Κάποιοι συνεχίζουν να λαϊκίζουν ασύστολα υποστηρίζοντας ότι μια ενδεχόμενη αύξηση του ΦΠΑ στο βοδινό κρέας αντί της ιδιωτικής εκπαίδευσης επιβαρύνει τον οικονομικά ανίσχυρο πολίτη προς όφελος του ισχυρότερου οικονομικά που έχει τη δυνατότητα να μην στέλνει το παιδί του στο δημόσιο σχολείο.
Ας κάνουμε την αριθμητική. Μια μέση οικογένεια με ένα παιδί καταναλώνει την εβδομάδα περίπου δυο κιλά μοσχαρίσιο κρέας . Δηλαδή γύρω στα 100 κιλά το χρόνο που κοστίζουν με 10,5 ευρώ το κιλό που πωλείται σήμερα το κρέας ,1050 ευρώ . Από αυτά το 13 % είναι η αξία του ΦΠΑ δηλαδή 136,5 ευρώ το χρόνο .
Αν ο ΦΠΑ στο μοσχαρίσιο κρέας ανέβαινε στο 23 % , η ετήσια δαπάνη της οικογένειας θα αυξανόταν κατά 10 % στα 1155 ευρώ – δηλαδή 105 ευρώ περισσότερο ! Με άλλα λόγια η αύξηση του ΦΠΑ από το 13 % στο 23 % στο μοσχαρίσιο κρέας θα επιβάρυνε μία οικογένεια με 8,7 ευρώ το μήνα !
Αντίθετα εάν ο ΦΠΑ ανέβαινε από 0% που είναι σήμερα στο 23 % στην ιδιωτική εκπαίδευση ( βρεφονηπιακούς σταθμούς, ιδιωτικά σχολεία, φροντιστήρια) τα οποία κατά μέσο όρο κοστίζουν αυτή τη στιγμή σε μία μέση οικογένεια με ένα παιδί γύρω στα 5.000 ευρώ το χρόνο η ετήσια δαπάνη θα ανέβαινε κατά 1.150 ευρώ. Δηλαδή κατά 96 ευρώ περίπου το μήνα.
Άρα μία αύξηση του ΦΠΑ 23 % στο μοσχαρίσιο κρέας θα έχει ασήμαντη επίδραση στον οικογενειακό προϋπολογισμό μιας μέσης οικογένειας . Η οποία μπορεί πάντοτε να αντικαταστήσει μέρος του εισαγόμενου κατά 80 % μοσχαρίσιου κρέατος με εγχώριο παραγόμενο κοτόπουλο ή ψάρι αν δεν θέλει να έχει καμία επιβάρυνση στον προϋπολογισμό της τρώγοντας συγχρόνως πιο υγιεινά- ως γνωστόν την προηγούμενη βδομάδα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προειδοποίησε ότι το κόκκινο κρέας ενοχοποιείται για καρκίνο του παχέος εντέρου σε 50.000 Αμερικανούς κάθε χρόνο.
Από την άλλη πλευρά, μια αύξηση του ΦΠΑ στο 23 % στην ιδιωτική εκπαίδευση προκαλεί σημαντικές απώλειες στον οικογενειακό προϋπολογισμό . Αν εξαιρέσει ,μάλιστα, κανείς το ιδιωτικό σχολείο (που μπορεί να αντικατασταθεί με ένα δημόσιο) δεν υπάρχουν υποκατάστατα ούτε για το ιδιωτικό φροντιστήριο ούτε για τον ιδιωτικό παιδικό σταθμό – οι δημόσιοι παιδικοί σταθμοί είναι ελάχιστοι .
Το μόνο ,λοιπόν, που θα πετύχαινε μία αύξηση του ΦΠΑ στο 23 % στην ιδιωτική εκπαίδευση θα ήταν μερικές χιλιάδες από τα 80.000 παιδιά των ιδιωτικών να μεταφερθούν σε δημόσια σχολεία κάνοντας πιο δύσκολες τις ήδη οριακές συνθήκες που υπάρχουν στο δημόσιο σχολείο με τα 20.000 κενά σε καθηγητές.
Παράλληλα θα οδηγούσε στην βιομηχανία «μαύρων» ιδιωτικών φροντιστηρίων : ο οικονομικά ανίσχυρος πολίτης που επιθυμεί το παιδί του να κάνει φροντιστήριο για να μπει στο πανεπιστήμιο ή να μάθει μια ξένη γλώσσα μη μπορώντας να πληρώσει τα αυξημένα δίδακτρα θα κατέφευγε σε μεθόδους φοροδιαφυγής- να πληρώνει λιγότερα χωρίς (ή με μία εικονική) απόδειξη ,στερώντας από το κράτος το φορολογικό έσοδο για το οποίο υπήρξε η αύξηση του ΦΠΑ στο 23%!
Δυστυχώς ο λαϊκισμός πολλές φορές θολώνει την λογική -αν και η κυβέρνηση φαίνεται μετά τις «πενταροδεκάρες» του κ. Φίλη να προσανατολίζεται πλέον σε όσα έχουμε επανειλημμένα επισημάνει από αυτήν εδώ τη στήλη. Δηλαδή αύξηση της φορολογίας στο μοσχαρίσιο κρέας, στα ποτά και τα τσιγάρα κι όχι στην ιδιωτική εκπαίδευση.
