Δεν υπάρχει αμφιβολία, όποια άποψη κι αν έχει κάποιος για τη συμφωνία με τα Σκόπια, ότι η κυβέρνηση και προσωπικά ο κ.Τσίπρας διαχειρίστηκε το θέμα από το ξεκίνημα των διαπραγματεύσεων με ένα διχαστικό τακτικισμό με στόχο να διεμβολίσει εσωτερικά την αντιπολίτευση. Δεν επεδίωξε σε καμιά φάση των συνομιλιών τη διαμόρφωση ευρύτερων συναινέσεων, αλλά με μοναδικό στόχο πώς θα προκαλέσει προβλήματα στην αντιπολίτευση.
Είναι ενδεικτική αυτής της λογικής η στάση του Πρωθυπουργού απέναντι στον εταίρο του στην κυβέρνηση. Ενώ ο κ.Καμμένος δηλώνει σε όλους τους τόνους ότι θα καταψηφίσει τη συμφωνία, απειλώντας μάλιστα να διαγράψει όποιους βουλευτές του δεν ακολουθήσουν τη γραμμή, ο κ.Τσίπρας τη θεωρεί απολύτως λογική και αναμενόμενη.
Την ίδια στιγμή που κατηγορεί τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης για «πρωτοφανή πολιτικό τυχοδιωκτισμό» και για θλιβερές θεσμικές ακροβασίες, όχι απλώς σφυρίζει αδιάφορα για το συνεταίρο του, αλλά του πλέκει και εγκώμιο συνέπειας! Κατά τον Πρωθυπουργό ο κ.Καμμένος μπορεί να μην ψηφίσει τη συμφωνία αλλά… κρατάει στάση αρχών.Υπερθεμάτισε μάλιστα λέγοντας ότι δεν είναι έμπορος πατριωτισμού και δεν θα ρίξει την κυβέρνηση.
Αυτό που ξεχνά ο πρωθυπουργός βέβαια είναι χωρίς την ψήφο των ΑΝΕΛ δεν υπάρχει η κυβέρνηση του. Η αποδοχή αυτής της πραγματικότητας είναι στην ουσία η θεσμική ακροβασία, για την οποία καταγγέλλει τους πολιτικούς του αντιπάλους.
Δεν γίνεται σε καμιά θεσμικά ευνομούμενη χώρα, όποιος από την αντιπολίτευση καταγγέλλει μια διεθνή συμφωνία να είναι πολιτικός τυχοδιώκτης, ενώ αν είναι συνεταίρος του κ.Τσίπρα να είναι υπεύθυνος πολιτικός που τιμά τις αρχές του.
Είναι πολιτικά παράλογο σε ένα κρίσιμο εθνικό θέμα να θεωρεί ο Πρωθυπουργός ότι έχει την εμπιστοσύνη της Βουλής, στην περίπτωση που θα ψηφίσουν τη συμφωνία κάποιοι από την αντιπολίτευση, ενώ θα την καταψηφίσει ο κυβερνητικός εταίρος του, χάρις στον οποίο κυβερνά. Όσους ψήφους κι αν πάρει η συμφωνία, όσες κυβιστήσεις κι αν κάνει ο συνεταίρος του, ο κ.Τσίπρας θα έχει χάσει την απαραίτητη πολιτική νομιμοποίηση για να συνεχίσει να κυβερνά.
Κι αυτό δεν μπορεί να το προσπερνά καλλιεργώντας στη χώρα ένα πολωτικό και διχαστικό κλίμα, με την ελπίδα να διασωθεί…
ΤΟ ΒΗΜΑ
