«Αν δεν προετοιμαζόμασταν για την αναδιάρθρωση,τότε θα ήμασταν επικίνδυνοι» αποκαλύπτει προς «Το Βήμα της Κυριακής» κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος το οποίο παραδέχεται ότι η μυστική προετοιμασία βρισκόταν σε εξέλιξη εδώ και εβδομάδες, την ίδια ώρα που ελάμβανε χώρα μια έντονη γαλλογερμανική αντιπαράθεση για την μορφή και το περιεχόμενο που η «ελληνική αναδιάρθρωση» έπρεπε να λάβει.
Τελικώς, η αιφνιδιαστική σύγκληση την Παρασκευή άτυπης συνόδου στο Λουξεμβούργο με τη συμμετοχή του κ. Γ.Παπακωνσταντίνου, των ομολόγων του από την Γερμανία, τη Γαλλία, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία και του επικεφαλής του Εurogroup κ. Ζαν -Κλοντ Γιούνκερ έφερε στο προσκήνιο τη δραματική διαπραγμάτευση. Τις προηγούμενες ημέρες στο υπουργείο Οικονομικών και στις μεγαλύτερες ελληνικές τράπεζες γίνονταν ασκήσεις προετοιμασίας στις οποίες περιλαμβανόταν ως υπαρκτό ενδεχόμενο και η περικοπή («κούρεμα») της αξίας των ομολόγων.
Οι τελικές αποφάσεις για το είδος και το εύρος της αναδιάρθρωσης δεν βρίσκονταν υπό τον έλεγχο της ελληνικής κυβέρνησης, παρά το γεγονός ότι στελέχη του υπουργείου Οικονομικών και οι υπουργοί Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου , Εξωτερικών κ. Δ. Δρούτσας και Επικρατείας κ. Χ.Παμπούκης συνομιλούσαν εδώ και μήνες υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας με στελέχη της γαλλικής, της γερμανικής και της αμερικανικής κυβέρνησης. Ενδεικτική τού κλίματος ήταν και η πρόσφατη «επίσκεψη ενημέρωσης» του αμερικανού βοηθού υπουργού Οικονομικών κ. Τσαρλς Κόλινς, ο οποίος συνάντησε μεταξύ άλλων την υπουργό Απασχόλησης κυρία Λούκα Κατσέλη, τον πρόεδρο της ΝΔ κ. Αντ. Σαμαρά και στελέχη επιχειρήσεων.
Παρά τις διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου, η κυβέρνηση συζητούσε διαφορετικές εκδοχές αναδιάρθρωσης, με πρώτο το «γερμανικό σενάριο» περικοπής κατά 50% του μεγαλύτερου τμήματος του ελληνικού χρέους με ανταλλαγή παλαιών ομολόγων με νέα κάτω από την εγγύηση του υπάρχοντος μηχανισμού διάσωσης της Ελλάδας. Το υπόλοιπο τμήμα του χρέους (συμπεριλαμβανομένων των ομολόγων των ελληνικών ασφαλιστικών ταμείων) θα υποστεί επιμήκυνση 30 ετών.
Η απόρρητη γερμανική πρόταση έχει το πλεονέκτημα ότι καθιστά το χρέος «βιώσιμο» και έτσι η Ελλάδα θα κατορθώσει το 2013 να εκδώσει ομόλογα τα οποία θα αγοραστούν από τον υπό διαμόρφωση «Μόνιμο Μηχανισμό». Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές αποφάσεις της 25ης Μαρτίου 2011 πρόσβαση στον εν λόγω μηχανισμό δικαιούνται μόνον οι χώρες των οποίων το δημόσιο χρέος θεωρείται «βιώσιμο».
Το «γαλλοαμερικανικό» λόμπι υποστήριξε σθεναρά μόνον την επιμήκυνση και όχι την περικοπή, αφενός μεν γιατί οι γαλλικές τράπεζες έχουν επιβαρυνθεί πολύ περισσότερο από τις γερμανικές με τοποθετήσεις σε ελληνικά ομόλογα και αφετέρου δε διότι οι Αμερικανοί φοβούνται ανάφλεξη της κρίσης εμπιστοσύνης στο διεθνές τραπεζικό σύστημα από ένα «ελληνικό σοκ στις αγορές».
Ενα τρίτο «συμβιβαστικό» σενάριο που συζητήθηκε συνδυάζει όψεις των παραπάνω: επιμηκύνονται τα 4/5 του χρέους και το υπόλοιπο 1/5 που απέκτησε η ΕΚΤ με εντολές στη δευτερογενή αγορά «περικόπτεται» στην αξία κτήσης του (30% χαμηλότερη της ονομαστικής κατά μέσο όρο).
Καθώς οι ευρωπαϊκές αποφάσεις απαιτούν ομοφωνία, έγκυρες πηγές προεξοφλούσαν ότι θα αποφασιστεί μόνον η επιμήκυνση του συνόλου του ελληνικού χρέους, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι η περικοπή αποκλείεται να αποφευχθεί, αλλά απλώς θα καθυστερήσει μερικούς μήνες. Οι κκ. Ντομινίκ Στρος-Καν, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ φέρονται να υποστήριξαν μόνο τα δύο τελευταία σενάρια ενώ ο κ. Ζαν-Κλοντ Τρισέ (φωτογραφία) τάσσεται κατά της όποιας λύσης αναδιάρθρωσης.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
