Η θλιβερή και συνάμα απογοητευτική ιστορία με την μαζική υποβολή της ίδιας εργασίας από 106 φοιτητές στο Πανεπιστήμιο Πατρών και η κάλυψη που δόθηκε από φοιτητικές παρατάξεις αναδεικνύει για μια ακόμα φορά τις παθογένειες που μαστίζουν την ανώτατη εκπαίδευση. Προφανώς δεν είναι η πρώτη φορά που υποβάλλονται αγορασμένες ή διακινούμενες από παρατάξεις εργασίες, αλλά αυτή τη φορά ξεπεράστηκε κάθε όριο λογικής και σοβαρότητας.
Είναι γνωστό άλλωστε στους παροικούντες τα πανεπιστημιακά ιδρύματα ότι ανθεί μια βιομηχανία παραγωγής προκάτ εργασιών με το αζημίωτο, ενώ πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτού τους είδους τις «διευκολύνσεις» διαδραματίζουν οι φοιτητικές παρατάξεις. Είναι προφανής και η ευθύνη μέρους τουλάχιστον των διδασκόντων που ανέχονται τέτοιου είδους φαινόμενα που υποβαθμίζουν και το κύρος των πανεπιστημιακών σχολών αλλά και την εκπαιδευτική διαδικασία.
Η υπεράσπιση της μαζικής ευκολίας και της ήσσονος προσπάθειας – και της απάτης… – είναι δυστυχώς το προνομιακό πεδίο άσκησης εξουσίας από τις φοιτητικές παρατάξεις. Που μπορεί να μην διατηρούν πια την παλιότερη ισχύ τους, αλλά παραμένουν θλιβερά απολιθώματα που συντηρούν τις χειρότερες παθογένειες ενός παλαιοκομματικού συστήματος. Δεν ενδιαφέρονται για την αναβάθμιση της παιδείας,για την αναδιοργάνωση των πανεπιστημίων, ασχολούνται μόνο με την υπεράσπιση των χειρότερων πλευρών του παρελθόντος την άγρα κομματικής πελατείας και την αποκατάσταση των αρχισυνδικαλιστών.
Μπορεί η ηγεσία της ΝΔ να ζήτησε την παραίτηση του υπευθύνου της κομματικής παράταξης για την υποστήριξη που παρείχε στους αντιγραφείς, αλλά αυτό δεν είναι πλέον αρκετό. Δεν είναι θέμα ενός προσώπου η διατήρηση αυτού του φαύλου καθεστώτος. Συνολικά η παρέμβαση των κομματικών φοιτητικών παρατάξεων όχι μόνο δεν προσφέρει τίποτε πλέον,αλλά επί της ουσίας υπονομεύουν την ομαλή και αποτελεσματική λειτουργία των ανώτατων ιδρυμάτων, δημιουργώντας ένα παράλληλο σύστημα εξουσίας και συναλλαγής.
Η μάχη των ιδεών, των πολιτικών θέσεων ,οι διεκδικήσεις των φοιτητών στα πανεπιστήμια δεν μπορεί να περνούν αναγκαστικά από επίδοξους κομματάρχες που επενδύουν στο προσωπικό τους μέλλον, αδιαφορώντας για το γενικό καλό.Είναι καιρός να το αντιληφθούν αυτό και τα κόμματα και να πάψουν να στηρίζουν και να επενδύουν σε πρόθυμους καρεκλοκένταυρους που συντηρούν τις πιο θλιβερές πρακτικές του πολιτικού μας συστήματος. Δεν το αξίζουν άλλωστε οι χιλιάδες νέοι που προσπαθούν με την αξία τους για ένα καλύτερο μέλλον και κατά κανόνα γυρίζουν την πλάτη στη φαυλότητα των φοιτητικών παρατάξεων.
TO BHMA
