Τίποτε δεν καθιστά γελοιότερη τη διακήρυξη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ περί μετάβασης της χώρας σε μια «νέα Μεταπολίτευση» από τις αθλιότητες που διέπραξαν στη Θεσσαλονίκη οι δύο κυβερνητικοί εταίροι από κοινού με τους χούλιγκαν του No Border Camp 2016. Λέω από κοινού, γιατί η δεκαήμερη κατάληψη και οι βανδαλισμοί στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, όπως και οι λοιπές καταστροφές στην πόλη από την εμπροσθοφυλακή του διεθνούς «πολιτικού» τραμπουκισμού, έγιναν με την αγαστή συνεργασία της κυβέρνησης· για την ακρίβεια, με την ηθική της αυτουργία. Και ο ηθικός αυτουργός σε περιπτώσεις όπως αυτές δεν είναι λιγότερο ένοχος από τους φυσικούς αυτουργούς. Λέτε να μη γνώριζε ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Τόσκας ότι οι αυταρέσκως αυτοαποκαλούμενοι αντιεξουσιαστές επρόκειτο να καταλάβουν το Αριστοτέλειο; Να αγνοούσε ότι στις καταλήψεις αυτού του είδους η βία διαχέεται και εκτός πανεπιστημίου, ακόμη και όταν η Αστυνομία προσπαθεί να την ανακόψει –πόσω μάλλον όταν έχει λάβει διαταγή να παραμείνει απαθής; Γι’ αυτό και οι δηλώσεις του μετά το τέλος των βανδαλισμών αποτελούν μνημείο αναισχυντίας.
Αφού ο κ. Τόσκας απαγόρευσε στην Αστυνομία να προστατεύσει το Πανεπιστήμιο, παρά τις συνεχείς εκκλήσεις του πρύτανη προς τούτο, μετά το συνολικό τέλος των καταστροφών στο Πανεπιστήμιο και στην πόλη, εξήρε την «ψύχραιμη στάση της»! Η Αστυνομία, είπε, «δεν πρέπει να επεμβαίνει διότι προέχει η διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης». Με άλλα λόγια, για τον κ. υπουργό η κατάληψη και οι καταστροφές στο Πανεπιστήμιο, οι βανδαλισμοί στο δημαρχιακό κατάστημα, οι επιθέσεις στα καταστήματα της πόλης και στα λεωφορεία της δεν διατάραξαν την κοινωνική ειρήνη.
«Οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης σήμερα» συνέχισε ο κ. υπουργός σεμνυνόμενος για την προστασία που εξασφάλισε κατά την «εκδήλωση» (όπως τη χαρακτήρισε σε άλλη τηλεοπτική του εμφάνιση) του No Border Camp 2016 «μπορούν να εκτιμήσουν αν διατηρήθηκε η κοινωνική ειρήνη». Δήλωση που εκφράζει την αντίληψη του κ. Τόσκα για την έννοια της κοινωνικής γαλήνης και που με τον τόνο της απευθύνεται και ως επίπληξη προς όσους «προσπαθούν να εκμεταλλευτούν μικροπολιτικά το γεγονός» δίνοντας «μια ψευδεπίγραφη απεικόνιση της πραγματικότητας»: λ.χ., προς τον πρύτανη του Αριστοτελείου που ζήτησε την προστασία της Αστυνομίας, αλλά και την επέμβασή της –όπως ορίζει ο νόμος –μετά την κατάληψη και τους βανδαλισμούς· ή προς τον δήμαρχο της Θεσσαλονίκης που μίλησε για εξευτελισμό του Αριστοτελείου και για τις ανεμπόδιστες καταστροφές των «Αλληλέγγυων» στο δημοτικό κτίριο και σε άλλα σημεία της πόλης· ή προς τη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου που με την ανακοίνωσή της στηλίτευσε τη στάση της κυβέρνησης. Είναι φανερό ότι ο κ. Τόσκας με την επίπληξή του αυτή καλεί τους παραπάνω να πάψουν να διαταράσσουν με δηλώσεις παραπλανητικές και ύποπτες την κοινωνική ειρήνη.
Αλλά ο κ. υπουργός είναι δίκαιος και αυστηρός προς πάσα κατεύθυνση. Διότι έτριξε τα δόντια του και προς τους αντιεξουσιαστές ομοϊδεάτες του στο θέμα της καταστολής. «Υπήρξαν και επιπτώσεις» παραδέχθηκε (ασήμαντες, βέβαια): «Ο χώρος που χρησιμοποιήθηκε: γι’ αυτόν τον χώρο έπρεπε να έχουν πάρει άδεια. Εγώ δεν μασάω τα λόγια μου. Η χρήση των δημόσιων χώρων πρέπει να γίνεται με άδεια». Οσο για το τελικό του εξαγόμενο για τα γεγονότα, «τα πράγματα λύθηκαν με τον καλύτερο τρόπο» δήλωσε περήφανα συγχαίροντας την Αστυνομία (δηλαδή, τον εαυτό του και τον κ. Τσίπρα) γιατί «κράτησε [-σαν] τη σωστή ισόρροπη στάση»!
Δύο πράγματα θα πρέπει να συμβαίνουν με αυτές τις δηλώσεις: ή ο κ. Τόσκας πιστεύει αυτά που λέει, οπότε είναι ηλίθιος· ή ο κ. Τόσκας δεν είναι ηλίθιος. Και επειδή από την εν γένει πολιτεία του έχει καταστεί περισσότερο από σαφές ότι ο δείκτης ευφυΐας του υπερβαίνει κατά πολύ τον μέσο όρο, θα λέγαμε ότι με το μέγεθος του κυνισμού του ο σημερινός επιφορτισμένος με την προστασία του πολίτη υπουργός είναι –διαφορετικά από τον αποπεμφθέντα ανεπαρκή προκάτοχό του κ. Πανούση –ο ιδεώδης άνθρωπος γι’ αυτή τη θέση σε μια κυβέρνηση όπως αυτή των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Αλλά για να επιστρέψουμε στον ευαγγελισμό της «νέας Μεταπολίτευσης» του κ. Τσίπρα. Είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί όσο δεν εξαλείφεται μία από τις βασικές αιτίες της κοινωνικής μας διαταραχής τις τέσσερις τελευταίες δεκαετίες; Αναφέρομαι στην ανεξέλεγκτη δράση των πάσης φύσεως (κουκουλοφόρων και μη) «αντιεξουσιαστών», την οποία δεν είχαν το σθένος να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά οι προ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κυβερνήσεις και την οποία ενθαρρύνει, με την αντικατασταλτική λαγνεία της, η παρούσα κυβέρνηση. Δράση που κατά βάση πηγάζει και τροφοδοτείται από τον παγκοσμίου πρωτοτυπίας θεσμό του λεγόμενου πανεπιστημιακού ασύλου. Οσο αυτή η πηγή της ανομίας δεν καταργείται θα παραμένουμε εξακολουθητικά Μεταπολίτευση.
Ο κ. Νάσος Βαγενάς είναι ομότιμος καθηγητής της Θεωρίας και Κριτικής της Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
