Στο ερώτημα ταξικός πόλεμος ή κοινωνική ειρήνη, η απάντηση για την πλειοψηφία των πολιτών που απεχθάνονται και το ταξικό μίσος, είναι αυτονόητη: κοινωνική ειρήνη.
Στη χώρα χρειάζεται άμεσα να επέλθει ηρεμία σε όλα τα επίπεδα και να υπάρξει το μέγιστο επίπεδο συνεννόησης και συναίνεσης.
Να σηκώσουν όλοι τα μανίκια και να στρωθούν στη δουλειά. Είναι τόσο εύκολο και συνάμα τόσο δύσκολο.
Η κυβέρνηση έχει συγκεκριμένο έργο να επιτελέσει και πρέπει να κάνει τη δουλειά της με μεγαλύτερη ένταση και διορθώνοντας λανθασμένες επιλογές, όπως π.χ. στο ασφαλιστικό.
Από την άλλη πλευρά η αντιπολίτευση, οφείλει να είναι σοβαρή, να μην επιλέγει υψηλές αντιπολιτευτικές κορώνες και να καταθέτει προτάσεις, εάν θέλει πραγματικά να βοηθήσει την κατάσταση.
Στη χώρα πρέπει άμεσα να διαμορφωθεί κλίμα ευρύτερης συναίνεσης και εθνικής συνεννόησης. Υπάρχει λόγος άγονων συγκρούσεων, πάνω στο…«πτώμα» της ελληνικής οικονομίας που πρέπει να συμβάλλουν όλοι με υπευθυνότητα να την αναστήσουν;
Μόνο μέσα σε κλίμα εθνικής συναίνεσης και συνεννόησης μπορούν να αντιμετωπιστούν τα μείζονα και κρίσιμα προβλήματα. Δεν είναι δύσκολο να γίνει, αρκεί όλοι να αντιληφθούν τι συμβαίνει και να προσπαθήσουν να βρεθεί κοινός τόπος, παρά τις γνωστές ιδεολογικές διαφορές και πολιτικές διαφωνίες που υπάρχουν.
Είναι γνωστές και σεβαστές οι διαφορές που υπάρχουν και προφανώς δεν πρέπει να μηδενίζονται. Μπορούν όμως όλοι, κυβέρνηση, κόμματα της αντιπολίτευσης, υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας, να συμβάλλουν, για να βρεθούν αυτές οι συναινέσεις, με στόχο την εθνική συνεννόηση, στα κρίσιμα θέματα.
Δυστυχώς μέχρι σήμερα διαπιστώνεται η δημιουργία κλίματος αχρείαστης αντιπαράθεσης. Αυτό δεν πρέπει να συνεχιστεί, καθώς έρχονται δύσκολες μέρες, διλήμματα σε διάφορα θέματα.
Ως εκ τούτου οφείλουν όλοι να κινηθούν σε εθνική γραμμή, παρά τις διαφορές τους, ώστε να υπάρξει, όσο εφικτό είναι αυτό, κοινή γραμμή αποφάσεων για το κοινό καλό.