Με τη βοήθεια της Γαλλίας, των ΗΠΑ και της Ιταλίας, η Ελλάδα γλύτωσε τελικά προχθές το εκτελεστικό απόσπασμα το οποίο είχαν ετοιμάσει οι Γερμανοί και ήταν κυριολεκτικά με το χέρι στη σκανδάλη.
Εκαναν ότι μπορούσαν οι τρεις αυτές χώρες να μεταπείσουν το Βερολίνο να μην οδηγήσει τη χώρα σε βίαιο ακαριαίο θάνατο. Και τα κατάφεραν. Ως εκεί όμως.
Αυτό που δεν κατάφεραν – κάθε άλλο μάλιστα, ήταν να λογικέψουν τη γερμανική κυβέρνηση, η οποία συμπεριφέρθηκε ανοικτά πλέον τις τελευταίες ημέρες ως αυτό που πραγματικά είναι από το 2010 και έπειτα, αλλά με τόση επιμέλεια κατάφερνε ως τώρα να το κρύβει: οι βάρβαροι ηγεμόνες της Ευρώπης.
Μέσα από όσα έγιναν στις Βρυξέλλες, αυτό, πλέον, το είδαν όλοι καθαρά: οι πολίτες, οι λαοί, οι κυβερνήσεις, ακόμα και πολλοί μέσα στην ίδια τη Γερμανία.
Αυτό έκανε ζημιά στο Βερολίνο, αλλά όχι – ακόμα τουλάχιστον – όση θα ήλπιζε κανείς. Πάντως, αν μη τι άλλο, εδραιώνεται παντού η πεποίθηση ότι κάτι δεν πάει καλά με την Ευρώπη που χτίζουν: τη γερμανική Ευρώπη που ουδεμία σχέση έχει με το κοινό «σπίτι» των λαών και των κρατών το οποίο γεννήθηκε το 1957 στη Ρώμη – αλλά αυτά – τα έχουμε πει αυτά αμέτρητες φορές από την αρχή της κρίσης…
Το θέμα τώρα είναι ότι φύγαμε από το απόσπασμα αλλά περπατάμε μέσα σε ναρκοπέδιο με δεμένα τα μάτια και τα χέρια: γιατί αυτό ακριβώς είναι η «συμφωνία», δηλαδή το ακραίο τελεσίγραφο, που επιβλήθηκε στην Ελλάδα.
Ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Λιου έρχεται τώρα στην Ευρώπη για να πείσει για την απόλυτη ανάγκη διαγραφής μεγάλου μέρους του ελληνικού χρέους, την οποία άλλωστε βλέπει ως απολύτως απαραίτητη και το ΔΝΤ.
Προσπαθεί με άλλα λόγια να μας βγάλει από το ναρκοπέδιο, καθώς ξέρει ότι είναι πρακτικά αδύνατον να μην πατήσουμε τη νάρκη.
Εκείνο που ίσως δεν ξέρει και που είναι αδήριτη ανάγκη να το κατανοήσουν αμέσως και οι ΗΠΑ και οι ευρωπαικές χώρες που διαφωνούν με την ηγεμονία του Βερολίνου, όπως άλλωστε και η ίδια η Αθήνα, είναι ότι οι Γερμανοί θέλουν να πατήσουμε τη νάρκη: δεν μας έβαλαν τυχαία στο ναρκοπέδιο.
Ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν, πώς το κάνουν και γιατί το κάνουν. Ας ελπίσει κανείς, ότι, επιτέλους, αυτή τη φορά, θα καταλάβουμε τι συμβαίνει και θα ετοιμαστούμε…
