Φαγώθηκαν όλοι αυτές τις μέρες με το αν είναι ή δεν είναι υπαρκτή η έκθεση της γερμανικής πρεσβείας στην Αθήνα που φέρεται να χαρακτηρίζει την Ελλάδα «ακυβέρνητο καράβι». Μα πόση σημασία έχει άραγε το αν υπάρχει ή όχι η έκθεση;
Δεν έχει την παραμικρή. Για δύο λόγους: Πρώτον, επειδή αυτό που φέρεται να υποστηρίζει είναι λανθασμένο. Και, δεύτερον, επειδή, άσχετα με το αν υπάρχει η δεν υπάρχει τέτοια έκθεση, τίποτα απολύτως δεν αλλάζει.
Η θέση ότι η Ελλάδα είναι ακυβέρνητη είναι παντελώς ανακριβής: αντιθέτως, κυβερνάται πολύ σφιχτά, σε βαθμό στραγγαλιστικό. Απλώς, κυβερνάται όχι από την Αθήνα μα από το Βερολίνο. Κι όποιος το αρνηθεί αυτό, ότι δηλαδή οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν πλέον επί της ουσίας καταργηθεί ως προς το ρόλο που θα όφειλαν να έχουν, προφανώς είτε δεν κατανοεί την πραγματικότητα, είτε δεν θέλει να την παραδεχθεί.
Τώρα βέβαια, όταν οι Γερμανοί λένε ότι η Ελλάδα είναι ακυβέρνητο καράβι, προφανώς εννοούν όχι το από ποιον κυβερνάται, αυτό είναι δεδομένο, αλλά το αν κυβερνάται με την αποτελεσματικότητα που εκείνοι θέλουν. Εν τάξει, ας δώσουν λίγο χρόνο ακόμα: πρώτη φορά Αριστερά έχουν στην υπηρεσία τους, η κυβέρνηση μαθαίνει γρήγορα, πολύ γρήγορα… Τόσο που ακόμα και ο υπουργός Οικονομικών της Αυστρίας είπε προχθές ότι η Ελλάδα έκανε με τον τρίτο μνημόνιο όσα δεν έκανε με τα δύο προηγούμενα μαζί…
Πέραν όλων αυτών πάντως, υπάρχει κι άλλος ένας λόγος για τον οποίο δεν έχει καμία αξία το αν υφίσταται ή όχι αυτό το έγγραφο – για την ιστορία πάντως, είναι προφανές ότι υφίσταται καθώς οι διαψεύσεις ήταν χλιαρές και απόμακρες.
Ο λόγος είναι ότι δεν κάνει καμία διαφορά το αν τα βάζει όλα αυτά η πρεσβεία της Γερμανίας στο χαρτί ή όχι. Είτε το κάνει είτε δεν το κάνει, και μόνο το γεγονός ότι μόλις βήξει ένα γερμανικό έντυπο η ελληνική κυβέρνηση παθαίνει πνευμονία, τα λέει όλα – από αυτή την άποψη έχει δίκιο η γερμανική εφημερίδα που σημειώνει ότι η αντίδραση του πρωθυπουργικού γραφείου δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να πιστοποιεί το αληθές του δημοσιεύματος…
Ο Τσίπρας πήρε την εξουσία με σύνθημα τον «μερκελισμό» και την ασκεί ως ο πιστότερος οπαδός του.
Αυτό δεν μπορεί να το κρύψει πια από κανέναν: ότι ήταν όλα για την εξουσία και μόνον γι αυτήν.
Τώρα, απλώς έρχεται ο λογαριασμός…