Υπάρχει τρόπος να ξαναφτιάξουμε την παραγωγική βάση της χώρας να δημιουργήσουμε ξανά βιομηχανία και βιοτεχνία να μηδενίσουμε την ανεργία να έχουμε ανάπτυξη πάνω από 3 % και να πάψουμε να έχουμε πρόβλημα στο ισοζύγιο πληρωμών. Η λύση είναι να επιδοτεί το κράτος με 350 ευρώ κάθε θέση εργασίας σε κάθε καινούργια βιοτεχνική και βιομηχανική μονάδα που θα δημιουργηθεί στην χώρα. Η επιδότηση θα δίνεται στην επιχείρηση και μέσω αυτής θα μεταβιβάζεται στους εργαζόμενους. και θα αφορά όλους τους μισθούς ακόμη και διευθυντικά στελέχη .
Είναι προφανές ότι αυτό δεν θα ισχύει σε εμπόριο υπηρεσίες και οικοδομικές εργασίες και εν γένει στον υπόλοιπο τομέα της οικονομίας όπου θα εξακολουθήσουν όσα ισχύουν και σήμερα.. Ο βασικός μισθός θα κοστίζει σε αυτές τις επιχειρήσεις από 200 μέχρι 250 ευρώ και είναι ανταγωνιστικός με τους μισθούς Βουλγαρίας και Ρουμανίας ακόμη και της Κίνας. Η δημιουργία ενός εκατομμύριου νέων θέσεων εργασίας θα κοστίζει στο κράτος 4,2 δισεκατ. ευρώ τον χρόνο. Από τις ασφαλιστικές εισφορές στο βασικό ημερομίσθιο το κράτος θα μαζεύει 1,5 δισεκ. ευρώ Αλλά το ποσόν θα είναι πολύ μεγαλύτερο διότι ένα μεγάλο ποσοστό της επιδότησης θα αφορά μισθούς πολύ υψηλότερους .Και από την αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας στο σύνολο της οικονομίας θα έχει πολύ περισσότερα έσοδα και μηδενισμό της ανεργίας .
Σε μια οικονομία που πληρώνει για αμφιλεγόμενα ΠΡΟΝΟΙΑΚΑ επιδόματα 13,5 δισεκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο και από αυτά μόνο 1 δισεκατομμύριο αφορά επιδόματα ανεργίας ,δηλαδή επιδοτούμε την αεργία και δεν ενδιαφερόμαστε για την ανεργία και την εργασία .Πληρώνουμε ακόμη και για τις «ανύπανδρες» θυγατέρες των αξιωματικών . Ανθρώπους που μπορούν να εργασθούν σχεδόν οι μισοί τους επιδοτούμε για να μην εργάζονται το τεράστιο ποσόν των 12,5 δισεκατ.ευρώ ,και δεν μπορούμε να διαθέσουμε τα 3. δισεκατομ. Ευρώ για να δημιουργήσουμε ενα εκατομμύριο θέσεις εργασίας να μηδενίσουμε την ανεργία να έχουμε ανάπτυξη και να αναζωογονήσουμε την βιομηχανία και την βιοτεχνία, .
Έστω και πολύ αργά πρέπει να αλλάξουμε πολιτική και να βάλουμε σαν πρώτη προτεραιότητα την επιδότηση της εργασίας και της παραγωγής. . Βέβαια υπάρχει ένα πρόβλημα αυστηρής τήρησης των κανόνων της επιδότησης ,διότι είμαστε χώρα που δεν μπορείς να εμπιστευτείς τον κρατικό μηχανισμό «φυτεύεις ρόδο και βγαίνει αγκάθι» . Η υλοποίηση του μέτρου πρέπει να γίνει με πολύ προσοχή και καθόλου γραφειοκρατία και αυστηρότατες χρηματικές ποινές σε περίπτωση παρανόμων χρηματοδοτήσεων. Χώρους διαθέτει η χώρα άφθονους και έτοιμους ,όλες οι ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ είναι έρημες και άδειες «κρανίου τόπος» . Ίσως το ίδιο μέτρο πρέπει να εφαρμοσθεί σε ελάχιστους κλάδους που επιζούν στην χώρα και είναι προς το τέλος τους λόγω σκληρού ανταγωνισμού από τις ξένες βιομηχανίες όπως οι λίγες υφαντουργίες που έχουν απομείνει ,για να μην χαθούν νέες θέσεις εργασίας.
Παράλληλα πρέπει να προχωρήσει με τον νέο νόμο ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΉΜΙΑ στην πολύ γρήγορη αναδιοργάνωση τους και να αντιγράψουμε το σύστημα του Ισραήλ για την δημιουργία νέων εταιρειών που θα κάνουν εφαρμογή της έρευνας σε νέα προϊόντα υψηλής τεχνολογίας . Το κράτος να βοηθήσει στην δημιουργία χρηματοδοτικών εταιρειών ανάληψης κινδύνου οι οποίες να χρηματοδοτούν εύκολα αυτές τις εταιρείες ..
Έχουμε επιστημονικό δυναμικό με δυνατότητες το οποίο παραμένει ανεκμετάλλευτο και σχεδόν άνεργο στα Ελληνικά Πανεπιστήμια ,στα οποία ευδοκιμούν οι συνταξιούχοι φοιτητές οι καταληψίες οι μπαχαλάκηδες και οι «προοδευτικοί της αριστεράς» οι οποίοι το μόνο που κάνουν είναι να ασχολούνται με τα φαντάσματα της ιστορίας.
