Επειτα από έναν μήνα της πιο μαύρης, μαζικής και γενικευμένης διεθνούς προπαγάνδας που έγινε ποτέ, έπειτα από μία άγρια πολιτική δολοφονία που συντάραξε την πιο παλιά και εύρυθμη λειτουργούσα δημοκρατία στον κόσμο, έπειτα από μαζικές περί του αντιθέτου δημοσκοπικές προγνώσεις μέχρι και το «και ένα» της κάλπης, έπειτα τόνους σπέκουλας, φόβου και λάσπης, αλλά και έπειτα από ένα δημοψήφισμα το οποίο το πολέμησε η ίδια η κυβέρνηση που το προκήρυξε και, τέλος, παρά το γεγονός ότι ολόκληρα τμήματα της χώρας είχαν, για τους δικούς τους εσωτερικούς και άσχετους λόγους κλείνει εξ αρχής προς την παραμονή στην Ε.Ε., ο βρετανικός λαός αποφάσισε: η Μεγάλη Βρετανία εγκαταλείπει την γερμανική Ευρώπη και οι βρετανοί πολίτες ανακτούν τον έλεγχο της πατρίδας τους.
Οι βρετανοί προσήλθαν μαζικά στις κάλπες, σε ποσοστά πρωτοφανή για το σύγχρονο δυτικό κόσμο, γεγονός που δείχνει πόσο βαθιά σημασία και πόση σοβαρότητα απέδωσαν στην ιστορική αυτή αναμέτρηση η οποία θα αλλάξει τα πάντα στην Ευρώπη: μία Ευρώπη που απέτυχε οικτρά ακριβώς επειδή πρώτη η ίδια αθέτησε το σκοπό και τον θεμελιακό της ρόλο: να λειτουργήσει ενωτικά, συλλογικά, σαν κοινό σπίτι, όπως συνέβαινε στις δεκαετίες από την ίδρυσή της μέχρι και την επανένωση της Γερμανίας το 1990. Αντί γι αυτό, λειτούργησε -και εξακολουθεί να λειτουργεί- ως προκάλυμμα της νέας γερμανικής ηγεμονίας. Να μην κάνει τίποτε άλλο παρά να συμβάλλει με κάθε τρόπο στην μετατροπή ενός ευγενούς κοινού οράματος σε εργαλείο επίτευξης των εθνικών οικονομικών και πολιτικών στόχων του Βερολίνου, το οποίο εδώ και λίγα χρόνια, με αφορμή μάλιστα την κρίση χρέους στην Ελλάδα και αλλού, έστησε μια ολιστική μορφή άτυπης ηγεμονίας από την οποία τίποτα και κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει.
Σήμερα τα χαράματα, ξεκίνησε η αρχή του τέλους αυτής ακριβώς της ηγεμονίας.
Η πορεία δεν θα είναι εύκολη.
Όμως, ενώ η ελευθερία ουδέποτε υπήρξε εύκολη υπόθεση, ήταν, είναι και θα είναι η βάση του δυτικού κόσμου, των επιτευγμάτων και του πολιτισμού του. Χωρίς αυτήν, το αρχέτυπο της δημοκρατικής και φιλελεύθερης Δύσης, δεν υφίσταται.
Ο Θεός έσωσε τη Βασίλισσα. ΄Η, για την ακρίβεια, ο λαός της Βρετανίας, ο οποίος απέδειξε για πολλοστή φορά στην ιστορία του ότι δεν εκβιάζεται – κάτι που θα έπρεπε να σεβαστούν περισσότερο εκείνοι που τα θέλουν όλα δικά τους στην Ευρώπη του 21ου αιώνα.
Και μαζί με τη Βασίλισσα, έσωσε και πολλούς άλλους, εντός και, ενδεχομένως, εκτός των υπερήφανων βρετανικών νησιών…
