Κάθε εβδομάδα, οι φωστήρες της κυβέρνησης πλασάρουν και από μια συνταγή για να λύσουν υποτίθεται το πρόβλημα του ασφαλιστικού συστήματος. Μέχρι πριν λίγες μέρες η μαγική λύση ήταν η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών. Μόλις όμως άρχισαν οι ενστάσεις από στελέχη της τρόικας βγήκε άλλος άσσος από το μανίκι… Φόρος στις τραπεζικές συναλλαγές για να καλυφθεί ένα μέρος τουλάχιστον των αναζητούμενων πόρων.
Έτσι χωρίς πρόγραμμα, χωρίς μελέτη των επιπτώσεων, χωρίς να σκεφτούν τις ευρύτερες επιπτώσεις που μπορεί να έχει ένας τέτοιος φόρος. Γιατί στην Ελλάδα η εύκολη λύση για κάθε πρόβλημα είναι να επιβάλλεται και ένας ακόμα φόρος. Το γεγονός ότι η οικονομία, οι επιχειρήσεις, οι πολίτες έχουν γονατίσει από την υπερφορολόγηση, κανείς δεν φαίνεται να το σκέφτεται, κανένα κυβερνητικό στέλεχος δεν απασχολεί…
Το πιο παραγωγικό κομμάτι της οικονομίας, που προσπαθεί να επιβιώσει μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, μέσα στην ύφεση και την αβεβαιότητα, εξακολουθεί να θεωρείται από την κυβέρνηση ως υποζύγιο που πρέπει να του αφαιρεθεί και η τελευταία ικμάδα που του απομένει προκειμένου να καλυφθούν οι όποιες τρύπες προκύπτουν. Ξεζουμίζουν την …αγελάδα, αδιαφορώντας αν στο τέλος εκμετρήσει το ζην, όπως ήδη έχει συμβεί με εκατοντάδες επιχειρήσεις.
Αντί να προσπαθήσουν να βοηθήσουν τις επιχειρήσεις που αντέχουν ακόμα να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν, για να δημιουργήσουν και κάποιες νέες θέσεις εργασίας, προσθέτουν φόρους επί φόρων, με συνέπεια να τις οδηγούν σε αδιέξοδο. Μόνο που αυτή η πολιτική ούτε στη λύση του ασφαλιστικού θα οδηγήσει, ούτε στην έξοδο από το τούνελ της ύφεσης. Διογκώνει απλώς την παραοικονομία, οδηγεί τις επιχειρήσεις σε φυγή, τους εργαζόμενους στην ανεργία και τα δημόσια οικονομικά σε νέο φαύλο κύκλο περικοπών και φόρων…
Εύκολες λύσεις προφανώς δεν υπάρχουν. Αλλά τα μπαλώματα και οι φοροεπιδρομές επίσης δεν οδηγούν πουθενά. Αν δεν υπάρξει ένα συνολικό σχέδιο εθνικής οικονομικής ανασυγκρότησης, χωρίς ιδεοληψίες και παρωπίδες, κανένας φόρος, καμιά περικοπή δεν πρόκειται να μας βγάλουν από το αδιέξοδο…
ΤΟ ΒΗΜΑ
