Οι εκλογές στην Αυστρία με την άνοδο της ακροδεξιάς, ισχυροποίησαν το επιχείρημα ότι οι δυνάμεις του λαϊκισμού και του στείρου εθνικιστικού Ευρωσκεπτικισμού παραμένουν ισχυρές.
Η ακροδεξιά παραμονεύει, όπως έδειξαν οι εκλογικές αναμετρήσεις σε Γαλλία, Γερμανία και Αυστρία και επί της ουσίας στοιχειώνει την Ε.Ε.
Υπό τη σκιά των στοιχείων της Eurostat, ότι το 26% των Ευρωπαίων πολιτών (περισσότερα από 120 εκατ. πολίτες) βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας, η θέση αρχής για κάθε δημοκράτη πολίτη της Ε.Ε. είναι η μεγάλη ήττα των ακροδεξιών δυνάμεων και η εξουδετέρωση των θέσεών τους.
Από την στιγμή που αυτό δεν γίνεται στις εκλογές, καθώς η ακροδεξιά αντέχει και σηκώνει κεφάλι, οφείλουν τα δημοκρατικά κόμματα να διαμορφώσουν πολιτικές που θα ανατρέψουν στην ίδια την καθημερινότητα το ρεύμα της ακροδεξιάς που έχει μπει για τα καλά στο παιχνίδι της εξουσίας. Υπάρχουν αρκετές παραδοχές που ενισχύουν την άποψη ότι η Ευρώπη όπως την γνωρίσαμε τελειώνει, εάν δεν αλλάξει ριζικά για να επιβιώσει. Σε πολλές εκλογικές αναμετρήσεις, όπως και στην Αυστρία, αναδείχθηκε το Βατερλό του παλαιού πολιτικού συστήματος. Αυτό που συνέβη την Κυριακή αποτελεί μια ακόμα ήττα για την Ευρώπη.
Πλέον υφίσταται, όχι απλά απόσταση, αλλά ρήξη πολλών κοινωνικών ομάδων με τις κυρίαρχες πολιτικές ελίτ και δοκιμάζεται η ίδια η συνοχή της Ε.Ε. Και πάλι, αυτή τη φορά με αφορμή τις Αυστριακές εκλογές αποκαλύπτεται το μείζον: το έλλειμμα δημοκρατίας και αλληλεγγύης που εμφανίζει η Ε.Ε., η οποία με την πολιτικής της οδηγεί πολίτες στα…μαύρα μονοπάτια της ακροδεξιάς.
Το έλλειμμα δημοκρατίας είναι πιο σημαντικό και κρίσιμο από το οικονομικό έλλειμμα για το οποίο δίνουν μεγάλη σημασία οι βασικοί «ηγέτες» της σημερινής Ε.Ε. Το ευρωπαϊκό όραμα θολώνει και η ίδια η Δημοκρατία υποβαθμίζεται, ενώ η λιτότητα γκρεμίζει παραδοσιακά τείχη και ανατρέπει σταθερές. Είτε αρέσει, είτε όχι, ο πολιτικός λόγος της Ακροδεξιάς, ήρθε για να μείνει και δεν πολεμιέται με αποκηρύξεις και ευχολόγια.
Οι αντιευρωπαϊστές έχουν θέσει ατζέντα σε πολλά ζητήματα και εάν η Ε.Ε. δεν αλλάξει πολλά στη λειτουργία της, το μέλλον της προμηνύεται ζοφερό. Ας μην είναι το έλλειμμα δημοκρατίας και αλληλεγγύης στην Ε.Ε. η επιτύμβια πλάκα του αύριο.
Τα όσα συμβαίνουν και στην Ελλάδα πρέπει να προβληματίσουν ιδιαίτερα τις κυρίαρχες πολιτικές ελίτ και συνολικά το πολιτικό σύστημα. Και αυτό διότι ο νέος μίνι διπολισμός ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ εκτιμάται δεν θα ξεπεράσει το 50-52% αθροιστικά στις επόμενες εκλογές, ενώ τα κόμματα θα έχουν αναφορά σε ένα ακόμη πιο περιορισμένο –λόγω της αυξημένης τάσης για αποχή- εκλογικό σώμα. Γιατί η ακροδεξιά και παραμονεύει και θεριεύει!
