Ασκήσεις συντονισμού για …κάθε ενδεχόμενο ξεκινά η Κουμουνδούρου που προσπαθεί να συνεννοηθεί με τις άλλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ τόσο εξαιτίας του ενδεχόμενου πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, όσο και επιδιώκοντας την κοινή δράση στο κοινωνικό πεδίο όπου εντείνονται οι αντιδράσεις απέναντι στα κυβερνητικά μέτρα.
Ο πρόεδρος του ΣΥΝ και της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλ. Τσίπρας και οι σύμμαχοι επιχειρούν να αποσοβήσουν τις τριβές από τις διαφορετικές απόψεις σχετικά με το ευρώ, το χρέος, το χαρακτήρα της ΕΕ και να βρουν μια συνεκτική πολιτική ομπρέλα, εν μέσω κρίσης και επιπτώσεων από το μνημόνιο. Στην αιχμή του δόρατος τίθεται η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ που με τον επικεφαλής της κ. Τσίπρα θα παρουσιάσει την ερχόμενη Τρίτη τη «Μαύρη Βίβλο» των επιπτώσεων από την εφαρμογή του Μνημονίου, καθώς και τις εναλλακτικές προτάσεις εξόδου από την κρίση εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα, έχουν βάλει μπροστά την διατύπωση πολιτικής διακήρυξης για έναν νέο ΣΥΡΙΖΑ, στο όνομα της επανεκκίνησής του. Αυτή φιλοδοξούν να είναι και η μαγιά για μια εκλογική διακήρυξη με περιθώρια διευρυμένης συμμαχίας με στελέχη και πολιτικά σχήματα που αντιδρούν στην κυβερνητική πολιτική και από το χώρο του αντιμνημονιακού ΠΑΣΟΚ.
Ωστόσο, υπάρχουν στελέχη της Κουμουνδούρου που επιμένουν να ζητούν «καθαρές» λύσεις στο θέμα των συμμαχιών και καλούν σε γρήγορες κινήσεις, μπροστά στο ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Δ. Παπαδημούλης, μιλώντας στο ραδιοσταθμό «Κόκκινο» σημείωσε ότι ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ «πρέπει να αφήσουν κατά μέρος τους «Βυζαντινισμούς» και να προετοιμαστούν τάχιστα «και για τους κοινωνικούς αγώνες αλλά και για το ενδεχόμενο εκλογών». Μάλιστα, καλεί να απαντηθούν άμεσα, τις επόμενες ημέρες «ποιος θα είναι επικεφαλής στις εκλογές; ποια θα είναι η εκλογική διακήρυξη; ποιος θα είναι ο βασικός πυρήνας των συνδυασμών; και ποιοι οι άξονες της προεκλογικής μας καμπάνιας;». Θεωρεί επίσης ότι η αυτή η συμμαχία πρέπει να διευρυνθεί «προς άλλες δυνάμεις της Οικολογίας, της Αριστεράς και του μεγάλου προοδευτικού κομματιού των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ που διαφωνεί από τα αριστερά με το ΠΑΣΟΚ και πρέπει να αγκαλιάσουμε στην πολιτική μας συμμαχία».
Κι όλα αυτά ενώ υπάρχει και η «σφήνα» της κίνησης του κ. Αλ. Αλαβάνου, ο οποίος εκ μέρους του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής, από την προηγούμενη εβδομάδα, έστειλε επιστολές προς ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΣΥΝ, ΑΚΟΑ, ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ, ΝΑΡ, ΣΕΚ, ΑΡΑΝ, ΚΟΚΚΙΝΟ, ΞΕΚΙΝΗΜΑ, ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ, ΡΟΖΑ, ΔΗΚΚΙ, ΑΡΑΣ, ΟΚΔΕ – Σπάρτακος, ΟΚΔΕ, Κομμουνιστική Ανανέωση, Μ-Λ ΚΚΕ, ΚΚΕ(μ-λ), ΕΕΚ, ΕΚΚΕ καθώς και σε ΑΚ και Νέο Αγωνιστή. Ζητά συνάντηση διερευνητική για τη συγκρότηση «πλατιού, κοινωνικού και πολιτικού μετώπου, με στόχο να φύγει η κυβέρνηση, η τρόικα και το Μνημόνιο και να ανατραπούν οι αντίστοιχες πολιτικές επιλογές». Τους καλεί και σε αναζήτηση κοινών τόπων για εκλογική σύμπραξη όλης της Αριστεράς.
Πάντως, στις αρχές της ερχόμενης εβδομάδας, η τριμελής ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ – κ.κ. Αλ. Καλύβης (ΣΥΝ), Γιαν. Μπανιάς (ΑΚΟΑ), Γιάν. Θεωνάς (ΚΕΔΑ) -, η οποία επεξεργάζεται τη νέα πολιτική διακήρυξη της συμμαχίας, θα έχει έτοιμο το κείμενο το οποίο θα παραδοθεί προς έγκριση στην Εκτελεστική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ.
