Και νέα προβλήματα; Δημοσιεύματα των τελευταίων μηνών αποκαλύπτουν την αδυναμία του Υπουργείου Παιδείας και συγκεκριμένα του υφυπουργού, κ. Γ. Πανάρετου να ελέγξει και άρα να περιορίσει την οικογενειοκρατία που έχει εισβάλει σε αρκετά ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας.
Ακόμα και οι απειλές διακοπής της χρηματοδότησης των ιδρυμάτων έχουν πέσει στο κενό, αφού κανένα από αυτά δεν έχει αποστείλει τα στοιχεία που απαιτεί το Υπουργείο. Με απλά λόγια, δεν ιδρώνει το αφτί κανενός. Δεν είναι μόνο η οικογενειοκρατία που κατάφωρα δείχνει ότι κάτι σάπιο έχει εισχωρήσει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αναφορές για κακοδιαχείριση κονδυλίων, για υπερβολές στην εκτύπωση συγγραμμάτων σε σχέση με τους φοιτητές που παρακολουθούν κάποιο μάθημα, για «χτίσιμο» καθηγητών που αντιδρούν στη βούληση κομματικών παρατάξεων είναι όλο και πιο συχνές. Όσοι, μάλιστα, πέρασαν από τα πανεπιστημιακά έδρανα κάτι θα είχαν αντιληφτεί και για τα φοιτητικά «συνεργεία» αντιγραφής στις εξετάσεις.
Όλα αυτά δείχνουν ότι η εγχώρια πανεπιστημιακή κοινότητα κάθε άλλο παρά «νερό για λειτουργιά» είναι. Κι ενώ η κατάσταση ζέχνει πανταχόθεν, φημολογείται ότι το Υπουργείο προωθεί την εισαγωγή των υποψηφίων σε Τμήματα πλέον και όχι σε Σχολές ΑΕΙ ή ΤΕΙ. Οι υποψήφιοι, μετά το πρώτο έτος στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση, θα κατανέμονται σε συγκεκριμένες σχολές. Κι εδώ η κατάσταση γίνεται ανησυχητική. Από ποιους και με ποια κριτήρια θα γίνεται η τελική επιλογή; Από όσους δε φείδονται διδακτορικών σε συγγενικά πρόσωπα, όσους προωθούν την οικογενειοκρατία στα ΑΕΙ και ΤΕΙ ή μήπως θα ελέγχεται από φοιτητικές παρατάξεις με κριτήριο τις κομματικές πεποιθήσεις των υποψηφίων; Θα φτάσουμε άραγε σε σημείο παιδιά που θα εισάγονται με υψηλούς βαθμούς στο Πολυτεχνείο να κρίνονται ακατάλληλα για τις πιο περιζήτητες σχολές, γιατί οι θέσεις σε αυτές θα χαρίζονται σε συγγενείς, φίλους ή κουμπάρους;
Όλοι αποδέχονται ότι το υπάρχον σύστημα εισαγωγής είναι αδιάβλητο και εξασφαλίζει τη μέγιστη αντικειμενικότητα στην αξιολόγηση των υποψηφίων. Και τι σκέφτεται το Υπουργείο; Πώς θα εντάξει και στο συγκεκριμένο επίπεδο τα πιο κατάπτυστα στοιχεία της ελληνικής κοινωνίας: πελατειακές σχέσεις, ρουσφέτι και κάθε είδους συναλλαγή; Τη στιγμή που αδυνατεί να επιβάλει τη διαφάνεια στην πανεπιστημιακή κοινότητα, με ποιο τρόπο θα ελέγξει την αντικειμενικότητα της διαδικασίας επιλογής των υποψηφίων από τα ΑΕΙ και ΤΕΙ;
Ποιος και πώς θα διαφυλάξει τα δικαιώματα του παιδιού που δε θα διαθέτει τις κατάλληλες γνωριμίες, το οικονομικό υπόβαθρο ή άλλα μέσα για την ανάδειξή του στη Σχολή της επιλογής του; Κι ενώ, μέχρι σήμερα η αγωνία υποψήφιων μαθητών και των οικογενειών τους για την πρόσβαση στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση είχε σημείο λήξης την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των πανελλαδικών εξετάσεων, τι κάνει το Υπουργείο; Προσπαθεί αναίτια και με κάθε τρόπο να παρατείνει το άγχος και την ανασφάλεια των εμπλεκομένων για έναν ακόμα χρόνο! Αλλά και το άλλο. Έχει σκεφτεί κανείς από τους υπευθύνους ότι μια τέτοια απόφαση θα οδηγήσει τους υποψηφίους στην εντατική παρακολούθηση φροντιστηρίων και μετά την εισαγωγή τους σε κάποιο Τμήμα ΑΕΙ ή ΤΕΙ; Το γεγονός ότι οι υποψήφιοι στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ οδηγούνται μαζικά σε φροντιστήρια, δεν έχει θορυβήσει κανέναν για το τι πρόκειται να συμβεί;
Σε μια εποχή έντονης οικονομικής κρίσης πόσες οικογένειες θα αντέξουν να επωμιστούν πέρα από τα έξοδα διαβίωσης των παιδιών τους που σπουδάζουν και τα έξοδα για φροντιστήρια που θα χρειάζονται επιπλέον; Ίσως κάποιοι σκέφτονται ότι η εισαγωγή των υποψηφίων σε Τμήμα και όχι σε Σχολή θα οδηγήσει τους νέους σε πιο ώριμη επιλογή. Αν όμως αυτό επιδιώκει το Υπουργείο, για ποιο λόγο αντί να ενισχύει τον Επαγγελματικό Προσανατολισμό στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, τον περιορίζει στο ελάχιστο; Με βεβαιότητα, η λογική έχει εδώ και καιρό πάρει διαζύγιο από την εγχώρια πολιτική ζωή. Μήπως, όμως, είναι καιρός οι πολιτικοί, που αδυνατούν να δώσουν λύση και στο παραμικρό πρόβλημά μας, να πάψουν να μας δημιουργούν καινούρια;
