίρους διοχετεύονται περίπου 13 εκατ. ευρώ.

«Από τα ευρωπαϊκά προγράμματα δεν παίρνει χρήματα μόνο το Ινστιτούτο της ΑΔΕΔΥ», επισημαίνει ο κ. Παπασπύρος, «αλλά και ο ΣΕΒ».

Το Διαβαλκανικό Ινσιτούτο της ΑΔΕΔΥ, ωστόσο, δεν έχει μόνον πρόσβαση στο πρόγραμμα της διοικητικής μεταρρύθμισης του υπουργείου Εσωτερικών, αλλά και στα ευρωπαϊκά προγράμματα του υπουργείου Παιδείας που προορίζονται για την δια βίου μάθηση.

Ετσι, για παράδειγμα, με πρόσφατη απόφαση του Γενικού Γραμματέα του υπουργείου Παιδείας κ. Β. Κουλαϊδή (23-12-2010) επιχορηγήθηκε το Διαβαλκανικό Ινστιτούτο της ΑΔΕΔΥ με το ποσό των 229.600 ευρώ.

Εξάλλου, με απόφαση του υπουργού Εσωτερικών κ. Ι. Ραγκούση (13.5.2011) εγκρίθηκε η χορήγηση στο Διαβαλκανικό Ινστιτούτο Δημόσιας Διοίκησης, αστική εταιρεία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, συνολικού ποσού 105.000ευρώ «εκ των εγκεκριμένων, υπό μορφή επιχορήγησης, πιστώσεων έργων των Δημοσίων Επενδύσεων, για την πρώτη φάση χρηματοδότησης έργων».

Με άλλη απόφαση του κ. Ραγκούση, που φέρει την ίδια ημερομηνία (13.5.2011), εγκρίθηκε η επιχορήγηση του Κοινωνικού Πολύκεντρου της ΑΔΕΔΥ «για την υλοποίηση ολοκληρωμένου μηχανισμού διαβούλευσης» με το ποσό των 50.305,06 ευρώ «ως πρώτη χρηματοδότηση του έργου».

Το συνολικό ύψος του έργου για την εκπόνηση ολοκληρωμένου μηχανισμού διαβούλευσης, που είχε ανατεθεί στο Ινστιτούτο της ΑΔΕΔΥ ενάμιση μήνα νωρίτερα (31 Μαρτίου 2011), με απόφαση του ειδικού γραμματέα του υπουργείου Εσωτερικών κ. Στ. Γκρίτζαλη, ανέρχεται σε 2.061.275 ευρώ.

Ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει το γεγονός ότι η τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση των δημοσίων υπαλλήλων τείνει πλέον να καταστεί…κρατικοδίαιτος οργανισμός, επισήμανε τα εξής:

«Στην Ελλάδα ισχύει ό,τι ισχύει και στην Ευρώπη. Τα συνδικάτα των εργαζομένων του δημόσιου τομέα στην Ευρώπη έχουν παραδοσιακά ενεργό συμμετοχή στην οργάνωση, το περιεχόμενο και την υλοποίηση των εκπαιδευτικών δράσεων. Για το σκοπό αυτό έχουν ιδρύσει και λειτουργούν Ινστιτούτα, όπως ακριβώς και το Διαβαλκανικό Ινστιτούτο της ΑΔΕΔΥ. Η χρηματοδότηση αυτών των δράσεων γίνεται με διάφορα χρηματοδοτικά συστήματα».

Σύμφωνα με τον κ. Παπασπύρο, αντιστοίχως στην Ισπανία την περίοδο 2000-2006 οι κοινωνικοί εταίροι αντιπροσώπευαν το 14% των εκπαιδευτικών δράσεων του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου. Στη Γερμανία η συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων στη δια βίου εκπαίδευση μέσω του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου είναι κυρίαρχη.

Επίσης, στην Ολλανδία αντιπροσωπεύουν το 13% του Κοινωνικού Ταμείου. Στην Γαλλία, το σύστημα της οποίας ισχύει εν μέρει και στην Ελλάδα, τα συνδικάτα, μέσα από εκπαιδευτικά ινστιτούτα που διατηρούν σε συμφωνία με την κυβέρνηση, αναλαμβάνουν δράσεις εκπαίδευσης τόσο για τα στελέχη τους όσο και για τους εργαζόμενους. Οι εν λόγω εκπαιδευτικές δράσεις καλύπτονται οικονομικά από σχετικά κονδύλια της γαλλικής κυβέρνησης, καταλήγει ο κ. Παπασπύρος.