Εκτός ψηφοδελτίων και ο Γιάνης

Τελικά το… νεύμα που περίμενε από τον Αλ. Τσίπρα ο Γιάνης Βαρουφάκης για να εγκαταλείψει την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ έγινε. Μόνο που δεν έγινε απευθείας στον πρώην υπουργό Οικονομικών (αυτόν, αν θυμάστε, που ήθελε να χακάρει τα ΑΦΜ των ελλήνων καταθετών) αλλά στο κομματικό προεκλογικό επιτελείο. Ο κ. Τσίπρας έκανε ένα νεύμα στους κομματικούς στην Κουμουνδούρου λέγοντάς τους να μην τον συμπεριλάβουν στις εκλογικές λίστες. Οπως να μη συμπεριλάβουν και άλλους 43 βουλευτές που δεν ψήφισαν το τρίτο Μνημόνιο. Καλά, θα πείτε, γιατί 43 και όχι 44; Αφού μόνον οι 118 ψήφισαν. Επειδή ένας, ο κ. Γ. Ακριώτης από την Εύβοια, απουσίαζε κατά την ψηφοφορία και σκέφθηκαν πιθανόν να του δώσουν άλλη μία ευκαιρία. Θα τον τσεκάρουν προφανώς αν είναι σύμφωνος με την ακολουθούμενη πολιτική της κυβέρνησης.

Ετσι ο ταλαντούχος κ. Βαρουφάκης μένει εκτός ψηφοδελτίων, αλλά, όπως μου λένε, δεν τολμούν ακόμη να του το ανακοινώσουν επίσημα. Ποιος ξέρει γιατί… Μήπως λόγω της προτέρας θητείας του στο Οικονομικών που είχε το παράξενο χόμπι να μαγνητοφωνεί τις συνεδριάσεις του Eurogroup; Μου εξήγησαν πάντως ότι αυτή η μέθοδος που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ να μη διαγράφει τους διαφωνούντες, τους αντιρρησίες, τους αντάρτες κ.τ.λ. αλλά να μην τους συμπεριλαμβάνει στα ψηφοδέλτιά του αποδίδει. Ούτε γκρίνιες ούτε ενστάσεις ούτε καταγγελίες ούτε τίποτε. Είδατε να διαμαρτυρήθηκε η Ζωή που θα μείνει και αυτή εκτός ψηφοδελτίων; Το ερώτημα όμως που παραμένει αναπάντητο είναι το εξής: Αφού ο κ. Τσίπρας δεν είχε σκοπό να συμπεριλάβει τον κ. Βαρουφάκη στα ψηφοδέλτια, γιατί τον χαρακτήριζε επί έξι μήνες big asset για την κυβέρνησή του και προσφάτως κατηγόρησε από το βήμα της Βουλής τη Φώφη Γεννηματά ότι λέει «σαχλαμάρες» επειδή τόλμησε να καταθέσει ερώτηση για το περίφημο Plan B;

«Τι συμβαίνει με την Ολγα;» αναρωτιούνται όσοι θυμούνται την Ολγα Γεροβασίλη ως τη δυναμική, κομψή και με αυτοπεποίθηση γυναίκα γιατρό καριέρας. Από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά της, μέρα με τη μέρα, το μόνο που φαίνεται να κατορθώνει είναι να χάνει την αξιοπιστία της. Προσέξτε: όχι να χάνει η κυβέρνηση την αξιοπιστία της ούτε ο συγχωριανός της Αλέξης Τσίπρας τη δική του. Στην Ολγα χρεώνεται το ownership (που λέει και η «συμφωνία»…) των αντιφάσεων που τη μία θέλουν την κυβέρνηση να κάνει θερινά τμήματα, την άλλη μπάνια, την παράλλη να ζητεί εμπιστοσύνη και την παραπέρα να σπάει το παγκόσμιο ρεκόρ διοργάνωσης εκλογών σε λίγες ημέρες. Μήπως δεν της τα λέει καλά ο κ. Τσίπρας, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να τα μεταδώσει; Μπας και ο Νίκος Παππάς δεν της πολυμιλάει, ώστε να ξέρει και η Ολγα τι να πει παραέξω; Αγνωστο. Πάντως οι κακές γλώσσες λένε ότι μπροστά στην κομψή ατονία («αταλαντοσύνη» το ονομάζουν ορισμένοι από τους συντρόφους της, αλλά ας μην το κάνουμε ζήτημα) ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης φαντάζει… οσκαρικός ηθοποιός.

