Ευτυχώς που νίκησε στις εκλογές η Αριστερά!… Οχι μόνο διότι κάποτε θα ερχόταν και η σειρά της, αλλά και διότι η κυβέρνηση Τσίπρα μπορεί να αξιοποιήσει την απειρία της περί το κυβερνάν και να λύσει δομικά προβλήματα της χώρας.
Πρώτα-πρώτα ας μιλήσουμε για τα λεγόμενα «μεγάλα συμφέροντα»:
Αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας, ο πρωτεργάτης της Μεταπολιτεύσεως Κωνσταντίνος Καραμανλής βίωσε τη γαλλογερμανική σύγκρουση για την εγκατάσταση της έγχρωμης τηλεόρασης στην Ελλάδα.
Οι Γάλλοι ζητούσαν να εγκατασταθεί το σύστημα SECAM, ενώ οι Γερμανοί απαιτούσαν να εφαρμοστεί το δικό τους σύστημα PAL. Ο Καραμανλής κατάφερε να τους έχει όλους ευχαριστημένους: μοίρασε τη δουλειά στα δύο, για να αποδειχθεί ότι τα μεγάλα συμφέροντα είναι πολυμορφικά και αχόρταγα. Η γαλλογερμανική αναμέτρηση συνεχίστηκε με την εδώ επικυριαρχία της γνωστής Siemens, ενώ η Γαλλία είχε πέραν του δικού της μεριδίου στα εξοπλιστικά προγράμματα και τα παράλληλα ενδιαφέροντα του Ζισκάρ ντ’ Εστέν. Απαιτούσε να «αγοράσει» τις εκτάσεις της μεσσηνιακής γης, οι οποίες σήμερα συναποτελούν το τουριστικό θέρετρο Costa Navarino. Ευτυχώς τα διαμάντια του Μποκάσα έσωσαν τους ελαιώνες και τις ακρογιαλιές.
Είναι προφανές ότι με κριτήρια πολιτικά και διεθνείς συμβιβασμούς υπηρετήθηκαν στο παρελθόν ξένα μεγάλα συμφέροντα και μαζί με αυτά οι εντόπιοι συνεταίροι τους.
Ολα τα προαναφερθέντα είναι χρήσιμο να υπενθυμίζονται σε εκείνους που ασκούν την εξουσία κατά περιόδους στην Ελλάδα. Αν στα τέλη της δεκαετίας του ’70 ξένα μεγάλα συμφέροντα πίεζαν την Αθήνα να αποδεχθεί αποικιοκρατικές συμφωνίες, τίποτε δεν έχει κατ’ ουσίαν αλλάξει ως σήμερα.
Ας σημειωθεί ότι οι εκπρόσωποι των δανειστών μας, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, εξυπηρετούν ταυτοχρόνως μεγάλα ξένα συμφέροντα. Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση των Αθηνών θα έχει παράλληλες διαπραγματεύσεις: από τη μία τα προαπαιτούμενα του Μνημονίου 3 και από την άλλη οι «μεγάλες δουλειές» που κατά κανόνα ενδιαφέρουν καθεμία πλείονες του ενός προμηθευτή. Οι Γερμανοί λ.χ. ενδιαφέρονται ανοικτά για τα περιφερειακά αεροδρόμια και τη ΔΕΗ για τα ενεργειακά. Για τη ΔΕΗ επίσης ενδιαφέρονται οι Γάλλοι. Ας ελπίσουμε ότι θα φαγωθούν μεταξύ τους προς όφελος της χώρας μας…
…η οποία έχει την ευκαιρία και τη δυνατότητα να δώσει εξετάσεις επιτυχημένης διακυβέρνησης απέναντι στους διεθνείς σαράφηδες και στα πολυμορφικά και αχόρταγα διεθνή μονοπώλια.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