Αν υπάρχουν δύο στοιχεία που πρέπει να συγκρατήσει κανείς από τη χθεσινή τηλεοπτική οδύσσεια, αυτά δεν έχουν σε τίποτα να κάνουν ούτε με τις ερωτήσεις, ούτε, πολύ περισσότερο, με τις «απαντήσεις» που (δεν) δόθηκαν.
Το πρώτο στοιχείο είναι ότι η πολιτική ηγεσία μιας υπό διάλυση χώρας δεν θεώρησε απαραίτητο να επιτύχει το ελάχιστο αυτονόητο, να είναι δηλαδή σε θέση να αρχίσει στην ώρα της κι όχι με ένα τέταρτο και πλέον καθυστέρηση! Εχει σημασία; Πολύ μεγάλη: δείχνει τη λογική, την αντίληψη.
Το δεύτερο στοιχείο είναι το πόσο μακριά στέκεται αυτός ο ανόητος ξύλινος «(διά)λογος» από τη δραματική πραγματικότητα της χώρας και των ανθρώπων της: όλα αυτά είναι, επί της ουσίας, από άλλο πλανήτη…
Κατά τα λοιπά, μεγάλο μέρος της Ελλάδας ξενύχτησε χθες το βράδυ μπροστά στις τηλεοράσεις περιμένοντας, άραγε, τι; Αν πάντως περίμενε να πληροφορηθεί κάτι που ως χθες το απόγευμα δεν γνώριζε, κάτι κρίσιμο σε σχέση με τις εκλογές της 20ης του μηνός, ξενύχτησε εντελώς τζάμπα – αλλά είναι τέτοια η απελπισία στην Ελλάδα σήμερα που ίσως κάποιοι να ήλπιζαν να ακούσουν κάτι διαφορετικό… Αν πάλι όλοι αυτοί οι άνθρωποι ήθελαν να έχουν μια αφορμή για να εκτονωθούν, τότε, ναι: καλώς έκατσαν να το δουν, απ΄ την αρχή μέχρι το τέλος…
Όπως και να χει, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η χθεσινή αυτή τηλεοπτική οδύσσεια θα τροφοδοτεί, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τη δημόσια συζήτηση για όλες τις επόμενες ημέρες μέχρι την ερχόμενη Δευτέρα όταν θα γίνει η τηλεοπτική μονομαχία των δύο πρωταγωνιστών της αναμέτρησης, Τσίπρα και Μειμαράκη, όπου όλα τα χθεσινά θα ξεχαστούν και εκείνη η επόμενη τηλεοπτική οδύσσεια θα μονοπωλεί σχεδόν τις συζητήσεις μέχρι και την Κυριακή της κάλπης – και πάλι αδίκως: τίποτα νέο, είναι βέβαιο, δεν θα έχει ούτε και εκείνη να εισφέρει.
Το αληθινό ντιμπέιτ έχει τελειώσει από καιρό: για πρώτη φορά από την αρχή της κρίσης, έχουν πλέον διαμορφωθεί οριστικά τα δύο αληθινά στρατόπεδα και οι δυνάμεις τους είναι ήδη περίπου καταγεγραμμένες πριν καν στηθούν οι κάλπες. Αλλωστε, λίγες ώρες πριν το χθεσινό πρόγραμμα, ο πρόεδρος της Ευρωπαικής Επιτροπής Γιουνκέρ έσπευσε να υπενθυμίσει σε πολίτες και πολιτικούς ότι όλα αυτά καλά είναι, αλλά το πολιτικό πακέτο είναι κλειστό: με άλλα λόγια μπορεί να λένε ότι θέλουν, αλλά θα κάνουν αυτά που είναι να κάνουν…
Ηταν λοιπόν περιττό και το ξενύχτι για όποιον τουλάχιστον το υπέστη μήπως και ενημερωθεί. Οπως είναι όχι απλώς περιττή αλλά επιζήμια και κάθε κουβέντα δήθεν «σύγκρουσης» που βγαίνει από το στόμα των ανθρώπων που σε δέκα ημέρες από σήμερα θα σχηματίζουν, όπως όλα δείχνουν, μαζί κυβέρνηση (και οι υπόλοιποι όχι μαζί αντιπολίτευση) με βάση το δεδομένο οικονομικό πρόγραμμα της χώρας, όπου τα λόγια είναι ακόμα πιο περιττά και δεν χωρά τίποτα διαφορετικό από όσα όλοι μας πολύ καλά γνωρίζουμε…
