Τι σου είναι το πρωτόκολλο βρε παιδί μου… Όλα προβλέπονται, όταν ο καλεσμένος είναι υψηλός, δηλαδή πρόεδρος και άνω, ας πούμε αρχηγός κράτους. Διαβάζουμε λοιπόν σε εγχειρίδιο σύγχρονης εθιμοτυπίας ότι οι προπομποί της επίσκεψης δίνουν πληροφορίες για τα πάντα, ακόμη και για τα αγαπημένα φαγητά. Αντιγράφουμε: «γνωστοποίηση των διατροφικών προτιμήσεων του υψηλού προσκεκλημένου και τυχόν αλλεργικών προβλημάτων».
Ας είναι καλά η Αγιά Βαρβάρα, βοήθειά μας, δεν έχει διατροφικές συνήθειες ούτε σύζυγο, για τον οποίο η εθιμοτυπία θα έπρεπε να σχεδιάσει παράλληλο πρόγραμμα ξενάγησης. Το ιερό λείψανο δεν έχει απαιτήσεις κι ας έρχεται σαν το Αγιο Φως, με τιμές αρχηγού κράτους. Τυχερός πάντως ο Αλέξης Τσίπρας, η Ελλάδα υποδέχεται το λείψανο μετά από 1.000 χρόνια και το προσκύνημα συμπίπτει με την Πρώτη Φορά Αριστερά.
Δεν δικαιούται κανείς να εξανίσταται με τις προσευχές, με τις λιτανείες και τις αγιαστούρες. Καθένας αποφασίζει για τον εαυτό του. Δεν τίθεται καν θέμα αισθητικής ή γελοιότητας. Στην Κύπρο προ διμήνου προσκυνούσαν τις πλαστικές, καφετί παντόφλες του γέροντα Παΐσιου. Δημοκρατία έχουμε, όποιος θέλει κάνει τον σταυρό του πάνω από παντόφλες ή από ιερά οστά_ το ζήτημα είναι προσωπικό.
Υπάρχει εντούτοις και μια δημόσια διάσταση. Το λείψανο υποδέχτηκε στο αεροδρόμιο ο στρατός, με μπάντες. Δόθηκε μάλιστα εντολή σε όλους τους αξιωματικούς που υπηρετούν στο νομό Αττικής να παραστούν στην υποδοχή. Το δικαιολογητικό είναι ότι η Αγία Βαρβάρα είναι προστάτιδα του πυροβολικού. Με αυτό το δικαιολογητικό οι δημόσιοι υπάλληλοι, δηλαδή οι στρατιωτικοί που πληρώνονται από τους φορολογούμενους για να προστατεύουν τα σύνορα, υποχρεώθηκαν να υποδεχτούν ένα σκήνωμα, το οποίο με όρους λαϊκούς δεν έχει αξίωμα.
Να θυμηθούμε μήπως τι έλεγε ο Σύριζα προεκλογικά για τον διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους; Να θυμηθούμε και να γελάσουμε με τα καμώματα της αριστερής κυβέρνησης. Να θυμηθούμε και να κλάψουμε για το θρησκόληπτο χάλι μας.
