Μπορεί όλα τα βλέμματα να παραμένουν καρφωμένα στις Βρυξέλλες όπου εξελίσσεται ένα από τα αμέτρητα πλέον επεισόδια του γνωστού πολύχρονου έργου, όμως, την ίδια στιγμή, πολύ σημαντικά για την Ελλάδα και την Κύπρο είναι αυτά που συμβαίνουν σε ένα άλλο πεδίο: στα ενεργειακά και στη γεωπολιτική συνεργασία. Κι εκεί, ευτυχώς, τα νέα βρίσκονται στον αντίποδα των προηγουμένων: είναι πολύ καλά.

Μετά την επιθετική απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας της Τουρκίας σχετικά με το Αιγαίο και τη στάση της χώρας έναντι της Ελλάδας, αλλά και μετά τον – απολύτως αναμενόμενο – τορπιλισμό της Αγκυρας στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό οι οποίες διατηρούνται «στη ζωή» χωρίς ελπίδα, μπαίνουμε πλέον σε ένα κρίσιμο κομμάτι της ουσίας με την επικείμενη υπογραφή των συμβάσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας με την EXXON MOBIL η οποία αναμένεται να πραγματοποιηθεί παρουσία της Αμερικανίδας υφυπουργού Εξωτερικών για Θέματα Ενέργειας.

Η κυπριακή κυβέρνηση χαρακτηρίζει αυτή την παρουσία ως «ψήφο εμπιστοσύνης και απάντηση σε όσους αμφισβητούν την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας» – και δικαίως.

Στην ουσία όμως, πρόκειται για κάτι ακόμα πιο σημαντικό: για την σοβαρή ένδειξη ότι αρχίζει και διαμορφώνεται μια στέρεη ταύτιση συμφερόντων της Κύπρου με τις ΗΠΑ – η τελευταία φορά που συνέβη αυτό ήταν στα χρόνια του Σχεδίου Ατσεσον, πριν τη δικτατορία. Την ίδια ώρα, οι τάσεις μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας, ακολουθούν πλέον την αντίθετη πορεία.

Ταυτόχρονα, στο Τελ Αβίβ πραγματοποιείται τετραμερής συνάντηση των υπουργών Ενέργειας Κύπρου, Ελλάδας, Ισραήλ και Ιταλίας για τον αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου EastMed, παρουσία και του αρμόδιου Επίτροπου Κλιματικής Δράσης και Ενέργειας της Ε.Ε. Αντικείμενο, μία κοινή διακήρυξη σύμφωνα με την οποία τα Μέρη στηρίζουν τη μετατροπή της Ανατολικής Μεσογείου σε εναλλακτικό διάδρομο φυσικού αερίου προς την Ευρώπη και το έργο του αγωγού EastMed, ενώ συμπληρώνει άλλες επιλογές εξαγωγών υπό αξιολόγηση, αποτελεί στρατηγική προτεραιότητα για την εξαγωγή προς την Ευρώπη μέρους των υφιστάμενων αποθεμάτων φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου.

Όλα αυτά είναι πολύ καλά νέα. Συνοδεύονται όμως, όπως είναι φυσικό, από την ακόμα μεγαλύτερη άνοδο του βαθμού τουρκικής επιθετικότητας, έναντι της οποίας Ελλάδα και Κύπρος θα πρέπει τώρα να έχουν ακόμη μεγαλύτερη εγρήγορση και, ενδεχομένως, αποφασιστικότητα.

Κυρίως όμως, θα πρέπει να καταστήσουν όλους τους παραπάνω εταίρους άμεσα κοινωνούς στο «πρόβλημα Τουρκία». Γιατί, όπως δείχνουν να εξελίσσονται τα πράγματα, πλέον τους αφορά όλους άμεσα, καθίσταται και δικό τους θέμα. Κι αυτό συνιστά για τον ελληνισμό μία μεγάλη, στρατηγικής σημασίας μεταβολή.