Σε μία από τις κλειστές συσκέψεις που έγιναν την Τετάρτη στην Κουμουνδούρου (στις οποίες μετείχαν στελέχη απολύτως πιστά στο Μέγαρο Μαξίμου) ετέθη το θέμα πόσο έτοιμη είναι η κυβέρνηση να διεξαγάγει εκλογές-εξπρές. Ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εσωτερικών Κ. Πουλάκης, από τους πλέον στενούς συνεργάτες του Αλ. Τσίπρα (και εκλογολόγος του προέδρου), απάντησε ότι το υπουργείο είναι πανέτοιμο. Αλλωστε, όπως ειπώθηκε, «εδώ κάναμε δημοψήφισμα μέσα σε έξι ημέρες, με τις τράπεζες κλειστές και με capital controls, εκλογές μέσα στον Σεπτέμβριο, και μάλιστα με λίστα, δεν μπορούμε να κάνουμε;». Εν συνεχεία συζητήθηκαν οι πιθανές ημερομηνίες των εκλογών και κατέληξαν σε δύο: 20 και 27 Σεπτεμβρίου, με τους κομματικούς να θεωρούν την 27η Σεπτεμβρίου την πιο κατάλληλη, αλλά τελικά είπαν ότι και για τις 20 Σεπτεμβρίου «μπορούμε άνετα να κάνουμε εκλογές». Ετσι αποφάσισαν να προτείνουν στο κ. Τσίπρα εκλογές στις 20 Σεπτεμβρίου. Το δεύτερο θέμα που τους απασχόλησε ήταν το κόστος των εκλογών. Οι εντολές που πήραν από το πρωθυπουργικό γραφείο ήταν να στοιχίσουν οι εκλογές όσο το δυνατόν λιγότερο και εκεί άρχισε μια μεγάλη συζήτηση για το… haircut των εκλογών.

Εμφανίστηκαν στο τραπέζι χαρτιά, αποδείξεις και επίσημα έγγραφα του υπουργείου Εσωτερικών. Βάσει αυτών διαπιστώθηκε ότι οι προηγούμενες βουλευτικές εκλογές στοίχισαν 54 εκατ. ευρώ. Και ότι το δημοψήφισμα στοίχισε 29 εκατ. ευρώ (ως τώρα έλεγαν ότι στοίχισε 24 εκατ. ευρώ, αλλά τώρα που πάμε σε εκλογές το προσάρμοσαν σε πραγματικές αξίες). Εδώ, όπως μαθαίνω, ορισμένοι ευλόγησαν τα γένια τους για το μικρό ποσό (έτσι το χαρακτήρισαν) που ξοδεύθηκε από τον κρατικό προϋπολογισμό για το δημοψήφισμα. Είπαν όμως ότι επειδή οι τράπεζες ήταν κλειστές δεν μπορούσαν να αγοράσουν χαρτί (και αγόρασαν με χίλια ζόρια το χειρότερο χαρτί που βρέθηκε στην αγορά), ότι έκοψαν κάποια χρήματα από το εκλογικό επίδομα των ενστόλων και πολλά άλλα. Γιατί τα έλεγαν όλα αυτά; Για να δικαιολογήσουν ότι δεν μπορούν να διεξαγάγουν βουλευτικές εκλογές με οικονομίες. Τη στιγμή μάλιστα που θα υπάρχουν περί τα 30 κόμματα με χιλιάδες υποψηφίους. Ετσι, για να μη φανούν ακριβότεροι από τις προηγούμενες εκλογές και πολύ ακριβότεροι από το δημοψήφισμα, πήραν την παρακάτω (πρώτη φορά αριστερά) απόφαση: Οι εκλογές θα πρέπει να στοιχίσουν μεταξύ 29 και 54 εκατ. ευρώ. Ούτε σεντ παραπάνω!