Τη φώναξε ο εννιάχρονος γιος της τις προάλλες και της είπε παίρνοντας το σοβαρό ύφος του: «Μαμά, νομίζω πως ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για κάτι που αισθάνομαι πως σε απασχολεί πολύ». «Σε ακούω». «Λοιπόν, πρέπει να ξεμπερδεύουμε με το θέμα του Αγιου Βασίλη. Είμαι πια μεγάλος και ξέρω πολύ καλά πως αν κάποιος πάει να μπει από την καμινάδα θα χτυπήσει, μπορεί και να πεθάνει, γιατί είναι πολύ στενή και βρώμικη. Επίσης, σας έχω δει με τον μπαμπά να συνεννοείστε κρυφά από εμένα, γουρλώνοντας τα μάτια σας. Ξέρω πως τα δώρα τα βάζετε εσείς κάτω από το δέντρο, όταν κοιμάμαι. Τέλος, γνωρίζω πως ο Αγιος Βασίλης είναι δημιούργημα της Coca-Cola». Αυτό το τελευταίο πού το είχε μάθει; «Τα παιδιά σήμερα μπαίνουν και ψάχνουν τα πάντα στο Internet, δεν μπορείς να τους κρύψεις τίποτα» μου εξήγησε η φίλη μου.
Ετσι, µε συνοπτικές διαδικασίες, και με τη βοήθεια του Διαδικτύου, η οικογένειά της ξεμπέρδεψε μια και καλή με τον στρουμπουλό, κοκκινοντυμένο παππού. Μερικές ημέρες αργότερα βρέθηκα μπροστά σε μία ακόμη, πιο βάρβαρη, αποκαθήλωσή του: Οι μεγάλοι πίναμε καφέ, δίπλα μας τα παιδιά έπαιζαν, ο Γιαννάκης είχε φορέσει το εορταστικό κόκκινο σκουφί με τη φούντα και έλεγε στους φίλους του: «Εγώ είμαι ο Αγιος Βασίλης. Θα μου πείτε «Ηρθες, Αγιε Βασίλη;»». «Αγιε Βασίλη, ήρθες;» πετάχτηκε για να προλάβει τους άλλους ένας μπόμπιρας. «Ηρθα να αγοράσω τα κοσμήματά σας σε τιμές κοσμήματος και όχι απλώς χρυσού» απάντησε ο Γιαννάκης. Κόκαλο εμείς! «Τι παιχνίδι είναι αυτό;». «Το έπαιζε ένας κύριος στην τηλεόραση». «Τον Ριχάρδο τούς βάζεις και παρακολουθούν;» στράφηκε ο μπαμπάς του μικρού προς τη μαμά του, η μαμά απάντησε πως δεν τους επιτρέπει να βλέπουν πολλή τηλεόραση, αλλά ο Ριχάρδος βγαίνει στο γυαλί κάθε δέκα λεπτά. Αρχίσαμε όλοι να συζητάμε για το πόσο χάλια είναι το πρόγραμμα και για το πόσο τα παιδιά επηρεάζονται αρνητικά από αυτά που βλέπουν. Τον καιρό του Μνημονίου ο Αγιος Βασίλης παίρνει τη μορφή ενεχυροδανειστή. Αυτό και αν είναι υποβιβασμός. Και εξευτελισμός, βεβαίως βεβαίως.
Τα παράδοξα περιστατικά δεν σταματούν εδώ: Ο Θανασάκης, στραβόξυλο από κούνια, αρνήθηκε να στείλει γράμμα στον Αγιο Βασίλη, τον οποίο χαρακτήρισε σε άψογη αγγλική «fake», και έστειλε στον Iron Man. «Καταλαβαίνεις τώρα, αν του αγοράσω ό,τι έχει ζητήσει, θα πιστέψει ότι ο Iron Man, κατά συνέπεια και όλοι οι άλλοι υπερήρωες, είναι αληθινοί!» λέει με απόγνωση η δόλια του η μάνα. Η δε Χριστινούλα –οπαδός της σύγχρονης τεχνολογίας –γυρίζει την πλάτη στην παλιά παραδοσιακή φωτογραφία στα γόνατα του Αγιου Βασίλη και κάθε φορά που βλέπει τον γέροντα με τη γενειάδα στα εμπορικά κέντρα και στην πλατεία Συντάγματος ζητάει από τη μαμά της το κινητό τηλέφωνό της για να βγάλει μόνη μία selfie μαζί του.
Θραύση κάνουν, την ίδια στιγµή, τα online παιχνίδια όπου στοχεύεις και πυροβολείς τον άγιο ενώ πετάει με το άρμα του στον ουρανό. Οποιος καταφέρει να τον ρίξει αλλά και να σκοτώσει τους οκτώ ταράνδους που τον σέρνουν παίρνει έξτρα πόντους και μπαίνει στην κλήρωση για το μεγάλο δώρο, δύο εισιτήρια για την επόμενη συναυλία της Λάνα Ντελ Ρέι. Είναι γεγονός: ο Santa περνάει στη νέα εποχή της αμφισβήτησης-αποκαθήλωσης, αλλά και της τεχνολογίας που μπορεί να τον αντικαταστήσει με κάποιο ανθρωποειδές (ή μάλλον… αγιοειδές στην περίπτωσή του), με τη ρέπλικα η οποία και θα κάνει τη δουλειά του καλύτερα και θα έχει μεγαλύτερο γκελ στα σημερινά παιδάκια από ό,τι ένας ντεμοντέ παππούς με εκκεντρικό ντύσιμο. Τα πράγματα, οι ανάγκες, οι… άγιοί μας αλλάζουν. Τα παιδιά, όμως, συνεχίζουν να έχουν ανάγκη από παραμύθια. Ο Santa νέας γενιάς είναι, νομίζω, ζήτημα χρόνου. Απομένει να δούμε τι μορφή θα έχει και πόσα like θα μαζέψει στη σελίδα του στο Facebook.
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
