Ο εφιάλτης στο δρόμο με…. τους δικαστές είναι το έργο που παρακολουθεί πλέον νυχθημερόν η κυβέρνηση αντιλαμβανόμενη ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα πλέον το ΣτΕ να βγάλει αντισυνταγματικό τον νόμο Παππά για τις άδειες γκρεμίζοντας όλο το επικοινωνιακό κατασκεύασμα στο οποίο είχε βασίσει η κυβέρνηση το πολιτικό της αφήγημά.
Σύμφωνα με το οποίο η κυβέρνηση της Αριστεράς επαναφέρει τη νομιμότητα στο τηλεοπτικό τοπίο μετά από 27 χρόνια ανομίας, χτυπάει σαν χταπόδι τα συμφέροντα και τη διαπλοκή και εισπράττει από τους μεγάλους επιχειρηματίες της χώρας εκατομμύρια ευρώ τα οποία θα χρησιμοποιήσει δήθεν για την στήριξη των μη προνομιούχων.
Αν ο νόμος βγει αντισυνταγματικός, όπως αναγκάστηκε να παραδεχθεί χτες ο κ.Παππάς ,το τηλεοπτικό τοπίο επιστρέφει στα παλιά. Με όλα τα ιδιωτικά κανάλια ανοιχτά- ανάμεσά τους και το τρισκατάρατο για τον ΣΥΡΙΖΑ «Μέγκα»- οι προκαταβολές που εισέπραξε το κράτος από τις τέσσερις άδειες θα πρέπει να επιστραφούν και η διαπλοκή θα ανθίσει και πάλι. Με όλα τα κανάλια πλέον να στοχοποιούν την κατώτερη των περιστάσεων και επιπόλαιη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που τάκανε θάλασσα και στον τομέα αυτό.
Δεν είναι σαφές τι πολιτικές συνέπειες μπορεί νάχει μια τέτοια εξέλιξη για το πολιτικό σκηνικό της χώρας και κατά πόσο θα είναι προάγγελος πολιτικών εξελίξεων -ακόμη και εκλογών.
Είναι σαφές πάντως ότι και πάλι η κυβέρνηση Τσίπρα έδειξε την διοικητική της ανεπάρκεια και την απόλυτη ανικανότητά της να χειρισθεί με σοβαρό τρόπο ένα σημαντικό ζήτημα. Παίζοντας και πάλι επικοινωνιακά παιχνίδι υψηλού ρίσκου που της γύρισαν μπούμεραγκ.
Όπως πολλές φορές έχει γράψει αυτή η στήλη, αν οι κυβερνώντες είχαν λίγο μυαλό και δεν ζούσαν στο χώρο των ιδεοληψιών,των πυροτεχνημάτων και των δημοψηφισμάτων για τα μάτια του κόσμου, θα είχαν αυτή τη στιγμή κλείσει το θέμα των τηλεοπτικών αδειών κοντά στα συμφέροντα της κυβέρνησης Τσίπρα και του ελληνικού λαού με επιστροφή στην νομιμότητα και χωρίς νάχει ανοίξει μύτη.
Αρκεί να άφηναν το ΕΣΡ ( που έσπευσε να καταργήσει σε μια μέρα ο κ. Παππάς ) να δώσει όσες άδειες ήθελαν οι ενδιαφερόμενοι έναντι ενός λογικού ποσού (π.χ. 15-20 εκατομμυρίων ευρώ τη μία για 10 χρόνια) συγκεντρώνοντας εύκολα σχεδόν 200 εκατομμύρια από περισσότερους παίκτες κι όχι από τους τέσσερις με τη μεγαλύτερη «πορτοφόλα».
Μία τέτοια διαδικασία θα επέτρεπε στην κυβέρνηση να υποστηρίξει ότι έβαλε τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο , το οποίο επέστρεψε στην νομιμότητα, ότι συγκέντρωσε ένα σημαντικό ποσό που θα το διανείμει στους οικονομικά ανίσχυρους ενώ εκ των πραγμάτων η είσοδος αρκετών νέων παιχτών στην πίτα των ειδήσεων θα αποδυνάμωνε την πολιτική ισχύ κάποιων καναλιών-πυλώνων της ενημέρωσης.
Παράλληλα η αδειοδότηση περισσότερων σταθμών εκτός απόμεγαλύτερη πολυφωνία και πλουραλισμό θα ενίσχυε τις θέσεις εργασίας στην βιομηχανία της τηλεόρασης αυξάνοντας τα φορολογικά και ασφαλιστικά έσοδα του κράτους και θα προκαλούσε το αντίθετο ακριβώς αποτέλεσμα από τις σημερινές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας δημοσιογράφων και τεχνικών έξω από το Μαξίμου που χάνουν τις δουλειές τους ενώ εργάζονταν σε υγιή τηλεοπτικά μέσα ,μόνο και μόνο επειδή η κυβέρνηση αποφάσισε αυθαίρετα ότι τα ιδιωτικά κανάλια πρέπει με το ζόρι να είναι τέσσερα!
Βεβαίως μία διαδικασία ανοιχτή και δημοκρατική είναι αντίθετη στις αντιλήψεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ηγετικής του ομάδας η οποία επιχειρεί να ελέγξει τα ΜΜΕ , και να πάρει την ρεβάνς για την Αριστερά του περιθωρίου που ερμηνεύει τον κόσμο μέσα από την ιδεολογική στενότητα της κομμουνιστικής λογικής.
Μία ανοιχτή διαδικασία ,επίσης, δεν θα επέτρεπε στον κ.Τσίπρα να «κοκορευτεί» στο Συνέδριο του κόμματος και να πουλήσει «αριστεριλίκι» στους συντρόφους του ότι ταπείνωσε τους μεγάλους επιχειρηματίες της χώρας.
Ότι δηλαδή «έκλεισε επί τρία μερόνυχτα μέσα στα καμαράκια της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης όλους αυτούς που φάνταζαν τεράστιοι , ογκόλιθοι , ανίκητοι και μεγαθήρια » για να δείξει ότι δεν ήσαν τίποτα άλλο από απλούς επιχειρηματίες σαν όλους τους άλλους και δεν έβγαιναν από κει για έπρεπε να τηρηθεί ο νόμος» .Ένας νόμος που ράφτηκε στα μέτρα του ΣΥΡΙΖΑ αλλά όχι στα μέτρα μιας σύγχρονης Δημοκρατίας.
Όπως λέει ,όμως, ο λαός «τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους κώλους».
