Ο όρκος του Χουλιαράκη

Λέω να αρχίσω σήμερα από τον νέο (υπηρεσιακό) «τσάρο της Οικονομίας», τον υπουργό Γ. Χουλιαράκη , τον άνθρωπο με τα αμέτρητα ξενύχτια, που πήρε πάνω του τις διαπραγματεύσεις για το τρίτο Μνημόνιο. Εντύπωση έκανε το γεγονός ότι ο κ. Χουλιαράκης ορκίστηκε με πολιτικό όρκο, μαζί με την υπουργό Παιδείας Φρόσω Κιάου και τον αναπληρωτή υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής Ι. Μουζάλα. Ο κ. Μουζάλας είναι γυναικολόγος-χειρουργός και μετέχει ενεργά στις δύσκολες αποστολές των Γιατρών Χωρίς Σύνορα και κάπως καταλαβαίνω γιατί προτίμησε τον πολιτικό όρκο. Η κυρία Κιάου δεν καταλαβαίνω πώς πήρε αυτή την απόφαση, αφού όταν ήταν και πάλι υπουργός Παιδείας στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Π. Πικραμμένου είχε ορκιστεί με θρησκευτικό όρκο. Ισως να άλλαξε απόψεις περί θρησκείας. Ο κ. Χουλιαράκης όμως;

nnn

Ο υπηρεσιακός υπουργός Οικονομικών ορκίστηκε με πολιτικό όρκο, όχι γιατί δεν πιστεύει, αλλά επειδή, όπως μου είπε, τάσσεται φανατικά υπέρ του διαχωρισμού Κράτους – Εκκλησίας: «Είναι αδιανόητο να υπάρχουν τιμητικά στρατιωτικά αγήματα στους επιταφίους στη Μεγάλη Παρασκευή ή στη λιτάνευση εικόνων» έλεγε. Ενώ ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρ. Αλεξιάδης (που ορκίστηκε με θρησκευτικό όρκο και μάλιστα έψελνε κατά διαστήματα μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο) έλεγε πως πρέπει να καταργηθούν διά νόμου τα στρατιωτικά αγήματα στις θρησκευτικές τελετές και τάσσεται και αυτός υπέρ του διαχωρισμού Εκκλησίας – Κράτους.

nnn

Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι ο κ. Χουλιαράκης ήταν το πρόσωπο της υπηρεσιακής κυβέρνησης που συγκέντρωσε το ενδιαφέρον και του Προέδρου της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλου αλλά και της πρωθυπουργού Βασιλικής Θάνου. Ο λόγος; Οπως ο ίδιος μου έλεγε, θα πέσει με τα μούτρα στη δουλειά, θα υπάρξουν και νέα ξενύχτια, αφού βρίσκονται σε εξέλιξη τα stress tests των τραπεζών, αλλά και το θέμα του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων, που συμφωνήθηκε στο τρίτο Μνημόνιο και, όπως είπε, παραμένει «ένα μεγάλο αγκάθι». Βεβαίως έχει να αντιμετωπίσει και τα προαπαιτούμενα και σε κάποια στιγμή διερωτήθηκε πώς είναι δυνατόν να περάσουν σύντομα (κατ’ απαίτηση και των πιστωτών μας) τη στιγμή που η Βουλή διαλύθηκε. Είπε όμως ότι μπορούν να περάσουν με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.

nnn

Περισσότερο αγχωμένος όμως από όλους φαινόταν ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρ. Αλεξιάδης, ο οποίος μάλιστα πραγματοποίησε και μια σύσκεψη (στα όρθια) με τον υπουργό Οικονομικών. Του είπε ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με τα έσοδα, ότι η στέρηση εισόδων ξεπερνά τα 3 δισ. ευρώ και ότι θα πρέπει να εξευρεθούν γρήγορα και άλλα 4 δισ. ευρώ για τις υποχρεώσεις του κράτους προς τρίτους. Ο κ. Χουλιαράκης του υποσχέθηκε ότι θα συζητήσουν το ζήτημα το απόγευμα της Παρασκευής.

Ηταν όλοι τους εκεί, ενωμένοι, αποδίδοντας τιμή σε ένα σπουδαίο πολιτικό στέλεχος, τον πρώην βουλευτή και υπουργό του ΠαΣοΚ Στέφανο Μανίκα, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 63 ετών. Η κηδεία του έγινε δημοσία δαπάνη από το Α’ Νεκροταφείο και στην τελευταία του κατοικία τον συνόδευσαν πολιτικοί από όλα τα κόμματα –Ευ. Βενιζέλος, Φώτης Κουβέλης, Ν. Βούτσης, Σ. Λυκούδης, Κ. Λαλιώτης και πολλοί άλλοι. Ο Στέφανος Μανίκας ένωσε και μάλιστα προεκλογικά όλες τις πολιτικές δυνάμεις.

Σε ποιον ανήκει το κτίριο της Κουμουνδούρου; Στον ΣΥΡΙΖΑ, θα βιαστείτε να πείτε και θα έχετε χάσει. Η Κουμουνδούρου ανήκει στον… Φώτη Κουβέλη! Το πώς και το γιατί εξηγούνται από τον έλληνα νομοθέτη και τη γνωστή, αγαπημένη, ελληνική Αριστερά. Βρισκόμαστε στο 1987, η ανανεωτική Αριστερά ονομάζεται ΕΑΡ και πραγματοποιεί οικονομική καμπάνια προκειμένου να αγοραστεί το κτίριο της Κουμουνδούρου. Οντως, βρίσκονται τα 80.000.000 δραχμές που κόστιζε, αν και φήμες της εποχής έκαναν λόγο για χρήματα από εφοπλιστή που δόθηκαν αλλά δεν έφτασαν ποτέ να πραγματοποιήσουν τον σκοπό για τον οποίο δόθηκαν, αλλά δεν τις πιστεύουμε. Και έρχεται η ώρα να αγοραστεί το κτίριο. Σε τίνος όνομα, όμως, θα αγοραζόταν εφόσον, χάρη στον σοφό νομοθέτη, τα κόμματα δεν είναι ξεκάθαρο αν διαθέτουν ή δεν διαθέτουν νομική προσωπικότητα, άρα το εάν δικαιούνται ή δεν δικαιούνται να έχουν περιουσία είναι σχετικό και μπορεί να εξαρτάται από τη νομολογία; Αποφασίζεται, λοιπόν, το κτίριο να αγοραστεί στα ονόματα των Λεωνίδα Κύρκου, Φώτη Κουβέλη και Στέργιου Πιτσιόρλα (του νυν προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ), όπερ και συνέβη. Οταν η ΕΑΡ προσχώρησε στον Συνασπισμό και ο κ. Πιτσιόρλας βρέθηκε στο πλάι του Νίκου Κωνσταντόπουλου ζήτησε τη μεταβίβαση του ποσοστού του. Ετσι, το ποσοστό του κ. Πιτσιόρλα μεταβιβάστηκε στον Λεωνίδα Κύρκο και μετά τον θάνατο του Λεωνίδα όλο το ποσοστό μεταβιβάστηκε στον Φώτη Κουβέλη. Τώρα, γιατί δεν το διεκδικεί ο Κουβέλης, δεν μπορώ να σας πληροφορήσω, αν και, όπως μου είπαν, μπορεί ανά πάσα στιγμή να αφήσει εκτός κτιρίου και τον Αλ. Τσίπρα και τους συριζαίους.