Το κείμενο της νέας πολιτικής διακήρυξης του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να συγκεράσει τις διαφορετικές προσεγγίσεις που υπάρχουν στις οργανώσεις που μετέχουν στο ΣΥΡΙΖΑ και θα παραλείπει «αγκάθια». Εκτός μένουν θέσεις περί δυνατότητας να βγει , υπό προϋποθέσεις , η χώρα από το ευρώ, οι οποίες εκφράζονται κυρίως από στελέχη που μετέχουν στο Μέτωπο Αλληλεγγύης του κ. Αλ. Αλαβάνου ή απόψεις για το χρέος με σύνθημα-αίτημα με σύνθημα-αίτημα «Δεν πουλάμε-δεν χρωστάμε-δεν πληρώνουμε» που εκφωνούνται και από τον κ. Π. Λαφαζάνη.
Ο κοινός παρονομαστής για το χρέος που φαίνεται ότι θα αναδειχθεί στο κείμενο των «3» είναι η πρόταση για διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους, αναδιαπραγμάτευσης του υπολοίπου σε ορισμένο χρονικό ορίζοντα, με μειωμένο επιτόκιο και με κριτήριο να μην θιγούν τα ομόλογα των ασφαλιστικών ταμείων…. Όσο για την ΕΕ, θα προβληθεί η έννοια μιας ριζικά διαφορετικής ΕΕ και ο στόχος να ανατραπεί το σημερινό οικοδόμημα «που υπηρετεί το νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό», ενώ αναμένεται να υπάρχει τοποθέτηση υπέρ της δημιουργίας Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, κάτι που ήδη προωθείται από Αριστερό Βήμα Διαλόγου.
Σαφής αναφορά θα γίνεται στην ανάγκη διαμόρφωσης ενός νέου συνασπισμού εξουσίας με στόχο την έξοδο από την κρίση σε αντινεοφιλελεύθερη κατεύθυνση.
Το κείμενο, εφόσον εγκριθεί από την Εκτελεστική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να επικυρωθεί και από την Κουμουνδούρου με συνεδρίαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΝ, θα συζητηθεί στις οργανώσεις – κύτταρα βάσης του ΣΥΡΙΖΑ, θα γίνει συντονιστικό του ΣΥΡΙΖΑ με στόχο τελικά να πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο η 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη (θα έχουν προηγηθεί και οργανωτικές αποφάσεις ώστε να υπάρχει αντιπροσωπευτικότητα στη συνδιάσκεψη).
Παράλληλα, με την 32σέλιδη «μαύρη βίβλο» -η οποία θα παρουσιαστεί την Τρίτη από την ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ – επιδιώκεται να αναδειχθεί ότι το Μνημόνιο δεν ήταν «αναγκαιότητα» ή «μονόδρομος», όπως το παρουσιάζει η κυβέρνηση, «αλλά προσχεδιασμένη δικής της επιλογή». Όπως λένε από το επιτελείο της Κουμουνδούρου, η κυβέρνηση δεν επεδίωξε άλλες επιλογές και το δίλημμα «μνημόνιο ή χρεωκοπία» ήταν πλαστό. Γι αυτό δίνεται έμφαση στη «μαύρη βίβλο» σε επιχειρήματα που δείχνουν ότι υπήρχαν εναλλακτικές πριν φτάσουμε στο μνημόνιο.
Επίσης, επισημαίνονται οι επιπτώσεις του μνημονίου σε όλους τους τομείς δραστηριοτήτων της χώρας και των εργαζομένων ενώ γίνεται αξιολόγηση από την πλευρά της δημοκρατικής νομιμοποίησης (αντισυνταγματικότητα, αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις).
Στη «μαύρη βίβλο» τίθενται και οι άξονες στους οποίους πρέπει, σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, να κινείται μια πολιτική συμμαχία «που θα είναι σε θέση να συγκροτήσει έναν νέο συνασπισμό εξουσίας για την εφαρμογή ενός εναλλακτικού σχεδίου»:
– Άμεση απεμπλοκή της Ελλάδας από το Μνημόνιο,
– Ριζική αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου προς τις δυνάμεις της εργασίας και του πολιτισμού,
– Επιθετική αναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους, χωρίς μνημόνια, με διαγραφή μεγάλους μέρους και ευνοϊκές συνθήκες αποπληρωμής του υπόλοιπου,
– Κοινωνικοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ώστε να υπηρετούνται οι κοινωνικές ανάγκες.