Η Δευτέρα των εκλογών

Σε κάποια στιγμή των διαπραγματεύσεων, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος φέρεται να προειδοποίησε τους δανειστές με τη φράση «θα πάμε σε εκλογές, θα πέσουμε, και θα μας βρείτε στους δρόμους».

Δεν είμαι σε θέση να βεβαιώσω αν το είπε ή αν το είπε ακριβώς έτσι. Αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έτσι ή κάπως έτσι σκέφτονται όλο και περισσότεροι στον ΣΥΡΙΖΑ.

Η σκέψη έχει μια λογική. Αλλά το συμπέρασμα είναι λάθος.

«Η ιστορία επαναλαμβάνεται μόνο ως φάρσα» έλεγε ο Μαρξ και κανονικά στον ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να ξέρουν τον Μαρξ απ’ έξω κι ανακατωτά.

Μπορούν λοιπόν να πάνε σε εκλογές. Ασφαλώς θα πέσουν. Αλλά οι δρόμοι θα παραμείνουν πιο άδειοι κι από τις κερκίδες σε αγώνα Γ’ Εθνικής. Οι αγωνιστικές στιγμές της περιόδου 2011-2014 αποτελούν παρελθόν και ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές θα είναι απλώς ένα ηττημένο μνημονιακό κόμμα που για καιρό θα γλείφει τις πληγές του.

Διότι το ανυπέρβλητο πρόβλημα της κυβέρνησης δεν είναι η αξιολόγηση, ούτε οι συντάξεις, ούτε η ποσοτική χαλάρωση, ούτε το αφορολόγητο.

Είναι η επίγνωση ότι θα χάσουν τις εκλογές και ότι κάθε μέρα που περνάει θα τις χάσουν χειρότερα. Το βάρος τους είναι η Δευτέρα των εκλογών. Και αυτό το βάρος η κυβέρνηση έχει αποδειχθεί ανίκανη να το διαχειριστεί.

Οχι επειδή δεν προσπάθησε. Για την ακρίβεια, χρησιμοποίησε όλα τα κόλπα.

-Εφερε την απλή αναλογική για να ανακόψει τον Μητσοτάκη. Τζίφος.

-Προσπάθησε να αποσταθεροποιήσει την αντιπολίτευση με τα αναξιοπρεπή ανοίγματα στο ΠαΣοΚ που «βρωμάει» και με την υπόγεια δράση της «παράγκας» στη ΝΔ. Δεν το κατάφερε.

-Μοίρασε χριστουγεννιάτικα επιδόματα στους συνταξιούχους. Χαμένος κόπος.

-Φτιάχνει εξεταστικές και προανακριτικές, στήνει δίκες, επισείει το «πόθεν έσχες» του Μητσοτάκη. Κανείς δεν δίνει σημασία.

-Προσπαθεί να ελέγξει τηλεοράσεις και εφημερίδες, μετατρέπει την ΕΡΤ σε «Αυγή TV», εξαγοράζει δημοσιογράφους, χρησιμοποιεί έναν άθλιο εκδοτικό υπόκοσμο. Κανένα αποτέλεσμα.

-Ηλπιζε να ανακόψει την αυτοδυναμία της ΝΔ ώστε να εκβιάσει δεύτερες εκλογές. Απίθανο –ακόμη και οι ίδιοι πλέον παραδέχονται ότι, όπως πάνε τα πράγματα, η ΝΔ θα έχει μάλλον καθαρή αυτοδυναμία…

Τα δοκίμασε όλα. Και απέτυχαν όλα.

Μένει μόνο το αρρωστημένο δόγμα Βερναρδάκη που θεωρεί πως όσο διαρκεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία μπορεί να οικοδομεί «κυκλώματα επιρροής» τα οποία θα διατηρηθούν επ’ ωφελεία του, ακόμη κι όταν πέσει από την εξουσία. Η προσδοκία δηλαδή ότι η εξουσία αποτελεί αυτόνομο πολιτικό μέγεθος. Τρίχες. Ολα θα σαρωθούν εντός εικοσιτετραώρων μετά τις εκλογές –το έργο το έχουμε δει πολλές φορές.

Και εκ των πραγμάτων, η επόμενη ημέρα θα αποδειχθεί ιδιαιτέρως δύσκολη για τη σημερινή κυβέρνηση, αφού η συσσωρευμένη ένταση και η καλλιεργημένη όξυνση των τελευταίων ετών κάπως θα ξεσπάσουν. Αναμενόμενο.

Πώς οδηγήθηκε εκεί η κυβερνητική παράταξη; Για έναν απλό λόγο. Χρησιμοποίησε την πρώτη θητεία της για να καταστρέψει το αφήγημα με το οποίο ανέβηκε στην εξουσία. Και σπατάλησε τη δεύτερη χωρίς να επινοήσει ένα νέο αφήγημα. Εμεινε μετέωρη ανάμεσα σε δύο δρόμους και τελικά δεν βάδισε κανέναν.

Κλασικό παράδειγμα. Αν είχε αποφασίσει να κλείσει την αξιολόγηση έπρεπε να το κάνει ταχύτατα, όταν εκτός από κόστος θα είχε και όφελος. Τώρα, ακόμη και αν την κλείσει, εξανεμίστηκε το όφελος και έμεινε μόνο το κόστος.

Αυτό πληρώνει τώρα –όχι την αξιολόγηση…

Εξαντλήθηκε σε ένα παραμύθι και σε έναν καβγά. Και όταν έσφιξαν τα γάλατα, δεν είχε πια τίποτα να πει και τίποτα να κάνει, παρά μόνο τον σταυρό της.

Και γι’ αυτό δεν χρειάζεται να παραφράσω τον Τσόρτσιλ όταν έλεγε ότι «η νοοτροπία είναι ένα μικρό πράγμα που κάνει τεράστια διαφορά».

Λεφτά υπάρχουν!

Η δήλωση του Γερούν Ντάισελμπλουμ ότι φάγαμε 300 δισ. δημόσιου χρέους σε γυναίκες και ποτά είναι ασφαλώς υπερβολική.

Ενας στοιχειώδης υπολογισμός βγάζει πάνω από 1 εκατομμύριο δανεικά για κάθε άνδρα σε θέση να κάνει χρήση γυναικών και ποτών.

Συγγνώμη αλλά με ένα εκατομμύριο δανεικά κι αγύριστα θα γυρίζαμε όλοι από Σκάρλετ Τζοχάνσον και πάνω – που λέει κι ο Τσακαλώτος…

Κατόπιν αυτού αντιλαμβάνομαι την αντίδραση της Σίας Αναγνωστοπούλου, ακόμη περισσότερο όταν είναι καταφανές ότι αποκλείεται να την εννοεί ο Ντάισελμπλουμ.

Διότι αν ακολουθήσω τη λογική του Ολλανδού είναι σαν να μας λέει πως στην Ελλάδα λεφτά υπάρχουν, γυναίκες δεν υπάρχουν!

Φταίει μετά η άλλη να τον πλακώσει;