«Στην κατάμεστη «Αθηναΐδα», παρουσία εκπροσώπων και των διεθνών ΜΜΕ, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ έθεσε προχθές με οριακό τρόπο το δίλημμα «Μνημόνιο ή ΣΥΡΙΖΑ» επιχειρώντας να εκτοπίσει πλήρως από το «κάδρο» τις πολιτικές δυνάμεις εκείνες που επιδιώκουν στον έναν ή στον άλλον βαθμό βελτίωση των όρων του μνημονίου με στόχο τη σταδιακή απεμπλοκή της χώρας από αυτό. Με τη δυναμική που καταγράφεται υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ και έχοντας επιλέξει τη στρατηγική της ρήξης, ο κ. Τσίπρας ξεκαθάρισε πως «ούτε είναι ρεαλιστική η λεγόμενη σταδιακή αποδέσμευση ή απαγκίστρωση από το μνημόνιο» ούτε υπάρχει «περισσότερο ή λιγότερο κακό μνημόνιο».
Τα παραπάνω έγραφε στο Βήμα της 3ης Ιουνίου 2012, στο κρίσιμο εκλογικό μεσοδιάστημα ο συνάδελφος Ζώης Τσώλης, από το εν λόγω άρθρο του οποίου η σημερινή στήλη, εν όψει της επερχόμενης σαρωτικής μνημονιακής κοινοβουλευτικής διαδικασίας το Σαββατοκύριακο, δανείζεται και όλα όσα ακολουθούν και στα οποία ο αρχισυντάκτης Οικονομικού του Βήματος σημείωνε τη θεμελιώδη αντίφαση: «Η Κουμουνδούρου εμμένει σε καταγγελία του μνημονίου αλλά ζητεί τη στήριξη των τραπεζών με ευρωπαϊκά λεφτά»…
Ακολουθούν αποσπάσματα από εκείνη την ομιλία Τσίπρα και το κείμενο του συναδέλφου Ζώη Τσώλη. Για να θυμούνται οι πιο παλιοί, για να μαθαίνουν οι νεώτεροι και για να καταλάβουμε, όλοι μας, παλιοί και νέοι, που έχουμε μπλέξει… Δεν χρειάζεται να προσθέσει κανείς απολύτως τίποτε άλλο. Ας διαβάσουν όλοι. Και ας κρίνουν.
«Επίσης, σε μια ένδειξη πολιτικής πυγμής, ο κ. Τσίπρας απέρριψε και τις προτάσεις που έχουν γίνει από άλλες πολιτικές δυνάμεις για χρονική επέκταση της εφαρμογής των μέτρων του μνημονίου, επισημαίνοντας ότι επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής χωρίς αλλαγή της μνημονιακής πολιτικής σημαίνει μικρότερο από το προβλεπόμενο πρωτογενές πλεόνασμα και αυτό δεν συνεπάγεται ανάπτυξη αλλά μεγαλύτερο δανεισμό από την τρόικα ή γενναίο «κούρεμα» του θεσμικού και διακρατικού χρέους.
«Πρώτη πράξη της κυβέρνησης της Αριστεράς, αμέσως μόλις συγκροτηθεί η νέα Βουλή, θα είναι η ακύρωση του μνημονίου και των εφαρμοστικών νόμων του. Θα το αντικαταστήσουμε με το Εθνικό Σχέδιο Ανόρθωσης για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη».
Αυτή η φράση, που συμπυκνώνει κατά τον κ. Τσίπρα το δίλημμα «μνημόνιο ή ΣΥΡΙΖΑ», δεν απαντά στο καθοριστικό ερώτημα «πού θα βρεθούν τα λεφτά». Οπως σχολίαζαν ευρωπαϊκές πηγές, η μονομερής καταγγελία του μνημονίου σημαίνει αυτόματα «παύση» της καταβολής των δόσεων της βοήθειας που ανέρχεται σε 14,1 δισ. ευρώ ως το τέλος του 2012.
Κατά την παρουσίαση ο κ. Τσίπρας πρόσθεσε ότι «αμέσως μετά την ακύρωση του μνημονίου, η νέα κυβέρνηση θα καταγγείλει τους επαχθείς όρους και θα ζητήσει την επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης».
Οι προτάσεις των οικονομολόγων της Κουμουνδούρου
* Ακύρωση του μνημονίου και των εφαρμοστικών νόμων.
* Επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης.
* Νέα αναδιαπραγμάτευση του χρέους με στόχο τη δραστική μείωσή του ή ένα μορατόριουμ και αναστολή πληρωμών των τόκων για ένα διάστημα.
* Κατάργηση αποφάσεων που προέβλεπαν μείωση 22% του κατώτερου μισθού και 32% του μισθού για νέους κάτω των 22 ετών.
* Επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ και του επιδόματος ανεργίας στα 461,5 ευρώ (συμφωνεί με τη ΝΔ).
* Το επίδομα ανεργίας θα χορηγείται για διπλάσιο χρόνο από τον σημερινό, για δύο χρόνια (συμφωνεί με τη ΝΔ και το ΠαΣοΚ).
* Υποχρεωτική επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων.
* Κατάργηση των ειδικών επιβαρύνσεων για τα μικρομεσαία εισοδήματα και κυρίως για ανέργους, χαμηλόμισθους και όσους ζουν στα όρια της φτώχειας.
* Ολική ή μερική διαγραφή των δανειακών υποχρεώσεων των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων
* Φορολόγηση του πλούτου για αύξηση εσόδων 1% του ΑΕΠ (2 δισ. ευρώ) κάθε χρόνο για μία τετραετία.
* Αμεση κατάρτιση Περιουσιολογίου (προβλέπεται στο μνημόνιο).
* Επανεξέταση όλων των ειδικών φορολογικών καθεστώτων.
* Σταδιακή μείωση του ΦΠΑ, ιδιαίτερα σε είδη λαϊκής κατανάλωσης (συμφωνεί με τη ΝΔ).
* Αμεση μείωση ΦΠΑ στην εστίαση και στον τουρισμό (συμφωνεί με τη ΝΔ και το ΠαΣοΚ).
* Κατάργηση των φοροαπαλλαγών για τη ναυτιλία, ύστερα από συνεννόηση.
* Ρύθμιση των αγροτικών χρεών στις τράπεζες.»
