Η απερχόμενη αμερικανική κυβέρνηση Ομπάμα στάθηκε από το πρώτο λεπτό της κρίσης κοντά στην Ελλάδα. Δεν ήταν ούτε μία, ούτε δύο, αλλά πολύ περισσότερες, κάποιες δε αφανείς μα ιδιαίτερα κρίσιμες, οι παρεμβάσεις του ιδίου του Αμερικανού προέδρου και των υπουργών Οικονομικών του όλα αυτά τα χρόνια στο Βερολίνο προς στήριξη της χώρας μας. Φυσικά, το Βερολίνο, πλέοντας μέσα στην απολυτότητα και την υπεροψία του νέου ηγεμονισμού του, λίγη σημασία έδωσε ακόμα και στις αμερικανικές παραινέσεις…
Υπό αυτή την έννοια, ο πρόεδρος Ομπάμα έρχεται σήμερα στην Αθήνα ως ένας μεγάλος φίλος της Ελλάδας και γίνεται δεκτός όπως του αρμόζει τόσο για το ότι στάθηκε δίπλα στη χώρα μας, στο μέτρο του δυνατού, όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και καθώς αντιπροσωπεύει τη σημαντικότερη χώρα του δυτικού κόσμου, με δεσμούς με την Ελλάδα που, παρά τις δυσκολίες οι οποίες υπήρξαν στο μετεμφυλιακό ψυχροπολεμικό παρελθόν, παραμένουν όχι απλώς ακατάλυτοι, αλλά και απόλυτα πρώτης προτεραιότητας για την Ελλάδα.
Από εκεί και πέρα, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι σε λίγες εβδομάδες ο πρόεδρος Ομπάμα αφυπηρετεί έπειτα από δύο θητείες στον Λευκό Οίκο και τη θέση του παίρνει ο νεοεκλεγείς Ντόναλντ Τραμπ. Ναι, το ξέρουμε όλοι, αλλά, πλήθος ενδείξεις δηλούν ότι πολλοί δεν το έχουν ακόμα κατανοήσει και μάλιστα προς δύο κατευθύνσεις: πρώτον, ως προς τις εντελώς περιορισμένες δυνατότητες του νυν Αμερικανού προέδρου να ασκήσει πλέον πολιτική για τα ελληνικά ζητήματα και, δεύτερον, ως προς την στάση φαιδρής υστερίας που έχει καταλάβει μεγάλο μέρος της Ευρώπης και ιδίως της Ελλάδας έναντι του νέου Αμερικανού προέδρου.
Μέσα στη λαίλαπα αυτής της υστερίας, οι υπουργοί Εξωτερικών της Ε.Ε. συναντήθηκαν προχθές στις Βρυξέλλες για να συζητήσουν την επόμενη ημέρα σε σχέση με τις ΗΠΑ – μία συνάντηση ανόητη και ενδεχομένως προκλητική και στην οποία σημειώθηκαν ηχηρότατες απουσίες, όπως αυτές των υπουργών Εξωτερικών της Αγγλίας, ήταν αναμενόμενο, αλλά και της Γαλλίας…
Ευτυχώς, εν μέσω αυτής της τρέλας και του πανικού που απηχούν φυσικά την ανησυχία του Βερολίνου και του ιερατείου των Βρυξελλών, ο Έλληνας υπουργός Νίκος Κοτζιάς, τήρησε ιδιαίτερα υπεύθυνη και σοβαρή εθνική στάση, μακράν απέχων από πολλούς ομολόγους του. Ο Κοτζιάς εξήγησε στους πανικόβλητους συναδέλφους του το απολύτως αυτονόητο που όμως τους διαφεύγει: ότι πρέπει να γίνει απόλυτα σεβαστή η ετυμηγορία του Αμερικανικού λαού, αλλά και ότι πίσω της υπάρχουν αληθινές και σημαντικές αιτίες που θα βρει σύντομα και η Ευρώπη μπροστά της. Και καλά θα κάνει να το αντιληφθεί, αντί να κομπάζει λέγοντας υπερφίαλες ανοησίες…
Είναι λίαν αμφίβολο αν πολλοί εξ αυτών κατάλαβαν εν μέσω της υστερικής τους έπαρσης, της ρηχότητας και του πανικού.
Σημασία όμως έχει ότι ο Κοτζιάς έκανε αυτό που έπρεπε για την Ελλάδα, η οποία είχε στο παρελθόν εκτεθεί από εξυπνάδες που δυστυχώς ξέφυγαν ακόμα και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, που, ευτυχώς, δεν επανήλθε στο ίδιο λάθος.
Καλό θα ήταν στην κυβέρνηση αλλά και στην αντιπολίτευση να διαβάσουν με προσοχή αυτά που είπε ο υπουργός Εξωτερικών στις Βρυξέλλες και να έχουν κατά νου ότι στις θέσεις που βρίσκονται δεν είναι για να λένε τις τζάμπα μάγκικες εξυπνάδες τους, αλλά για να υπηρετούν το συμφέρον της πατρίδας, το οποίο τίθεται πάνω και από τις ιδεολογικές τους αγκυλώσεις και εμμονές, αλλά και από τη ρηχότητά τους να κατανοήσουν το διεθνές περιβάλλον και τις εξελίξεις του.
Ας έρθουν στα συγκαλά τους!
