Το νέο κυβερνητικό σχήμα που συγκρότησε ο κ.Τσίπρας είναι απαλλαγμένο από τους πολλούς αμφισβητίες κρίσιμων πλευρών της οικονομικής πολιτικής και έρχεται, κατά τα φαινόμενα, να υπηρετήσει τις ανάγκες της αξιολόγησης και του κατευνασμού εταίρων και δανειστών ,με προφανή επιδίωξη μια ουσιαστική ρύθμιση του δημόσιου χρέους.

Η νέα κυβέρνηση Τσίπρα δεν είναι εκλογική, όπως πολλοί υπέθεταν και εκτιμούσαν.
Αντιθέτως είναι έτσι στημένη ώστε να υπηρετήσει κατά το δυνατόν τη μνημονιακή στροφή που επέλεξε ο πρωθυπουργός μετά τα μεγάλα αδιέξοδα που αντιμετώπισε και συνεχίζει να αντιμετωπίζει σταθερά από το τραγικό καλοκαίρι του 2015.
Ο πρωθυπουργός αφού έζησε επί σχεδόν δύο χρόνια με τις αυταπάτες του επείσθη ότι στο παρόν διεθνές οικονομικό περιβάλλον δεν υπάρχει άλλος δρόμος απ’ αυτόν της συνεννόησης με εταίρους και δανειστές.
Γίνεται φανερό πια στον καθένα ότι και αυτή η κυβέρνηση υπέκυψε στο μοιραίο, μόλις αντελήφθη ότι δεν μπορούν να αρθούν χωρίς διαρκείς και κοπιώδεις προσπάθειες τα βάρη της χρεοκοπίας.
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν διαθέτει την πίστη και τις δυνάμεις προκειμένου να υπηρετήσει αυτόν τον δύσκολο στόχο.
Και αυτό γιατί συνολικά η συμμαχία Σύριζα- ΑνΕλ είναι κλονισμένη και ευρέως αμφισβητούμενη από τους πολίτες.
Έχασε πολύτιμο χρόνο και εφθάρη παλινωδώντας μεταξύ του πρακτέου και των πρώτων λόγων.
Η ικανότητά της θα φανεί τους επόμενους μήνες.
Το γεγονός πάντως ότι ο κ.Τσίπρας επιλέγει σε αντίξοες πολιτικές συνθήκες την προσπάθεια αντί της διαφυγής δια των εκλογών έχει κάποια αξία.
Οι περιστάσεις απαιτούν να εξαντλήσει δυνάμεις και δυνατότητες ώστε να υπηρετηθεί κατά το δυνατόν το εθνικό συμφέρον. Ακόμη κι αν εξαντληθεί ο ίδιος και το κόμμα του..

ΤΟ ΒΗΜΑ