Ηταν κυριολεκτικά και μεταφορικά η πιο σκοτεινή απόφαση που μπορούσε να ληφθεί αυτή του δημάρχου του Βερολίνου να μην φωταγωγήσει την Πύλη του Βρανδενβούργου με τα ρωσικά χρώματα ως ένδειξη αλληλεγγύης στην τραγωδία που χτύπησε την Αγία Πετρούπολη με το μαζικό τρομοκρατικό δολοφονικό χτύπημα το οποίο κόστισε τόσες ζωές αθώων ανθρώπων.

Η φωταγώγηση μεγάλων μνημείων σε πλήθος πρωτεύουσες έπειτα από τέτοιου είδους τραγωδίες έχει καταστεί μία άτυπη παράδοση τα τελευταία χρόνια, η οποία δυστυχώς επαναλαμβάνεται και επεκτείνεται συνεχώς – δυστυχώς γιατί το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τις επιθέσεις που προηγούνται των φωταγωγήσεων κατά κύριο λόγο από φανατικούς αντιδυτικούς μουσουλμάνους.

Μακάρι λοιπόν η παράδοση αυτή να έλειπε. Όχι όμως για να λείψει η έκφραση αλληλεγγύης, όπως συμβαίνει τώρα με την πρωτεύουσα της Γερμανίας, αλλά για να έλειπαν τα χτυπήματα που φέρνουν αυτή την αλληλεγγύη.

Μα το να συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο μια πόλη με τέτοια σημασία στο σημερινό κόσμο, είναι απλώς τραγικό. Και το να κρύβεται πίσω από το «επιχείρημα» ότι όλες τις άλλες φορές που φωταγωγήθηκε για αντίστοιχους λόγους το έκανε επειδή οι πόλεις που δέχθηκαν τα χτυπήματα ήταν αδελφοποιημένες με το Βερολίνο, είναι ακόμα χειρότερο: είναι τραγικά υποκριτικό, απέναντι σε μία τραγωδία που κόστισε αθώες ζωές.

Είναι επιπλέον και ψευδές, καθώς ούτε το Ορλάντο ούτε τα Ιεροσόλυμα ούτε άλλες πόλεις που δέχθηκαν επιθέσεις αλλά ίσχυσε στο Βερολίνο αυτή η άτυπη παράδοση είχαν αδελφοποιηθεί μαζί του. Το χείριστο όλων όμως είναι ότι κάνει πολιτική πάνω σε αθώα θύματα.

Θα μπορούσαν να μην κάνουν τίποτα στο Βερολίνο – αν δεν είχε εγερθεί το θέμα μέσα στην ίδια την πόλη. Από τη στιγμή όμως που συνέβη αυτό, η στάση που επελέγη ήταν η πλέον απαράδεκτη δυνατή. Το μόνο καλό ήταν ότι προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων μέσα στην ίδια τη Γερμανία.

Το Βερολίνο, πρωτεύουσα πόλη (και) της Πρωσίας, έχει μακρά και πολύ επώδυνη ιστορία με τη Ρωσία – και όχι μόνον ιστορία, υπάρχει και η σύγχρονη Κριμαία…

Αλλά το να τα θυμάται όλα αυτά με αυτόν τον τρόπο σε αυτή τη στιγμή λέει πάρα πολλά και σκοτεινά, όπως η σκοτεινή Πύλη του…