Όταν ο μισός σχεδόν πληθυσμός της χώρας έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές στην εφορία είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι κάτι δεν πάει καλά με την κυβερνητική φορολογική πολιτική. Σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία 4.170.753 πολίτες αδυνατούν να καταβάλλουν τους φόρους τους, γιατί, η συντριπτική πλειοψηφία τουλάχιστον, δεν διαθέτει τα ανάλογα εισοδήματα.
Αποτέλεσμα να προχωρούν οι φορολογικές αρχές στην κατάσχεση τραπεζικών λογαριασμών και περιουσιακών στοιχείων, αποστερώντας τους τα όποια εναπομείναντα εισοδήματα τους, δημιουργώντας σε πολλούς από αυτούς ακόμα και πρόβλημα επιβίωσης. Ήδη σε πάνω από ένα εκατομμύριο πολίτες έχουν γίνει κατασχέσεις και έπονται άλλοι 700.000 περίπου που περιμένουν τη σειρά τους,καθώς τράπεζες και εφορίες δεν προλαβαίνουν να επιβάλλουν περιοριστικά μέτρα.
Προφανώς υπήρχαν και υπάρχουν προβλήματα φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής. Η λογική του κυβερνητικού επιτελείου όμως για να μαζέψει έσοδα ήταν όπως αποδεικνύεται καταστροφική. Ανέβασε στα ύψη τους φορολογικούς συντελεστές θεωρώντας ότι όποιος ξεπερνά το ελάχιστο εισόδημα επιβίωσης είναι… πλούσιος. Στράγγισε κυριολεκτικά τα ήδη πετσοκομμένα λόγω της κρίσης εισοδήματα, οδηγώντας εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες σε οικονομικό αδιέξοδο.
Όταν μόνο μέσα στο 2017 οι ληξιπρόθεσμες οφειλές υπερβαίνουν τα 10 δισ. είναι φανερό ότι τα όρια αντοχής της κοινωνίας έχουν ξεπεραστεί προ πολλού. Προκειμένου ο κ.Τσίπρας και οι υπουργοί του να παριστάνουν τους φιλάνθρωπους μοιράζοντας επιδόματα φτώχειας στο τέλος της χρονιάς,κατάφεραν να φτωχοποιήσουν τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας .
Αντί να δουν πως θα μπορέσει η οικονομία να αρχίσει να αναπτύσσεται και να παράγει εισοδήματα και θέσεις εργασίας, στραγγαλίζουν επιχειρήσεις, επαγγελματίες και εργαζόμενους προκειμένου να πανηγυρίζουν για το υπερπλεόνασμα που πέτυχαν και να μοιράζουν στη συνέχεια μερικά ψίχουλα ως αντίδωρο.
Μια οικονομία όμως που δεν έχει κίνητρο για να παράγει, με εργαζόμενους που με το καλημέρα χάνουν το μισό τους εισόδημα σε φόρους και εισφορές δεν πάει πουθενά. Θα παραμένει συνεχώς σε μια ημιθανή κατάσταση, αδυνατώντας να κάνει ένα αναπτυξιακό άλμα που θα βοηθούσε και τα δημόσια έσοδα.
Τώρα απλώς στραγγίζουμε συνεχώς ένα μισοάδειο βαρέλι και οι φορολογικές αρχές απαιτούν από τον τελευταίο ανήμπορο πολίτη να στερηθεί και τον τελευταίο διαθέσιμο πόρο του. Είναι μια συνταγή καταστροφής που αν συνεχιστεί όχι απλώς θα υπονομεύσει και το κυοφορούμενο success story της κυβέρνησης περί επιστροφής στην ανάπτυξη και τέλους των μνημονίων, αλλά θα διατηρήσει επί μακρόν το καθεστώς στασιμοχρεοκοπίας, με οδυνηρές συνέπειες και για την κοινωνία και για την οικονομία.
ΤΟ ΒΗΜΑ
